koukidaki: Η Αλεξάνδρα Δογκάκη και η Ενσυναίσθηση

Πως σας ήρθε η ιδέα;

Α.Δ.: Ζούμε σε μια εποχή όπου αξίες και ιδανικά τείνουν να χαθούν, ο κόσμος βιώνει την ανέχεια και κάθε μορφή πολέμου... όλα αυτά με έκαναν να σκεφτώ την αναγκαιότητα της ενσυναίσθησης. Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι εύκολο να μπούμε στη θέση του άλλου και να κάνουμε δικά μας τα αλλότρια πάθη, αν θέλουμε όμως να λεγόμαστε άνθρωποι πρέπει να προσπαθήσουμε.

Πού γράψατε το βιβλίο σας;

Α.Δ.: Σπίτι μου, υπό το φως του φεγγαριού, συνήθως γράφω νύχτα.

Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;

Α.Δ.: Κάποια από τα ποιήματα του συγκεκριμένου βιβλίου τα είχα γράψει πέρυσι, κάποια φέτος. Γράφω αυθόρμητα, όταν νιώσω την ανάγκη να το κάνω, δίχως να μετράω το χρόνο. Υπάρχουν μεγάλα χρονικά διαστήματα κατά τα οποία δε γράφω τίποτα.

Πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια; Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;

Α.Δ.: Απλό κι ανθρώπινο.

Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;

Α.Δ.: Αυτό που μόλις είπα, το ότι βγάζει μια ζεστασιά, μια ανθρωπιά και το ότι είναι γραμμένο με ένα τρόπο απλό και άμεσο.

Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;

Α.Δ.: Εικόνες και συναισθήματα.

Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;

Α.Δ.: Το να παραιτηθώ, να πάψω να αγωνιώ για το οτιδήποτε.

Φοβάστε...

Α.Δ.: Το θάνατο...

Αγαπάτε...

Α.Δ.: Τη ζωή!

Ελπίζετε...

Α.Δ.: ...σε ένα καλύτερο μέλλον...

Θέλετε...

Α.Δ.: ...να εξολοθρεύσουμε τους ονειροθάφτες!

Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;

Α.Δ.: Το βιβλίο αυτό απευθύνεται σε όλους, όχι σε κάποιο συγκεκριμένο κοινό. Ως εκ τούτου θα αρέσει σε πολύ κόσμο, εξάλλου όλοι άνθρωποι είμαστε, όλοι έχουμε ανάγκη και αναζητάμε ενσυναίσθηση.

Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε; Γιατί δεν πρεπει;

Α.Δ.: Δεν υπάρχει «πρέπει» ή «δεν πρέπει». Απλώς η ποίηση -και η λογοτεχνία γενικότερα- υπάρχει μέσα μας, είναι μια έμφυτη ανάγκη, θέλουμε να διαβάζουμε, ακόμα κι αν δεν ξέρουμε το γιατί. Η συγκεκριμένη ποιητική συλλογή επιβεβαιώνει αυτό που υποστηρίζω, ότι η ποίηση ανήκει σε όλους και είναι για όλους.

Που/ πως μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;

Α.Δ.: Στο βιβλιοπωλείο locomotiva, στα Εξάρχεια. Και από το ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο του phonographic-society books.

Που μπορούμε να βρούμε εσάς;

Α.Δ.: Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν τα πολυχρησιμοποιώ, όμως μπορείτε εύκολα να δείτε το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς μου στο ίντερνετ. Αν θέλει κάποιος πραγματικά να με βρει, θα με βρει. Μπορεί να μου στείλει ένα μέιλ ή να πάρει απλώς ένα τηλέφωνο.

Ποιο χρώμα του ταιριάζει;

Α.Δ.: Το μπλε.

Ποια μουσική;

Α.Δ.: Της θάλασσας το κύμα.

Ποιο άρωμα;

Α.Δ.: Του γιασεμιού.

Ποιο συναίσθημα;

Α.Δ.: Η ενσυναίσθηση, φυσικά!

Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;

Α.Δ.: Ένα κοχύλι, ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά.

Αν δεν ήσασταν συγγραφέας, τι θα μπορούσατε να είστε;

Α.Δ.: Ηθοποιός, σκηνοθέτης, χορεύτρια...

Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;

Α.Δ.: Ίσως και λόγω δουλειάς, έχω αδυναμία στη λατινοαμερικανική λογοτεχνία. Τα περισσότερα βιβλία του García Márquez τα έχω διαβάσει και στενοχωρήθηκα πολύ όταν πέθανε. Ωστόσο η ποίηση είναι το είδος της λογοτεχνίας που με συγκινεί ιδιαίτερα και οφείλω να ομολογήσω ότι όσες φορές κι αν διαβάσω Καβάφη, Ρίτσο, Χατζόπουλο ή Καρυωτάκη δεν μου είναι αρκετές. Από πιο σύγχρονους μου αρέσει πολύ ο Ντίνος Χριστιανόπουλος.

Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ ποιο βιβλίο;

Α.Δ.: Όλοι οι ποιητές που ανέφερα με έχουν επηρεάσει όπως επίσης και όλοι οι άνθρωποι που θαυμάζω και συναναστρέφομαι καθημερινώς.

Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;

Α.Δ.: Η φαντασία και η εμπειρία δεν αρκούν από μόνες τους για να γράψει κανείς ένα έργο. Αν αρκούσαν, θα ήμαστε όλοι συγγραφείς. Χρειάζεται και κάτι ακόμα... κάτι που δύσκολα προσδιορίζεται.

Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο; Τι την αποτυχία;

Α.Δ.: Ειλικρινά, δεν ξέρω. Πάντως σίγουρα η επιτυχία ενός βιβλίου δε θα πρέπει να ταυτίζεται πάντα και απαραίτητα με τις πωλήσεις του.

Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;

Α.Δ.: Η όποια υπερβολή ή μανία έχει αρνητικά αποτελέσματα. Ωραίο πράγμα να διαβάζουμε βιβλία άλλα και μια βολτίτσα που και που δεν έβλαψε κανέναν!

Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;

Α.Δ.: Άτιτλο!