koukidaki: Η Ηλιάνα Βολονάκη και Το βαλς των ανέμων

Πως σας ήρθε η ιδέα;

Η.Β.: To βαλς των ανέμων είναι ένα βιβλίο, με το οποίο ήμουν, είμαι και θα είμαι ερωτευμένη! Ξεκίνησε, να γράφεται σε ηλικία 20 χρόνων, πριν την μελαγχολία της νύχτας! Όσο το έγραφα, έζησα πολύ όμορφες στιγμές, κι όταν έπρεπε να διακόψω, αισθανόμουν ότι μου έλειπε.

Περίεργο; Ναι. Η Σμύρνη, παρ’ όλη τη θλίψη της, έχει μια παράξενη έλξη, προς εμένα! Σαν να είχα ζήσει σε προηγούμενες ζωές μου, εκεί!

Μαγεύτηκα, δε, περισσότερο, με την ιστορία της νεαρής από την Αθήνα. Η γιαγιά της, της είπε την αληθινή ιστορία της. Δυστυχώς, η γιαγιά, έγινε άγγελος μια εβδομάδα μετά την συμπλήρωση των εξελίξεων, των ηρώων, της ζωής τους.

Το βιβλίο είναι αφιερωμένο, στη γιαγιά Κασσάνδρα -στην άγνωστη ως τώρα γυναίκα, πού στη δύση της ζωής της, αποφάσισε, να μιλήσει στην εγγονή της!

Ας με συγχωρέσει, πού δεν το μοιράστηκα, μαζί σας, πιο νωρίς!

Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;

Η.Β.: Το βαλς των ανέμων, ξεκίνησε στην ηλικία 20 χρόνων, πριν την μελαγχολία της νύχτας, όπως, ήδη, σας είπα! Βέβαια, με απασχολούσε μέρα νύχτα, η ψυχή μου ανυπομονούσε να μάθει τη συνέχεια! Χρειάστηκα περίπου δύο χρόνια, κυρίως, να συλλέξω τις ιστορικές πληροφορίες!

Πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;

Η.Β.: Κυριαρχεί η αγάπη, στο βαλς των ανέμων. Η Ελληνίδα που διατηρεί κρυφά σχέση με τον εχθρό Τούρκο! Μια σχέση με Τούρκο είναι μη αποδεκτή από κοινωνία και ειδικά από οικογένεια, πόσο μάλλον ερωτική, ειδικά την εποχή του 1900, συνοδευόμενη από ένα αγεφύρωτο διχασμό του πολιτικού κόσμου αλλά και του λαού, που κατέληξε σε εθνική τραγωδία ανυπολόγιστων διαστάσεων.

Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;

Η.Β.: Γεννήθηκε για να πολεμάει. Το μέρος όπου την έφεραν στον κόσμο... πλούσιο, προικισμένο. Ταίριαζε απόλυτα με το όνομά της! Κασσάνδρα! Μυστικά και εμπειρίες που φανέρωσε εκείνη την βραδιά του Οκτώβρη. Έκλαιγε απαρηγόρητα ο Θεός και το στέρνο της ζητούσε μια συγχώρεση. Δεν ήξερε πότε θα στερέψουν τα μάτια της από το πέρασμα των χρόνων! Της έλειπε η Σμύρνη και ας μην ήθελε να το παραδεχτεί. Ώρες ώρες έκλαιγε στο κήπο και όταν την πλησιάζαμε... Ένα σκουπίδι είχε μπει στα μάτια της και την ενοχλούσε.

Η κληρονομιά που άφησε πίσω της, δε εκφράζεται με λόγια, αλλά ούτε και με σημειώσεις, γράμματα, μορφασμούς. Ένιωθε μόνη... κι ας είχε γύρω της ανθρώπους να την αγαπούν. Ξεριζώθηκε από την ίδια της, την πατρίδα και ήρθε άγνωστη μέσα στο πλήθος να επιζήσει, να γιατρέψει τις πληγές που αναμφίβολα έσβησαν από το κορμί της. Το βλέμμα της, δεν ήταν όπως παλιά. Σκληρό και μαθημένο να αντέχει στα δύσκολα. Κι όταν είδε τον χρόνο της να στερεύει, άνοιξε τα εσώψυχά της και εξομολογήθηκε όσα χρειάζονταν να μαθευτούν!

Έπειτα; Θα έκλεινε τα μάτια της, έχοντας πολύ δρόμο εμπρός της... Τον δρόμο για τον ευτυχή παράδεισο!

Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;

Η.Β.: Τα πάντα, αυτό το πλούσιο υλικό που μου έδωσε τόσο απλόχερα, η γιαγιά-Κασσάνδρα! Σαν το μύθο της Αράχνης που υπάρχει, ακόμα και μέσα στο βιβλίο μου!

Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;

Η.Β.: Η Βασιλική, η ξαδέρφη της ηρωίδας! Για το ψυχικό σθένος, ακόμα κι όταν πήρε την απόφαση να κάνει έκτρωση σε μια απαγορευμένη εποχή και χωρίς σύγχρονα εργαλεία. Τραγική φιγούρα στο αναπηρικό καροτσάκι, αλλά τόσο γαλήνια μορφή! Μια γυναίκα βράχος στις αποφάσεις της ηρωίδας και ας φαίνεται, σε πολλά σημεία, ως αδύναμη!

Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;

Η.Β.: Μια εμπειρία ζωής, θα έλεγα, σύγκρουση συναισθημάτων και απολογισμός.

Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;

Η.Β.: Όλη η πορεία των ηρώων μου, είναι μια αγωνία!

Φοβάστε...

Η.Β.: Τους γιατρούς! Αν και δεν θα έπρεπε, διότι χάρη σε αυτούς, βρίσκουμε τη θεραπεία μας! Είναι, όμως, πάνω, από τις δυνάμεις μου!

Αγαπάτε...

Η.Β.: Τα παιδιά, τα χρώματα, το φως, το χαμόγελο… με λίγα λόγια; Την ίδια, τη ζωή!

Ελπίζετε...

Η.Β.: Να μπορώ να γράφω μέχρι να γεράσω… Αλλά και ένα καλύτερο μέλλον στη χώρα μου!

Θέλετε...

Η.Β.: Να διέθετα περισσότερο χρόνο, να αγκάλιαζα τους αναγνώστες μου! Βέβαια, όσο μπορώ, βρίσκομαι σε επικοινωνία μέσω ίντερνετ και παρουσιάσεών μου!

Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;

Η.Β.: Όλοι όσοι λατρεύουν την ζωή, όσοι ψάχνουν λύσεις, συμβουλές, βοήθεια…

Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;

Η.Β.: Κυρίως για την Ιστορία, η νέα γενιά, πρέπει να μαθαίνει!

Γιατί δεν πρέπει;

Η.Β.: Όχι, όσοι φοβούνται να εκφράσουν τα αισθήματά τους και όσοι δεν θέλουν να έρθουν αντιμέτωποι με το παρελθόν τους.

Που/πως μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;

Η.Β.: Το βαλς των ανέμων κυκλοφορεί, από τις εκδόσεις bookstars, σε όλα τα βιβλιοπωλεία.

Που μπορούμε να βρούμε εσάς;

Η.Β.: Εκτός, φυσικά, από το Facebook και το blog, σίγουρα στις παρουσιάσεις που γίνονται κατά καιρούς!

Ποιο χρώμα του ταιριάζει;

Η.Β.: Βιολετί: Συμβολίζει την ηρεμία και την συμφιλίωση με τον εαυτό μας. Συντείνει στην πνευματική ισορροπία και είναι το ισχυρότερο αναλγητικό χρώμα.

Ποια μουσική;

Η.Β.: Al bano - Nel Sole… Αγαπημένο Ιταλικό τραγούδι.

Ποιο άρωμα;

Η.Β.: Άρωμα; Μα… η ζωή!

Ποιο συναίσθημα;

Η.Β.: Συναίσθημα; Ο έρωτας, ένας χείμαρρος, μια εξουσία, μια πείνα…

Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;

Η.Β.: Μα είναι… η αληθινή ζωή!

Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;

Η.Β.: Κάτι, που να με κάνει να δημιουργώ…

Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;

Η.Β.: Δεν ξεχωρίζω κανέναν, από Έλληνες συγγραφείς!

Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;

Η.Β.: Έχω αναρωτηθεί πολλές φορές αν έχω επηρεαστεί από τόσους συγγραφείς, από τις αμέτρητες ιστορίες τους, αλλά παραμένει αναπάντητο το ερώτημά μου!

Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;

Η.Β.: Η γραφή είναι μαγική… Δεν ξέρεις πώς θα καταλήξει στη συνέχεια η κάθε ιστορία!

Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;

Η.Β.: Ένας συγγραφέας χρειάζεται να παρατηρεί τα πάντα γύρω του. Να καταγράφει εικόνες, συναισθήματα, μορφασμούς, φωτογραφίες, να μην διστάζει, να τσαλακωθεί…

Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;

Η.Β.: Η αγάπη, αλλά και η ανταπόκριση των αναγνωστών! Επιτυχημένο, πιστεύω, πως είναι το βιβλίο που αγγίζει τις ψυχές των ανθρώπων, τα βιώματά τους και ίσως, να δίνει λύσεις.

Τι την αποτυχία;

Η.Β.: Ένας συγγραφέας πρέπει να σέβεται το κοινό του. Αν όχι, τότε δεν πασχίζει με όλο του το σθένος.

Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;

Η.Β.: Θα έλεγα τρόπος ζωής! Από μικρή ήμουν με ένα βιβλίο, στο χέρι. Να διαβάζω, να γράφω… Κομμάτι της ζωής μου! Λυπάμαι, μόνο, που στην Ελλάδα, οι άνθρωποι διαβάζουν λιγότερο!

Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;

Η.Β.: Τίτλο; Ηρεμία ψυχής…