Με αφορμή το ότι βρισκόμαστε ήδη στην καρδιά του καλοκαιριού, σήμερα θα μιλήσουμε για την ζωή που σαν άμμος κυλάει από τα δάχτυλα, κάνοντάς μας να αγωνιζόμαστε με όλες τις δυνάμεις μας για να ζήσουμε αυτά που μας αξίζουν. Κι αυτό είναι μια εικόνα -και συνάμα ηθικό δίδαγμα- που μου έμεινε έπειτα από την ανάγνωση του βιβλίου «Όταν Φεύγουν τα Σύννεφα».
Σε αυτό το έργο η συγγραφέας Άννα Γαλανού μας μεταγγίζει τις σκέψεις των ηρώων, προετοιμάζοντάς μας για όλ’ αυτά που είναι ικανοί να κάνουν στο βωμό της αγάπης, του εγωισμού ή της ματαιοδοξίας τους.
Στις πρώτες σελίδες γνωρίζουμε τον 43χρονο επιχειρηματία Κώστα Λεοντιάδη, που όντας ελεύθερος στην προσωπική του ζωή, βρίσκει τη μούσα του στο πρόσωπο της Χριστίνας. «Ουσιαστικά δεν ήξερε τι σημαίνει χτυποκάρδι μέχρι τη μέρα που αντίκρισε τη Χριστίνα.»[1]
Πρόκειται μάλιστα για μια παντρεμένη, γνωστή παρουσιάστρια την οποία και γνώρισε μέσω των κοινών τους φίλων, της Μαίρης και του Γιάννη. Όλα ξεκίνησαν με τις κοινωνικές τους συναντήσεις κάθε Πέμπτη βράδυ σ’ ένα μπαρ. Εκεί όπου η Χριστίνα πήγε όλο κι όλο μια φορά με την συνοδεία του άντρα της, κάτι που αναζωπύρωσε αυθόρμητα στον Κώστα και το αίσθημα της ζήλειας.
Η αγάπη του για την όμορφη γυναίκα όμως δεν ήταν μονόπλευρη. Ένα της βλέμμα ήταν αρκετό για να κάνει την καρδιά του να χτυπά παράξενα…
Στη συνέχεια μας αποκαλύπτεται το παρελθόν και το παρόν της Χριστίνας, εμφαφανίζοντάς μας την ευαίσθητη φύση της που κρυβόταν κάτω από το περιποιημένο και αυστηρό πρόσωπο που έβγαινε στην τηλεόραση. Από πάντα αναζητούσε την αγάπη και πρόσκαιρα πλανήθηκε ηθελημένα πως το βρήκε στη καρδιά του άντρα της, του Αλέξη. Λάθεψε όμως αφού όπως αποδείχτηκε σ’ αυτήν έβλεπε μονάχα ένα όμορφο τρόπαιο.
Ο καημός της Χριστίνας δεν ήταν ωστόσο άλλος από το ότι δεν είχαν καταφέρει να κάνουν ως τότε ένα παιδί που τόσο πολύ η ίδια επιθυμούσε.
Η συνάντηση του Κώστα και της Χριστίνας στο αεροδρόμιο για ν’ αποχαιρετίσουν τους φίλους τους Μαίρη και Γιάννη που μετακόμιζαν μόνιμα με τα παιδιά τους στην Ικαρία , αποτελεί μια ευκαιρία για να αναζωπυρώσουν τα «θέλω» της καρδιάς τους. Κι όπως είναι αναμενόμενο, δεν θα μπορούσαν να εμποδίσουν ποτέ τις ψυχές τους ν’ ανθίσουν νιώθοντας το άγγιγμα της αγάπης…
Στην ιστορία μας συμπεριλαμβάνεται και η Φανή, η μητέρα της Χριστίνας, συμμετέχοντας όλο και περισσότερο στις ανατρεπτικές καταστάσεις που ζουν οι ήρωές μας. Η Χριστίνα παίρνει σύντομα τη ζωή στα χέρια της και παραιτείται από την δουλειά της. Η πίεση της θέσης την είχε διαλύσει. «Θα δούλευε στο ραδιόφωνο. Από δω και μπρος θα έκανε πράγματα που την ευχαριστούσαν…»[2]
Τη μέρα μάλιστα που αποχαιρέτησαν τους φίλους τους, ξεκινούν και οι πρώτες τους εκμυστηρεύσεις. Περπατούν μαζί με τον Κώστα κάνοντας μια βόλτα που καταλήγει σ’ ένα μαγαζί παρέα με λίγο κόκκινο κρασί: «Σε σκέφτομαι πολύ…»[3] της λέει κι έπειτα οι εξομολογήσεις των δυό τους για το παρελθόν και το μέλλον στήνουν το δικό τους χορό. Η επόμενη σκέψη είναι ο χωρισμός της με τον Αλέξη, μια δύσκολη απόφαση που όπως φαίνεται είναι δυσκολότερη απ’ ότι πιστεύει η ίδια…
Όμως και η ζωή του ίδιου του Αλέξη έδειχνε να βρίσκεται στη δική της τρικυμία. Στο προσκήνιο έρχονται και άλλα νέα πρόσωπα, όπως αυτό της Ελίνας, μιας γυναίκας στης οποίας την αγκαλιά έβρισκε περιστασιακά τη θαλπωρή και «…μπορεί να την έβριζε αρκετές φορές (…) όμως δεν την είχε υποτιμήσει ποτέ. (…) Στα δύσκολα πάντα ζητούσε τη γνώμη της.»[4]
Με τόσα ανοιχτά μέτωπα στις ζωές τους, οι καταστάσεις που δημιουργούνται μας κρατούν σε συνεχής εγρήγορση για το τί συμβαίνει στην επόμενη σελίδα. Σε κάθε τους βήμα τους ακολουθούν πληγές του παρελθόντος που δεν έχουν κλείσει, καθώς υπάρχουν τόσα πολλά καταραμένα μυστικά σχετικά με την οικογένεια του Αλέξη.
Όμως για τα πάντα υπάρχουν λύσεις όταν δεν σ’ αφήνει ο πόνος να ξεστρατίσεις από το μονοπάτι που έχεις χαράξει στη καρδιά σου. Γιατί «η λέξη "σ’ αγαπώ" μπορεί να σημαίνει πολλά για έναν άνθρωπο, που έχει δει πολλές από τις όψεις της ζωής. Ίσως όμως να σημαίνει και την ίδια τη ζωή…»[5]
Το μυθιστόρημα της Άννας Γαλανού κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα
Περισσότερα από/για την Άννα Γαλανού:
Η Άννα Γαλανού Όταν φεύγουν τα σύννεφα
Η Άννα Γαλανού και το Σμαράγδι στη βροχή
Τότε που τραγουδούσαν οι Θεοί
Η Άννα Γαλανού και το Σμαράγδι στη βροχή
Τότε που τραγουδούσαν οι Θεοί
Η Άννα Γαλανού για το Τότε που τραγουδούσαν οι Θεοί
[1] Σελ. 130 «Όταν Φεύγουν τα Σύννεφα» Άννα Γαλανού, Εκδ. Διόπτρα, 2016
[2] Σελ. 51 «Όταν Φεύγουν τα Σύννεφα» Άννα Γαλανού, Εκδ. Διόπτρα, 2016
[3] Σελ. 69 «Όταν Φεύγουν τα Σύννεφα» Άννα Γαλανού, Εκδ. Διόπτρα, 2016
[4] Σελ. 138 «Όταν Φεύγουν τα Σύννεφα» Άννα Γαλανού, Εκδ. Διόπτρα, 2016
[5] Σελ.542 «Όταν Φεύγουν τα Σύννεφα» Άννα Γαλανού, Εκδ. Διόπτρα, 2016
[1] Σελ. 130 «Όταν Φεύγουν τα Σύννεφα» Άννα Γαλανού, Εκδ. Διόπτρα, 2016
[2] Σελ. 51 «Όταν Φεύγουν τα Σύννεφα» Άννα Γαλανού, Εκδ. Διόπτρα, 2016
[3] Σελ. 69 «Όταν Φεύγουν τα Σύννεφα» Άννα Γαλανού, Εκδ. Διόπτρα, 2016
[4] Σελ. 138 «Όταν Φεύγουν τα Σύννεφα» Άννα Γαλανού, Εκδ. Διόπτρα, 2016
[5] Σελ.542 «Όταν Φεύγουν τα Σύννεφα» Άννα Γαλανού, Εκδ. Διόπτρα, 2016
