Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Σ.Μ.: Το βιβλίο αυτό με ώθησαν να το γράψω κάποια προσωπικά βιώματα σε συνδυασμό με μυθοπλασία. Επίσης, υπήρξαν και κάποια μουσικά κομμάτια που με άγγιξαν ιδιαίτερα, καθώς και φωτογραφίες κιτρινισμένες απ’ το χρόνο που κουβαλάνε τόσες αναμνήσεις. Αυτά όλα λειτούργησαν ως πηγές έμπνευσης.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Σ.Μ.: Ταξίδι.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Σ.Μ.: Να το διαβάσει με τα μάτια της καρδιάς και της ψυχής και μετά με τα σωματικά του μάτια.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, πού θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Σ.Μ.: Θα πηγαίναμε σε καστροπολιτείες δίπλα στη θάλασσα (που έχουν πολλά κρυμμένα μυστικά), στις Κυκλάδες, στα Δωδεκάνησα, στην Αμερική (την εποχή της μετανάστευσης), στην Ανατολή… θα ταξιδεύανε οι ψυχές μας πάνω από το Αιγαίο, θα βουτούσαν μέσα στο απέραντο γαλάζιο. Όσο για τον χρόνο, απλά θα σταματούσε!
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο.
Σ.Μ.: «Η πραγματική μουσική, παιδιά μου, δεν χρειάζεται παρτιτούρες ούτε νότες. Βρίσκεται βαθιά μέσα μας! Ένα ερέθισμα… μια στιγμή… και ξεπετάγεται σαν ποτάμι ορμητικό. Κι αλίμονο σ’ αυτόν που δεν θα ακολουθήσει την επιταγή της καρδιάς του! Θα είναι καταδικασμένος να πνίγεται σε μια ζωή ρηχή και ανούσια!»
Περισσότερες μικρές συνεντεύξεις μεγάλων βιβλιοταξιδιών εδώ
Στο οπισθόφυλλο...
Όνειρα… αποφάσεις… επιλογές…
Αρκεί, κάποιες φορές, μια τόση δα μεταβολή της τύχης για να πάρει άλλη κατεύθυνση η ρότα του καραβιού που λέγεται ζωή και να αλλάξουν όλα… όλα.
Γιατί…
Ένα σημάδι μπορεί να διαρκέσει για πάντα και μια στιγμή να σημαδέψει την ψυχή για μια αιωνιότητα.
«Ο ουρανός ξαφνικά γέμισε αστερόσκονη. Πού βρίσκομαι; Πού πηγαίνω; Αιωρούμαι ανάμεσα στο χτες, στο σήμερα και στο αύριο...»
«...στάζεις μέσα μου το πιο γλυκό κρασί και θέλω να το πιω μέχρι τέλος, να στραγγίξω και την τελευταία σταγόνα, προτού να’ναι πολύ αργά και τελειώσει το όνειρο...»
«...Η μουσική είναι μέσα σου... μέσα στην ψυχή και στην καρδιά σου. Αφουγκράσου την και άφησέ την να σε οδηγήσει...»
«...Τα όνειρα κάποιες φορές μοιάζουν με αποξηραμένα άνθη φυλακισμένα στο μπαούλο του χρόνου...»1
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Όστρια.
Δείτε κι αυτό:
1 Τα αποσπάσματα δημοσιεύθηκαν στον προσωπικό λογαριασμό της Σμαραγδής Μητροπούλου στο facebook.
