Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Μ.Σ.: Το βιβλίο αυτό πραγματεύεται τον έρωτα. Τον «υπερφυσικό» έρωτα, τη γυναίκα με την ψαρίσια ουρά και τα τυρκουάζ χέρια που αναζητά ο ήρωας, το θεϊκό πλάσμα που αναζητάμε όλοι μας. Τον έρωτα που λυτρώνει, που μαγεύει, που απογειώνει τη ζωή πέρα από τα γήινα.
Η αναζήτηση αυτή, που συχνά μας ματαιώνει ή μας οδηγεί στο ανέφικτο, με ώθησε στο να γράψω αυτό το βιβλίο, κρύβοντας μέσα του μια προτροπή. Ότι ίσως αυτός ο υπερφυσικός έρωτας να κατοικεί Ηπείρου και Αχαρνών, να είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας, αν μπορέσουμε να εγκαταλείψουμε τα στερεότυπα μέσα μας και να τον δούμε με ανοιχτά μάτια.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Μ.Σ.: Μα φυσικά...Τυρκουάζ.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Μ.Σ.: Θα τον συμβούλευα να το διαβάσει πρώτα με την καρδιά κι ύστερα με το μυαλό. Να γίνει 16άρης/α και να αφεθεί να φτιάξει τα κάστρα του στην άμμο όχι με τη λογική του κύματος που διαλύει αλλά του νερού που αναδημιουργεί.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Μ.Σ.: Πολύ ωραία ερώτηση. Θα πηγαίναμε σε όλες τις θάλασσες της πατρίδας μας, σε όλα τα νησιά και τις ακρογιαλιές μας και θα κρατούσε ένα καλοκαίρι ολόκληρο. Τη χρονική διάσταση του καλοκαιριού ας την καθορίσει ο κάθε αναγνώστης. Γι’ άλλους το καλοκαίρι κρατάει τρεις μήνες και γι’ άλλους – αν είναι το καλοκαίρι της καρδιάς τους – μια ζωή.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο
Μ.Σ.: Μας τρόμαζε βλέπεις, το να μπορούν δρόμοι παράλληλοι να συναντιούνται. Πόσο μάλλον να ερωτεύονται. (από την Παρένθεση)
Ερωτεύομαι θα πει κινδυνεύω.
Μην ψάχνεις για διαβήτες και μοιρογνωμόνια.
Αυθαίρετα θα χτίσουμε και φέτος.
Διαβάζοντας τη συλλογή... πολύ γρήγορα εισβάλλω σε έναν κόσμο αισθαντικής πεζοποίησης με ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και χρώμα τυρκουάζ -μη το ξεχνάμε το τυρκουάζ- το οποίο, μας το λέει και η ίδια, προκύπτει πηγαία από το ανακάτεμα των πορτοκαλοκόκκινων και βυσσινί (αίματα, μπαλόνια, φιλιά, μποτίνια, παπαρούνες, μήλα... αλλά και άλλων λιγότερο αναμενόμενων κόκκινων πραγμάτων όπως εκείνες οι αναμνήσεις, τα ποτάμια και κάποιες θάλασσες) με τα πράσινα, τα μπλέ και τα πετρόλ αυτού του κόσμου (όπως το πράσινο σαπούνι, ένα πράσινο μήλο, το σπίτι...). Και δημιουργήθηκαν τα τυρκουάζ χέρια, τα τυρκουάζ μάτια και όλα τα τυρκουάζ του σύμπαντος. Μάλιστα, στα τυρκουάζ χέρια της γοργόνας θα οριοθετήσει τη ζωή που είναι αυτό που συμβαίνει όταν σταματήσεις να ξέρεις πια.
Ομολογώ ότι λίγες συλλογές ξεπερνούν τα χάρτινα όρια ξύνοντας την ψυχή σου διεισδύοντας στο κορμί σε κυτταρικό επίπεδο. Δείγματα συμπυκνωμένης γραφής πάμπολλα, αλλά πόσα ποιητικά αναγνώσματα καταφέρνουν να εισβάλλουν στο είναι σου και να το χρωματίσουν κατά το δοκούν; Να το σχηματοποιήσουν κατά βούληση; Να αντικατοπτρίσουν ξεκάθαρες γνώμες, υφές, αισθήσεις, μορφές και να προσφέρουν γενναίες γεύσεις ή αρώματα της ύλης τους; Αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα της ποίησης θα πεις, και πάνω σε αυτήν την μεταδοτικότητα κονταροχτυπιούνται και αξιολογούνται οι πένες.
Η Μαρία Στρίγκου γράφει με ψυχής απόσταγμα ψυχογράφημα ζωής, με ολάνοιχτα αφτιά και μάτια... διαβάζει τον κόσμο γύρω της και μέσα της, και τον κάνει ποίημα. Τον συμπυκνώνει σε ελάχιστες αράδες σαν πολύτιμη εσάνς και τον παρουσιάζει με ένταση, με πάθος, με ζωντανά και ξεκάθαρα μηνύματα... του δίνει γήινους ήρωες και αρχέγονες επιθυμίες, πάθη... τα πιο ανθρώπινα συναισθήματα από την πιο επιβεβαιωμένη πλευρά. Δύσκολα θα διαφωνήσει κανείς με τις προθέσεις της, με τις επιθυμίες των χαρακτήρων της, με τις σκέψεις... Η συλλογή αυτή γράφτηκε από μια γήινη, χωμάτινη ύπαρξη και σε μια τέτοια απευθύνεται. Κι αφού ξεκάθαρα διαβάζεις τον εαυτό σου στις σελίδες, μοιραία ταυτίζεσαι με πρόσωπα, καταστάσεις, συναισθήματα... -μπας και κάπου κάποτε έζησες/ένιωσες το ίδιο;
Κάποια ερωτηματικά ζητήματα κεντρίζουν το ενδιαφέρον όπως, για παράδειγμα: Πως στ' αλήθεια θαλασσεύεται η ιστορία; Τι είναι η μοίρα; Ή ακόμα, πως γεννιούνται τα παραμύθια που ζεσταίνουν το μέσα και ημερεύουν την ψυχή;
Κι ήταν τυρκουάζ!
Ομολογώ ότι λίγες συλλογές ξεπερνούν τα χάρτινα όρια ξύνοντας την ψυχή σου διεισδύοντας στο κορμί σε κυτταρικό επίπεδο. Δείγματα συμπυκνωμένης γραφής πάμπολλα, αλλά πόσα ποιητικά αναγνώσματα καταφέρνουν να εισβάλλουν στο είναι σου και να το χρωματίσουν κατά το δοκούν; Να το σχηματοποιήσουν κατά βούληση; Να αντικατοπτρίσουν ξεκάθαρες γνώμες, υφές, αισθήσεις, μορφές και να προσφέρουν γενναίες γεύσεις ή αρώματα της ύλης τους; Αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα της ποίησης θα πεις, και πάνω σε αυτήν την μεταδοτικότητα κονταροχτυπιούνται και αξιολογούνται οι πένες.
Η Μαρία Στρίγκου γράφει με ψυχής απόσταγμα ψυχογράφημα ζωής, με ολάνοιχτα αφτιά και μάτια... διαβάζει τον κόσμο γύρω της και μέσα της, και τον κάνει ποίημα. Τον συμπυκνώνει σε ελάχιστες αράδες σαν πολύτιμη εσάνς και τον παρουσιάζει με ένταση, με πάθος, με ζωντανά και ξεκάθαρα μηνύματα... του δίνει γήινους ήρωες και αρχέγονες επιθυμίες, πάθη... τα πιο ανθρώπινα συναισθήματα από την πιο επιβεβαιωμένη πλευρά. Δύσκολα θα διαφωνήσει κανείς με τις προθέσεις της, με τις επιθυμίες των χαρακτήρων της, με τις σκέψεις... Η συλλογή αυτή γράφτηκε από μια γήινη, χωμάτινη ύπαρξη και σε μια τέτοια απευθύνεται. Κι αφού ξεκάθαρα διαβάζεις τον εαυτό σου στις σελίδες, μοιραία ταυτίζεσαι με πρόσωπα, καταστάσεις, συναισθήματα... -μπας και κάπου κάποτε έζησες/ένιωσες το ίδιο;
Κάποια ερωτηματικά ζητήματα κεντρίζουν το ενδιαφέρον όπως, για παράδειγμα: Πως στ' αλήθεια θαλασσεύεται η ιστορία; Τι είναι η μοίρα; Ή ακόμα, πως γεννιούνται τα παραμύθια που ζεσταίνουν το μέσα και ημερεύουν την ψυχή;
Ένα κλείσιμο του ματιού είναι η μοίρα.
Τα παραμύθια γεννιούνται από τις πιο μικρές στιγμές της ζωής μας. Όταν νομίζουμε πως δεν μας βλέπει κανείς και με φόρα βυθιζόμαστε στο Όλον και στον Έρωτα.
Στις ερωταπαντήσεις της θα την εμπιστευθείς.
-Ξέρεις τι είναι έρημος αγάπη μου; Μια θάλασσα πεθαμένη.
Στις προτροπές θα την λατρέψεις.
Στις διαπιστώσεις θα ανατριχιάσεις.
Η μοναξιά προβάρει συνέχεια τάφους.
Όταν ξυπνώ είναι κιόλας χθες.
Στις αποκαλύψεις θα συμπαρασταθείς.
Διαβάζω λίγο, λίγο ακόμα και ξανά, σε λίγο επιστρέφω πάλι στους στίχους ερωτικής καταγραφής σαν εθισμένη και σκέφτομαι: Αυτό είναι! ενώ ένα χαμόγελο ευτυχίας έχει σχηματισθεί αυθόρμητα πάνω μου -με βρήκα!Στις ερωταπαντήσεις της θα την εμπιστευθείς.
-Ξέρεις τι είναι έρημος αγάπη μου; Μια θάλασσα πεθαμένη.
Στις προτροπές θα την λατρέψεις.
Ένα κορμί το βασίλειό σου Άνθρωπε!
Ζήσε!
Στα διδάγματα θα πιστείς.
Το χάσιμο χρόνου είναι τα λόγια όταν υπάρχουν ακόμα τα φιλιά!
Στα συμπεράσματα θα δικαιωθείς.
Η ευτυχία είναι απλή.
Η ευτυχία είναι απλή.
Κι ακούει στ' όνομά σου.
Η μοναξιά προβάρει συνέχεια τάφους.
Όταν ξυπνώ είναι κιόλας χθες.
Στις αποκαλύψεις θα συμπαρασταθείς.
Οι νύχτες κρύβουν μυστικά. Και λόγια που δεν προλάβαμε να πούμε.
Ακόμα.
Ακόμα κι αν δε γίνει έτσι, ένα να έχεις σίγουρο. Θα βρεθείς εκεί μέσα. Σε έναν μικρό διάλογο, σε μια δήλωση, σε μια αναζήτηση ή σε μια απώλεια, στον έρωτα, στο πάθος...
Ακόμα κι αν δε γίνει έτσι, ένα να έχεις σίγουρο. Θα βρεθείς εκεί μέσα. Σε έναν μικρό διάλογο, σε μια δήλωση, σε μια αναζήτηση ή σε μια απώλεια, στον έρωτα, στο πάθος...
Κι ήταν τυρκουάζ!
Κερδίστε το!
Οι εκδόσεις Vakxikon προσφέρουν την ποιητική συλλογή της Μαρίας Στρίγκου σε έναν τυχερό αναγνώστη. Για να συμμετέχετε στην κλήρωση αλλά και για να στείλετε το μήνυμά σας στην ίδια κλικάρετε το παρακάτω k και συμπληρώστε τη φόρμα. Παρακαλώ, σημειώστε τα ακόλουθα:
Διαβάστε τους όρους και άλλες σχετικές πληροφορίες με τις κληρώσεις, τα δώρα και τους τυχερούς εδώ. Η κλήρωση έχει προγραμματισθεί για τις 29 Σεπτεμβρίου 2016 και το βιβλίο θα αποσταλεί ταχυδρομικά.
k
Καλή τύχη!
Η Μαρία Στρίγκου γεννήθηκε στη Λέσβο και θεωρεί πως αυτό είναι ότι καλύτερο της έχει συμβεί στη ζωή της μέχρι σήμερα. Τα επόμενα καλύτερα, είναι η δουλειά της στο νοσοκομείο «Άγιος Σάββας», η Συμβουλευτική και όλοι οι άνθρωποι που συναντά εξαιτίας αυτών. Της αρέσει να ζει στο Τώρα. Όταν ξεκουράζεται, γράφει. Όταν δεν γράφει, πίνει με φίλους. Πιστεύει πως το δυνατότερο γιατρικό για όλα είναι η Αγάπη. Συνήθως εφημερεύει κι είναι παντός καιρού. Το Τυρκουάζ είναι το πέμπτο βιβλίο της.
Εργογραφία: Παραμύθια σαν αλήθεια, παραμύθι, εκδόσεις Ζάθεον Πυρ 2014 * Ν’ ακούσω τη λέξη που λείπει, ποιήματα, Άνεμος εκδοτική 2012 * Η κλέφτρα των καλοκαιριών, μυθιστόρημα, Εμπειρία εκδοτική 2004 * Η Αλίκη στη χώρα των τραυμάτων, διήγημα, εκδόσεις Γκοβόστη 1999
Ευχαριστώ τις εκδόσεις Vakxikon.gr για την προσφορά των βιβλίων.
Οι πλαγιογραμμένες φράσεις είναι αποσπάσματα από τη συλλογή.
