Πως σας ήρθε η ιδέα;
Μ.Σ.: Αυθόρμητα από προσωπικά βιώματα που έχω, από εμπειρίες, από τον χρόνο που με εμποτίζει και από τον χώρο που ζω, από τις σχέσεις και την επαφή μου με τον κόσμο. Διαπίστωσα μια ανασφάλεια κι ένα φόβο ζωγραφισμένα στα μάτια των συνανθρώπων μου.
Που γράψατε το βιβλίο σας;
Μ.Σ.: Κρατώντας σημειώσεις σε στέκια και στον περιρρέοντα χώρο που ζω, στο Δήμο Σικυωνίων (Κιάτο) και στα χωριά του τόπου γενέτειρας μου στη Λακωνία.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Μ.Σ.: Μια διετία.
Πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Μ.Σ.: Θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω αναγνωστικό της ελληνικής ψυχής, τώρα στα δύσκολα.
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Μ.Σ.: Δεν θα τολμούσα να το θεωρήσω λαογραφικό ούτε ψυχογράφημα, είναι απλά καταγραφή προσωπικών εμπειριών, μεταφοράς νοσταλγικών συναισθημάτων και υιοθέτησης του νέου του προοδευτικού.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Μ.Σ.: Τα βουρκωμένα μάτια όσων το διάβασαν.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Μ.Σ.: Ο μαχητής της ζωής. Υπαρκτό πρόσωπο κι ονομάζεται: «Ανδρέας Μηλιώτης». Επειδή έχω προσωπικές εμπειρίες, κατέγραψα το θαυμασμό μου για έναν άνθρωπο, που κάνει ευτυχία την πορεία, με το προσωπικό του σταυρό.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Μ.Σ.: Εκτός από την απόλαυση της ανάγνωσης, ίσως βρει και προσωπικά βιώματα και εμπειρίες. Χωρίς να είναι αυτοαναφορικό του κάθε αναγνώστη, μπορεί να πάρει ένα δίδαγμα ζωής από τη συγγραφή.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Μ.Σ.: Φοβάμαι για την τύχη των νέων παιδιών που φέρουμε στον κόσμο, με την ανησυχία μήπως και βασανιστούν.
Φοβάστε...
Μ.Σ.: Ο φόβος δεν είναι συγκεκριμενοποιημένος, αλλά είναι διάχυτος από τα μηνύματα της κοινωνίας.
Αγαπάτε...
Μ.Σ.: Αν δεν αγαπούσα δεν θα έγραφα αυτό το βιβλίο!
Ελπίζετε...
Μ.Σ.: Ίσως με τη συγγραφή μου αυτή, να έβαλα το πρώτο λιθαράκι, για την ελπίδα που έρχεται…
Θέλετε...
Μ.Σ.: Η κοινωνική πρόοδος είναι προσωπικό μου θέμα. Ευχή ψυχής σε δύσκολο κόσμο και δύσκολους καιρούς είναι η επανεκτίμηση των αξιών.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Μ.Σ.: Νομίζω όλες οι ηλικίες γιατί για τον καθένα έχει ένα κομμάτι, που τον αφορά.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Μ.Σ.: Δεν προτίθεμαι να γίνω διδάκτωρ ζωής, απλά κάνω ένα σκούντημα στον αναγνώστη.
Γιατί δεν πρέπει;
Μ.Σ.: Ίσως δεν πρέπει να μάθουν την αλήθεια γιατί είναι πικρή.
Που/πως μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Μ.Σ.: Διατίθεται στο βιβλιοπωλείο: Ανδρούτσου στο Κιάτο. Σαν εναλλακτική επικοινωνείστε μαζί μου Mary Sourli στο in box.
Που μπορούμε να βρούμε εσάς;
Μ.Σ.: Ζω στην όμορφη περιοχή Κιάτου, Κορινθίας.
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Μ.Σ.: Το περπλ μαζί με το κίτρινο, γιατί συμβολίζει τη δύση και την ανατολή του ηλίου!
Ποια μουσική;
Μ.Σ.: Το μπολερό του Ραβέλ.
Ποιο άρωμα;
Μ.Σ.: Ένα γιασεμί που δεν έχει γίνει ακόμη άρωμα.
Ποιο συναίσθημα;
Μ.Σ.: Γλυκόπικρη αγάπη!
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Μ.Σ.: Ένας πίνακας ζωγραφικής, με μια βάρκα στη θάλασσα κατά την ανατολή του ηλίου!
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Μ.Σ.: Δεν θα μπορούσα τίποτε άλλο από ποιήτρια!
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Μ.Σ.: Τον Πάουλο Κοέλο.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Μ.Σ.: Όσο φτωχή μπορεί να μοιάζω μπροστά του, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης. Βιβλίο: Το μοιρολόι της φώκιας!
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Μ.Σ.: Πρώτο μου μέλημα είναι να τις ορίσω εγώ, αλλά κατά τη συγγραφή ίσως με επηρεάζουν εκείνοι.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Μ.Σ.: Και τα δυο κι όχι μόνο…
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Μ.Σ.: Δεν γράφω για να κάνω ένα βιβλίο πετυχημένο, επειδή όμως γράφω, είμαι ευτυχισμένη για όποιον με αγαπάει, που η επιτυχία είναι δεδομένη.
Τι την αποτυχία;
Μ.Σ.: Η κακοκεφιά του συγγραφέα.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Μ.Σ.: Επειδή η συχνή χρήση κάνει το χρηστικό καταχρηστικό της συνήθειας, μπορεί να καταστρέψει την έμπνευση του συγγραφέα.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Μ.Σ.: Περπατώ ξυπόλυτη αλλά είμαι ευτυχισμένη που έρχομαι σε επαφή με τη γη!
Ήταν το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για τα νέα βιβλία.
Ή αλλιώς, όχι μόνο το ερωτηματολόγιο του Προυστ.
Αν σας άρεσε, δείτε περισσότερες απαντήσεις επιλέγοντας την ετικέτα Ριντ Φερστ
Από το οπισθόφυλλο...
Πολλές οι βιωματικές εμπειρίες, πολλά τα δάκρυα,
πολύς ο πόνος, λίγες οι πεποιθήσεις, λίγα τα χαμόγελα,
λίγες οι θαλπωρές.
Μας κατοικούν ανεμοδαρμένες στιγμές
μα και ζωντανές επιθυμίες, για τρυφερές αναμνήσεις.
Πορευόμαστε παρά τα χτυπήματα
στο αύριο του τώρα, στου τώρα του ονείρου,
που ανατρέπει τη στασιμότητα με βάθος αντοχής
και ύψος τιμής σε μια πατρίδα που μας αξίζει
με αγέρωχες την Δημοκρατία κι Ελευθερία.
Δεν αφήνουμε να βουλιάξει η ψυχολογία μας.
το σκούντημα της αφύπνισης κι η αισιοδοξία
πλαταίνουν νοήματα, που περιμένουν να ενσαρκωθούν
καθώς θα ρέουμε με τον κύκλο της ζωής,
ομορφαίνοντας τις χαρές μας,
γλυκαίνοντας τις λύπες μας, ησυχάζοντας τις αγωνίες μας
και νικώντας απ’ τα περιθώρια που μας ορίζουν.
Επειδή είμαστε Έλληνες αντέχουμε!
Η Μαίρη Σουρλή μεγάλωσε στο χωριό Βαμβακού Λακωνίας. Αφού πέρασε κάποια έτη στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας, σήμερα ζει μόνιμα στο Μούλκι Κορινθίας. Εργογραφία: Το παιδί που νοστάλγησα, Ο περιπλανώμενος νους ανιχνεύει το νόημα της ζωής, Περπατώντας την ελληνική ψυχή με αφορμή την κρίση (πεζογραφία) και τις ποιητικές συλλογές, Μονοπάτια αφύπνισης και Καθρεφτίζοντας την ψυχή. Είναι μέλος λογοτεχνικών και πολιτιστικών συλλόγων της Κορινθίας και έχει συνεργασία με το περιοδικό Κορινθιακοί Ορίζοντες.
Δείτε κι αυτό:
Τρέφοντας την ελπίδα στα χρόνια της κρίσης
Δείτε κι αυτό:
Τρέφοντας την ελπίδα στα χρόνια της κρίσης
