Για χρόνια έστεκε όπως ένα δέντρο βαθειά ριζωμένο που δείχνει δυνατό και αγέρωχο. Έστεκε ψηλό με το φύλλωμά του πυκνό και γεμάτο καρπούς. Ένας συλλέκτης στιγμών ήταν που στον κορμό του είχε χαραχθεί, η ζωή και το χαμόγελο, περιτρυγυρισμένο από το φως που οι πρωινές ηλιαχτίδες έριχναν πάνω του. Τα όνειρά του εξακολουθούσαν να ήταν ροζ και ας επέμενε το γκρι να κάνει αισθητή την παρουσία του. Γνώριζε πως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Γνώριζε καλά τι νόμιζαν οι άλλοι πως βλέπουν. Μα εκείνο που δεν άντεχε άλλο ήταν η σιωπή που είχε θρονιαστεί για τα καλά και εξέπεμπε αυτό που εκείνη ήθελε. Είχε έρθει η ώρα. Αποφάσισε να φυγαδεύσει το συναίσθημα. Ήταν πια έτοιμο για το ταξίδι. Φτάνει κάποτε για όλους η στιγμή που το να βρεθούν αντιμέτωποι με την αλήθεια, είναι και η μόνη τους επιλογή.[1]
Νεφέλη Πόπη Ζάνη
Πως σας ήρθε η ιδέα;
Ν.Π.Ζ.: Όπως έχω ξαναπεί, τα συγκεκριμένα κείμενα γραφόντουσαν σε διάφορες χρονικές περιόδους της ζωής μου με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένας σωρός από δαύτα σε διάστημα τριών χρόνων. Κάποιοι φίλοι που το γνώριζαν με παρακίνησαν στο να τα εκδώσω. Η έμπνευση, η ιδέα στο να γίνουν βιβλίο ανήκει καθαρά σε εκείνους και τους ευχαριστώ!
Που γράψατε το βιβλίο σας;
Ν.Π.Ζ.: Σχεδόν όλα τα κείμενα του βιβλίου μου, τα έγραψα κυριολεκτικά στο πόδι, όταν βρισκόμουν έξω, οπουδήποτε, στη δουλειά, στην βόλτα, σ' ένα καφέ, για φαγητό, σ' ένα ταξίδι και η έμπνευση δεν με άφηνε σε ησυχία αν δεν σημείωνα κάπου τα όσα αποκόμιζα.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Ν.Π.Ζ.: Όπως είπα και πιο πάνω τα συγκεκριμένα κείμενα γράφτηκαν σε διάφορες χρονικές περιόδους της ζωής μου στο διάστημα των τελευταίων τριών χρόνων.
Πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Ν.Π.Ζ.: Με την φράση που όμορφα είπε ένας φίλος διαβάζοντας το:
“ένα κομ-μάτι “σαν ποίηση” που ονειροπολεί, αγαπάει, αναπνέει, φέγγει και ευτυχώς έχει την σπάνια και ανεκτίμητη ιδι-ότητα να φωτίζει αυτόν που διψάει για λίγο φως. Ασκή-σεις φωτός, λοιπόν.”
“ένα κομ-μάτι “σαν ποίηση” που ονειροπολεί, αγαπάει, αναπνέει, φέγγει και ευτυχώς έχει την σπάνια και ανεκτίμητη ιδι-ότητα να φωτίζει αυτόν που διψάει για λίγο φως. Ασκή-σεις φωτός, λοιπόν.”
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Ν.Π.Ζ.: Το βιβλίο χωρίζεται σε τρεις ενότητες. Η πρώτη ενότητα με τίτλο «Δια_φεύγω» περιλαμβάνει πεζά ποιήματά μου, τα οποία γράφτηκαν σε στιγμές που είχα την ανάγκη να δραπετεύσω είτε από τα κακώς κείμενα της προσωπικής μου ζωής, είτε από τη δυσφορία μου προς το σύστημα ή την κοινωνία κ.λ.π. Η δεύτερη ενότητα με τίτλο «Δια_πιστώσεις» περιλαμβάνει αποφθεγματικά κείμενα όπου όπως φανερώνει και ο τίτλος της ενότητας, διαπιστώνω κάποια πράγματα από και για την ζωή στα οποία όμως έχω το δικαίωμα πληρωμής στο μέλλον… επί πιστώσει, εννοώντας πως, όπως όλοι μας έτσι και εγώ κάποια στιγμή, θα «εξοφλήσω» εκείνα που μου αναλογούν προς τους άλλους και οι τωρινές διαπιστώσεις μου θα είναι αυτές που θα με κάνουν καλύτερη για εκείνη την στιγμή. Στην τρίτη και τελευταία ενότητα, με τίτλο «Δια_τρέχοντας», υπάρχουν προτάσεις και στροφές που όπως είπα και πιο πάνω, γραφόντουσαν πάντα στο πόδι και συνήθως όταν βρισκόμουν έξω, οπουδήποτε, στη δουλειά, στην βόλτα, σ' ένα καφέ, για φαγητό, σ' ένα ταξίδι και η έμπνευση δεν με άφηνε σε ησυχία αν δεν σημείωνα κάπου τα όσα αποκόμιζα. Γραφόντουσαν όπως γράφω και στο βιβλίο «δια_τρέχοντας από –και– την πραγματικότητα».
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Ν.Π.Ζ.: Ό,τι και σε όλα τα βιβλία μου, την κατάθεση ψυχής, την αλήθεια του, την παρακίνηση για ζωή!
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Ν.Π.Ζ.: Στο συγκεκριμένο βιβλίο ήρωες είναι τα ίδια τα συναισθήματα, συνεπώς αγάπησα αυτά και τον τρόπο με τον οποίο εκφράστηκαν.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Ν.Π.Ζ.: Τροφή για σκέψη, προβληματισμό αλλά και δύναμη για την συνέχεια.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Ν.Π.Ζ.: Μήπως δεν προσφέρω σωστά στα παιδιά μου αυτά που οφείλω ως μητέρα και η συνεχής σκέψη μην συμβεί τίποτα κακό στους ανθρώπους που αγαπάω.
Φοβάστε...
Ν.Π.Ζ.: Την ομπρέλα που μου δίνουν όταν βρέχει. Τους λάθος προστάτες στην λάθος στιγμή. Μην ξεγελαστώ πάλι και τους ακούσω.
Αγαπάτε...
Ν.Π.Ζ.: Θα έλεγα τα παιδιά μου, μα δεν τα αγαπώ απλά, τα λατρεύω, οπότε... αγαπώ την ζωή! Με ό,τι αυτό συνεπάγεται!
Ελπίζετε...
Ν.Π.Ζ.: Σ' έναν καλύτερο κόσμο!
Θέλετε...
Ν.Π.Ζ.: Να με αξιώσει ο Θεός να γεράσω (κάποιοι δεν είχαν αυτό το προνόμιο... προνόμιο είναι να υπάρχουμε και να ακολουθούμε τον βιολογικό κύκλο της ζωής).
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Ν.Π.Ζ.: Εκείνοι που αναζητούν αλήθειες μέσα από την ανάγνωση ενός βιβλίου.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Ν.Π.Ζ.: Για να έρθουμε σε επαφή με τον εσώτερο εαυτό μας.
Γιατί δεν πρέπει;
Ν.Π.Ζ.: Γιατί χρειάζεται θάρρος και αποφασιστικότητα να γνωρίσουμε τον εσώτερο εαυτό μας.
Που/πως μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Ν.Π.Ζ.: Στον εκδοτικό οίκο Γεωργίου στα τηλέφωνα: 2651039641-6947016340, στο e-mail του εκδοτικού ekdoseisgeorgiou@gmail.com και σε κεντρικά βιβλιοπωλεία.
Που μπορούμε να βρούμε εσάς;
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Ν.Π.Ζ.: Όλες οι αποχρώσεις του μπλε, από το πιο ανοιχτό μέχρι το πιο σκούρο, αφού συνδυάζει κάθε είδους συναίσθημα -χαρούμενο ή όχι, αισιόδοξο ή μη- όλες τις αποχρώσεις του μπλε που παίρνει ο ουρανός ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες.
Ποια μουσική;
Ν.Π.Ζ.: Τζαζ! Όπως είχε πει και ο Τελόνιους Μονκ (συνθέτης και πιανίστας της Τζαζ ): "Η Τζαζ είναι ελευθερία". Και σε αυτό το βιβλίο τα συναισθήματα φυγαδεύονται, απελευθερώνονται!
Ποιο άρωμα;
Ν.Π.Ζ.: Σοκολάτα, βανίλια και κανέλα! Σοκολάτα η διεγερτική,βανίλια η ανακουφιστική,κανέλα η μαγική!
Διέγερση, ανακούφιση, μαγεία... Όλα τα συναισθήματα εν δράσει!
Ποιο συναίσθημα;
Ν.Π.Ζ.: Της ελευθερίας!
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Ν.Π.Ζ.: Χορογραφία!
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Ν.Π.Ζ.: Χορεύτρια!
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Ν.Π.Ζ.: Είναι πολλοί μα θα πω την ποιήτρια που καταφεύγω στα δύσκολα. Κική Δημουλά, διαβάζοντας την με ξαναβρίσκω.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Ν.Π.Ζ.: Άσκησαν επιρροή πάνω μου -νοητικά, πνευματικά, συναισθηματικά- οι Αλμπέρ Καμύ, Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, Τσαρλς Μπουκόβσκι, Μαργαρίτα Καραπάνου, Μάρω Βαβμουνάκη, Αλκυώνη Παπαδάκη. Όλη η βιβλιογραφία τους.
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Ν.Π.Ζ.: Όσο και αν φαίνεται ασύλληπτο για κάποιους, οι ήρωες μου με κατευθύνουν πάντα. Γίνονται οντότητες με δικές τους ζωές, τύχες κλπ. Εκείνοι με καθοδηγούν και εγώ απλά γράφω.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Ν.Π.Ζ.: Αναμφισβήτητα και τα δύο. Το ένα συμπληρώνει το άλλο. Η φαντασία δίνει την ελευθερία που χωρίς την εμπειρία μπορεί να φέρει όχι και τόσο όμορφα αποτελέσματα.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Ν.Π.Ζ.: Το να ταυτιστεί ο αναγνώστης με αυτό που διαβάζει, να βρει τον εαυτό του μέσα στο βιβλίο, να σκεφτεί, να προβληματιστεί, να ταξιδέψει, να μάθει. Και φυσικά η σωστή προώθηση, η καλή προώθηση που θα έχει ένα βιβλίο από τον εκδοτικό οίκο.
Τι την αποτυχία;
Ν.Π.Ζ.: Η κακή προώθηση, τα λάθος μηνύματα. Για αυτό και κάθε αναγνώστης θα πρέπει να διαβάζει το εκάστοτε βιβλίο ώστε να κρίνει μόνος. Ένα βιβλίο που άρεσε σ' εμένα, μπορεί να μην αρέσει σ' εσένα. Είναι λάθος λοιπόν να κρίνουμε ένα βιβλίο μόνο από το τί είπανε όσοι το διαβάσανε.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Ν.Π.Ζ.: Και είναι και μπορεί! Είναι όμως πιστεύω από τις πιο ωφέλιμες καταχρήσεις.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Ν.Π.Ζ.: Ο θόρυβος της σιωπής.
Ήταν το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για τα νέα βιβλία.
Ή αλλιώς, όχι μόνο το ερωτηματολόγιο του Προυστ.
Αν σας άρεσε, δείτε περισσότερες απαντήσεις επιλέγοντας την ετικέτα Ριντ Φερστ
Αν είστε συγγραφέας και θέλετε να απαντήσετε στο ερωτηματολόγιο ακολουθείστε τον σύνδεσμο
Η Νεφέλη Πόπη Ζάνη γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1973 όπου και διαμένει μέχρι σήμερα. Έχει λάβει μέρος σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, λογοτεχνικά project, δύο συλλογικά βιβλία και αρκετά διηγήματά της είναι δημοσιευμένα σε διάφορους ιστότοπους. Αρθρογραφεί στον ηλεκτρονικό και έντυπο τύπο καθώς και στο προσωπικό της ιστολόγιο. Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών (Π.Ε.Λ.).
Βιβλιογραφία:
"Το τανγκό της ψυχής μου", Εκδόσεις Οσελότος (2011)
"Όταν μου μίλησαν οι άγγελοι", Εκδόσεις Οσελότος (2014)
"Γεννημένος δυο φορές", Revolution Εκδοτική (2014)
"Φυγαδεύοντας συναισθήματα", Εκδόσεις Γεωργίου (2015)
Συμμετοχή σε συλλογικά έργα: Μια ιστορία κάθε μέρα (2012), Φίλων Σοφίες. 203 αποφθέγματα (2014), Ιωάννινα: Ιστορίες της πόλης μας (2014), Καλλιτεχνικό ημερολόγιο, διοργάνωση τοβιβλίο.net (2015), Ανθρώπων έργα (2015).
Συμμετοχή σε λογοτεχνικά project: 25η ώρα (2014), 120 λέξεις (2015), Το γραμμόφωνο (2015), 25 λέξεις (2015), inner.gr (2016).
Περισσότερα από την Νεφέλη Πόπη Ζάνη:
[1] Στο Πλοκόλεξο (εκ του πλοκή και λέξεις ή κάπως έτσι τέλος πάντων -ο καθένας ας το δεχτεί με τον τρόπο του- ή Πλεκόλεξο(;) -αμφινταλαντευόμενη ανάμεσα στο πλέκω-πλέξιμο και στην πλοκή) οι δημιουργοί γράφουν ένα ελεύθερο κείμενο/άρθρο για το έργο τους χρησιμοποιώντας δέκα προκαθορισμένες λέξεις. Στο τέλος, αν θέλουν, αντικαθιστούν μία από όλες αυτές με μια δική τους για τον επόμενο. Περισσότερα σαν κι αυτό θα βρείτε στην αντίστοιχη ετικέτα.
Απαντήστε κι εσείς στο Πλοκόλεξο κλικάροντας εδώ
Η Νεφέλη Πόπη Ζάνη σημειώνει: Αντικαθιστώ την λέξη απατηλό με την λέξη σιωπή.
