Πρόκειται για μια ποιητική συλλογή που μας μιλά για εκείνο το «Εγώ» που αναζητά την αυτογνωσία του, φτάνοντας κάποια στιγμή στον συλλογισμό ότι…
«Μέσα μου υπάρχει ένας άλλος ουρανός
το ίδιο απέραντος κι αυτός
δίχως αρχή και δίχως τέλος»[1]
Ίσως επειδή έχουμε μάθει εμείς οι άνθρωποι πάντα ψηλά να κοιτάμε για να ονειρευτούμε. Έστω κι αν…
«Οι γειτονιές τελειώσανε κι αυτές
και ποιος θα κάτσει τώρα πια να μας μιλά για ήρωες;
--Μια που ευτυχώς οι ήρωες ποτέ τους δεν τελειώνουν»
Βρίσκοντας τότε το απόσταγμα της ζωής αλλού, σε «Κάποιες στιγμές» που «περνούν και φεύγουν χωρίς να χάνονται», γιατί «αυτές αντηχούν βαριά μέσα μας, κι ας κυλάνε άδειες στη σιωπή»[2]
Γιατι όλα τα ζούμε με τον τρόπο που τα νιώθουμε. Άλλοτε με το ψυχρό μάτι του παρατηρητή και κάποτε με την καρδιά του ποιητή, που συναντά…
«Γυμνό τοπίο και άνυδρο»
που «Ήλιος καυτός καίει τα σώματα
μα τις καρδιές τίποτα δε ζεσταίνει
(…) Εδώ θα χτίσω ένα ‘αυθαίρετο’
σκέφτηκε ο ποιητής
κι έγραψε ποίημα»[3]
Γιατί πάντα η ψυχή μας θα ψάχνει για μια «Καλή κρυψώνα» για να ξαποστάσει, όπως μας δηλώνει κι ο τίτλος αυτής της ποιητικής συλλογής. Κι ο χρόνος ξοδεύει συχνά την μοναχικότητα των λογισμών μας σε νυχτερινά τοπία που αναρωτιόμαστε μαζί με τον ποιητή «Πώς να μιλήσεις για το φώς των αστεριών;»[4]
Ωστόσο δε μένουμε ξέπνοοι, έρμαια στη μοίρα, μιας και πάντα ψάχνουμε την αφορμή για ν’ αδράξουμε θάρρος και να συνεχίσουμε να κυνηγούμε τα όνειρά μας., παίρνοντας ως παράδειγμα τον ποιητή, μιας και «Ο ποιητής δε μετανιώνει»[5] Γιατί…
«Ο ποιητής κλαίει στους στίχους
τα πεθαμένα του όνειρα.
Μα το ποίημα, που γράφει,
Ζωντανευει ξανά τα δικά μας»[6]
Αφήνοντας να πλανιέται μια γεύση χαρμολύπης στη ψυχή , αφού…
«Έτσι κι αλλιώς ο χρόνος που κυλά,
Πάντα λυπημένους μας αφήνει»[7]
Ο Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος γεννήθηκε στα 1945 στη Νίκαια Πειραιά και κατάγεται από τον Πλάτανο του Αιγίου. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και άσκησε το δικηγορικό επάγγελμα στην Αθήνα. Με την ποίηση ασχολείται από πολύ μικρός. Στίχους του πρωτοδημοσίευσε στη φιλολογική σελίδα της εφημερίδας «Η Βραδυνή», που την επιμέλειά της είχε ο αξέχαστος Μπάμπης Κλάρας. Η πρώτη ποιητική συλλογή του εκδόθηκε όταν ήταν 21 χρονών και είχε τίτλο «Προβολή στον Ήλιο».
Από τα φοιτητικά του χρόνια πήρε μέρος στην έκδοση περιοδικών κοινωνικού προβληματισμού και έχει δημοσιεύσει πάνω από εφτακόσια κείμενα σε διάφορα έντυπα.
΄Εχει λάβει μέρος με εισηγήσεις και ομιλίες του σε πολλά συνέδρια, συμπόσια και ημερίδες λογοτεχνικού και ευρύτερα κοινωνικού χαρακτήρα και έχει παρουσιάσει το έργο πολλών ομοτέχνων του.
Είναι μέλος της Πανελλήνιας ΄Ενωσης Λογοτεχνών και για πολλά χρόνια μέλος του Δ.Σ. της, Ιδρυτικό μέλος του Νέου Πνευματικού Κύκλου Καλλιθέας και αντιπρόεδρος στο πρώτο Δ.Σ. του, καθώς και συντάκτης των καταστατικών και νομικός παραστάτης γνωστών λογοτεχνικών σωματείων.
Για την παρουσίαση του ποιητικού του έργου έχουν οργανωθεί εκδηλώσεις από τον Επιμορφωτικό Σύλλογο Παιανίας (19-5-1990), από την εφημερίδα «Φρυκτωρία» (23-11-1990), από τη «Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών Ηλιούπολης» (20-11-1994), από τη Διεθνή Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών (25-4-1996), από το περιοδικό «Νέα Σκέψη» (13-12-2000), από το περιοδικό «Αλεξίσφαιρο» (10-6-2010), από τη λογοτεχνική συντροφιά του βιβλιοπωλείου «Ρήγας» (6-11-2010) και πολλές άλλες από σημαντικούς πολιτιστικούς φορείς, ενώ ποιήματά του έχουν περιληφθεί στις Ανθολογίες : «Νέα Γενιά» των εκδόσεων «Κέδρος» (1971), Δικηγόρων Ποιητών του Παν. Παναγιωτούνη (εκδ. «Πιτσιλός»), κ.ά. Επίσης έχουν γίνει αρκετές ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές. Από το 1997 - με μικρές διακοπές - γράφει κριτικά σημειώματα στο περιοδικό «Αιολικά Γράμματα».
΄Αλλα βιβλία που έχει εκδώσει είναι :
- «Εισαγωγή στην ποίηση του Μ. Αναγνωστάκη» (μελέτη 1979).
- «Υπόγεια Διαδρομή» (ποιήματα, 1986).
- «Αντιδογματισμός και ιδεολογική καθαρότητα» (δοκίμια, 1987).
- «Καθημερινή Λεηλασία» (ποιήματα, «Διογένης», Αθήνα, 1989).
- «Εκτός Προγράμματος» (ποιήματα, «Διογένης», Αθήνα, 1991).
- «Πληγές Χωρίς Αίμα» (ποιήματα, «Διογένης», Αθήνα, 1992).
- «Ο Τυφλός με το Μπαστούνι» (ποιήματα, 1994).
- «Τα Άλλα Εμπόδια» (ποιήματα, 1997).
- «Καλή Κρυψώνα» (ποιήματα, 2007).
- «Δοκίμια» (Αθήνα, 2010).
Καθώς και αρκετές μπροσούρες πολιτικοκοινωνικού περιεχομένου, ενώ έχει συμμετάσχει σε κριτικές επιτροπές λογοτεχνικών διαγωνισμών.[8]
[1] Σελ.21, ποίημα «Ο ουρανός», από την ποιητική συλλογή «Καλή κρυψώνα» Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος, Εκδ.Μοριάς, Αθήνα 2007
[2] Σελ.10, ποίημα «Κάποιες στιγμές», από την ποιητική συλλογή «Καλή κρυψώνα» Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος, Εκδ.Μοριάς, Αθήνα 2007
[3] Σελ.7, ποίημα «Αυθαίρετο», από την ποιητική συλλογή «Καλή κρυψώνα» Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος, Εκδ.Μοριάς, Αθήνα 2007
[4] Σελ.30, ποίημα «Νυχτερινό τοπίο», από την ποιητική συλλογή «Καλή κρυψώνα» Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος, Εκδ.Μοριάς, Αθήνα 2007
[5] Σελ.37, ποίημα «Αντοχή», από την ποιητική συλλογή «Καλή κρυψώνα» Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος, Εκδ.Μοριάς, Αθήνα 2007
[6] Σελ.40, ποίημα «Κοχύλια», από την ποιητική συλλογή «Καλή κρυψώνα» Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος, Εκδ.Μοριάς, Αθήνα 2007
[7] Σελ.31, ποίημα «Άννα», από την ποιητική συλλογή «Καλή κρυψώνα» Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος, Εκδ.Μοριάς, Αθήνα 2007
[8] Πηγή βιογραφικού σημειώματος
[8] Πηγή βιογραφικού σημειώματος