Πως σας ήρθε η ιδέα;
Ζ.Χ.: Πάντα με γοήτευε η εποχή του Μεσαίωνα, και το κυνήγι των Μαγισσών και των Δαιμονισμένων από την καταπιεστική Ιερά Εξέταση μου φαινόταν πάντα ενδιαφέρον υλικό. Είχα την αίσθηση ότι κάπου μέσα στο θέμα αυτό θα μπορούσε να γεννηθεί μια ιστορία. Επιπλέον, ενώ πιστεύω στο Θεό, βλέπω ότι σήμερα η θρησκεία είναι πολύ παρεξηγημένη έννοια. Έτσι θέλησα μέσω μιας φανταστικής θεολογίας να μιλήσω γι΄ αυτήν έτσι όπως τη βλέπω εγώ, και τελικά παρασύρθηκα σ΄ ένα απρόσμενο φανταστικό ταξίδι.
Που γράψατε το βιβλίο σας;
Ζ.Χ.: Στο σπίτι, σ΄ έναν υπολογιστή στο τραπέζι, παρέα με μια κούπα καφέ. Έτσι τουλάχιστον άρχιζα, γιατί στη συνέχεια μεταφερόμουν στη Νεβάντε και ακολουθούσα τους ήρωες σαν αόρατος παρατηρητής. Αναρωτιέμαι αν καμιά φορά αισθάνονταν την παρουσία μου.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Ζ.Χ.: Ξεκίνησα γράφοντας τα δώδεκα πρώτα κεφάλαια σε δυο μήνες. Στη συνέχεια το άφησα για τέσσερα χρόνια, όσο έκανα ειδικότητα. Όλο εκείνο το διάστημα δε μπορούσα καθόλου να γράψω λόγω άγχους και κούρασης. Είχα πιστέψει ότι δε θα ξανάγραφα ποτέ και είχα απογοητευτεί. Όταν τελείωσα την ειδικότητα και ξεκουράστηκα, το υπόλοιπο βιβλίο σχεδόν γράφτηκε από μόνο του. Μου βγήκε αυθόρμητα και το τελείωσα μέσα σε τρεις μήνες, με πολλές ώρες βέβαια καθημερινής ενασχόλησης.
Πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Ζ.Χ.: Πρωτότυπο και ειλικρινές.
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Ζ.Χ.: Η υπόθεση διαδραματίζεται σε μια φανταστική χώρα, τη Νεβάντε, που διοικείται από το ιερατείο και τον Αρχιερέα ενός φανταστικού θεού. Πρόκειται για μια ακραία θρησκευτικά φανατισμένη κοινωνία στην οποία οποιαδήποτε διαφωνία με τους Ιερούς Νόμους θεωρείται αμαρτία και καταδικάζεται. Οι «αμαρτωλοί» σημαδεύονται με τη Σφραγίδα, ένα σύμβολο που θεωρείται δαιμονικό, εξορίζονται και καταδιώκονται. Η ιστορία ακολουθεί τον Φίλκε, έναν από αυτούς τους εξορίστους, σ΄ ένα ταξίδι με τους φίλους του μέσα στη Νεβάντε, μέχρι τη στιγμή που το αληθινό Κακό τον πλησιάζει και του προσφέρει την υπόσχεση της εκδίκησης με αντάλλαγμα την ψυχή του.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Ζ.Χ.: Την διαρκή, σίγουρη αίσθηση ότι στο βάθος πίσω απ΄ όλα ο Θεός είναι πανταχού παρών και ότι όλο αυτό τελικά είναι ένα δικό του σχέδιο το οποίο καλούμαστε να ανακαλύψουμε.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Ζ.Χ.: Αγαπημένοι μου είναι ο Σίντρο, γιατί στέκεται δίπλα στον Φίλκε από την πρώτη στιγμή, και ο Ένκρε, γιατί βρίσκει τη δύναμη να αναγνωρίσει τα λάθη του και να ζητήσει συγχώρεση γι΄ αυτά. Ιδιαίτερα για τον Ένκρε πιστεύω ότι η μεταστροφή του και η σχέση του με τον Φίλκε είναι καίριας σημασίας για την πορεία της ιστορίας. Το κεφάλαιο «Σπείρα και Σφραγίδα», στη μέση του βιβλίου, είναι αυτό που σφραγίζει τη νίκη του Καλού ενάντια στο Κακό. Είναι το αγαπημένο μου.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Ζ.Χ.: Ένα μεγάλο, πρωτότυπο ταξίδι, γεμάτο εκπλήξεις, και μια περιπέτεια με καλό τέλος.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Ζ.Χ.: Η μοναξιά.
Φοβάστε...
Ζ.Χ.: Το κακό τέλος στα παραμύθια.
Αγαπάτε...
Ζ.Χ.: Τις μικρές καθημερινές στιγμές ευτυχίας.
Ελπίζετε...
Ζ.Χ.: Στο Καλό της ανθρώπινης ψυχής.
Θέλετε...
Ζ.Χ.: Να μπορώ να γράφω πάντα.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Ζ.Χ.: Όσοι επιλέξουν όχι να το διαβάσουν, αλλά να το ζήσουν.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Ζ.Χ.: Για το περιπετειώδες ταξίδι και τη διαφορετική ματιά του στο θέμα της θρησκείας μέσα από μια ιστορία φαντασίας.
Γιατί δεν πρέπει;
Ζ.Χ.: Εχμ... γιατί είναι πολύ μεγάλο και θα πάρει χρόνο.
Που/πως μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Ζ.Χ.: Είναι διαθέσιμο σε όλα τα βιβλιοπωλεία και στο διαδίκτυο.
Που μπορούμε να βρούμε εσάς;
Ζ.Χ.: Στο προφίλ μου στο facebook και σε επικοινωνία με τις Εκδόσεις Κέδρος.
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Ζ.Χ.: Το μοβ. Αλλά πρέπει να το διαβάσεις για να καταλάβεις γιατί.
Ποια μουσική;
Ζ.Χ.: Του ταιριάζει σκληρή μουσική. Rock και metal.
Ποιο άρωμα;
Ζ.Χ.: Της λεβάντας. Αλλά επίσης πρέπει να το διαβάσεις για να το καταλάβεις.
Ποιο συναίσθημα;
Ζ.Χ.: Η ελπίδα και η απελπισία, εναλλάξ. Ο φόβος και το θάρρος, επίσης εναλλάξ. Το πείσμα. Η αγάπη και το μίσος. Και κυρίως η πίστη.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Ζ.Χ.: Παραμύθι της γιαγιάς δίπλα στο τζάκι.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Ζ.Χ.: Χαμένη και μπερδεμένη.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Ζ.Χ.: Την Κέιτ Μόρτον. Εκπληκτική. Και διαβάζω συνεχώς τους νέους Έλληνες συγγραφείς του φανταστικού.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Ζ.Χ.: Με έχουν επηρεάσει οι κλασσικοί συγγραφείς, Έλληνες και ξένοι. Ως προς τον τρόπο που ζω κυρίως, και που σκέφτομαι. Λατρεύω τον Μυριβήλη και τον Τερζάκη. Τη Δασκάλα με τα Χρυσά Μάτια, την Παναγιά τη Γοργόνα και την Πριγκιπέσσα Ιζαμπώ.
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Ζ.Χ.: Τί να με κατευθύνουν, ό,τι θέλουν κάνουν! Για δοκίμασε να τους κάνεις ζάφτι! Ο καθένας κάνει του κεφαλιού του και άντε να τους ελέγξεις αν μπορείς!
Εντάξει, μερικές φορές όταν μπλέκουν άσχημα, αναγκάζομαι να τους ξεμπλέξω.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Ζ.Χ.: Κατά τη γνώμη μου και τα δύο, αλλά εμπειρία περισσότερο. Η φαντασία είναι σίγουρα απαραίτητη, αλλά αν δεν κάτσεις να γράψεις, να διαβάσεις αυτό που έγραψες, να σβήσεις, να ξαναγράψεις και να ξαναδιαβάσεις και να ξανασβήσεις, δε γίνεται. Πρέπει να γράψεις ξανά και ξανά, να μάθεις να στήνεις, να συνδυάζεις, να περιπλέκεις, να μπερδεύεις και να λύνεις, κι αυτό δε γίνεται με την πρώτη φορά.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Ζ.Χ.: Πολλά πράγματα, που μπορεί να μη σχετίζονται με το ίδιο το βιβλίο. Σίγουρα μετράει το να είναι καλό, αλλά πρέπει και να προωθηθεί καταλλήλως, να μάθει το αναγνωστικό κοινό γι΄ αυτό, να γίνει γνωστό. Αλλιώς όσο καλό και να είναι, δεν προχωράει.
Τι την αποτυχία;
Ζ.Χ.: Το αντίθετο από τα παραπάνω.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Ζ.Χ.: Ποτέ και με τίποτα.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Ζ.Χ.: Δύσκολη ερώτηση. Μάλλον θα έβαζα τον τίτλο «Η ζωή λευκό χαρτί».
Τζένη μου θα ήθελα να σε ευχαριστήσω ειλικρινά για αυτή τη συνέντευξη σχετικά με το «Αυγό του Θεού» και να σου ευχηθώ να είσαι πάντα καλά και να συνεχίσεις να μας προσφέρεις καινούρια αναγνωστικά μονοπάτια.
Ήταν το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για τα νέα βιβλία.
Ή αλλιώς, όχι μόνο το ερωτηματολόγιο του Προυστ.
Αν σας άρεσε, δείτε περισσότερες απαντήσεις επιλέγοντας την ετικέτα Ριντ Φερστ
Αν είστε συγγραφέας και θέλετε να απαντήσετε στο ερωτηματολόγιο ακολουθείστε τον σύνδεσμο
Στο οπισθόφυλλο...
Στη θεοκρατική κοινωνία της Νεβάντε και της πρωτεύουσάς της, Βαγιαμόρεν, η αμφισβήτηση του Αρχιερέα και του ιερατείου ισοδυναμεί με θανάσιμη αμαρτία. Οι αμαρτωλοί θεωρούνται καταραμένοι από τον Θεό Γκνοφόσιρ και εξορίζονται σημαδεμένοι με τη Σφραγίδα, το σύμβολο των δαιμόνων. Η ποινή ισοδυναμεί με καταδίκη σε θάνατο, καθώς οι εξόριστοι έρχονται αντιμέτωποι με τον ακραίο φανατισμό και την προκατάληψη της Νεβάντε, και ελάχιστοι από αυτούς επιβιώνουν πάνω από δώδεκα μήνες. Ύστερα από τέσσερα σκληρά χρόνια εξορίας και βαριά άρρωστος, ο Φίλκε επιστρέφει στη Βαγιαμόρεν. Συναντά τον παλιό του φίλο Σίντρο κι εκείνος πηγαίνει μαζί του. Παρέα με τον Ίλυ και τον Άνικ, δυο αδέρφια από εξόριστη μητέρα, θα ξεκινήσουν ένα ταξίδι για κάποιο μοναστήρι στο Βορρά. Η πίστη όλων στον Θεό έχει κλονιστεί, και το μίσος για τον τύραννο Αρχιερέα Ζεσπίλκα είναι κοινό. Όμως κάποια στιγμή οι αληθινοί δαίμονες θα ξυπνήσουν και θα ψάξουν για συμμάχους ανάμεσα στους εξορίστους. Και τότε ο Φίλκε θα πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στη συγχώρεση και στην εκδίκηση. Και θα ανακαλύψει ότι η Σφραγίδα στον κρόταφό του είναι κάτι περισσότερο από μια απλή ζωγραφιά.βι
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος
Η Σουζάνα Χατζηνικολάου μεγάλωσε στην Αθήνα. Από μικρή διάβαζε πολλά παραμύθια και ιστορίες φαντασίας, ώσπου κάποια στιγμή άρχισε να γράφει και δικά της. Σπούδασε ιατρική και ειδικεύεται στην παιδιατρική, συνεχίζοντας παράλληλα να ασχολείται με τη λογοτεχνία του φανταστικού. Η "Ίριδα" (εκδόσεις Πατάκη) ήταν το πρώτο της μυθιστόρημα.
