Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Ε.Β.: Αυτή την ιστορία δεν την έγραψα απλά, την έζησα πρώτα και μετά βγήκε στο χαρτί αυθόρμητα. Από καθαρή σύμπτωση γνωρίζω καλά κάποιους από τους ήρωές μου. Όσα συνέβησαν σε αυτή την «Ολέθρια σχέση» διαδραματίστηκαν με εμένα να τα πληροφορούμαι σε καθημερινή βάση, να συμβουλεύω, να παρηγορώ, να στηρίζω ψυχολογικά και γενικότερα να συνδράμω με κάθε τρόπο. Αν δεν ήμουν μάρτυρας, μπορεί και να μην πίστευα όσα ένα γυναικείο μυαλό μπορεί να σκαρφιστεί απλά για να εκδικηθεί τον πρώην σύζυγο. Μπορεί να μη συμπεριλαμβανόμουν στα εμπλεκόμενα πρόσωπα, αλλά ήταν αδύνατον να μη θυμώσω με τον χειρισμό της μητέρας του παιδιού, η οποία έκανε τα πάντα για να το αποξενώσει από τον πατέρα του. Είμαι και εγώ μητέρα και θεωρώ ότι τα παιδιά, ανεξάρτητα από τις δικές μας επιλογές, δεν χρωστάνε τίποτα για να πληρώνουν ακριβά τα δικά μας λάθη. Το δικαίωμά τους να έχουν στη ζωή τους και τους δυο γεννήτορές τους είναι αδιαπραγμάτευτο. Ταυτόχρονα επέπληττα τον πατέρα όταν έκανε λάθος χειρισμούς και ήταν έτοιμος να καταθέσει τα όπλα και, το σημαντικότερο, όταν διέκρινα ότι είχε βουτήξει στην κατάθλιψη, τον έσυρα κυριολεκτικά σε έναν ψυχίατρο που είναι και αυτός οικογενειακός μου φίλος. Όπως καταλαβαίνετε, δεν είχα άλλη επιλογή από το να γράψω την «Ολέθρια σχέση».
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Ε.Β.: Μπορώ με τρεις; Ζωντανή, σύγχρονη ιστορία. Επίκαιρο, τα διαζύγια δυστυχώς πληθαίνουν.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Ε.Β.: Να μη θιχτεί αν έχει κάνει κάποια από τα λάθη των ηρώων μου. Να μην προσβληθεί αν διακρίνει ότι έχει τα χαρακτηριστικά ενός χειριστικού γονιού, απλά να κόψει την καταστροφική αυτή συμπεριφορά. Αν απαξίωνε τον πρώην σύζυγο με έργα, λόγια ή με τη στάση του μόνο, ας το κόψει μαχαίρι και ας φροντίσει όσο είναι καιρός να αλλάξει προς το καλύτερο. Θα δώσει τεράστια χαρά στα παιδιά του. Να διδαχτεί και να μην τα επαναλάβει αν θέλει να ισορροπήσει ως άνθρωπος, να ευτυχίσει και να μεγαλώσει υγιή παιδιά όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά. Να μην τους δημιουργήσει ψυχολογικά προβλήματα που θα τους ακολουθούν σε όλη τους τη ζωή. Και κάτι ακόμη, το διαζύγιο αφορά το ζευγάρι, τα παιδιά πρέπει να μείνουν έξω από αυτή τη δυσάρεστη κατάσταση.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, πού θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Ε.Β.: Σε ένα ελληνικό νησί, σε ένα σπιτάκι πάνω στην παραλία με το κύμα να φτάνει ως την αυλή του. Ένα καλοκαίρι παρέα με όλους όσους αγαπάω…
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο.
Ε.Β.: Ήταν έξυπνοι, όμως μάλλον η εξυπνάδα δεν έφτανε, έπρεπε να ξεγυμνωθούν από τα περιττά, να πετάξουν τον εγωισμό τους, να απεκδυθούν το εγώ τους και να ενδυθούν το εμείς, έπρεπε χωρίς αναβολή να φορέσουν ως μοναδικό ρούχο την αγάπη τους. Έπρεπε να φορέσουν την αγάπη τους κατάσαρκα.
Το πάθος οδηγεί έναν ώριμο και έμπειρο άντρα σε μια ολέθρια σχέση. Τελικά, ο έρωτας είναι πάνω και πέρα από τη λογική κι ο ερωτευμένος άνθρωπος ανυπεράσπιστος δίπλα στο θηρίο;
Ε.Β.: Δυστυχώς το πάθος και η λογική δεν πάνε παρέα. Ο έρωτας, όταν δεν μετουσιώνεται σε αγάπη, αντίθετα καταλήγει σε πάθος και κλιμακώνει τη σχέση επικίνδυνα. Δεν έχει καλή κατάληξη. Και βέβαια η λογική σε όλα αυτά απουσιάζει εντελώς.
Στο οπισθόφυλλο διαβάζουμε για χτυπήματα κάτω από τη μέση, αντιδικίες, δικαστικούς αγώνες και μηχανορραφίες... Κράμερ εναντίον Κράμερ δηλαδή; Το πάθος του έρωτα που μετατρέπεται σε πάθος εκδίκησης;
Ε.Β.: Πολλοί πρώην σύζυγοι καταλήγουν λυσσαλέοι εχθροί. Η αιτία δεν είναι μόνο μία, θα έλεγα ότι είναι πολλά και διαφορετικά αυτά που μπορεί να δημιουργήσουν τέτοια έχθρα. Ας κάνω μια προσπάθεια καταγραφής. Όταν ο ένας από τους δυο αποφασίζει να λήξει ο γάμος και ο άλλος εισπράττει την απόρριψη, η απόρριψη αυτή μετατρέπει τον έρωτα σε μίσος. Όταν υπάρχει οικονομική εκμετάλλευση, όταν τα λεφτά μπαίνουν στη μέση, συνήθως δεν υπάρχει καλή κατάληξη. Όταν η γυναίκα δεν έχει μια συμπαγή προσωπικότητα και ζει παρασιτικά θεωρώντας ότι, επειδή του έκανε ένα παιδί, ό άλλος πρέπει να τη θρέφει μέχρι να πεθάνει. Όταν υπάρχει παντός είδους εκμετάλλευση ψυχολογική αλλά και υλική. Όταν από την αρχή δεν μπαίνουν σωστά θεμέλια στη σχέση, μια ωραία εξωτερική εμφάνιση δεν αρκεί, η ερωτική έλξη εύκολα ξεφουσκώνει αν δεν υπάρχει ουσία. Η αγάπη περνάει μέσα από το μονοπάτι της αυτογνωσίας και της ωριμότητας, θέλει δε τεράστια προσπάθεια δυο άνθρωποι να παραμείνουν όχι απλά αγαπημένοι, αλλά και ερωτευμένοι. Και τέλος η προδοσία. Μεμιάς γίνεται η αγάπη μίσος. Τότε πια βγαίνουν τα μαχαίρια και αλίμονο στους πρώην εραστές.
Πρόκειται για ψυχολογικό θρίλερ, για κοινωνικό δράμα ή όλα μαζί;
Ε.Β.: Όλα μαζί, σίγουρα πρόκειται για ένα κοινωνικό θέμα που ακροβατεί ανάμεσα στην κωμωδία και στο δράμα, γιατί βέβαια όπου υπάρχει γάμος στην αγία ελληνική οικογένεια πολύ εύκολα μπορεί να καταλήξει σε φαρσοκωμωδία. Στο βιβλίο αναλύεται ο ρόλος των πεθερικών, ανιψιών και ούτω καθεξής, και υπάρχουν σκηνές όπου βγαίνει γέλιο. Βέβαια έχει και δραματικές στιγμές, συγκινητικές και ανθρώπινες, Τέλος καταλήγει σε ψυχολογικό θρίλερ γιατί μια σχέση που οι δυο πρώην σύζυγοι εύχονται ο ένας τον θάνατο του άλλου, υπάρχουν δολοφονικά σχέδια και πολλά άλλα, δεν μπορεί παρά να είναι θρίλερ.
Πώς επιλέγει κανείς τον σωστό σύντροφο; Τι είναι εκείνο που ξεχωρίζει τους σωστούς από τους λάθος ανθρώπους; Μήπως ένας τρίτος άνθρωπος μπορεί να μας κάνει να καταλάβουμε τις λάθος επιλογές μας; Είναι ποτέ κανείς προετοιμασμένος για τη ζωή;
Ε.Β.: Τον σωστό σύντροφο τον επιλέγει κανείς την κατάλληλη στιγμή στη ζωή του, όταν είναι ο ίδιος έτοιμος και ώριμος να διαχειριστεί μια σχέση αγάπης. Υπάρχουν πολλά αντικειμενικά στοιχεία που ξεχωρίζουν τους σωστούς από τους λάθος ανθρώπους και ένα μοναδικό υποκειμενικό, η χημεία, η έλξη, καθαρή και ζωώδη. Όμως, αν αφήσουμε το σώμα μας μοναχό του να κάνει κουμάντο, μάλλον δεν θα πάει καλά, θέλει και σωστή κρίση, εντάξει τον θέλεις, αλλά για κοίτα και παρακάτω, τον βλέπεις ικανό για να ανοίξει σπίτι; Ή μήπως πέρα από το δικό σου θα κλείσει και αρκετά ακόμη; Ναι, ένας παρατηρητής συνήθως διακρίνει το λάθος, αλλά ποιος άκουσε ποτέ, πριν την πατήσει ολοκληρωτικά και πλέον είναι αργά; Το συμπέρασμα είναι ένα: αν το έχει το κεφάλι σου να μπλέκει με άχρηστους, δεν υπάρχει σωτηρία ακόμη και αν σε κρατούν δεμένη αυτοί που σε νοιάζονται. Τουλάχιστον μάθε γρήγορα από τα λάθη και μην τα επαναλαμβάνεις.
Για τον αν είναι κανείς προετοιμασμένος για τη ζωή θα έλεγα ότι υπάρχουν δυο απόψεις, ότι μόλις ξετρυπώνει από τη μήτρα της μάνας σου είναι έτοιμος για όσα τον περιμένουν και η άλλη ότι σε όλη του τη ζωή ο άνθρωπος δεν μπορεί να προετοιμαστεί για όσα θα συμβούν την επομένη. Όταν συμβαίνουν όμως τα αντιμετωπίζει όλα.
Στο οπισθόφυλλο...
Ο Στέφανος Κιοσέογλου ήταν ένας από τους πιο περιζήτητους εργένηδες της Αθήνας. Αυτοδημιούργητος, πρώτης γενιάς πλοιοκτήτης, κατακτητής κι εραστής του ωραίου φύλου, είχε ζήσει μια ζωή υπέροχη, κατά πως την ήθελε, κι είχε αποκτήσει όσα είχε ονειρευτεί, και ακόμη περισσότερα.
Πενηντάρης πια, κουρασμένος από το σύρε κι έλα με γυναίκες όλων των κατηγοριών και κυβικών, ένιωσε μέσα του την επιθυμία να φτιάξει οικογένεια και να γίνει πατέρας. Και τότε έπεσε πάνω στην Όλγα.
Το πάθος του για εκείνη και η απρόσμενη εγκυμοσύνη της τους οδήγησαν στα σκαλιά της εκκλησίας. Πολύ γρήγορα, όμως, η συντροφική σχέση μεταλλάχθηκε σε ψυχολογικό θρίλερ και η οικογενειακή εστία σε πεδίο μάχης. Το διαζύγιο ήταν αναπόφευκτο και όλα θα τελείωναν απλά, αν δεν είχαν αποκτήσει στο μεταξύ μια κόρη που διεκδικούσαν και οι δύο.
Πού θα τους οδηγούσε αυτή η λυσσαλέα διαμάχη; Και το κυριότερο, τι θα γινόταν με αυτό το παιδί που βρέθηκε στο επίκεντρο μιας ανίερης αναμέτρησης; Με ποιον τρόπο θα μπορούσαν να χωρίσουν, παραμένοντας όμως γονείς; Θα πρυτάνευε η λογική, που θα έβαζε πάνω απ’ όλα το καλό του παιδιού;
Πλήθος ερωτημάτων εν μέσω αντεγκλήσεων, φιλονικιών, δικαστικών αγώνων, χτυπημάτων κάτω από τη ζώνη, μηχανορραφιών και όλων όσων αποτελούν το σκηνικό μιας πραγματικής ιστορίας, τόσο πραγματικής όσο η ίδια η ζωή.
Αλλά η ζωή δίνει πάντα τη λύση, συχνά με δραματικό τρόπο και ανατροπές, κι έτσι ο Στέφανος Κιοσέογλου βρέθηκε αντιμέτωπος με τις επιλογές του και τους ανοιχτούς λογαριασμούς του από το παρελθόν.
Η Ελένη Βαηνά γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Αποφοίτησε από το Οικονομικό Τμήμα του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και από τη Νομική Σχολή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Είναι ιδιοκτήτρια του γραφείου συμβούλων εργασίας Plus+ που ειδικεύεται στην εύρεση οικιακού προσωπικού, επάγγελμα ιδιαίτερα απαιτητικό, που ωστόσο αγαπάει πολύ.
Από τις εκδόσεις Λιβάνη έχουν κυκλοφορήσει τρία βιβλία της: Η Πριγκίπισσα της Επταλόφου, Σταχτοπούτα δίχως πρίγκιπα και Οι κλέφτες της ευτυχίας. Γράφει μυθιστορήματα με στοιχεία ιστορικά, στοιχεία που αντλεί με επίμονη έρευνα και διάβασμα. Ζει στο Μαρούσι και είναι μητέρα δυο παιδιών, του Ορέστη και της Δανάης. Από τις εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορεί το τέταρτο βιβλίο της, Το αύριο αργεί πολύ.
