Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Ι.Τ.: Το βιβλίο μου «Θάλασσες μας χώρισαν» γεννήθηκε από την αιφνίδια επιθυμία μου να υπηρετήσει δύο στόχους. Από την μια, να ταξιδέψει τον αναγνώστη σε μέρη που έχουν αγαπηθεί αλλά και σε χρονικές περιόδους που άφησαν τη σφραγίδα τους στο κοινωνικό-ιστορικό γίγνεσθαι, και από την άλλη για να καταδειχτούν ανθρώπινες συμπεριφορές υπό το βάρος δύσκολων περιστάσεων.
Μέσα σε μια πανδαισία χρωμάτων και αρωμάτων Ανατολής περασμένες με αρκετές πινελιές Αιγαίου, οι ήρωες του βιβλίου θα φανερώσουν τις αδυναμίες τους προσκαλώντας τον αναγνώστη να τις αποδεχτεί ή να τις καταδικάσει. Απώλεια, ξεριζωμός από την αγαπημένη πατρίδα αλλά και από την πατρίδα υποδοχής, ζήλεια, προδοσία, κατάθλιψη, παντελής απουσία μητρικής αγάπης κι ένα δυνατό αδελφικό δέσιμο καμουφλαρισμένο σε φθόνο. Αυτή ήταν η δική μου αρχή της περιπέτειας!
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Ι.Τ.: Συγχώρεση.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Ι.Τ.: Θα τον συμβούλευα να προσδεθεί γιατί το ταξίδι προβλέπεται γεμάτο συναισθηματικές αναταράξεις.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Ι.Τ.: Θα ήταν χωρίς αμφιβολία ένα πολύμηνο ταξίδι. Με αφετηρία τη Σύμη, θα συνεχίζαμε στην Κωνσταντινούπολη και τους μαχαλάδες της, θα κάναμε μια μεγάλη στάση στα σουκ της Αλεξάνδρειας , και λίγο πριν αγκυροβολήσουμε πάλι στη Σύμη, θα κάναμε μια σύντομη στάση στην Ικαρία. Μια μοναδική διαδρομή ανάμεσα σε τόπους και θάλασσες…
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο
Ι.Τ.: «Η ζωή, ασταμάτητη, ορμητική, δεν επιτρέπει να παραιτηθείς, πριν έρθει το τέλος. Μοιάζει με θαύμα. Και ο χρόνος τι ρόλο παίζει σε όλα αυτά; Μπορεί τον σημαντικότερο. Ο χρόνος συνδέεται άρρηκτα με τη ζωή. Η κατανόηση και η συμφιλίωση με το πεπερασμένο και τη θνητότητα του ανθρώπου εκβιάζουν την αναζήτηση στιγμών ευτυχίας».
Περισσότερες μικρές συνεντεύξεις μεγάλων βιβλιοταξιδιών εδώ
Από το οπισθόφυλλο...
Δύο αδελφές, η Παρασκευούλα και η Ελπίδα, βρίσκονται σε διαρκή σύγκρουση από τα παιδικά τους χρόνια. Η μία όμορφη, λαμπερή, πάντα να κλέβει τις εντυπώσεις, η άλλη χαμηλών τόνων και εσωστρεφής, περνά απαρατήρητη. Το πένθος που θα ξεσπάσει στην οικογένειά τους, σε συνδυασμό με την ιταλική κατοχή στη Σύμη, θα τις οδηγήσει στην Κωνσταντινούπολη. Για μια στιγμή θα έρθουν κοντά, αλλά σύντομα ο ανταγωνισμός τους θα αναζωπυρωθεί. Η Παρασκευούλα θα γνωρίσει τον Παύλο και θα αγαπηθούν ολοκληρωτικά. Το ζευγάρι θα μετακομίσει στην Αλεξάνδρεια, ενώ η Ελπίδα θα βρεθεί παράφορα ερωτευμένη με τον άντρα της αδελφής της. Θα προσπαθήσει να ξεχαστεί σε μια τακτοποιημένη ζωή, όπου θα αγαπηθεί αλλά δεν θα αγαπήσει, καθώς το μυαλό της θα ταξιδεύει συνεχώς στον Παύλο, και στη φαντασία της θα βιώνει τον απόλυτο έρωτα μαζί του. Η μοίρα όμως, μέσα από συμβάντα σημαδεμένα με τρέλα, απόρριψη, καταπιεσμένους πόθους, καταστροφικά αισθήματα, θα μπλέξει τις ζωές τους σε ένα κουβάρι...
Η Ιφιγένεια Τέκου γεννήθηκε και μεγάλωσε στις όμορφες γειτονιές της Άνω Κυψέλης. Σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και αργότερα πήρε μεταπτυχιακό τίτλο από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών στη Διοίκηση Επιχειρήσεων. Εργάστηκε ως διοικητική υπάλληλος για αρκετά χρόνια σε διάφορες πολυεθνικές εταιρείες, έκανε μεταφράσεις και ιδιαίτερα μαθήματα σε παιδιά. Το πρώτο της βιβλίο κυκλοφόρησε το 2014 από τις εκδόσεις Κέδρος με τίτλο Μνήμες χαμένες στην άμμο.
Βρείτε την Ιφιγένεια Τέκου στο facebook
Βρείτε το μυθιστόρημα στις εκδόσεις Διόπτρα
Περισσότερα από/για την Ιφιγένεια Τέκου:
