Πώς σας ήρθε η ιδέα;
Δ.Σ.: Μια φίλη νοσοκόμα, βγαίνοντας από τις καταπράσινες πόρτες του χειρουργείου, μετά από την πολύωρη επέμβαση αφαίρεσης όγκου ενός αγαπημένου μου πλάσματος, είπε σ’ εμάς που αγωνιούσαμε: «Δεν ήτανε τίποτα. Ήταν απλά ένα μικρό λευκό μπιζέλι…». Ευθύς, η ασαφής, τρομακτική εικόνα που για χρόνια είχα στο μυαλό μου για τον καρκίνο, πήρε χρώμα και μορφή, έτοιμη να πλάσει τη δικιά της παραμυθένια πορεία.
Πού γράψατε το βιβλίο σας;
Δ.Σ.: Κρατούσα ιδέες στο μυαλό μου. Έγραφα σκόρπιες λέξεις, φράσεις, παραγράφους σε χαρτιά και μετά κατευθείαν στον υπολογιστή στο σπίτι μου στην Κύπρο.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Δ.Σ.: Κάπου στον ενάμισι χρόνο, γράφοντας, ξεγράφοντας, παιχνιδίζοντας πάντα με τους ήρωες, τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους, τις δράσεις τους.
Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Δ.Σ.: Ένα βιβλίο για το χτίσιμο της παιδικής αλήθειας και κατανόησης γύρω από το ιδιαίτερο θέμα του καρκίνου. Μια ιστορία για μεγάλα παιδιά για τη δύναμη, το θαύμα και την αγάπη της καρδιάς, δοσμένη μέσα από συμβολισμούς, μεταφορές, ευαισθησία, θετικότητα και χιούμορ.
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Δ.Σ.: Η μικρή ηρωίδα, η Μαίρη, αναρωτιέται διαρκώς γιατί και πού και πώς και πότε βρέθηκε ένα Λευκό Μπιζέλι μες στο κεφάλι της. Σκοπός της να το βρει και να το γνωρίσει. Να το κατανοήσει. Μ’ οδηγό και συνοδό της τη Ζέλεια, μια στρουμπουλή κυρία, το αναζητά περιπλανώμενη ανάμεσα σε κόσμους πολύχρωμους κι ονειρομαγικούς. Κάθε πλάσμα που συναντά τής προσφέρει τις γνώσεις και το φως του, βοηθώντας την να γνωρίσει καλύτερα τον ίδιο της τον εαυτό. Να τον αγαπήσει. Θα έρθει άραγε η ώρα ν’ ανταμώσει με το Λευκό της Μπιζέλι; Και τότε, τι;
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Δ.Σ.: Τα φωτεινά του μηνύματα όπως και τους συμβολισμούς και μεταφορές του. Το Λευκό Μπιζέλι αποτελεί σύμβολο για οτιδήποτε άγνωστο ή διαφορετικό στη ζωή μας.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Δ.Σ.: Η βασική ηρωίδα, η Μαίρη. Ένα κορίτσι απαλλαγμένο από αρνητισμούς και φοβίες για το Μπιζέλι της που εκφράζει γεμάτη αθωότητα τα ερωτήματα που έχει μέσα της, χωρίς να μεμψιμοιρεί ή να κρίνει ό,τι της συμβαίνει. Κι αυτήν ακριβώς την κρίσιμη στιγμή των έντονων ερωτημάτων της, όπου κάποιος θ’ ανέμενε να τα παρατήσει, η μικρή Μαίρη υλοποιεί ένα μεγάλο και φωτεινό ταξίδι ζωής. Σε όλη της την πορεία προσπαθεί απλά να δομήσει τη δικιά της αλήθεια, την παιδική της αλήθεια ώστε να κατανοήσει αυτό που της συμβαίνει σε σχέση με το Λευκό της Μπιζέλι. Αποδέχεται σε κάθε της βήμα τη μεγάλη πρόκληση και πρόσκληση της ζωής.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Δ.Σ.: Το μήνυμα της ιστορίας είναι η ίδια η ζωή, η θέληση να αντιμετωπίσουμε ό,τι μας φαίνεται διαφορετικό, ό,τι μπορεί να μας φοβίζει επειδή απλά δεν το έχουμε γνωρίσει ακόμα. Το μήνυμα είναι το ταξίδι, η περιπλάνηση προς στο εκάστοτε «Λευκό Μπιζέλι» μας. Ένα ταξίδι που οφείλουμε στον εαυτό μας να το περάσει όσο γίνεται πιο ανώδυνα μα ταυτόχρονα αντλώντας τις αντίστοιχες διδαχές. Να εξελιχθούμε και να εφοδιαστούμε με γνώσεις, αρετές, αξίες… Συνοδοιπόροι πολύτιμοι για μια ζωή. Γιατί στο τέλος μένει μονάχα η γνώση κι η κατανόηση. Η σοφία και η αγάπη.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Δ.Σ.: Να προφθάσω να ζήσω!
Φοβάστε...
Δ.Σ.: …τον πόνο της ανθρωπότητας και τον πόλεμο.
Αγαπάτε...
Δ.Σ.: …τη ζωή και τους ανθρώπους!
Ελπίζετε...
Δ.Σ.: …πως θα προλάβω να υλοποιήσω όλα μου τα όνειρα και να γράψω όλες τις ιστορίες της καρδιάς μου.
Θέλετε...
Δ.Σ.: …να ταξιδέψω σ’ όλη τη Γη.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Δ.Σ.: Μικροί και μεγάλοι που αγαπούν τις φανταστικές περιπλανήσεις και κοιτούν πίσω από τις λέξεις. Όσοι θέλουν να εξελίσσονται και να μαθαίνουν. Όσοι αντιμετωπίζουν προκλήσεις στη ζωή μα και όσοι αντιμετωπίζουν την ίδια τη ζωή ως μια πρόκληση.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Δ.Σ.: Για να μυηθείτε στον κόσμο της Μαίρης και να γίνετε συνοδοιπόροι της ανακαλύπτοντας το δικό σας φως και τη δικιά σας αλήθεια!
Γιατί δεν πρέπει;
Δ.Σ.: Κανένα "δεν" όταν πρόκειται για βιβλία!
Που/πως μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Δ.Σ.: Σ’ επιλεγμένα βιβλιοπωλεία στην Κύπρο (Λευκωσία, Λεμεσός, Λάρνακα, Πάφος) και στην Ελλάδα (Αθήνα, Κρήτη). Για περισσότερες πληροφορίες στη σελίδα του βιβλίου στο facebook: Η Μαίρη και το Λευκό Μπιζέλι.
Που μπορούμε να βρούμε εσάς;
Δ.Σ.: Δεξιά κι αριστερά στην Κύπρο. Ηλεκτρονικά: mairileukompizeli@gmail.com
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Δ.Σ.: Το κίτρινο και το χρυσό του ήλιου.
Ποια μουσική;
Δ.Σ.: Οδός ονείρων του Μάνου Χατζηδάκι και Το αστέρι και η ευχή της Ευανθίας Ρεμπούτσικα.
Ποιο άρωμα;
Δ.Σ.: Τριαντάφυλλο και γιασεμί.
Ποιο συναίσθημα;
Δ.Σ.: Η αγάπη!
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Δ.Σ.: Κινούμενο σχέδιο ή θεατρική παράσταση με παιδιά-ηθοποιούς.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Δ.Σ.: Ζωγράφος, μουσικός, ηθοποιός, σκηνοθέτης, αρχιτέκτονας…
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Δ.Σ.: Αρκετούς. Κύπριους, Έλληνες και ξένους. Παλαιότερους και νεότερους.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Δ.Σ.: Όλοι οι συγγραφείς έχουν να προσθέσουν το λιθαράκι τους στον τρόπο που γράφω, σκέφτομαι και ζω. Η Ασκητική του Καζαντζάκη με τα υπερβατικά της νοήματα με συνεπαίρνει κάθε φορά που τη διαβάζω. Αγαπώ τον Μικρό Πρίγκιπα του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ.
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε τη συνέχεια και τις τύχες τους;
Δ.Σ.: Και τα δυο μπορεί να συμβούν. Καμιά φορά "τσακώνομαι" γι’ αυτό μαζί τους. Πάντα νικάνε αυτοί στο τέλος...
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Δ.Σ.: Και τα δυο είναι απαραίτητα. Η φαντασία εκτοξεύεται μέσα από την εμπειρία. Χρειάζεται επίσης τεχνική, αφοσίωση, υπομονή, επιμονή και πειθαρχία.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Δ.Σ.: Ο τρόπος με τον οποίο οι ιστορίες φθάνουν στις καρδιές των αναγνωστών κι ενεργοποιούν το μυαλό τους. Το πώς οι ιστορίες και οι ήρωές τούς ακολουθούν μέρες ή και μήνες μετά στη ζωή τους.
Τι την αποτυχία;
Δ.Σ.: Να μην υπάρξει το δέσιμο του αναγνώστη με την ιστορία και τους ήρωες.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Δ.Σ.: Θεωρώ πως όχι. Εξάρτηση πάντως ναι!
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Δ.Σ.: Αγάπη, φως, δημιουργία.
Ήταν το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για τα νέα βιβλία.
Ή αλλιώς, όχι μόνο το ερωτηματολόγιο του Προυστ.
Αν σας άρεσε, δείτε περισσότερες απαντήσεις επιλέγοντας την ετικέτα Ριντ Φερστ
Για το βιβλίο...
Μια ιδιαίτερη ιστορία για τη δύναμη και την αγάπη της καρδιάς, δοσμένη μ' ευαισθησία μέσα από φαντασία, θετικότητα, συμβολισμούς και χιούμορ υπό τη ‘θεραπευτική συνοδεία’ των φωτεινών χρωμάτων της εικονογράφησης της εικαστικού Δρος Στέλλας Καραγιώργη, η οποία διαποτίζεται με σύμβολα και φιγούρες από κυπριακά αρχαϊκά αγγεία. Η ιστορία απευθύνεται σε μικρούς (8-15 ετών) και μεγάλους που αντιμετωπίζουν μια οποιαδήποτε πρόκληση στη ζωή τους μα και σε όσους η ίδια η ζωή αποτελεί μια πρόκληση. Το Λευκό Μπιζέλι αποτελεί σύμβολο για ο,τιδήποτε άσχημο, δύσκολο, διαφορετικό και άγνωστο αντιμετωπίζουμε στη ζωή μας.
- Γιατί;
- Γιατί έτσι. Γιατί "κι αυτό θα περάσει". Και τ’ οφείλουμε στον εαυτό μας να το περάσει όσο γίνεται πιο ανώδυνα μα ταυτόχρονα αντλώντας τις αντίστοιχες διδαχές. Να εξελιχθούμε και να εφοδιαστούμε με γνώσεις, αρετές, αξίες… Συνοδοιπόροι πολύτιμοι για μια ζωή.
Γιατί στο τέλος μένει μονάχα η γνώση κι η κατανόηση. Κι η σοφία.
Ναι, κι η Αγάπη.
Το βιβλίο απευθύνεται σε παιδιά από 8-9 ετών μέχρι 15 και αποτελεί αυτοέκδοση με τη μερική, συμβολική επιχορήγηση του Προγράμματος Πρωτοβουλίες Νέων του Οργανισμού Νεολαίας Κύπρου.
Είναι εγκεκριμένο από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού.
Keep reading γιατί... τα καλύτερα σάς τα άφησα για το τέλος. Γνωρίστε την Δήμητρα Σωκράτους, δείτε τί γράφει για το βιβλίο της απαντώντας την πρό(σ)κληση του Πλοκόλεξου αλλά και τί είπαν εκείνοι που το διάβασαν.
Η Μαίρη είναι ένα κορίτσι που έχει ένα Λευκό Μπιζέλι μες στο κεφάλι της. Γεμάτη ερωτηματικά θέτει ως στόχο της να το βρει, να το γνωρίσει και να το κατανοήσει. Ακριβώς λοιπόν τη στιγμή που κάποιος θ’ ανέμενε η μικρή Μαίρη να τα παρατήσει, αυτή ξεκινά το μεγαλύτερο και πιο φωτεινό ταξίδι της ζωής της. Μ’ οδηγό και συνοδό της τη Ζέλεια, μια στρουμπουλή κυρία που διαρκώς την εμψυχώνει τρυφερά και προστατευτικά, η Μαίρη αναζητά το Λευκό της Μπιζέλι περιπλανώμενη στον χώρο της πραγματικότητας και του ονείρου. Κάθε πλάσμα που συναντά τής προσφέρει το χαμόγελο και το φως του. Η Μαίρη, μεταμορφώνεται σε συλλέκτρια συναισθημάτων κι εμπειριών. Όσο καλύτερα γνωρίζει τον εαυτό της, τις δυνάμεις και τις αδυναμίες της, τόσο περισσότερο ορμά σαν τίγρη μπρος στις προκλήσεις που της παρουσιάζονται. Συνειδητοποιεί τον σκοπό της ζωής της κι ανακαλύπτει τη δικιά της αλήθεια. Το δέντρο της γνώσης, της κατανόησης και της σοφίας μεγαλώνει και ριζώνει βαθύτερα μέσα της, δρώντας θεραπευτικά και χαρίζοντάς της την κάθαρση. Και ποιος ξέρει; Μπορεί τελικά το Λευκό Μπιζέλι να είναι και Ροζ![1]
Δήμητρα Σωκράτους
Είπαν...
[...] Δε θα μπορούσα να μην επαινέσω τη συγγραφέα για τη βαθιά συνειδητοποίηση της παιδοκεντρικής διάστασης του εγχειρήματός της. Συνδυάζοντας την πλούσια της φαντασία, το πρόδηλο συγγραφικό της ταλέντο, το παιδαγωγικό της υπόβαθρο και την αδιαμφησβήτητη αγάπη και ενδιαφέρον που έχει για τα παιδιά, παρουσιάζει σήμερα ένα βιβλίο παιδοκεντρικό και ιδιαίτερα φιλικό προς τα παιδιά. Η Δήμητρα πραγματεύεται με ιδιαίτερη ευαισθησία και αξιοσημείωτη προσοχή, ένα θέμα - τον παιδικό καρκίνο - το οποίο παραμένει, ακόμη και για πολλούς ενήλικες ένα θέμα ταμπού. […] Γνωρίζοντας ότι, η ενδυνάμωση προϋποθέτει σχετική γνώση και κατανόηση, η συγγραφέας επιχειρεί να φέρει τα παιδιά σε επαφή “με τις πραγματικότητες” ενός παιδιού με καρκίνο με ένα τρόπο ιδιαίτερα προσιτό σε μικρούς και νεαρούς αναγνώστες, αγόρια και κορίτσια. [...]
Λήδα Κουρσουμπά, Επίτροπος Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού
[...] Με αριστοτεχνικό τρόπο, μέσα από ένα σωστά δομημένο έργο, η Δήμητρα Σωκράτους, καταφέρνει να αναδεικνύει την αλληλεγγύη και την αγάπη προς τον συνάνθρωπο, που στην προκειμένη περίπτωση είναι ένα παιδί. Με μεγάλη προσοχή στις λέξεις και ευαισθησία μάνας προς το άρρωστο παιδί της, σκιαγραφεί την ιστορία της, δίνοντας ζωντανές και μαγευτικές εικόνες στον αναγνώστη. Η ιστορία της Μαίρης εστιάζει σε πράγματα αληθινά και σημαντικά. Σε πράγματα που όλοι μας έχουμε ανάγκη. Αγάπη, φιλία, αλληλεγγύη.
Η Δήμητρα με το παραμύθι της αυτό, πατά γερά πια σε αυτό που ονομάζουμε νεανική λογοτεχνία. [...]
Τάσος Αριστοτέλους, Ποιητής, συγγραφέας Παιδικής Λογοτεχνίας, εκδότης
Η Δήμητρα Σωκράτους είναι εκπαιδευτικός, εμψυχώτρια Θεατρικού Παιχνιδιού κι εκπαιδεύτρια μη τυπικής μάθησης. Αποτελεί ενεργό μέλος κι εθελόντρια σε διάφορους κοινωνικοπολιτιστικούς οργανισμούς και ομάδες νεολαίας. Εμψυχώνει βιωματικά εργαστήρια για παιδιά κι ενήλικες με θέμα τη διαπολιτισμικότητα, την ειρήνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη συναισθηματική αγωγή. Διοργανώνει παραστάσεις, καλλιτεχνικά φεστιβάλ και θεατρικά δρώμενα (street events). Σκηνοθετεί παιδικές παραστάσεις, αφηγείται ιστορίες, συντονίζει κι εμψυχώνει δικοινοτικά πρότζεκτ και εργαστήρια.
Διετέλεσε συν-Συντονίστρια του Κυπριακού Δικτύου Νεολαίας του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κοινοβουλίου (ECPYN) όπως και Συντονίστρια του Εργαστηρίου Νεολαία και Πολιτισμός του ΠΑΦΟΣ 2017, στη φάση διεκδίκησης του τίτλου της Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Πρωτεύουσας. Πέραν του αριστείου επίδοσης στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, έλαβε το Βραβείο Κοινωνικής Προσφοράς του Ροταριανού Ομίλου Λευκωσίας (2005). Σύντομο βίντεο με τίτλο A portrait of Demetra για την εθελοντική της δράση αναρτήθηκε στην επίσημη ευρωπαϊκή ιστοσελίδα για το Ευρωπαϊκό Έτος Εθελοντισμού 2011.
Γράφει ιστορίες για παιδιά και ποίηση από το 2001. Το ποίημά της με τίτλο Λησμονιάς ανθός διακρίθηκε στους Δελφικούς Αγώνες Ποίησης της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών στους Δελφούς (Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, Ιούνιος 2016). Το ποίημά της με τίτλο Όνειρα γιατροσόφια έλαβε έπαινο στον Ε’ Πανελλήνιο Ποιητικό Διαγωνισμό ‘Καισάριος Δαπόντες’ (Δήμος Σκοπέλου, Αύγουστος 2016). Της απονεμήθηκε το Βραβείο στον Διαγωνισμό ποίησης στη μνήμη Ευγενίας Παλαιολόγου-Πετρώνδα για την ποιητική της συλλογή για παιδιά ‘Αλήθειες, όνειρα κι ειρήνη’ (Κυπριακός Σύνδεσμος Παιδικού Νεανικού Βιβλίου, Ιούνιος 2016). Πήρε το Α’ Βραβείο στον Διαγωνισμό Σύνθεσης Κυπριακού Τραγουδιού του Ρ.Ι.Κ. (Επλάνεψες με Μάνα μου, στιχουργός, 2008). Η Μαίρη και το Λευκό Μπιζέλι αποτελεί την πρώτη της εκδοτική προσπάθεια.
[1] Στο Πλοκόλεξο (εκ του πλοκή και λέξεις ή κάπως έτσι τέλος πάντων -ο καθένας ας το δεχτεί με τον τρόπο του- ή Πλεκόλεξο(;) -αμφινταλαντευόμενη ανάμεσα στο πλέκω-πλέξιμο και στην πλοκή) οι δημιουργοί γράφουν ένα ελεύθερο κείμενο/άρθρο για το έργο τους χρησιμοποιώντας δέκα προκαθορισμένες λέξεις. Στο τέλος, αν θέλουν, αντικαθιστούν μία από όλες αυτές με μια δική τους για τον επόμενο. Περισσότερα σαν κι αυτό θα βρείτε στην αντίστοιχη ετικέτα.
Η Δήμητρα Σωκράτους σημειώνει: Η λέξη που αντικαθιστά τη λέξη "κάθαρση" είναι "φως".
