Τι σας ώθησε να γράψετε αυτήν την συλλογή ποιημάτων;
Σ.Μ.: Η ποιητική έκφραση αναδύθηκε εκ των έσω, προ ολίγων ετών, καθώς έγραφα πεζογραφία. Δεν ξέρω πώς έγινε. Έκτοτε προσπάθησα να εκφράσω κάποιες σκέψεις, που πιστεύω ότι απασχολούν και άλλους ανθρώπους, όσο πιο λογοτεχνικά μπορούσα. Δεν υπήρχε κάποιος προγραμματισμός. Η όλη πορεία προέκυψε φυσικά.
Αν θα έπρεπε να περιγράψετε την ποίηση σας με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Σ.Μ.: Αφαιρετικότητα.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που πρόκειται να διαβάσει τα ποιήματα σας;
Σ.Μ.: Να τα μελετήσει αναλυτικά μέχρι να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Η ποίηση δεν είναι προορισμός, δεν έχει τέλος. Δίνει αφορμές για να σκεφτούμε ή να ξανασκεφτούμε συμπεριφορές, γεγονότα, απόψεις.
Αν τα ποιήματα σας γίνονταν ένα ταξίδι κάπου στον κόσμο, πού θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Σ.Μ.: Δεν θα ήταν πολύ μακρινό ταξίδι, διότι η ποίηση μας βοηθάει πρωτίστως να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας. Σίγουρα, όμως, οι «ταξιδιώτες» χρειάζεται να είναι αρκετά προετοιμασμένοι και προσεκτικοί, διότι τριγυρνώντας «στην γειτονιά τους» μπορεί να μείνουν πιο έκπληκτοι και από τους ταξιδιώτες μακρινών προορισμών. Όσο για την διάρκεια, νομίζω θα κρατούσε ολίγα λεπτά· ολίγες στιγμές περιπλάνησης στα γνωστά και, ταυτόχρονα, άγνωστα μονοπάτια του εαυτού μας.
Κλείστε τη συνέντευξη με ένα απόσπασμα από ένα ποίημα σας.
Σ.Μ.: «Μην έχεις την νίκη στο μυαλό σου
παρά μόνο πώς η προσέγγισις θα επέλθει»
Διαβάζοντας την συλλογή του Σπύρου Μάλλιου... δε μπορώ να μη σταθώ στο συμβουλευτικό χαρακτήρα που κρατά ο ποιητής σε όλη την έκταση του βιβλίου του. Παντού συναντώ προτροπές (άρπαξε εκείνο που ποθείς, απόλαυσε τη στιγμή, κ.ο.κ.) και κατευθύνσεις (μη χάνεις τις ευκαιρίες, μη φοβάσαι την αγάπη, μην παραιτείσαι, μην σκέφτεσαι τη νίκη αλλά τον τρόπο...). Στην άνευ ρίμας ποίηση, τον απασχολεί ο άνθρωπος -τι άλλο;- ως συναισθηματικό πλάσμα που αγαπά, λατρεύει, ποθεί... αλλά και ως άτομο μιας οργανωμένης κοινωνίας που έχει στόχους κι επιδιώξεις και ονειρεύεται το μέλλον του. Ο άνθρωπος που διαθέτει ατέλειες: κάνει λάθη και διακατέχεται από χαρακτηριστικά όπως η φιλοδοξία, ο εγωισμός, η ανυπακοή... Κι εκεί στέκεται περισσότερο ώστε να αναδείξει την μεμπτή πλευρά, την παρόρμηση προς ό,τι δεν είναι σωστό. Αλλά δε ξεχνά να δώσει ισχυρό άλλοθι και στα παραστρατήματα -υπό όρους- όταν αναρωτιέται ποιό να είναι το νόημα της ζωής χωρίς τα απαγορευμένα.
Η συλλογή περιλαμβάνει και ένα πεζοποίημα που αφορά την ιστορία πατέρα-υιού (Σοφιστής επιφανής) θίγοντας το ζήτημα του πατέρα που από τη μια θέλει να προοδεύσει το παιδί του φροντίζοντας την εκπαίδευσή του και από την άλλη φοβάται -εγωισμός;- μην ξεπεραστεί από αυτό. Το ίδιο περίπου πρόβλημα το βλέπει και στην κοινωνία όταν απορρίπτεται -εκείνος ή ο ήρωάς του- λόγω "υπερβολικής" εμπειρίας-γνώσης (Τας προϋπηρεσίας) θυμίζοντάς μου ότι, τελικά, όλα είναι μια ισορροπία που οφείλεις να μάθεις να κρατάς για να συνεχίζεις.
Η πείρα και η πίκρα της ζωής
Η πείρα και η πίκρα της ζωής πολλά με ’δίδαξαν
τις ευκαιρίες να μην χάνω
άλλες δε θα έρθουν
ευγένειες και καλωσύνη
εισίν ιάματα
δια του βίου τον πόνο
εκ της ατολμίας γενόμενου.1
Ο Σπύρος Μάλλιος είναι ποιητής. Έχει γράψει ποιήματα σχετικά με διάφορες εκφάνσεις του ανθρώπινου βίου και συμμετέχει τακτικά σε ποιητικές δραστηριότητες. Διδάσκει δημιουργική γραφή και λογοτεχνία. Επικοινωνήστε μετ’ αυτού εις την σελίδα facebook και την διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου sp.mallios[ατ]outlook.com.
1 Το ποίημα "Η πείρα και η πίκρα της ζωής" είναι απόσπασμα από τη συλλογή του Σπύρου Μάλλιου, Ποιήματα.
Ευχαριστώ τον Σπύρο Μάλλιο για τη διάθεση του βιβλίου.
