Πως σας ήρθε η ιδέα;
Μ.Π.: Τι να απαντήσω τώρα σ’ αυτήν την ερώτηση; Θα απαντήσω με ερώτηση. Πως ξεκινάς να γράψεις ένα βιβλίο; Από μια εικόνα; Από ένα αντικείμενο; Από ένα δυνατό συναίσθημα; Από μια ανάγκη που σε σπρώχνει προς τη συγγραφή, θα έλεγα εγώ. Από την πένα που χοροπηδά πάνω στο χαρτί. Από κάτι αόρατο που σου κλείνει το μάτι και σου λέει ξεκίνα.
Που γράψατε το βιβλίο σας;
Μ.Π.: Το ξεκίνησα στις διακοπές μου στο Ποσείδι της Χαλκιδικής και το ολοκλήρωσα στο σπίτι. Έγραφα παντού. Στη θάλασσα, στο μπαλκόνι του σπιτιού μου, ανάμεσα στην κοτόσουπα και το αυγολέμονο, ήμουν σε εγρήγορση ακόμη και στον ύπνο μου, σε κατάσταση αγωνίας για την εξέλιξη της ιστορίας.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Μ.Π.: Έναν χρόνο γεμάτο.
Πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Μ.Π.: Αισθηματικό, ερωτικό. Είναι μια καθημερινή ιστορία αγάπης με αίσιο τέλος.
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Μ.Π.: Ο εφοπλιστής Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος είχε συνηθίσει να παίρνει πάντα αυτό που ήθελε, στη δουλειά και στον έρωτα. Μέχρι τη στιγμή που προσέλαβε για γραμματέα του την Αλεξάνδρα. Η έντονη ερωτική έλξη που ένιωσε από την πρώτη στιγμή για την δυναμική και ταυτόχρονα τρυφερή νέα κοπέλα, δημιουργούσε διαρκώς συγκρούσεις ανάμεσά τους. Η ατμόσφαιρα ηλεκτριζόταν μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο.
Η Αλεξάνδρα δεν σκόπευε να παρασυρθεί από τη γοητεία του εργοδότη της. Όταν όμως βρέθηκε σ’ ένα δωμάτιο στην Αίγυπτο μαζί του, δουλεύοντας όλη μέρα κοντά του, διαπίστωσε πως ήταν πολύ δύσκολο ν’ αντισταθεί στον πειρασμό! Επειδή ο Κωνσταντίνος ήξερε καλύτερα απ’ τον καθένα να συνδυάζει τη δουλειά με την διασκέδαση…
Μια ιστορία αγάπης.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Μ.Π.: Την ένταση των συναισθημάτων ανάμεσα στον Κωνσταντίνο και την Αλεξάνδρα και το επαγγελματικό ταξίδι τους στην Αίγυπτο.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Μ.Π.: Δύο οι αγαπημένοι ήρωες, ο Κωνσταντίνος και η Αλεξάνδρα. Είναι νέοι, δροσεροί κι ακαταμάχητοι κι οι δυο τους.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Μ.Π.: Προσφέρει ξεγνοιασιά και χαλάρωση γιατί διαβάζεται εύκολα, δυνατά συναισθήματα και συγκινήσεις.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Μ.Π.: Το μέλλον των παιδιών μας…
Φοβάστε...
Μ.Π.: Τρέμω και μόνο στη σκέψη ενός πολέμου…
Αγαπάτε...
Μ.Π.: Τη ζωή με τα όμορφα και τα άσχημά της.
Ελπίζετε...
Μ.Π.: Σ’ έναν καλύτερο κόσμο με λιγότερη δυστυχία…
Θέλετε...
Μ.Π.: Να μετατρέπω τα άσχημα σε όμορφα… ότι κι αν σημαίνει αυτό.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Μ.Π.: Όλοι όσοι ονειρεύονται, περισσότερο οι ρομαντικοί…
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Μ.Π.: Για να χαλαρώσετε παρέα μ’ ένα βιβλίο που θα σας ξεκουράσει η πλοκή του και θα σας ταξιδέψει διώχνοντας τη βαριά καθημερινότητα και την πλήξη.
Γιατί δεν πρέπει;
Μ.Π.: Δεν βρίσκω κάποιο λόγο που να μην πρέπει να διαβάσεις οποιοδήποτε βιβλίο.
Που/πως μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Μ.Π.: Σε όλα τα βιβλιοπωλεία και ηλεκτρονικά με παραγγελία από οποιοδήποτε site πώλησης βιβλίων.
Που μπορούμε να βρούμε εσάς;
Μ.Π.: Στο e mail μου: bopkios@ymail.com και στη σελίδα κοινωνικής δικτύωσης του facebook.
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Μ.Π.: Μα το «χρώμα της φωτιάς» πλημμυρισμένο από ένταση, πάθος και συγκίνηση… τι άλλο;
Ποια μουσική;
Μ.Π.: John Paul Young το Love is in the air και Leonard Cohen το Dance me to the end of love.
Ποιο άρωμα;
Μ.Π.: Μανόλιας, γιασεμιού αλλά και μεθυστικά αρώματα της Ανατολής.
Ποιο συναίσθημα;
Μ.Π.: Πολλά συναισθήματα, της έκπληξης, της οργής, της αγάπης, της αμηχανίας, της χαράς, της ντροπής, της ενοχής.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Μ.Π.: Μια καθημερινή ιστορία ανάμεσά μας.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Μ.Π.: Θα έλεγα… ονειροπαγίδα.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Μ.Π.: Πολλούς αγαπημένους συγγραφείς.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Μ.Π.: Κάθε βιβλίο που διαβάζουμε είναι γνώση. Οπότε σαφώς κι επηρεαζόμαστε απ’ αυτά, αλλάζουμε, μπαίνει φως μέσα μας, γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι. Βελτιώνεται ο τρόπος σκέψης μας, η ομιλία μας, ο τρόπος ζωής μας, ανοίγουν οι ορίζοντές μας.
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Μ.Π.: Αρχικά τους δημιουργούμε σελίδα-σελίδα, τους πλάθουμε μέχρι να ολοκληρωθεί ο χαρακτήρας και η προσωπικότητά τους και μετά δυνατοί αυτοί πλέον ορίζουν οι ίδιοι τις τύχες τους… μόλις ανοίξεις το βιβλίο ξεπηδούν και σε καθηλώνουν μέχρι την τελευταία σελίδα.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Μ.Π.: Και τα δύο θα δώσουν μαζί ένα καλό αποτέλεσμα.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Μ.Π.: Όταν καταφέρει ένα βιβλίο να σε κάνει να νιώσεις έστω και κάποια συναισθήματα, να σκιρτήσει η ψυχή σου ή να βρεις τον εαυτό σου μέσα σ’ αυτό τότε θεωρώ ότι είναι πετυχημένο.
Τι την αποτυχία;
Μ.Π.: Όταν το βιβλίο που διαβάσεις σε αφήσει παγερά αδιάφορο.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Μ.Π.: Όχι δεν μπορεί. Σε κάνει πάντα καλύτερο άνθρωπο.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Μ.Π.: Ηλιαχτίδα.
Ήταν το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για τα νέα βιβλία.
Ή αλλιώς, όχι μόνο το ερωτηματολόγιο του Προυστ.
Αν σας άρεσε, δείτε περισσότερες απαντήσεις επιλέγοντας την ετικέτα Ριντ Φερστ
Αν είστε συγγραφέας και θέλετε να απαντήσετε στο ερωτηματολόγιο ακολουθείστε τον σύνδεσμο
Η Μαρία Ποπκιώση γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, αλλά από μικρή ηλικία έζησε και μεγάλωσε στα Γιαννιτσά. Εργάζεται στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Γιαννιτσών. Ασχολείται με τη συγγραφή από το 2000. Τιμήθηκε σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, ποιήματά της έλαβαν συμμετοχή σε ανθολογίες και έχουν μεταφραστεί στην Αγγλική γλώσσα.
Εργογραφία: (2006) Ήρθε το καλοκαιράκι, Αιγαίο - Papier Land, (2006) Καλωσήλθες φθινόπωρο, Αιγαίο - Papier Land, (2006) Το χρώμα της φωτιάς, Αιγαίο - Papier Land, (2005) Ο χειμώνας ήρθε, Αιγαίο - Papier Land, (2005) Παιδιά ήρθε η άνοιξη!, Αιγαίο - Papier Land, (2004) Εμπορική αλληλογραφία, Έλλην, (2004) Πρακτική γραμματείας, Έλλην, (2002) Παλιές Θύμησες, Τυποεκδοτική, (2000) ΑμΕΑ η διαφορά είναι δικαίωμα, Τζιόλα, (2000) To χρέος, Τζιόλα, (2000) Δακτυλογραφία, Τζιόλα
