Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Θ.Μ.: Η ανάγκη να ταξιδέψω με το νου, να χαθώ σε έναν κόσμο φανταστικό, να δω μέσα από τα μάτια των ηρώων, να νιώσω μαζί τους, να γευτώ τις συναισθηματικές τους διακυμάνσεις.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Θ.Μ.: Αγάπη! Είναι αφιερωμένο το έργο σ’ αυτή την υπέρτατη δύναμη.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Θ.Μ.: Θα τον συμβούλευα, αποκλειστικά και μόνο ως αναγνώστρια, να το διαβάσει όταν θα έχει διάθεση για -ή ανάγκη από- ένα ανάγνωσμα αισθηματικό. Εφόσον λοιπόν, την έχει πάρει την μοιραία απόφαση, να αφεθεί στις αισθήσεις.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Θ.Μ.: Με την λογική πως η ροή της ιστορίας περιλαμβάνει τόπους συγκεκριμένους, το ταξίδι ξεκινά από την Αθήνα και πραγματοποιεί στάσεις σε Κατάκολο, Θεσσαλονίκη, Ναύπλιο, Πράγα. Δεν έχει σημασία το πόσο, σε ένα λεπτό μπορείς να χτίσεις αναμνήσεις μιας ζωής.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο
Θ.Μ.: Με μια φράση «στο πρόσωπό σου βρήκα όσα ποτέ δεν θα τολμούσα να ονειρευτώ...», υπάρχουν άνθρωποι που το κράμα τους είναι τέτοιο ώστε μπορούν να κάνουν τα όνειρα πραγματικότητα, μικρά ή μεγάλα δεν έχει σημασία. Δεν είναι υπεράνθρωποι, απλώς ξέρουν να αγαπούν τους ανθρώπους εκείνους που αντανακλούν και δεν διαστρεβλώνουν την εικόνα τους στη ζωή.
Το «Όσα δεν τόλμησα να ονειρευτώ», η ιστορία της Θάλειας και του Φίλιππου, είναι μια ιστορία αγάπης. Η αγάπη ως συναίσθημα δεν έχει απόχρωση ροζ, ο έρωτας επίσης δεν κινείται σε αυτές τις αποχρώσεις, απεναντίας αγαπά το κόκκινο, το μαύρο και το άσπρο. Αν θα έπρεπε να σταθώ αμιγώς στο αισθηματικό σκέλος της υπόθεσης, θα έλεγα ως άνθρωπος και όχι με την ιδιότητα του δημιουργού πως στο σήμερα, στο τώρα, υπάρχουν άνθρωποι γύρω μας που η αγάπη και ο έρωτας ηχούν στα αυτιά τους σαν όνειρο και όχι σαν μια εξαιρετικά πιθανή πραγματικότητα. Δεν έχουν χρόνο να αγαπήσουν, να ερωτευτούν, να χαμογελάσουν, να δακρύσουν, να νιώσουν, να ζήσουν. Δεν έχουν πίστη πως μπορεί αυτό να τους συμβεί, πως το δικαιούνται, πως το αξίζουν. Ο καθένας μας όμως είναι συλλέκτης εμπειριών, απολύτως προσωπικών, το τι περιλαμβάνει η συλλογή της ψυχής μας μάς διαμορφώνει ως οντότητες, σμιλεύει την αντοχή μας, την δοτικότητά μας, την δεκτικότητά μας, την ελαστικότητά μας απέναντι στα ίδια τα συναισθήματα και την ζωή. Γιατί η αγάπη και ο έρωτας είναι ζωή, ένα ταξίδι πολύτιμο, ουσιαστικό και δίχως επιστροφή. Ο ρόλος του καθενός μας σε μια σχέση, είτε φιλική είτε ερωτική, είναι να φροντίζουμε να μετατρέπουμε το δάκρυ σε αγαπημένο χαμόγελο. Ωστόσο, στην περίπτωση του έρωτα, μιας που μιλάμε για την τέλεια συντριβή των ανθρώπων, αν και θα έπρεπε ως φύση αρπακτική να τον παρομοιάσω με τίγρη, εγώ θα τον πω λιοντάρι γιατί διοικεί αριστοτεχνικά το δικό του βασίλειο. Η ιστορία της Θάλειας και του Φίλιππου, λοιπόν, είναι μια ιστορία έρωτα, μια ιστορία ζωής και κάθαρσης.[1]
Θεώνη Μπριλή
Το μυθιστόρημα της Θεώνης Μπριλή κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Έξη
Δείτε το βιβλίο και όλα τα νέα στη σελίδα των εκδόσεων Έξη στο facebook!
Η Θάλεια από πολύ μικρή έμαθε ότι ο δρόμος της ζωής δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, ότι ο έρωτας είναι ένας έρωτας προδότης και ότι εκεί έξω δεν υπάρχουν ιππότες των παραμυθιών. Μέχρι τη στιγμή που γνώρισε τον Φίλιππο. Έναν άντρα που νιώθεις τη δύναμη της γοητείας του. Έναν άντρα που ξέρει τι θέλει στη ζωή του και της δηλώνει απερίφραστα πως θα τη διεκδικήσει σαν γυναίκα και πως θα γίνει ο πρίγκιπας του παραμυθιού της.
Το πρόσωπο της ζωής, όμως, είναι πιο σκληρό από το παραμύθι τους. Το παρελθόν της Θάλειας επιστρέφει και τους καταδιώκει. Aποκαλύψεις, πλεκτάνες, αναπάντεχες καταστάσεις και πρόσωπα στέκονται εμπόδιο στο δρόμο τους. Ο Φίλιππος δεν παραιτείται, η Θάλεια είναι η γυναίκα της ζωής του και θα κάνει τα πάντα γι’ αυτήν…
Γιατί μπορεί να μην υπάρχουν πραγματικοί ιππότες, αλλά οι άντρες που σου δίνουν απλόχερα όσα δεν τόλμησες να ονειρευτείς, είναι αυτοί που θα κάνουν τη ζωή σου να μοιάζει παραμύθι…
[1] Στο Πλοκόλεξο (εκ του πλοκή και λέξεις ή κάπως έτσι τέλος πάντων -ο καθένας ας το δεχτεί με τον τρόπο του- ή Πλεκόλεξο(;) -αμφινταλαντευόμενη ανάμεσα στο πλέκω-πλέξιμο και στην πλοκή) οι δημιουργοί γράφουν ένα ελεύθερο κείμενο/άρθρο για το έργο τους χρησιμοποιώντας δέκα προκαθορισμένες λέξεις. Στο τέλος, αν θέλουν, αντικαθιστούν μία από όλες αυτές με μια δική τους για τον επόμενο. Περισσότερα σαν κι αυτό θα βρείτε στην αντίστοιχη ετικέτα.
Απαντήστε κι εσείς στο Πλοκόλεξο κλικάροντας εδώ
Περισσότερες μικρές συνεντεύξεις μεγάλων βιβλιοταξιδιών εδώ
Περισσότερα από/για τη Θεώνη Μπριλή:
Η Θεώνη Μπριλή για το Τι είναι έρωτας ζητάς να μάθεις
Ο Χρήστος Αναστασόπουλος, η Εύη Ρούτουλα, η Θεώνη Μπριλή, η Άνα Ζάχαρη και ο Οίκος νυφικών
Περισσότερες μικρές συνεντεύξεις μεγάλων βιβλιοταξιδιών εδώ
Περισσότερα από/για τη Θεώνη Μπριλή:
Η Θεώνη Μπριλή για το Τι είναι έρωτας ζητάς να μάθεις
Ο Χρήστος Αναστασόπουλος, η Εύη Ρούτουλα, η Θεώνη Μπριλή, η Άνα Ζάχαρη και ο Οίκος νυφικών
