Ένας άκρως σέξι πρόλογος γεμάτος με ερωτισμό, γυμνό και σεξ τραβάει την προσοχή και ενεργοποιεί αρκετά εγκεφαλικά κύτταρα δημιουργώντας ερωτήματα και παράγοντας ενδιαφέρον. Πρόκειται για ένα απόσπασμα μελλοντικού κεφαλαίου που θα το ξανασυναντήσουμε παρακάτω και μπήκε για τους προφανείς -παραπάνω- λόγους. Αυτή η εισαγωγή σε συνδυασμό με την προειδοποίηση στο εξώφυλλο ότι θα ξεπεράσει κάθε όριο για να αποκτήσει αυτό που θέλει προϊδεάζει για ατίθασο ήρωα και τρελή ίντριγκα.
Έρχονται πολλά βιβλία στο σπίτι-γραφείο. (Όλοι οι σπουδαγμένοι φίλοι μου τρίβουν τα μάτια τους με την παραπάνω φράση -οι φιλόλογοι σκίζουν τα πτυχία- αλλά πότε ακολούθησα κανόνες για να το κάνω τώρα που έχω να περιγράψω και μια ηρωίδα -ναι, τελικά ήταν ηρωίδα- αντισυμβατική με την έννοια ότι δεν ανήκει στο μέσο όρο;) Είναι μια ρουτίνα που επαναλαμβάνεται όλο το χρόνο σταθερά και με μεγαλύτερη συχνότητα τους ανοιξιάτικους μήνες -την εποχή των ταξιδιάρικων βιβλίων με τους μεγάλους έρωτες, τις περιπέτειες, τα αστυνομικά, τα θρίλερ...- και αφορά μια τυπική διαδικασία παραλαβής και ανοίγματος του πακέτου-δέματος για να εμφανιστεί το περιεχόμενο (που στην δική μου περίπτωση λειτουργεί σα να παίρνω όλο το χρόνο δώρα). Όταν κάποια από αυτές τις αποστολές-παραλαβές διαφοροποιεί τη ρουτινιασμένη διαδικασία οπωσδήποτε μου τραβά την προσοχή λιγάααακι παραπάνω και αυτό το κατακόκκινο βιβλίο ήταν μία τέτοια περίπτωση. Κατεύθασε μέσα σε μαύρο ριζόχαρτο όπως ένα ακριβό αντικείμενο μεγάλου οίκου -αντάξιο της ηρωίδας του- το οποίο έπρεπε να το ανοίξω από τις τέσσερις πλευρές για να αποκαλύψω το περιεχόμενο. Η δεύτερη έκπληξη ήταν στο περιεχόμενο του κουτιού. Ένα κόκκινο βιβλίο τυλιγμένο σφιχτά με έναν κόκκινο σπάγκο ο οποίος υπήρχε εκεί για να συγκρατεί ενωμένο πάνω στον τόμο ένα μπουκάλι ροζέ κρασί. Ο.Κ. Από λανσάρισμα έσκισε, σκέφτομαι και ξεκινώ την αναγνωστική εμπειρία.
Η L.S. Hilton διαθέτει πνεύμα και σπίθα. Δημιούργησε μια ηρωίδα κράμα Αναγεννησιακής Τέχνης και fashion icon με ικανότητες μυστικού πράκτορα, με την παραβατική έννοια. Έγραψε σε πρώτο πρόσωπο δίνοντας στο κείμενο χρωματισμό προσωπικού ημερολογίου και αμεσότητα. Επέτρεψε στην τολμηρή, κυνική, αποφασισμένη ηρωίδα της να κρατήσει με ρεαλισμό την χύμα γλώσσα της όπως και την ωμότητά της και παράλληλα έβαλε όμορφες νότες χιούμορ από την κλειδαρότρυπα ...που είχε πιστιλιστεί παντού με τα μυαλά του Ρενό, σαν οργισμένος Πόλοκ. (Ο Αύγουστος Κορτώ είχε πει ότι δεν υπάρχει καλό αστυνομικό χωρίς χιούμορ και συμφωνώ απόλυτα. Το έγκλημα θέλει κάνα δυο καλά αστεία μπλεγμένα στην υπόθεση όπως το φαγητό το αλατοπίπερο.) Η ατμόσφαιρά του επενδύεται με Τέχνη. Μπόλικη Τέχνη και μάλιστα ζωγραφική των κλασικών αναγεννησιακών καλλιτεχνών που μπλέκεται γλυκά ακόμα και στις μεταφορές ή παρομοιώσεις. Η γλώσσα του έχει τα χαρακτηριστικά της Τζούντιθ -φυσικά- αλλά και μιας σούπερ μετάφρασης που ανέδειξε τις αποχρώσεις, την ξετσίπωτη ηρωίδα, την αδίστακτη εκδικητική Τζούντιθ που ξέρει να παίρνει και την έξαψη που της προσφέρει η νίκη. Αν υποθέτετε ότι πρόκειται για γυναίκα αράχνη και μαύρη χήρα μαζί, καλά κάνετε. Έχει όλα τα συμπτώματα μαζί με μια εξαίσια συνδυαστική σκέψη και κοφτερό μυαλό που την ξελασπώνει πάντα. Και, ναι, σε ξελογιάζει ο τύπος της... γιατί είναι απελευθερωμένη -βασικά επειδή είναι ελεύθερη-, πρόθυμη για την περιπέτεια, για την ανομία, δε γνωρίζει καμία ντροπή ή συστολή, περνάει καλά, δεν έχει φραγμούς, δε κωλώνει, έχει τεράστια γνώση περί Τέχνης -και μόδας- και άλλες ικανότητες.
Ξεχώρισα... την εξήγηση της τεχνικής που ονομάζεται αναμορφική προοπτική: Το αντικείμενο ζωγραφίζεται κεκλιμένο, έτσι ώστε η πραγματική ταυτότητά του να αποκαλύπτεται μόνο όταν κοιτάζεις την εικόνα από την ακριβώς σωστή γωνία... ...Αν σταθείς στο σωστό σημείο, νιώθεις ξαφνικά σαν να έχεις πέσει μέσα στον πίνακα. Με λίγα λόγια, υπάρχεις σε δύο καταστάσεις, από μέσα και απέξω, ένα κβαντικό τέχνασμα. Καμία από τις δύο αυτές καταστάσεις δεν μπορεί να υπάρξει ξέχωρα από την άλλη... όπως και τις γνώσεις περί υπερηχητικών και υποηχητικών σφαιρών, τις όμορφες περιγραφές -τις πέτυχε- και την ερωτική νουβέλα που περιλαμβάνεται -θα μπορούσε να αποτελεί ένα ξεχωριστό βιβλίο. Θα στεκόταν άνετα. (Βλέπε και Μάτια ερμητικά κλειστά)
Αυτή η τύπισσα, που διηγείται τις περιπέτειές της δια χειρός Hilton, σε συνδυασμό με τους τόπους δράσης, δηλαδή το καλλιτεχνικό Παρίσι, την αιώνια πόλη, το ζωντανό μουσείο της Φλωρεντίας, την Βρετανική πρωτεύουσα και την Κυανή ακτογραμμή προσφέρουν ένα γόνιμο έδαφος για μεγάλη επιτυχία. Η συγγραφέας έκανε τη διαφορά ενώ κάπου στο Χόλιγουντ ένας σκηνοθέτης και ένας παραγωγός αναζητούν την γυναίκα που θα ενσαρκώσει την Τζούντιθ. Δικαίως!
Η ιστορία τελειώνει με ένα Συνεχίζεται που αφήνει υποσχέσεις για νέες περιπέτειες. Όπως και να 'χει το προτιμώ σε σχέση με το Τέλος που βάζουν σε κάποια μυθιστορήματα λες και οι ήρωες εξατμίζονται μόλις γραφτεί η τελευταία λέξη του βιβλίου. Και ίσως να εξαϋλώνονται -ποιος ξέρει;- σε άλλες περιπτώσεις, να εκπληρώνουν το σκοπό τους και να σβήνουν, αλλά η συγγραφέας εδώ δε θα αφήσει την πρωταγωνίστριά της να αποχωρήσει έτσι απλά.
Στο οπισθόφυλλο γράφει...
Μια θεαματική απάτη σε έναν οίκο δημοπρασιών του Λονδίνου
ΠΟΙΑ
Μια ερωμένη που τρέχει ξυπόλυτη στους δρόμους του Παρισιού
ΕΙΝΑΙ
Μια οργανωμένη κλοπή από το γιοτ ενός δισεκατομμυριούχου
Η
Μια ανατριχιαστική δολοφονία κάτω από μια γέφυρα στη Ρώμη
MAESTRA;
Αυτοί το ξεκίνησαν.
Εκείνη θα το τελειώσει.
Η L.S. Hilton μεγάλωσε στην Αγγλία και έχει ζήσει στο Κι Γουέστ, στη Νέα Υόρκη, στο Παρίσι και στο Μιλάνο. Αφού αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, σπούδασε Ιστορία της Τέχνης στο Παρίσι και στη Φλωρεντία. Έχει εργαστεί ως δημοσιογράφος, κριτικός τέχνης και τηλεοπτική παρουσιάστρια, ενώ σήμερα έχει ως βάση της το Λονδίνο.
Ευχαριστώ την Αλεξάνδρα Αυγερινού και τις εκδόσεις Διόπτρα για την προσφορά του βιβλίου
Οι πλαγιογραμμένες φράσεις είναι αποσπάσματα από το μυθιστόρημα.
