Τι να πρωτοπώ ο άνθρωπος… Είναι 10 το βράδυ και για χάρη του βιβλίου δεν παρακολούθησα ούτε καν τον αγώνα της ομαδάρας μου στο ποδόσφαιρο, τόσο πολύ με τράβηξε το άτιμο!
Το σκηνικό έχει ως εξής: Η Έβελιν (που τυγχάνει να τραβάει το αίμα της από Ελλάδα καθότι Ελληνομαλτέζα στην καταγωγή) είναι μια ερασιτέχνης αρχαιολόγος μα και περίφημη γενετίστρια, που κάνει μια φοβερή και τρομερή ανακάλυψη στην ακτή της Νεκράς θάλασσας! Και όχι, δεν θα σας προδώσω τι βρίσκει για να μην χαλάσω την αγωνία σε όσους ήδη το διαβάζουν, μα ένα θα σας πω: Αν έχετε φοβίες με σκελετούς, μπερδέματα θρησκευτικά και βαριέστε να βάλετε το μυαλουδάκι σας να σκέφτεται και να λύνει ηθικά και ανήθικα θέματα, ε, αυτή η ιστορία είτε θα σας βοηθήσει να ξεπεράσετε κάποια πράματα ή θα σας μπερδέψει περισσότερο και θα καταλήξετε με διχασμένη προσωπικότητα! -Καλώς ήρθατε στο κλαμπ δηλαδή.
Συνεχίζοντας με την πλοκή, η ανήσυχη Έβελιν λοιπόν που αρέσκεται να βρίσκεται στις ερήμους και να ανοίγει τρύπες ξεθάβοντας μυστικά, έχει την υποστήριξη του Μάικλ (γυναικολόγος στο επάγγελμα που είναι η αλήθεια πως λίιιιιιιιγο τον ενδιαφέρουν οι αρχαιολογικές της εξορμήσεις! Ωστόσο προσυπογράφω πως ο τύπος έχει δαγκώσει την λαμαρίνα μαζί της και καλά να πάθει!)
Αλλά πέρα από την λαμαρίνα, αυτό που συναντούμε στις επόμενες σελίδες είναι ότι οι δύο ήρωες παίρνουν τον στραβό τον δρόμο, αφού η γενετίστρια δε μας τα λέει καλά, μιας και οι ιδέες που της μπαίνουν στο μυαλό σε σχέση με το εύρημα τους, είναι πολυυυυυυ σάικο! Π.χ. τι θα έλεγες εσύ αν έβρισκε μια γυναίκα έναν ανθρώπινο σκελετό στην αυλή της, είχε ενδείξεις για το σε ποια ση-μα-ντι-κό-τα-τη προσωπικότητα ανήκε και ήθελε να τον κλωνοποιήσει κυοφορώντας το έμβρυο η ίδια;;;;; -Έλα, μην το αρνείσαι, θα έλεγες πως η γυναίκα είναι για δέσιμο και συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, γκιβ μι φαϊβ!
Σ’ αυτό το σημείο μάλιστα συμπονώ τον καημένο τον Μάικλ μιας και τον καλεί να γίνει συνεργός λόγο της ιδιότητάς του, αλλά από την άλλη του ξεκαθαρίζει πως τον θεωρεί φίλο κι ότι όνειρα είχε να γίνουν ζευγάρι να τα ξεχάσει. (Και ο σκύλος χορτάτος και η πίτα ολόκληρη δηλαδή η κυρία!)
Και μετά ακολουθεί αυτό που απεύχεστε! (…Ή μήπως όχι;) Η ταπεινή μου πρόβλεψη είναι πως ένα από τα τρία θα σας συμβεί όσον αφορά την ανάγνωση της συνέχειας του μυθιστορήματος (γιατί έχει πολύυυυυυυ «ψωμί» το βιβλίο!):
1) Για τους αναγνώστες που έχουν συνηθίσει να διαβάζουν όλων των ειδών τα έργα: Θα συνεχίσετε να το αντιμετωπίζετε σαν ένα ακόμη μυθιστόρημα που θα τρώτε τα νύχια σας από την αγωνία για την εξέλιξη.
2) Για τους μετριοπαθείς: Θα το διαβάζετε στο στυλ «τραβάτε με κι ας κλαίω» («Θύμωσα στην αρχή, μα τελικά το διάβασα όλο γιατί είχε ωραία πλοκή και ήθελα να δω που θα καταλήξει», η δικαιολογία σας!)
3) Για τους ακραίους: Θα αρχίσετε να βλασφημείτε τον συγγραφέα και θα αφορίσετε το έργο του (Ουυυυ σιξ σιξ σιξ 666!!!).
Εγώ σας τα είπα και δε παίρνω αμαρτία οκ; Καλή ανάγνωση λοιπόν.
Εξάψαλμος για τον εκδοτικό οίκο: Κάνατε που κάνατε τον κόπο να εκδώσετε ένα τόσο καλογραμμένο βιβλίο, γιατί δε βάλατε κι ένα εξώφυλλο της προκοπής; Ουφ δηλαδή. Ωραία η αλληγορική εικόνα, μα το μυθιστόρημα βρίθει από τόοοοοοοοσες άλλες που είναι γλαφυρότατες!
ΦΑΟΥΛ: Βρε παλικάρι μου Μάικλ, εδώ η Έβελιν σου λέει έκανε μια τρομερή ανακάλυψη κι εσύ έχεις το νου σου στα «γόνατά της που άνοιξαν ελαφρά και το βλέμμα του -σου, αχαΐρευτε!- μαγνητίστηκε πάνω στα μικρά λουλουδάτα σχέδια του εσωρούχου».1 Ντροπής πράματα δηλαδή!!
Για τον συγγραφέα: Πήρες μια καυτή πατάτα στα χέρια σου, κι άλλοτε έφερες την αποστολή σου εις πέρας κι άλλοτε τσουρουφλίστηκες! Προσωπικά μου άρεσε έτσι όπως το έδεσες, άσχετα αν συμφωνώ ή διαφωνώ με τα όρια της επιστημονικής παρέμβασης στη ζωής μας.
Οδυσσέας Καλοχώρης
Το Κατ’ εικόνα είναι το πρώτο μυθιστόρημα του Γιώργου Παξινού. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη.
Στο οπισθόφυλλο...
Στο οπισθόφυλλο...
Η Έβελιν, γενετίστρια και ερασιτέχνης αρχαιολόγος, κάνει τυχαία μια τρομερή ανακάλυψη στο Ισραήλ. Ως αποτέλεσμα, γεννιούνται δύο δίδυμα αδέρφια που μεγαλώνουν αγνοώντας ο ένας την ύπαρξη του άλλου -ο πρώτος στο εύπορο Σίδνεϊ και ο δεύτερος στις φτωχογειτονιές του Μπουένος Άιρες, σε ανελεύθερο καθεστώς. Ο Κρίστοφερ και ο Χοσέ θα συναντηθούν πρώτη φορά στον Αμαζόνιο, για να ξαναχαθούν αμέσως μετά. Δίπλα τους μια ηρωική κοπέλα, η Λορένα.
Ένα μυθιστόρημα που οι ήρωές του ταξιδεύουν σε τέσσερις ηπείρους με σκοπό την εύρεση της ταυτότητάς τους.
Πώς αξίες όπως η Αγάπη, η Πίστη, η Συγχώρεση και η Ελευθερία μπορούν να αλλάξουν τις ζωές τους; Ποια τα όρια της επιστήμης και του νου; Μπορεί ο άνθρωπος να συμφιλιωθεί με τη φύση;
«Η αγάπη μένει όταν τα λουλούδια πέφτουν στο χώμα».
Ο Γιώργος Παξινός έχει δημοσιεύσει σαράντα έξι επιστημονικά βιβλία, μεταξύ των οποίων Ο Εγκέφαλος του Αρουραίου σε Στερεοταξικές Ορίζουσες, το τρίτο πιο αναφερόμενο βιβλίο όλων των εποχών.
Γεννήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 1944 στην Ιθάκη, όπου τελείωσε το λύκειο. Σπούδασε Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο Berkeley της Καλιφόρνιας και πήρε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο McGill του Καναδά. Ακολούθησαν έρευνες στα Πανεπιστήμια Yale, Cambridge και Oxford. Από το 1973 είναι Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Νew South Wales στο Σίδνεϊ και στο Neuroscience Research Australia. Διετέλεσε Πρόεδρος του Australian Neuroscience Society και του IBRO World Congress of Neuroscience. Έλαβε το βραβείο Humboldt της Γερμανίας. Αναγορεύτηκε Επίτιμος Διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών το 2008. Το 2011 έγινε Επίτιμος Πρόεδρος του Τμήματος Ψυχολογίας του City Unity College της Αθήνας και η Ελληνική Εταιρεία Νευροεπιστημών θέσπισε βραβείο στο όνομά του. Εξελέγη Μέλος της Αυστραλιανής Ακαδημίας Επιστημών το 2009 και Αντεπιστέλλον Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών το 2012.
Ο Γιώργος Παξινός είναι ο κορυφαίος χαρτογράφος του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού. Ανακάλυψε ενενήντα μία περιοχές (πυρήνες) στο κεντρικό νευρικό σύστημα και σε πολλές έδωσε ελληνικά ονόματα. Οι περισσότεροι επιστήμονες που εργάζονται πάνω στη σχέση μεταξύ του ανθρώπινου εγκεφάλου και ασθενειών όπως Αλτσχάιμερ, Πάρκινσον και σχιζοφρένεια ή μοντέλα σε πειραματόζωα αυτών των ασθενειών χρησιμοποιούν τους άτλαντές του. Ο άτλαντάς του για τον ανθρώπινο εγκέφαλο (που έχει μεταφραστεί στα ελληνικά) είναι ο πιο ακριβής για τον εντοπισμό περιοχών του υποφλοιού.
Για σαράντα πέντε χρόνια έχει ενεργό δράση για την προστασία του περιβάλλοντος. Λατρεύει το ποδήλατο, το κολύμπι, το Pilates, το τάνγκο και το χασάπικο. Περνάει πέντε μήνες το χρόνο στην Ελλάδα και θα τον βρείτε τα καλοκαίρια στην Ιθάκη.
1 Σελ 17 «Κατ’ εικόνα» Γιώργος Παξινός, Εκδ ΛΙΒΑΝΗ, 2015
