Το κάστρο

Το κάστρο... του κάθε ανθρώπου είναι το σπίτι του. Το κάστρο μας οφείλουμε να το φροντίζουμε, να το αγαπάμε και να το προσέχουμε. Περιλαμβάνει ό,τι αγαπάμε περισσότερο στον κόσμο και αποτελεί τον μέρος που ζούμε, που μοιραζόμαστε με την οικογένειά μας και τα πιο αγαπημένα μας πρόσωπα, εκεί όπου ξεκουραζόμαστε ενώ νιώθουμε θαλπωρή και ασφάλεια. Και αλίμονο σε εκείνον που θα θελήσει να εισβάλλει με δόλο ή κακό σκοπό.

Ο Βαγγέλης Γιαννίσης, αφού κάνει τις απαραίτητες επεξηγήσεις για τον τίτλο του βιβλίου του και μια δυνατή αρχή, μας συστήνει τον Έλληνα ήρωά του, τον Άντερς Οικονομίδη, και το γοητευτικό Έρεμπρο της Σουηδίας. Το επίθετο γοητευτικό προέκυψε από την αναγνωστική εμπειρία και μάλλον πρόκειται για τον αντίκτυπο της γραφής του -καθώς φαίνεται, η αγάπη του ίδιου για την πόλη αυτή μεταλαμπαδεύτηκε στο κείμενο και από αυτό ακούσια σε εμένα.

Πρόκειται για αστυνομικό θρίλερ που συνδυάζει την παλιά κλασική "σχολή" του αστυνομικού με την κινηματογραφική δράση των νέων θριλερικών μυθιστορημάτων. Διαθέτει υπέροχη εξιστόρηση που δημιουργεί περιέργεια για τη συνέχεια, αγωνία για την κατάληξη και εθισμό καθώς παράγει ερωτήματα που αναζητούν διακαώς απαντήσεις. Οι σκηνές διαδέχονται με νεύρο η μία την άλλη ενώ πολλές μένουν στο μυαλό, άλλοτε λόγω δράσης, άλλοτε λόγω των εξελίξεων, αλλού λόγω γραφής. Τεχνικά διαθέτει αριστοτεχνική πλοκή και συνεχή ροή, είναι απρόβλεπτο, καλοκουρδισμένο και καλογραμμένο στη λεπτομέρεια -στις πλαγιογραμμένες του λέξεις και φράσεις αποτυπώνονται περιβαλλοντικοί ήχοι και αναμνήσεις δημιουργώντας ατμόσφαιρα.

Στην δομή... μη φανταστείτε την παλιομοδίτικη εικόνα: ένα θύμα, ένας θύτης και ένας αρκετά έξυπνος ερευνητής που θα αποκαλύψει τα πάντα, αλλά μία πολυεπίπεδη μυθοπλασία πολλών προσώπων και εστιών. Διάφορες ιστορίες "τρέχουν" παράλληλα ή/και διασταυρώνονται αριστοτεχνικά ενώ η όμορφη γλώσσα προσφέρει στις περιγραφές έξτρα μπόνους απόλαυσης, όπως για παράδειγμα όταν: Η δολοφονία προσπερνούσε στη στροφή την αλλεργία και σήκωνε πανηγυρικά το χέρι καθώς περνούσε τη γραμμή τερματισμού.

Στην υπόθεση... ο επιθεωρητής Άντερς Οικονομίδης περνάει δύσκολα καθώς η οικογένειά του διαλύεται και η καριέρα του δέχεται κλυδωνισμούς. Σε αυτή τη κακή φάση της ζωής του, ένας άντρας εισβάλλει σε ένα πολυκατάστημα και πυροβολεί όποιον είχε την ατυχία να βρεθεί στο σημείο. Η Αστυνομία εξαπολύει ανθρωποκυνηγητό για τον εντοπισμό του και όντως τον βρίσκει, αλλά είναι ήδη νεκρός. Η υπόθεση κλείνει και όλοι είναι έτοιμοι να επιστρέψουν στην ρουτίνα τους εκτός από έναν. Ο Άντερς με τις εμμονές του, το παρελθόν του και το όξινο πνεύμα του βλέπει "έξω από το κουτί". Παράλληλα με τη λύση της υπόθεσης προσπαθεί να σώσει και την οικογένειά του από έναν αόρατο κίνδυνο.

Αυτά πάνω κάτω αναφέρονται στο οπισθόφυλλο, κι ενώ σε πρώτη όψη νομίζεις ότι έχεις να κάνεις περισσότερο με ένα θρίλερ, το ίδιο το βιβλίο έρχεται και ανατρέπει τη πρώτη ματιά προσφέροντας μια σούπερ αστυνομική περιπέτεια που τα έχει όλα: εξελίξεις, δράση, μυστικά, αποκαλύψεις, κυνηγητό, δράματα, υπόκοσμο, διεφθαρμένους, φόνους... και έναν συγγραφέα που ξέρει να διηγείται τις ιστορίες του.

Υ.Γ.: Κράτησα μια φοβερή τοποθέτηση περί Καραγκιόζη όπου σκιαγραφείται ο ήρωας του θεάτρου σκιών ενώ σαν επίλογο αναφέρει σχετικά ότι: Ο μόνος λόγος που κάνει τους ανθρώπους να γελάνε είναι επειδή το γέλιο είναι ένας μοναδικός μηχανισμός άμυνας προκειμένου να αποφύγουμε να δούμε τη σκληρότητα του κόσμου. Που, κατ' επέκταση, είναι η σκληρότητα του ίδιου μας του εαυτού.

Ο Βαγγέλης Γιαννίσης ζει μεταξύ Ελλάδας, Σουηδίας και ΗΠΑ. Ταξιδεύοντας με το τρένο από το Έρεμπρο προς τη Στοκχόλμη, συνάντησε τυχαία τον επιθεωρητή Άντερς Οικονομίδη. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, αποφάσισε να αφηγείται τις ιστορίες του.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.
Οι πλαγιογραμμένες φράσεις είναι αποσπάσματα από το βιβλίο.
Ευχαριστώ τις εκδόσεις Διόπτρα και την Αλεξάνδρα Αυγερινού για την προσφορά του βιβλίου.