Την συνάντησή μας συντόνισε η πάντα χαμογελαστή Άννα Πατέρα (διαχειρίστρια της ομάδας «ΜΕ αρέσει το βιβλίο ΑΦΟΥ») όπου μας σύστησε τους συγγραφείς λέγοντας λίγα λόγια για την προσωπικότητα και το έργο τους. Έπειτα ο λόγος δόθηκε στην συγγραφέα και εκπαιδευτικό Μάρθα Πατλάκουτζα που μας μύησε με τον ιδιαίτερο τρόπο της στις σελίδες του βιβλίου «Φυσάει» της Κάκιας Ξύδη.
Η Μάρθα μας παρουσίασε εύγλωττα και παραστατικά το βίωμα του συγγραφικού έργου της Κάκιας Ξύδη, παρασύροντάς μας παράλληλα να το συνδέσουμε με την ζωή της ίδιας της δημιουργού, τονίζοντας όλα εκείνα τα ουσιαστικά στοιχεία που την ώθησαν να το εκπληρώσει. Η ανάλυση αυτή με βοήθησε ως αναγνώστη τόσο στο να σχηματίσω μια πιο ολοκληρωμένη αίσθηση για τις συνθήκες που γεννήθηκε το βιβλίο «Φυσάει», όσο και τους σκοπούς που εξυπηρετεί μέσα από τα «θέλω», τις ιδέες και τα συναισθήματα που πηγάζουν από την ψυχή και την καρδιά της συγγραφέως.
Κι όταν τον λόγο πήρε η δοτική Κάκια Ξύδη, αυτό που αποκόμισα στον απόλυτο βαθμό μες από την αμφίδρομη επικοινωνία της με το κοινό, είναι το τί σημαίνει πραγματικά ο τίτλος «Συγγραφέας».
Ο λόγος είναι ένας και φαντάζει τόσο απλός μα συνάμα και δύσκολος. Η ίδια αποκαλύπτει ολοκληρωτικά την ψυχή της στο κοινό με τον ίδιο τρόπο που το κάνει όταν αφιερώνει και τις σκέψεις της στο χαρτί!
-Άραγε πόσοι μπορούμε να το καταφέρουμε αυτό, βιώνοντάς το ειλικρινά στις κοινωνικές μας συναναστροφές κι αφήνοντας στην άκρη το προσωπείο της στείρας ευγένειας;-
Όλα αυτά τα αυθόρμητα και αληθινά λόγια που ακούστηκαν μας έδωσαν το έναυσμα για ερωτήσεις τόσο από μέρους των αναγνωστών όσο και από τους παριστάμενους συγγραφείς.
Κι εδώ οφείλω να παραδεχτώ πως είναι η πρώτη φορά που συναντώ έναν δημιουργό να κάνει δημόσια αυτοκριτική στις γραφές του, δίνοντας συγχρόνως κατευθύνσεις σε νέους συγγραφείς και ακούγοντας παράλληλα τις απόψεις του κοινού πάνω στα ήδη εκδιδόμενα βιβλία του!
Η παρουσίαση μάλιστα των δύο βιβλίων, «Φυσάει» και «Έγκλημα και ταλαιπωρία» συνοδευόταν απ’ την γλαφυρή απαγγελία αποσπασμάτων από την εκπαιδευτικό Αθανασία Τσατσιάνα. Όσοι είχαμε την τύχη να βρισκόμαστε εκεί πιστεύω θα συμφωνήσουν ότι μέσω της φωνής της Αθανασίας αγγίξαμε την ψυχή των δύο τιμώμενων συγγραφέων...
Η βραδιά κύλισε με την ίδια εξομολογητική διάθεση και από μέρους του χαρισματικού συγγραφέα Βασίλη Καραναστάση με το βιβλίο του «Έγκλημα και ταλαιπωρία». Είναι γεγονός πως είχα παραβρεθεί στην παρουσίαση προετοιμασμένος για το πηγαίο χιούμορ του δημιουργού, μιας και μου είχε δοθεί η χαρά και η τιμή στην συγκεκριμένη εκδήλωση να καταθέσω το προσωπικό μου βίωμα σχετικά με το έργο του. Πραγματικά μες από τις σελίδες του ένιωσα πως θα συναντούσα ένα νέο Φίλο, όπως και πραγματικά έγινε!
Ο συγγραφέας μας μίλησε τόσο για τον τρόπο που βήμα-βήμα έχτισε το έργο του, έχοντας πολλές αφορμές και από την καθημερινή ζωή. Κι αυτό είναι ένα στοιχείο που με έκανε να το λατρέψω από την αρχή, βασιζόμενος στην ψυχοσύνθεση του ήρωά του και στα όσα βιώνει στην ροή της ιστορίας που ξετυλίγεται στις σελίδες του. (Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι τα περιστατικά του περιπτερά, του τροχονόμου και της κουφής γιαγιάς!)
Μάλιστα κατά τη διάρκεια, ο συγγραφέας μας αποκάλυψε και τον τίτλο του νέου του βιβλίου -τον οποίο δεν θα σας εκμυστηρευτώ μα θα σας προετοιμάσω λέγοντας πως είναι στο ίδιο μήκος κύματος με το «Έγκλημα και ταλαιπωρία».
Επίσης, πέρα από τις ερωτήσεις που δέχτηκε από το κοινό -ανάμεσά τους και η δική μου που μου τριβέλιζε εξαρχής το μυαλό και αφορούσε το γιατί επέλεξε το συγκεκριμένο όνομα για τον ήρωα του, τον Οράτιο Χ-, προχώρησε και ο ίδιος σε ερωτήσεις τόσο στους παρευρισκόμενους δημιουργούς, όσο και στους αναγνώστες.
«Πως νιώσατε όταν τελειώσατε τη συγγραφή του βιβλίου σας;», ήταν μία από αυτές.
Με έναυσμα αυτό, ανέσυρα αυθόρμητα κάποιες προσωπικές μνήμες, επιβεβαιώνοντας στον εαυτό μου πως το γεγονός με γέμισε χαρμολύπη…
Παράλληλα είχαμε την ευκαιρία να πληροφορηθούμε και για κάποια άλλα νέα σχετικά με τις εκδόσεις του οίκου Πνοή. Το πρώτο χαρακτηριστικό στοιχείο που εξέλαβα είναι πως πρόκειται για έναν εκδοτικό που στοχεύει στο να αναδεικνύει προσωπικότητες που αγαπούν και υπηρετούν την εξομολόγηση στο χαρτί και όχι εφήμερους γραφείς που αναζητούν πρόσκαιρη δημοσιότητα.
Το δεύτερο και εξίσου ουσιαστικό χαρακτηριστικό που διαπίστωσα, αφορά το γεγονός ότι ο εκάστοτε δημιουργός που ανήκει στο δυναμικό των εκδόσεων Πνοή έχει την αμέριστη συμπαράσταση και στήριξη του οίκου από τα πρώτα ακόμη στάδια της επιμέλειας του βιβλίου, φτάνοντας μέχρι και την προώθησή του. Κι αυτό είναι κάτι που το γνωρίζω και το επιβεβαιώνω μες από προσωπικές επαφές φίλων λογοτεχνών που έργα τους θα εκδοθούν μελλοντικά υπό την σκέπη των εκδόσεων Πνοή.
Η δική μου ευχή είναι να έχουν κάθε επιτυχία στα λογοτεχνικά ταξίδια που θα μας σεργιανίσουν τόσο οι εκδόσεις Πνοή, όσο και προσωπικά οι συγγραφείς Κάκια Ξύδη και Βασίλης Καραναστάσης που είχα την τιμή και την χαρά να τους ζήσω από κοντά.
Πάντα εμπνευσμένοι και δοτικοί σας εύχομαι μες από τη καρδιά μου!
Περισσότερα από/για τις εκδόσεις Πνοή:
Ένα έγκλημα διαφορετικό από τα συνηθισμένα
Η Ειρήνη Φραγκάκη και τα Λευκά όνειρα
Ένα έγκλημα διαφορετικό από τα συνηθισμένα
Η Ειρήνη Φραγκάκη και τα Λευκά όνειρα
