Η γέφυρα των μυστικών

Σας είπα ότι μετακόμισα; Μάλιστα, μετακόμισα. 500 χιλιόμετρα μακριά, στην πρωτεύουσα, ορίστε, σας το λέω τώρα. Σας είπα ότι δεν έχω διαβάσει το περιβόητο Τριανταφυλλάκι; Κράχτε με, αλλά δεν το έχω διαβάσει. Ούτε το επόμενο, ούτε το μεθεπόμενο και ούτε κανένα. Αν και τα έχω. Τυχαίο είναι το γεγονός, σας το υπόσχομαι. Παρόλα αυτά, ξέρω ότι η Ντόνελι είναι αγαπημένη συγγραφέας στη χώρα μας. Αλλά μάλλον είναι αγαπημένη παντού.

«These shallow graves» ο ορίτζιναλ τίτλος και πολύ με αρέσει. Πολύ ατμοσφαιρικός. Στο ελληνικό του χάνει λιγάκι από το μουντ, αλλά κούκου. Γενικότερα στην Ελλαδάρα μας έχουμε θέμα με τους τίτλους. Αλλά γκες γουάτ. Δεν είμαστε οι μόνοι. Ο τίτλος πρέπει να είναι αναλόγως πιασάρικος με το κοινό στο οποίο θα δοθεί. Anyway, λίγο πολύ όλοι θυμάστε κακοποιημένους τίτλους όπως: Οι ατσίδες με τα μπλε (aka The Blues Brothers -που ΦΟΡΑΝΕ ΜΑΥΡΑ ΓΑΜΩΤΟ), Ξεπατινάζ (aka Blades of Glory -Ξεγουάτ; ), Ο Κινέζος Θα Σφυρίξει Τρεις Φορές (aka Shanghai Noon -μα σίριουσλι θεέ;) και πάει λέγοντας.
These Shallow Graves λοιπόν, θα έπρεπε να ήταν κάτι σαν Εκείνοι οι Ρηχοί Τάφοι, που ΟΚ, δεν μας κάθεται και τόσο καλά, οπότε μάλλον η Γέφυρα Των Μυστικών είναι καλύτερο. Αλλά ας πάμε στο θέμα.

Όταν η Τζο μαθαίνει για το θάνατο του πατέρα της, θυμάται και όλες εκείνες τις φορές που της φαινόταν απόμακρος, σκεφτικός, ακόμα και τρομαγμένος. Ίσως... κυνηγημένος. Δυο μέρες μετά και καθισμένη στο γραφείο του παρέα με τα τόσα δικά του κι αγαπημένα πράγματα, προσπαθεί να κλάψει μα δεν μπορεί. Κάτι δεν πάει καλά σε αυτό το... ατύχημα(;) κι όταν η Τζο βρει μια σφαίρα στο πάτωμα, τότε μέσα της είναι σίγουρη ότι κάτι άλλο έχει συμβεί. Το οποίο σκοπεύει να ανακαλύψει με κάθε τρόπο.

Ααα... (αναστεναγμός ήταν τούτος, αλλά χωρίς χ). Νιου Γιορκ, 1890. Αγαπημένος τόπος και χρόνος. Όπως ακριβώς μπορεί να το φαντάζεστε. Φορέματα πλουμιστά και ζάπλουτες κορασίδες που πρέπει πολύ πριν πατήσουν τα είκοσι, να στολίσουν το δαχτυλάκι τους με βέρα. Αυτή η ελίτ κοινωνία με τις γυναίκες που απλά υπάρχουν για να παντρεύονται τον πλουσιότερο γαμπρό, να ξοδεύουν αλόγιστα σε άχρηστα πράγματα, να πίνουν τα τσαγάκια τους, να στολίζονται, να αρωματίζονται και το κυριότερο να μη σκέφτονται. Μέχρι να πεθάνουν και να πιάσουν πρώτη θέση στα βόρεια προάστια. Αλλά σαφώς και θα υπήρχε και το μαύρο πρόβατο. Η καλή μας Τζο. Που όχι απλώς σκέφτεται, αλλά καμία σχέση δεν έχουν τα όνειρά της με τα πρέπει της τάξης της, κι ακόμα χειρότερα ...θέλει να γίνει δημοσιογράφος, ακολουθώντας το είδωλό της για το οποίο η μάνα της είπε (κι εκεί φαντάστηκα μεταγλωττισμένη ταινία με τα χείλια να κινούνται εντελώς άκυρα σε σχέση με τον ήχο κι έκλαψα, αλλά να μη σας το χαλάσω με τις καφρίλες μου) «...Είσαι μια Μόντφορτ. Και οι Μόντφορτ παντρεύονται». Ε, διαβάστε το και θα δείτε.

Το λοιπόν, πολύ ωραίο βιβλίο που με κέρδισε από την αρχή, πράγμα δύσκολο για το είδος και τις σελίδες του. Συνήθως τα τουβλοβιβλία κρύβουν καμιά 50αριά σελίδες εισαγωγής εντελώς άνευ λόγου ύπαρξης και κενού περιεχομένου, που πολλοί τις συγχωρούν, αλλά η Κρουέλα μέσα μου όχι.

Υπέροχες εικόνες από τη Νέα Υόρκη, ωραίοι κι οι χαρακτήρες -κάπου πήρε το μάτι μου ότι αυτή η Τζο είναι η Nancy Drew της εποχής της. Πολύ εύστοχο το βρίσκω (αν και τα αντίστοιχα pc games τα μίσησα). Τώρα πολλοί λένε ότι το θέμα του είναι δύσκολο για τους teens, άλλοι λένε πως είναι πολύ όμορφα προσαρμοσμένο για ένα κοινό των μεγάλων παιδιών, αλλά who cares, ωραίο βιβλίο, με τη ρομαντζάδα του, το μυστήριό του, τα φουστάνια του, enjoy it, τέλος.

Οπισθοφυλλάκι και ορεβουάρ.

Η Τζο Μόντφορτ, όμορφη και πλούσια, σύντομα θα αποφοιτήσει και θα παντρευτεί έναν από τους πιο περιζήτητους και εύπορους εργένηδες της Νέας Υόρκης. Όμως, αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που επιθυμεί η Τζο. Το όνειρό της είναι να γίνει δημοσιογράφος σε εφημερίδα. Πέρα από τον αγώνα που πρέπει να δώσει ενάντια στα στερεότυπα και τις απαιτήσεις της κοινωνικής τάξης και της εποχής της, η Τζο καλείται ξαφνικά να αντιμετωπίσει ένα τραγικό γεγονός: ο πατέρας της τραυματίζεται θανάσιμα ενώ καθαρίζει το περίστροφό του.

Ο Τσαρλς Μόντφορτ ήταν ένας από τους πλουσιότερους επιχειρηματίες της Νέας Υόρκης, ιδιοκτήτης εφημερίδας, συνέταιρος σε μια από τις μεγαλύτερες ναυτιλιακές εταιρείες και, κυρίως, ένας άντρας υπερβολικά έξυπνος και προσεκτικός για να καθαρίζει ένα όπλο γεμάτο – και η Τζο το ξέρει.

Η προσπάθειά της να ανακαλύψει περισσότερα για τον θάνατο του πατέρα της θα την οδηγήσει σε μια δαιδαλώδη έρευνα γεμάτη αγωνία και ανατροπές. Στην πορεία της έρευνάς της, η Τζο θα συναντήσει τον Έντι, έναν νεαρό γοητευτικό δημοσιογράφο που εργάζεται στην εφημερίδα του πατέρα της. Δίπλα στον Έντι, η Τζο θα αναζητήσει την αλήθεια για τον θάνατο του πατέρα της, θα ανακαλύψει έναν νέο κόσμο πέρα από τα όρια της τάξης της, και θα γνωρίσει τον έρωτα. Ώσπου θα συνειδητοποιήσει πόσο ακριβό μπορεί να είναι το τίμημα της αλήθειας και της αγάπης.[1]

Το μυθιστόρημα της Jennifer Donnelly κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.
Δείτε το!
Διαβάστε μερικές σελίδες!

Κερδίστε το!
Οι εκδόσεις Διόπτρα προσφέρουν το μυθιστόρημα της Jennifer Donnelly σε έναν τυχερό αναγνώστη. Για να συμμετέχετε στην κλήρωση κλικάρετε το παρακάτω k και συμπληρώστε τη φόρμα. Παρακαλώ, σημειώστε τα ακόλουθα:
Διαβάστε τους όρους και άλλες σχετικές πληροφορίες για τις κληρώσεις και τα δώρα εδώ. Η κλήρωση θα γίνει στις 6 Φεβρουαρίου 2017 και το βιβλίο θα αποσταλεί ταχυδρομικά.
k
Καλή τύχη!

Η Jennifer Donnelly είναι συγγραφέας επτά επιτυχηµένων µυθιστορηµάτων. Μεγάλωσε στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης και φοίτησε στο Πανεπιστήµιο του Rochester, όπου ειδικεύτηκε στην Αγγλική Λογοτεχνία και την Ευρωπαϊκή Ιστορία.

Το τελευταίο της βιβλίο, Η Γέφυρα των Μυστικών, είναι µια ωδή στη γυναικεία ανεξαρτησία και στη δύναµη της θέλησης που διαδραµατίζεται στην Αµερική των αρχών του 20ού αιώνα. Το πιο πολυσυζητηµένο βιβλίο της, το θρυλικό Τριανταφυλλάκι, είναι ένα επικό ιστορικό µυθιστόρηµα που δια-δραµατίζεται στη Νέα Υόρκη και στο Λονδίνο, στα τέλη του 19ου αιώνα. Το περιοδικό Booklist το χαρακτήρισε «εκπληκτικό», η εφηµερίδα Washington Post «απολαυστικό» και το περιοδικό People ως «µια ένοχη απόλαυση». Μεταφράστηκε σε όλον τον κόσµο και άνοιξε τον δρόµο για τις δύο εξίσου επιτυχηµένες συνέχειες: Το Τριαντάφυλλο του Χειµώνα και το Άγριο Τριαντάφυλλο.

Το δεύτερο µυθιστόρηµά της, το Βόρειο Σέλας, βασίστηκε σε ένα πραγµατικό έγκληµα που έγινε στο Adirondacks της Αµερικής το 1906 και κέρδισε µια σειρά από αξιοζήλευτα λογοτεχνικά βραβεία: Carnegie Medal, Los Angeles Times Book Prize, Borders Original Voices Award, Charlotte Award, ενώ ήταν υποψήφιο και για Michael L. Printz Award και Abraham Lincoln Award. Οι New York Times έγραψαν στην κριτική τους ότι είναι «πρωτότυπο και πολυεπίπεδο», ενώ πληθώρα από έντυπα το συµπεριέλαβαν στις λίστες τους µε τα καλύτερα βιβλία της χρονιάς: The Times (London), The Irish Times, The Financial Times, Publishers Weekly, Booklist, School Library Journal κ.ά.

Την ίδια ενθουσιώδη υποδοχή από κοινό και κριτικούς πέτυχε και το επόµενο βιβλίο της, οι Επαναστατηµένες Ζωές, που επιλέχθηκαν ως ένα από τα καλύτερα βιβλία της χρονιάς από το Amazon, το Goodreads, το Kirkus, το School Library Journal και τη δηµοτική βιβλιοθήκη του Σικάγο. Επίσης, οι Επαναστατηµένες Ζωές σε audiobook κέρδισαν το Odyssey Honor for Excellence, ενώ ήταν και πάλι υποψήφιες για Carnegie Medal.

Το 2014, η Jennifer ξεκίνησε µια µεγάλη συνεργασία µε την Disney για να δηµιουργήσει την επιτυχηµένη Young Adult σειρά Water Fire Saga. Η Jennifer ζει στο Hudson Valley της Νέας Υόρκης µε τον σύζυγο, την κόρη, και τα δύο σκυλιά της.

[1] Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου