Πώς σας ήρθε η ιδέα;
Φ.Α.: Δεν ήταν κάτι ξαφνικό. Νομίζω πως από τότε που άρχισα να αντιλαμβάνομαι τον κόσμο γύρω μου συνέλαβα την ιδέα του συγκεκριμένου βιβλίου. Συγκατοικήσαμε μαζί πάρα πολύ καιρό, ώσπου ήρθε το πράγμα και με έπνιξε, δε χωρούσε άλλη αναβολή.
Πού γράψατε το βιβλίο σας;
Φ.Α.: Αν και οι σελίδες του σε ταξιδεύουν στα μήκη και στα πλάτη της γης, γράφηκε στο σπίτι μου. Χειρόγραφα. Το μισό στο τραπέζι της κουζίνας και το άλλο μισό στα γόνατα.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Φ.Α.: Περίπου δυο χρόνια. Η καταγραφή της ιστορίας έγινε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, η έρευνα όμως και η διασταύρωση των στοιχείων είναι που θέλουν το χρόνο τους.
Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Φ.Α.: Είναι αυτοαναφορικό βεβαίως, όχι ως προς τα βιώματα και την ιστορία, αλλά ως προς τις πεποιθήσεις και τα πιστεύω. Είναι ό,τι αποκόμισα στα νεανικά μου χρόνια, από το περιβάλλον που με ανάθρεψε, από τους φίλους μου, από το σχολείο και τους καθηγητές μου. Από τη μουσική και την κουλτούρα μας, από το χρώμα και το φως της πατρίδας μας. Το ελληνικό στοιχείο, διάχυτο σε κάθε του σελίδα, υπερτερεί.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Φ.Α.: Δεν είναι κάτι συγκεκριμένο. Ο στόχος ήταν να μοιραστώ με τον αναγνώστη ό,τι άγγιξε την ψυχή μου και να δονήσω και τη δική του ψυχή. Να τον συγκινήσω και να τον συμπαρασύρω να εμβαθύνει σε κάποια συναισθήματα. Να ανακαλύψουμε μαζί την πραγματική ουσία της ζωής.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Φ.Α.: Ο Χρήστος, ο διευθυντής του σχολείου. Έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα που επιθυμώ στους ανθρώπους. Τον διακρίνει ήθος, υπομονή, σεμνότητα. Μου είναι τόσο αγαπημένος επειδή ίσως στη μαθητική μου πορεία ξεχώρισα κάποιους ανθρώπους που με καθοδήγησαν, που με μύησαν στον κόσμο της λογοτεχνίας. Ήταν επίσης και πρόκληση για μένα. Ένας χαρακτήρας αντιφατικός, με δυσκολία στην απόδοσή του. Έπρεπε να παραμείνει αψεγάδιαστος και συναρπαστικός από την αρχή ως το τέλος. Ο τελικός κριτής είναι πάντοτε ο αναγνώστης βέβαια, αλλά νομίζω πως το έχω καταφέρει.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Φ.Α.: Κατά πρώτον ευχάριστη συντροφιά. Προσφέρει εικόνα έπειτα, είναι από μόνο του ένα ταξίδι στον τόπο, στο χρόνο, στον ήχο, στα συναισθήματα... Τέλος, βγάζει και κάποια νοήματα.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Φ.Α.: Μέσα σε όλο αυτό που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια, οι δικές μου προσωπικές αγωνίες πιθανότατα ωχριούν. Όσον αφορά στο βιβλίο, αγωνιώ πάντα για τον αν ένας αναγνώστης το φτάσει στον επίλογο. Αν ναι ο στόχος μου θα έχει επιτευχθεί. Θα έχουμε συμπορευθεί σε 400 σελίδες.
Φοβάστε...
Φ.Α.: Φοβάμαι! Κάθε τι παράλογο, που γίνεται για μένα χωρίς εμένα, που λέει και το τραγούδι.
Αγαπάτε...
Φ.Α.: Αγαπώ τη ζωή, τον άνθρωπο, τη γνώση, τη μουσική, κάθε τι που μου δίνει χαρά. Όχι απαραίτητα κάτι ιδιαίτερο, ξεχωριστό. Αρκεί ένα χαμόγελο, ένας λόγος από καρδιάς και αλλάζει η διάθεσή μου.
Ελπίζετε...
Φ.Α.: Πάντα, καθ` όλη τη διάρκεια της ημέρας. Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Κοινότοπο, αλλά τόσο αληθινό!
Θέλετε...
Φ.Α.: Να προσφέρω χαρά στους γύρω μου.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Φ.Α.: Εκείνοι που θα ταυτιστούν με τον κεντρικό ή και με τους υπόλοιπους ήρωες. Είναι ένα πολυπρόσωπο βιβλίο. Εκείνοι που αγαπούν τα μέρη που περπατάει επίσης. Την Κρήτη, τη Θεσσαλονίκη και όλους τους ξένους τόπους του. Διαδραματίζεται κυρίως στην Αγγλία.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Φ.Α.: Για να απολαύσετε ένα μεγάλο αγωνιώδες ταξίδι.
Γιατί δεν πρέπει;
Φ.Α.: Για να μη ζορίσετε τα μάτια σας. Οι περισσότεροι το διαβάζουν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.
Πού/πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Φ.Α.: Στις εκδόσεις Βεργίνα που βρίσκονται στη Φειδίου 14-16 στην Αθήνα. Επίσης σε αρκετά κεντρικά βιβλιοπωλεία της Αθήνας. Και, ηλεκτρονικά αλλά και τηλεφωνικά, το παραγγέλνει κανείς απευθείας από τον εκδότη.
Πού μπορούμε να βρούμε εσάς;
Φ.Α.: Στην ηλεκτρονική μου διεύθυνση azamopoulou@gmail.com καθώς και στη σελίδα μου στο Facebook: Αζαμοπούλου Φωτεινή.
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Φ.Α.: Το γαλάζιο.
Ποια μουσική;
Φ.Α.: Οπωσδήποτε η κρητική, παραδοσιακή και μη. Και άλλες μουσικές. Πολλές μουσικές!
Ποιο άρωμα;
Φ.Α.: Της θάλασσας.
Ποιο συναίσθημα;
Φ.Α.: Της τρυφερότητας και της αγάπης.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Φ.Α.: Ταινία ή τηλεοπτική σειρά, μου λένε όσοι το διαβάζουν. Εμπεριέχει πολύ πλοκή, εξωτερική και εσωτερική δράση και πολλαπλή εικόνα.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Φ.Α.: Θα ήθελα μουσικός, ηθοποιός, σκηνοθέτης ίσως. Οπωσδήποτε δημιουργός.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Φ.Α.: Διαβάζω αρκετούς. Δεν χάνω την Αλκυόνη Παπαδάκη και την Πέρσα Κουμούτση, η οποία υπήρξε και δασκάλα μου, σε δύο κύκλους δημιουργικής γραφής.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Φ.Α.: Θαυμάζω απεριόριστα το Νίκο Καζαντζάκη, και σε βάθος χρόνου ευελπιστώ να τον γνωρίσω σε όλο του το έργο. Έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στο Μενέλαο Λουντέμη και νομίζω πως η Αλκυόνη Παπαδάκη με επηρεάζει κατά κάποιον τρόπο. «Το ταξίδι που λέγαμε» της Αλκυόνης ήταν το κίνητρο για να πιάσω χαρτί και μολύβι και να γράψω το συγκεκριμένο βιβλίο.
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Φ.Α.: Νομίζω πως η σχέση μας είναι αμφίδρομη και αλληλένδετη. Τους ορίζω και με ορίζουν. Τους ολοκληρώνω και με ολοκληρώνουν.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Φ.Α.: Η φαντασία είναι το πρωταρχικό στοιχείο. Αν δεν τη διαθέτεις, πως θα αναπτύξεις το θέμα σου; Χρειάζεται γνώση επίσης και εμπειρία. Μια πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέας όμως όπως εγώ, δεν διαθέτει εμπειρία. Όμως διαθέτει ένστικτο και αυτό κυρίως με καθοδήγησε στο εν λόγω βιβλίο.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Φ.Α.: Πολλοί παράγοντες. Καταρχάς η γλώσσα του, το ύφος, οι εικόνες και η αίσθηση που σου δημιουργεί. Θα πρέπει όλα να είναι στις σωστές δόσεις, ώστε να αποφευχθεί η υπερβολή ή η ελλιπής περιγραφή.
Τι την αποτυχία;
Φ.Α.: Αν ο αναγνώστης δεν ταυτιστεί με έναν έστω ήρωα, νομίζω πως η αποτυχία είναι αναπόφευκτη.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Φ.Α.: Μακάρι να γινόταν μια κατάχρηση στο διάβασμα. Οι στατιστικές εξακολουθούν να λένε πως οι Έλληνες δε διαβάζουμε και πολύ.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Φ.Α.: Στην ψυχή μου το άγγιγμά σου.
Ήταν το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για τα νέα βιβλία.
Ή αλλιώς, όχι μόνο το ερωτηματολόγιο του Προυστ.
Αν σας άρεσε, δείτε περισσότερες απαντήσεις επιλέγοντας την ετικέτα Ριντ Φερστ
Αν είστε συγγραφέας και θέλετε να απαντήσετε στο ερωτηματολόγιο ακολουθείστε τον σύνδεσμο
Μικρό απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου όπως δημοσιεύθηκε από την ίδια στο facebook:
Ένας δυνατός καφές, ένα ωραίο τσιγάρο και θα βγούμε έξω στο φως να πάρουμε τον αέρα μας, μέρα πανέμορφη η σημερινή, αστράφτει απ’ το πρωί ο ήλιος και λαμπυρίζει κάτω το Αιγαίο. Κάτι τέτοιες στιγμές θυμάμαι εκείνο το ποίημα του Βάρναλη:
"Να σ’ αγναντεύω θάλασσα να μη χορταίνω απ` το βουνό ψηλά
στρωτή και καταγάλανη και μέσα να πλουταίνω απ` τα μαλάματά σου τα πολλά..."
Θα `θελα να στο απήγγειλα τότε, τη μία και μοναδική φορά που αντίκρισες τούτο το ελληνικό πέλαγος και εντυπωσιάστηκες από το βαθύ, απέραντο, γαλάζιο και από το παιχνίδισμα του ήλιου τα δειλινά επάνω του, καθώς εναλλάσσονταν τα χρώματα... χρυσαφί, ασημί, πορφυρό, μενεξεδί!
Στο οπισθόφυλλο γράφει...
Ο Νίκος, καρπός ενός παράφορου και απαγορευμένου έρωτα, μεγαλώνει στην Αγγλία σαν γιος Ελλήνων και μάλιστα Κρητικών.
Στα δώδεκά του πεθαίνει ο πατέρας του και εντελώς τυχαία μαθαίνει πως είναι υιοθετημένος. Έρχονται τα πάνω κάτω στη ζωή του, θυμώνει κι αντιδρά σπασμωδικά.
Σε μια μοιραία στιγμή που θα σηματοδοτήσει και το μέλλον του, χάνεται ο Ρόμπερτ, ο πιο καλός του φίλος και ο ίδιος δηλώνεται νεκρός.
Διαλυμένος δραπετεύει και καταλήγει στην Ισπανία, όπου φιλοξενείται από τους φίλους των γονιών του, Ιζαμπέλ και Μάρκος. Η τύχη τού χαμογελά και πάλι, μα η ζωή, απρόβλεπτη, μια νύχτα τού φανερώνει ένα βαθιά κρυμμένο μυστικό. Ποιος είναι ο Άραβας Ομάρ;
Γκρεμίζονται όλα μέσα του, καθώς νιώθει ότι αυτά που με πάθος αγάπησε δεν είναι πια δικά του και ότι απομακρύνεται ολότελα από την Κρήτη των παιδικών του χρόνων.
Επιστρέφει στην Αγγλία, δανείζεται την ταυτότητα του αγνοούμενου Ρόμπερτ και γράφεται σ’ ένα ελληνικό σχολείο. Η εξέλιξη εκεί είναι τέτοια, που θα εξέπληττε και τον πιο ευφάνταστο νου. Ακόμη και αυτόν τον μόνιμα «φευγάτο» Νίκο.
Ποια δύναμη τον καλεί να ξαναπερπατήσει στα ελληνικά, αγαπημένα του μονοπάτια;
Ποιος είναι τελικά;
Το μυθιστόρημα της Φωτεινής Αζαμοπούλου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βεργίνα.
Σύντομο βιογραφικό της Φωτεινής Αζαμοπούλου:
Γεννήθηκα στο Σαμικό Ολυμπίας, και έζησα εκεί ως τα δεκαεννιά μου που έφυγα για την Αθήνα. Είμαι μητέρα ενός γιου και υπάλληλος μεγάλης ελληνικής ιδιωτικής εταιρίας.
Κύριο χαρακτηριστικό μου είναι να παρατηρώ τη ζωή, πρόσωπα και τακτικές, γεγονότα και χαρακτήρες… και να πλέκω μύθους. Κάπως έτσι, σκηνοθετώντας, παίζοντας, και προπαντός, ακροβατώντας ανάμεσα στο όραμα και την πεζή καθημερινότητα, μπήκα στην περιπέτεια να καταγράψω ό,τι συσσωρεύτηκε για χρόνια μέσα μου και να αποκτήσει το όνειρο υπόσταση. Να πάρει άρωμα και χρώμα, και το σπουδαιότερο, να μη με πνίξει. Τολμώ να πω το ανέβαλα καιρό, αντιστάθηκα σθεναρά, ώσπου εντέλει υπέκυψα. Αν αυτά που δημιουργώ τύχουν ενδιαφέροντος, θα ’ναι τιμή για μένα, μεγάλη ευλογία.
Το «Στην ψυχή μου το άγγιγμά σου» είναι το πρώτο μου βιβλίο.
