Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Β.Κ.: Οι ελλείψεις. Τόσες πολλές γύρω μου, να τις παρατηρώ απλά και μόνο… δεν το άντεχα. Και ούτε το ανεχόμουν... Εννοείται... ούτε το ήθελα.
Ελλείψεις στη γνώση, έλλειψη συζητήσεων και ενδιαφέροντος, έλλειψη φίλων ή "φίλων", έλλειψη επικοινωνίας… και δη μέσα σε ένα κατ’ εξοχήν μέσο, εργαλείο επικοινωνίας… καλό μοντέρνο και σύγχρονο, άμεσο, διαδραστικό και εθιστικό… και δωρεάν… είναι κι αυτό στα συν.. ή στα πλην.. δεν ξέρω.
Και ξεκίνησα…
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Β.Κ.: Μια λέξη; Τέτοιο πράγμα από εμένα ΜΗΝ το περιμένετε. Έχω την φήμη του πολυλογά!!! Αλλά για να το λέτε εσείς... ας το κάνω!!! χεχε
Επικοινωνιακό λυσάρι!! Με ευαισθησία κι ενδιαφέρον για τον «άλλον» (Πάλι μούσκεμα τα έκανα... εννέα έγραψα… μικρές βέβαια... χεχεχε).
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Β.Κ.: Κατ’ αρχήν… να το διαβάσει. Να μην πει αυτό δεν με αφορά. Ή είναι πολύ δύσκολο ή μεγάλο για μένα!! Καθώς αφορά τους πάντες μιας και μιλάει για την ζωή και την επικοινωνία. Και η επικοινωνία είναι (μετά το φαγητό και την κίνηση) η πλέον απαραίτητη για την επιβίωση μας.
Μετά να «ακούσει» όλα αυτά που λέω. Γράφω δηλαδή. Καλά ή κακά, όμορφα ή βαρετά. Με κριτική ματιά και με την σκέψη ότι αφορούν και αυτόν τον ίδιο... δεν είναι απλά μια ιστορία, ένα παραμύθι που θα ξεχαστεί μετά στο ράφι της βιβλιοθήκης.
Και μετά να επιλέξει την συνέχεια… το καλύτερο γι αυτόν και για τους άλλους. Το ενδιαφέρον από την αδιαφορία. Την επικοινωνία από την απομόνωση αλλά και την αποχαύνωση των θαυμαστικών και των φωτογραφιών.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Β.Κ.: Με ένα παγκόσμιο βιβλίο εκεί που θα πηγαίναμε θα ήταν... σε ΟΛΟ τον κόσμο.
Όσο για την διάρκεια του… Μια ζωή!! Μιας και αυτό το ταξίδι διαρκεί και εξελίσσεται ισοβίως.
ΔΕΝ σταματά ποτέ.
Πάντα θα γυρνάμε, θα ακούμε, θα μαθαίνουμε επικοινωνώντας με τους άλλους… συνεχώς και αδιαλείπτως… Εφόσον βέβαια δεν μας λείπει η διάθεση, το κίνητρο και το ενδιαφέρον. Για να έχουμε, βρίσκουμε ή δημιουργούμε την διάρκεια και συνέχιση της καλής, διττής, μεστής επικοινωνίας. Που τόσο μας χρειάζεται... που τόσο μας λείπει...
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο
Β.Κ.: "Η επικοινωνία είναι κάτι σαν ένα σύστημα ύδρευσης αλλά και άρδευσης, και σαφώς όχι κάτι εύκολο, επιφανειακό, θορυβώδες, φανταχτερό αλλά και σύντομο σαν το πυροτέχνημα που φαίνεται το Πάσχα μόνο.
Να δίνεις και να παίρνεις... ότι μπορείς και ότι σου δίνουν!! Να ρουφάς και να καταλαγιάζει η δίψα σου αλλά να ποτίζεις κιόλας και να μεγαλώνει κάτι… εξαιτίας σου…. μέσα σου αλλά και στους άλλους... που χαίρονται την επαφή και το δώσε – πάρε. Που ακούν και νιώθουν κιόλας ότι ακούγονται… που ρωτούν και παίρνουν απαντήσεις ή απαντούν για κάτι που γνωρίζουν ή αντιδρούν και εκφέρουν τις αντιρρήσεις τους έλλογα και κόσμια! Διαρκώς και αδιαλείπτως… κερδίζοντας συνεχώς... γνώσεις, εμπειρίες, ακόμη και φίλους!!"
Κερδίστε το!
Ο Βασίλης Καραβάσης προσφέρει δύο αντίτυπα του βιβλίου του σε ισάριθμους τυχερούς αναγνώστες. Για να συμμετέχετε στην κλήρωση αλλά και για να στείλετε το μήνυμά σας στον ίδιο κλικάρετε το παρακάτω k και συμπληρώστε τη φόρμα. Παρακαλώ, σημειώστε τα ακόλουθα:
Διαβάστε τους όρους και άλλες πληροφορίες για τις κληρώσεις τα δώρα και τους τυχερούς εδώ. Η κλήρωση θα γίνει στις 24 Μαΐου 2016 και τα βιβλία θα παραδοθούν/αποσταλούν στους τυχερούς από τον Βασίλη Καραβάση.
k
Καλή τύχη!
Keep reading για να μάθετε περισσότερα για εκείνον και το βιβλίο του αλλά και για να διαβάσετε ένα απόσπασμα.
Ονομάζομαι Βασίλης Καραβάσης με καταγωγή από την Καλλιθέα της Δράμας και ζω στην Θεσσαλονίκη.
Αν και ασχολούμαι με ιατρικά ρούχα, σαν πωλητής-αντιπρόσωπος και το εμπόριο τους μαζί με την αναδουλειά κι ένεκα της κρίσης τέλειωσα και προσπαθώ να αυτοεκδώσω ένα πανέμορφο βιβλίο που έγραφα επί 2 χρόνια (μιας και το γράψιμο δεν ήταν στις προτεραιότητες μου) και αφορά το Facebook! (για συντομία ΦΒ)
Αναφέρεται στην προσπάθεια δύο ανθρώπων να επικοινωνήσουν μέσα και μέσω του Facebook και να βρούνε απαντήσεις, και ίσως αργότερα λύσεις στα προβλήματα τους με τους άλλους, με τους συζύγους, με τα παιδιά, με τις ελλείψεις, με τις υπερβολές, με την κρίση, με όλα αυτά που δυσκολεύουν την ζωή μας. Και όλα αυτά με διεξοδικές συζητήσεις, καυγάδες, έριδες αλλά και like όπως και poke!! Ή ακόμα και μπλοκ!! Μέσα σε έναν "εικονικό" κόσμο από πίξελ, γράμματα και λέξεις που όμως ενίοτε γεννούν και συναισθήματα!! Που χωρίς να μπορούν να εκτονωθούν... λιμνάζουν στα θολά νερά του ΦΒ. Ρηχά και επιπόλαια που αλλοιώνονται από κάποια άλλη "παρουσία" που έρχεται αμέσως μετά και γεννά καινούρια... Εμπλεκόμενοι όλοι σε έναν φαύλο κύκλο μοναξιάς που μεταμφιέζεται σε αναζωογόνηση από κάθε καινούρια "φιλία" ή "παρουσία".
Αλλά κυρίως θέλουν να βρούνε τον εαυτό τους τον ίδιο. Αυτόν που άφησαν μαζί με τα όνειρα και τα θέλω τους όταν άρχισαν να υπακούουν στα πρέπει και τα άγχη τους.
Μιλάει ακόμη για τα όμορφα και άσχημα, τα σωστά ή τα λαθεμένα και όλα αυτά που γίνονται μέσα στα Social media και ειδικότερα στο Facebook. Γίνονται… τα κάνουμε θέλω να πω!! Ώριμοι, μεγάλοι και σώφρονες άνθρωποι!! Ας εξαιρέσω τα παιδιά. Άλλωστε εμείς είμαστε η «γενιά του Facebook». Οι Σαραντάρηδες.
Αναλύω λοιπόν κάποια πράγματα, με την δική μου ματιά, όπως τον έρωτα, τον γάμο, το διαζύγιο, την απιστία, το χιούμορ, αλλά κυρίως την επικοινωνία. Εννοείται όχι την υπάρχουσα με τα αχαχα και τα θαυμαστικά αλλά την «δική μου». Την δική μου επικοινωνία, αυτή που θέλω, μ’ αρέσει και επιδιώκω να έχω. Μεστή, αμφίδρομη, διττή και ουσιαστική. Όπως στη ζωή μου… έτσι και στο ΦΒ!!
Μη φανταστείτε μόνο ότι θα δώσω και λύσεις για όλα αυτά!! Γιατί στην τελική... ποιος είμαι εγώ για να τα ξέρω όλα…?? Από λάθη!!!
Απόσπασμα από το 16° Κεφάλαιο: «Επικοινωνία - Ζωή»
Πάντως ρε συ… δεν μου το βγάζεις από το μυαλό ότι χρειαζόμαστε εκπαίδευση όσον αφορά την επικοινωνία μας. Και πολύ περισσότερη εδώ μέσα στο FΒ. Από την μια δικαιολογώ τους πάντες για τα «δείγματα» επικοινωνίας που δείχνουν μιας και έχουν δεκάδες σελίδες να ψάξουν για το επόμενο «έξυπνο» σχόλιο ή φωτογραφία και πολλούς τοίχους για να κρίνουν και να σχολιάσουν εκατοντάδες ή και χιλιάδες πράγματα που ανεβάζουμε όλοι… σημαντικά και μη. Και σε συνάρτηση με τον ανύπαρκτο χρόνο μας, με κάθε δίκιο μας, βάζουμε ένα χαχαχα ή το αμίμητο (που αφορά κυρίως φωτογραφίες κοριτσιών) «ΘΕΑ είσαι μωρό μου» και τέλος!!
-Δεν λες και ευτυχώς που υπάρχουν και πολλές διαφορετικές φατσούλες για να στέλνουμε στο FΒ και να ΜΗΝ βαριέται ο άλλος. Εεε ναι..!! Οτιδήποτε... αρκεί να μην μιλάμε μεταξύ μας!
-Μα φυσικά Ζανέτ. Κι όπως όλες οι αλήθειες, έτσι κι αυτή δεν χρειάζεται ανάλυση. Έτσι απλά. Γιατί λειτουργούμε χωρίς καμία διάθεση να ρωτήσουμε οτιδήποτε ή να ζητήσουμε εξηγήσεις για κάτι που δεν μας άρεσε στην συμπεριφορά του άλλου. Το λέω κι επιτυχία. Σίγουρα όμως δεν λέγεται επικοινωνία!
Επικοινωνία… σημαίνει δεσμός. Ουσιαστικός δεσμός μεταξύ δύο ή περισσοτέρων ανθρώπων που έρχονται κοντά συζητώντας θέματα που τους ενδιαφέρουν.
Η ανταμοιβή τους; Εξαρτάται από το πόσο αληθινοί είναι.. από την ειλικρίνεια των προθέσεων τους και τα αποτελέσματα των πράξεων τους. Αλλά και το γνωστικό τους επίπεδο. Γιατί μερικοί έχουν πάψει να μαθαίνουν! Μιας και από πολύ νωρίς.. τα ξέρουν «όλα». Γιατί ξεχνούν ότι γεννιόμαστε για να μαθαίνουμε και επικοινωνώντας μεταδίδουμε τις γνώσεις μας! Αλλιώς... ας πάνε να συνεχίσουν να κοιμούνται στις σπηλιές. Όπως κάνουν αυτοί που δεν άλλαξαν, που δεν άκουσαν, ή δεν έμαθαν ότι υπάρχει και καλύτερος τρόπος από το να σκεπάζονται με δέρματα για να γλυτώσουν από το κρύο.
Αλλά στο FΒ; Τι να μάθεις; Πόσες φορές δεν μου έχουν πει:
«Περίμενε να το βρω αυτό που θέλω να σου πω…»!! Και μου στέλνουν μια φωτογραφία με 5 λέξεις. Ούτε καν 5 λέξεις δεν μπαίνουν στο κόπο να μάθουν! Ή να γράψουν. Ψάχνουν με τις ώρες και σου στέλνουν την ανάλογη φωτογραφία. Εκεί θα είναι άλλωστε στον τοίχο της σελίδας και θα περιμένει να την θυμηθούμε. Η φωτογραφία βρε!
Για αυτό η επικοινωνία στο FΒ δεν είναι επικοινωνία… γιατί δεν είναι ελεύθερη. Ένα ανακάτεμα από φως και σκιές είναι, ακτίνες που διαθλώνται μέσα σε ένα ερεβώδες σπήλαιο φωτίζοντας μικρά κομμάτια αυτού που όμως σαν κύριο χαρακτηριστικό έχει την υπέρμετρη αντιγραφή χωρίς τον παραμικρό έλεγχο γνησιότητας. Απλή αλλά κι εύκολη, χωρίς περαιτέρω προβληματισμούς. Μιας κι εδώ βασιλεύει η ιδιοτέλεια και ο ατομικισμός! Άλλωστε που αλλού μπορείς να μιλάς χωρίς να σε ενδιαφέρουν οι συνέπειες; Μόνο στο FΒ όπου μαζί με την αλήθεια και η διάθεση του καθενός είναι απροσδιόριστη.
Αλλά το σίγουρο είναι το «εγώ» που ψάχνει απεγνωσμένα, ουρλιάζει απελπισμένα και καταπίνει ότι του πασάρεται -από φίλους. Υποεκτιμώντας την ζοφερή κατάσταση. Και ας μιλούν για επικοινωνία! ΔΕΝ την ξέρουν ούτε ως όρο. Η μοναξιά τους οδηγεί και η επιθυμία για πρόσκαιρη, ανέξοδη και τακτική «ηδονή» μονάχα. Ή για να πατούν απλά τα λάικ. Και να λένε ασυναρτησίες και βρισιές στην συζήτηση. Ή γλυκόλογα σε «καλλονές» ή ημίγυμνες προσωπικότητες που δηλώνουν ηθοποιοί στο Μαϊάμι!! Και συν τοις άλλοις να περιμένεις 10 λεπτά της ώρας βλέποντας τον άλλο να γράφει στο εικονίδιο και να διαβάζεις μετά από ατελείωτα γράψε - σβήσε... «Ααα ΟΚ χαχαχα!!!!!»
Ποιος ξέρει πόσα πράγματα σκέφτηκε ή θέλησε να σου πει αλλά δεν μπόρεσε…
Μοιάζουμε σαν τους συναχωμένους ή καλύτερα τους αλλεργικούς, που χωρίς λόγο αλλά ταλαιπωρούμενοι από μια παθογένεια του οργανισμού τους απλά ξεφυσούν τις μύξες τους χωρίς να μπορούν να χαρούν την άνοιξη και την ευωδιά των ανθέων και των μπουμπουκιών, χωρίς να μπορούμε να χαρούμε τίποτα από την επικοινωνία!
Ή και στην χειρότερη περίπτωση... σε πιο σοβαρή κατάσταση… σαν τους φθισικούς! Που βήχοντας και φτύνοντας σάλια κι αίμα, μολύνουν τους πάντες γύρω τους. Και όλα αυτά… βουλιαγμένοι στην σιωπή… μέσα στο σκοτάδι. Αποκομμένοι και να προσπαθούμε να μαντέψουμε… Λες και είναι εύκολη ή απλή η σιωπή...
Όχι ρε σεις.. δεν είναι.
Είναι και αυτή η σιωπή που λέει αναίσχυντα ψέματα!! Και μαζί με τα ψέματα κρύβει και την ντροπή, την εμπάθεια ή την κακοήθεια, ακόμα και την προδοσία. Και δεν δείχνουμε τίποτα με την σιωπή… ούτε καν μετάνοια!! Και να είστε σίγουροι ότι ο κίνδυνος δεν βρίσκεται στην επαφή και επικοινωνία μέσω μηνυμάτων ή στο FΒ αυτό καθ’ αυτό αλλά σ’ αυτή την ανάγκη και την ανέχεια όπως και στην έλλειψη χρόνου και διάθεσης (κυρίως) που την έκανε απαραίτητη.