Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Κ.Ζ.Μ.: Η μετάβαση από το σκοτάδι του Μεσαίωνα στο φως της Αναγέννησης με γοήτευε από παλιά. Η ιστορία την Ελλήνων, η πορεία τους στο χρόνο και όλα όσα έχουν καταφέρει με γοητεύει. Ήθελα να γράψω για τα αρχαία ελληνικά χειρόγραφα, τους αντιγραφείς, τους Βυζαντινούς λόγιους, για το πώς η πτώση του Βυζαντίου ήταν η κύρια αιτία αναγέννησης της Δύσης. Ήθελα να πλάσω έναν ανατρεπτικό ήρωα που μέσα από τον τρόπο σκέψης του, το πάθος του για τα βιβλία και για έναν έρωτα άλλαξε όχι μόνο τον εαυτό του αλλά και τους γύρω του.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Κ.Ζ.Μ.: Δυο λέξεις. Modus vivendi. Τρόπος ζωής.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Κ.Ζ.Μ.: Δεν μου αρέσουν οι συμβουλές, θα έλεγα ότι πρόκειται για μια περιπέτεια, ένα ωραίο ταξίδι στο χρόνο, στην ιστορία και κυρίως στον ανθρώπινο ψυχισμό.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Κ.Ζ.Μ.: Στη Φλωρεντία, για μια ολόκληρη ζωή!
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο.
Κ.Ζ.Μ.: Κοιτάζω ξαπλωμένος τον ουρανό και χάνομαι στο μπλε του χρώμα. Είναι υπέροχο. Το ανθρώπινο χέρι, το δικό μου χέρι, ποτέ δεν μπόρεσε να μεταφέρει με ακρίβεια στο χαρτί τον θεσπέσιο αυτό χρωματισμό. Όσες δοκιμές, όσες αναμείξεις κι αν έκανα στο εργαστήρι για να καταφέρω να το πετύχω, χαμένες πήγαν. Ποτέ δεν τo κατόρθωσα. Κι ετούτη εδώ τη στιγμή, έτσι όπως είμαι ριγμένος στο χώμα, έτσι ανήμπορο όπως με κατάντησε χέρι αγαπημένο, το μόνο που καταλαβαίνω είναι ότι ποτέ δεν μπόρεσα να αισθανθώ παρόμοια γαλήνη όπως τώρα που αφήνω τα μάτια μου να χαθούν στο μπλε του ουρανού. Αναρωτιέμαι το γιατί. Ίσως γιατί δεν κάθισα ποτέ να το μελετήσω σωστά, με ηρεμία. Μπορεί να ήμουν επιπόλαιος, ή κι ανάξιος. Ίσως γιατί το μπλε του ουρανού είναι μοναδικό και δεν ταιριάζει ν’ αντιγραφεί. Μάλλον πρέπει να μας φτάνει μόνο ότι μπορούμε να το θαυμάζουμε. Ο Θεός είναι μέγας καλλιτέχνης· ποιος είμαι γω που πήγα να συγκριθώ μαζί του;
Κερδίστε το!
Οι εκδόσεις Ωκεανίδα προσφέρουν το μυθιστόρημα της Νεκταρίας Ζαγοριανάκου Μακρυδήμα σε έναν τυχερό αναγνώστη. Για να συμμετέχετε στην κλήρωση και για να στείλετε το μήνυμά σας στην ίδια κλικάρετε το παρακάτω k και συμπληρώστε τη φόρμα. Παρακαλώ, σημειώστε τα ακόλουθα:
Διαβάστε τους όρους και άλλες πληροφορίες για τις κληρώσεις και τα δώρα εδώ. Η κλήρωση θα γίνει στις 30 Δεκεμβρίου 2015 και το βιβλίο θα παραδοθεί ως εξής: Αν ο τυχερός είναι κάτοικος Αθηνών θα παραλάβει το βιβλίο του από τα γραφεία των εκδόσεων Ωκεανίδα, Δερβενίων 38 ενώ για την υπόλοιπη Ελλάδα το δώρο θα αποσταλεί.
k
Καλή τύχη!
Οι εκδόσεις Ωκεανίδα προσφέρουν το μυθιστόρημα της Νεκταρίας Ζαγοριανάκου Μακρυδήμα σε έναν τυχερό αναγνώστη. Για να συμμετέχετε στην κλήρωση και για να στείλετε το μήνυμά σας στην ίδια κλικάρετε το παρακάτω k και συμπληρώστε τη φόρμα. Παρακαλώ, σημειώστε τα ακόλουθα:
Διαβάστε τους όρους και άλλες πληροφορίες για τις κληρώσεις και τα δώρα εδώ. Η κλήρωση θα γίνει στις 30 Δεκεμβρίου 2015 και το βιβλίο θα παραδοθεί ως εξής: Αν ο τυχερός είναι κάτοικος Αθηνών θα παραλάβει το βιβλίο του από τα γραφεία των εκδόσεων Ωκεανίδα, Δερβενίων 38 ενώ για την υπόλοιπη Ελλάδα το δώρο θα αποσταλεί.
k
Καλή τύχη!
Από το οπισθόφυλλο...
Εγώ, ο Θεόδωρος, ένας μαθητευόμενος μοναχός, ένας υπάκουος αντιγραφέας, γέννημα της Κωνσταντινούπολης, έφυγα κυνηγημένος απ’ τον τόπο μου κουβαλώντας βαριά μυστικά και ζωσμένος εννιά χειρόγραφα. Εννιά θησαυρούς που φύλαξα κοντά μου με ευλάβεια και με κίνδυνο της ζωής μου. Ο Θεός με έστειλε στην «Πόλη του κρίνου», τη Φλωρεντία. Βίωσα την Αναγέννηση δίπλα σ’ ανθρώπους φωτισμένους, το όραμά τους έγινε δικό μου. Έζησα τη ζωή κατά πώς την ήθελα. Πόνεσα, έκλαψα, γέλασα, ταξίδεψα, έμαθα, πλήγωσα… όλα τα γεύτηκα και το κυριότερο, ερωτεύτηκα. Αγάπησα βαθιά… τα βιβλία και μία γυναίκα.
Μα όσο κι αν αγάπησα, πάντα έψαχνα να βρω μια γη να ανήκω. Κωνσταντινούπολη και Φλωρεντία, οι πόλεις που με πλάνεψαν, που μ’ έπλασαν. Όλη την Ευρώπη γύρισα, ξανά και ξανά. Παντού ήμουν ξένος.
Μόνο ένας τόπος, ένα ευλογημένο κομμάτι γη βαλμένο στα γαλάζια νερά του Αιγαίου, μ’ αγκάλιασε στοργικά σαν να ήμουν ο χαμένος γιος του. Και κει, στην «Ιερά Μονή Πάτμου», βρήκαν τελικά τη θέση που δικαιούνταν οι θησαυροί μου.
Η Νεκταρία Ζαγοριανάκου-Μακρυδήμα γεννήθηκε στη Σπάρτη Λακωνίας. Μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου και τελείωσε το σχολείο, και στη συνέχεια σπούδασε ιατρική στη Ρώμη. Ειδικεύτηκε στην κυτταρολογία και αναγορεύτηκε διδάκτορας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Ξεκίνησε να γράφει από τα φοιτητικά της χρόνια, μα θα εκδώσει το πρώτο της βιβλίο, με τίτλο Γνωριμία… με το Ζαγόρι, το 2010. Ακολούθησε η έκδοση του δεύτερου μυθιστορήματός της Τα θεριά της Μεσογείου το 2014 από τις Εκδόσεις Ωκεανίδα.
Περισσότερα από/για την ίδια:
Η Νεκταρία Ζαγοριανάκου-Μακρυδήμα και Τα θεριά της Μεσογείου
Περισσότερα από/για την ίδια:
Η Νεκταρία Ζαγοριανάκου-Μακρυδήμα και Τα θεριά της Μεσογείου
