Η Μαίρη Τσίλη, ανταποκρινόμενη στο κάλεσμά μου, απαντά σε πέντε ερωτήσεις που δεν της έκανα ποτέ. Μου έστειλε τις απαντήσεις και μετά πρόσθεσα τις ερωτήσεις όπως τις φαντάστηκα ή υπέθεσα.
Τι σας φέρνει σε δημιουργική διαδικασία;
Μ.Τ.: Η σχέση μου με την ποίηση ήταν πάντα επιπόλαιη και επιδερμική. Μου έλεγαν ότι το έχω μαζί της και ότι σε ό,τι και να γράψω δίνω πάντα λυρισμό. Αυτό που έχω να πω και να ομολογήσω είναι ότι δεν ξέρω και δεν το προσπαθώ να γράψω ποίηση. Απλά και μόνο έτσι αυθόρμητα βγαίνουν οι λέξεις από μέσα μου. Όλα όσα νιώθω και σκέφτομαι γίνονται, με ένα τρόπο μαγικό, τραγούδι κι εγώ το τραγουδώ. Αυτό μονάχα και ας φανεί παράξενο σε κάποιους.
Πως εμπνευστήκατε αυτήν την συλλογή;
Μ.Τ.: Το Μυστικό κοχύλι για να είμαι ειλικρινής δεν το "έγραψα". Πριν πέντε χρόνια άρχισε να γράφεται εκείνο μέσα μου. Τότε που ακροβατούσα και βάδιζε η ψυχή μου σαν σχοινοβάτης επάνω στο τεντωμένο σχοινί που προσπαθεί να ενώσει γέλιο και δάκρυ, μελαγχολία και αισιοδοξία, σκοτάδι και φως, ρομαντισμό και ρεαλισμό, έρωτα και αγάπη. Πήρε δύναμη για να βγει στο φως μέσα από μηνύματα που έστελνα σε ένα πρόσωπο αγαπημένο, στην Νατάσα Γκουτζικίδου. Κάθε φορά που η Νατάσα πήγαινε ταξίδια στον Έβρο, στην γενέτειρα της εγώ της έγραφα μηνύματα που είχαν την μορφή ως γράμματα από το νότο. Και ήρθε εκείνη η μαγική στιγμή και το Μυστικό κοχύλι έγινε βιβλιαράκι και πήρε ζωή!
Τι και πόσα σηματοδοτούν για σας τα βιβλία σας;
Μ.Τ.: Και τα τρία μου βιβλία, Το κρεσέντο ενός κύματος, οι Αλκυονίδες ψυχές και το Μυστικό κοχύλι, για μένα σημαίνουν πολλά. Και τα τρία είναι μια τριλογία τελικά στην οποία δίνω τον τίτλο: Θαλασσογραφία ψυχής. Κομμάτια μου, που πότε σκόρπισα και πότε ένωσα, στιγμιότυπα της ζωής μου, χνάρια της ψυχής μου και συναισθήματα μου, όσα έζησα και μου έδωσαν και χαρές και πίκρες και απογοητεύσεις αλλά και όμορφες εκπλήξεις, ακόμα και όσα ήθελα να είχα ζήσει αλλιώς. Όλα μα όλα αυτά στα τρία μου βιβλία είναι.
Ποια είναι η μεγαλύτερη επιθυμία σας;
Μ.Τ.: Όταν βγήκε κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το πρώτο μου βιβλίο, το κρεσεντάκι μου, ευχήθηκα να αγαπηθεί το βιβλίο μου και να αγαπηθώ κι εγώ όχι μόνο σαν συγγραφέας μα σαν άνθρωπος πάνω από όλα. Και αυτό έγινε. Κάθε φορά που βγαίνει καινούριο μου βιβλίο την ίδια ευχή κάνω. Το να λένε ότι σε αγαπάνε πολλοί και δεν το νιώθουν, είναι κάτι που φέρνει μοναξιά. Το να σε αγαπάνε έστω λίγοι που όμως το νιώθουν, είναι κάτι σπουδαίο που λιγοστεύει την μοναξιά. Το να κάνω μέσα από όσα γράφω, όσους με διαβάζουν να πατάνε στα πόδια τους ξανά και να μην το βάζουν κάτω όταν πέφτουν έτσι όπως κι εγώ πέφτω, αυτό είναι ευλογία!
Θα λέγατε ότι διακρίνεστε για την ευαισθησία σας;
Μ.Τ.: Το τι κατά βάθος είμαι εγώ ούτε εγώ η ιδέα το ξέρω. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι η σχέση μου με την ζωή ήταν και είναι αντιφατική. Πότε πανηγύρι και πότε ανοιχτής πληγή. Μα τώρα πια την φλερτάρω και με φλερτάρει κι εκείνη. Υπάρχουν στιγμές που κλειδώνομαι και είμαι μοναχικοπαθής. Μα αμέσως μετά με την καρδιά μου χαμογελώ και μου αρέσει να κερνάω χαμόγελα. Μου αρέσει να ακούω μουσική, πολλή μουσική. Πότε νιώθω ότι είμαι κάπου εδώ και πότε ότι πουθενά δεν χωράω. Και τελικά... Είμαι αυτό που είμαι, για κάποιους κάτι ωραίο, για άλλους κάτι λίγο. Μα είμαι αυτό που είμαι και να προσποιηθώ δεν μπορώ.
Υ.Σ. Η ευαισθησία δεν είναι ελάττωμα. Και κάτι ακόμα: κάποια στιγμή θα ευτυχίσουμε κι εμείς καρδιά μου. Εξάλλου η ευτυχία δεν είναι ούτε καν δικαίωμα. Ελευθερία είναι μόνο!
Αυτές ήταν οι απαντήσεις. Για τις ερωτήσεις δε παίρνω όρκο.
Στο οπισθόφυλλο...
Μυστικό κοχύλι γεμάτο όνειρα κι ελπίδες μέσα στης καρδιάς την θάλασσα κρυμμένο. Το μυστικό κοχύλι δεν είναι απλά και μόνο ο τίτλος μιας ποιητικής συλλογής. Είναι ο τίτλος μιας διαδρομής που έκανα με την ψυχή μου ακόμα και με σπασμένο ταχογράφο πληρώνοντας το τίμημα με μοναξιά, δάκρυ, σιωπή μα και κερδίζοντας αγάπη και ζωή. Δέκα ποιήματα. Δέκα κομμάτια από μένα γεμάτα λέξεις που πλέχτηκαν σαν νότες στο νου και στην καρδιά μου και που με έκαναν να υφάνω σχέσεις και καταστάσεις που έζησα και ζω και έτσι να τις βγάλω προς τα έξω στην επιφάνεια και στο φως. Έτσι ακριβώς όπως ένα κοχύλι από την θάλασσα βγαίνει στην αγκαλιά μιας αμμουδιάς και αφήνεται στον ήλιο. Και όποιος το βρει και το βάλει στο αυτί του, νιώθει και αφουγκράζεται ήχο θαλασσινό, μουσική, ζωή, αγάπη, έρωτα, μοίρα και αλμύρα.
Μαζί με το Μυστικό κοχύλι, μπορείτε να βρείτε και τα άλλα βιβλία της Μαίρης Τσίλη, Αλκυονίδες ψυχές και Το κρεσέντο ενός κύματος, από τις εκδόσεις Όστρια.
Περισσότερα από/για την Μαίρη Τσίλη:
