Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Θ.Δ.: Η δική μου καταγωγή δεν είναι από τον Πόντο, αλλά από μια άλλη αλησμόνητη πατρίδα. Συνεπώς τα θέματα αυτά καίνε κι εμένα, όσο κι εσάς δυστυχώς. Άλλωστε αυτό δεν είναι το πρώτο βιβλίο του είδους. Έχει προηγηθεί το "Σμύρνη συγγνώμη" από τις εκδ. Καστανιώτη και το "Μήπως αγάπησα λάθος πατρίδα;" από τις εκδ. Μπουκουμάνη και αφορά τα Κυπριακά 1953-1974. Αυτός λοιπόν είναι ο βασικός λόγος που ασχολούμαι ιδιαίτερα με αυτό το θέμα.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Θ.Δ.: Ένα βιβλίο δεν περιγράφεται με μια λέξη, εκείνο όμως που θα σας πω με μια λέξη, είναι ότι προσπάθησα να πολεμήσω την "ΛΗΘΗ". Γιατί δεν πρέπει να ξεχάσουμε ποτέ, τι είχαμε, τι χάσαμε, αλλά κυρίως γιατί τα χάσαμε, γι’αυτό τον λόγο και τα βιβλία αυτά είναι πολύ χρήσιμα. Διότι μέσα από την λογοτεχνία, περνάει και η πραγματική ιστορία της περιόδου που πραγματεύεται και έτσι η ιστορία γίνεται περισσότερο εύπεπτη.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Θ.Δ.: Να κρατήσει το μεγαλείο της αθάνατης Ελληνικής ψυχής, τα βάσανα που τράβηξε ο Ποντιακός Ελληνισμός μέχρι να φτάσει λειψός, άφραγκος, ταλαιπωρημένος και αηδιασμένος από συμπεριφορές, στην μάνα Ελλάδα.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Θ.Δ.: Θα ήθελα να ταξιδέψω πίσω εκεί, να περπατήσω στα καλντερίμια της Τραπεζούντας, να μπω στο Φροντιστήριο, να πάω στο Χαμάμ και να επισκεφτώ τις εκκλησιές της. Κι έπειτα ν’ανέβω στο τείχος των Κομνηνών, να αγναντέψω τη Μαύρη θάλασσα και να αναπολήσω στιγμές που ο κάθε Πόντιος θα ήθελε να ζήσει!
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο.
Θ.Δ.: Εκεί γονατιστή, μπροστά σε εκατοντάδες μάτια και κυρίως μπροστά στα μάτια των δικών της ανθρώπων που αγωνιούσαν, έσκυψε αργά να φιλήσει το χώμα της Τραπεζούντας, μα ξαφνικά σωριάστηκε στο χώμα…
Περισσότερες μικρές συνεντεύξεις μεγάλων βιβλιοταξιδιών εδώ
Δυο λόγια από το οπισθόφυλλο...
Όταν ο Ρωσικός στρατός αποχωρεί άτακτα από την πόλη, η οικογένεια του μεγαλέμπορου Λάμπου Κυριακίδη εγκαταλείπει την Τραπεζούντα κακήν-κακώς. Η εγγονή του, η Πινίτσα, μπροστά στο φόβο του αφανισμού, αφήνει το αγοράκι της στον Τούρκο υπηρέτη, τον Χασάν, ελπίζοντας ότι θα επιστρέψει να το πάρει. Η οικογένεια θα μοιραστεί σε Ελλάδα και Γεωργία και θα περάσει πολλές δοκιμασίες. Στην Ελλάδα φτάνει η Πινίτσα με το κοριτσάκι της και τη γιαγιά Θεοφρονία και στη Ρωσία βρίσκεται ο Ιεροκλής με τη δική του οικογένεια. Αγωνίζονται για να επιβιώσουν ενώ ο πόνος για το μωρό που έμεινε πίσω είναι αξεπέραστος.
Από τα χρώματα και τα αρώματα της Τραπεζούντας ως τους προσφυγικούς καταυλισμούς της Κατερίνης, της Νέας Σάντας, τις περιπέτειες στο Σοχούμι, την εξορία στον Καύκασο, την αναγκαστική μετανάστευση στο Μόναχο και το λυτρωτικό ταξίδι της επιστροφής.
Η πορεία στο άγνωστο για την οικογένεια του μεγαλέμπορου σιτηρών Λάμπου Κυριακίδη, είναι μια ιστορία μέσα στην πραγματική ιστορία, που θα σας συναρπάσει.
Από τις εκδόσεις Ωκεανός
Ο Θοδωρής Δεύτος γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1957. Σπούδασε Μαθηματικά στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και υπηρέτησε στη δημόσια εκπαίδευση από το 1986-2015. Εκλέγεται δημοτικός σύμβουλος στον δήμο Ιλίου από το 2006. Έχει διατελέσει Πρόεδρος της Ένωσης Ηπειρωτών Ιλίου (2001-2011), Πρόεδρος του Αθλητικού Οργανισμού του δήμου Ιλίου την περίοδο 2008-2010 και Πρόεδρος του Δημοτικού Κέντρου Πολιτισμού και Άθλησης από το 2010-2014. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 2004.
Εργογραφία: Ο Ηπειρώτικος Γάμος, 2004 (λαογραφικό). Μη Ρωτάς Γιατί, 2006 (ιστ. μυθιστόρημα). Σμύρνη Συγγνώμη, 2008 (ιστορικό μυθιστόρημα). Μήπως Αγάπησα Λάθος Πατρίδα;, 2011 (ιστ. μυθιστόρημα)
