Πως σας ήρθε η ιδέα;
Ζ.Κ.: Ο νους καμιά φορά γέννα σκέψεις, χωρίς να μπορεί να προσδιορίσει τον τόπο και τον χρόνο που έγινε η σύλληψη της ιδέας. Κάτι παρόμοιο συνέβη κι εδώ.
Που γράψατε το βιβλίο σας;
Ζ.Κ.: Στην αγαπημένη γωνιά του σπιτιού μου, εκεί όπου υπάρχει μόνο ένα γραφείο με τα απαραίτητα και δεν σταματά ποτέ ο ήχος της αγαπημένης μου μουσικής.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Ζ.Κ.: Λίγους μήνες μόνο, ήταν ένα βιβλίο που ήθελα αν ήταν δυνατόν να κατάφερνα να το ολοκληρώσω μέσα σε μια νύχτα!
Πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Ζ.Κ.: Θα το χαρακτήριζα κοινωνικό δράμα.
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Ζ.Κ.: Μια μητέρα αναγκάζεται να εγκαταλείψει το νεογέννητο μωρό της, στο ίδρυμα που και η ίδια μεγάλωσε. Θα παλέψει με νύχια και με δόντια για να το κρατήσει ξανά στην αγκαλιά της. Στην ζωή όμως σπάνια έρχονται όλα όπως τα θέλουμε! Είναι ένα μυθιστόρημα που θα μπορούσε να είναι μια αληθινή ιστορία, χωρίς όμως αυτό να την μετατρέπει σε πραγματικότητα.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Ζ.Κ.: Αγάπησα τον τρόπο που με απορρόφησε. Πραγματικά κατά την διάρκεια της συγγραφής του, ζούσα υποσυνείδητα ακριβώς ότι περιέγραφα.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Ζ.Κ.: Το βιβλίο έχει αφηγηματικό χαρακτήρα. Αυτό σημαίνει πως κάπου υπάρχει ένας δέκτης, ένας ακροατής. Αυτός ο ακροατής λοιπόν είναι το πρόσωπο το οποίο αγάπησα και θαύμασα περισσότερο.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Ζ.Κ.: Κατά βάση θα έλεγα προβληματισμό για την κοινωνία στην οποία ζούμε. Αυτό που θα ήθελα εγώ ως δημιουργός να προσφέρει το έργο μου, είναι ο αναγνώστης να αντιληφθεί το πόσο ελάχιστα θα μπορούσε ίσως να γνωρίζει τον διπλανό του, ανεξάρτητα από χρόνο τόπο και συνθήκες γνωριμίας.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Ζ.Κ.: Σχετικά με τα βιβλία και τη συγγραφή απαντώντας πάντα, η μεγαλύτερη αγωνία μου είναι μην τυχών η τεχνολογία καταφέρει να αφανίσει την αγάπη της νέας γενιάς για το διάβασμα.
Φοβάστε...
Ζ.Κ.: Φοβάμαι γενικά για το μέλλον του βιβλίου!
Αγαπάτε..
Ζ.Κ.: Αγαπώ την μυρωδιά που χαρίζει το μελάνι στο χαρτί μετά την ένωση τους!
Ελπίζετε...
Ζ.Κ.: Ελπίζω το βιβλίο να αφαιρεθεί σύντομα από την λίστα πολυτελείας που κάποιοι το κατατάσσουν και να μπει ξανά στα είδη ψυχαγωγίας και μόρφωσης.
Θέλετε...
Ζ.Κ.: Την άποψη, την γνώμη του κάθε αναγνώστη.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Ζ.Κ.: Αυτοί που έχουν νιώσει πως η ζωή τους έχει αδικήσει βάζοντας τους διαρκώς εμπόδια, μα και αυτοί που όταν βάζουν ένα στόχο θέλουν να τον κατακτήσουν με οποιοδήποτε κόστος!
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Ζ.Κ.: Γιατί έχει πραγματικά μια πολύ ενδιαφέρον πλοκή, που κάνει τον αναγνώστη να μην θέλει να το αφήσει από τα χέρια του.
Γιατί δεν πρέπει;
Ζ.Κ.: Γιατί δεν παύει να είναι ένα κοινωνικό δράμα, που δημιουργεί έντονα συναισθήματα, ακόμη και αρνητικά.
Που/πως μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Ζ.Κ.: Βρίσκεται στα ράφια αρκετών βιβλιοπωλείων. Αν δεν υπάρχει ετοιμοπαράδοτο, μπορείτε να ζητήσετε να το φέρουν ή ακόμη να το αναζητήσετε μέσω διαδικτύου.
Που μπορούμε να βρούμε εσάς;
Ζ.Κ.: Θα με βρείτε γράφοντας το όνομα και το επίθετο μου σε κάθε μέσο κοινωνικής δικτύωσης ή στο mail μου: zanetakoutsaki@outlook.com.gr
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Ζ.Κ.: Σίγουρα κάποιο γήινο.
Ποια μουσική;
Ζ.Κ.: Κάθε κεφάλαιο νομίζω πως ο δίσκος θα έπρεπε να αλλάζει, αν και γράφτηκε κάτω από τον ήχο της έντεχνης μουσικής.
Ποιο άρωμα;
Ζ.Κ.: Μα το άρωμα του εσπρέσο ασφαλώς!
Ποιο συναίσθημα;
Ζ.Κ.: Εκείνο του δράματος και της δικαιοσύνης.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Ζ.Κ.: Πίνακας ζωγραφικής… η εικόνα θα έπαιρνε διαφορετική μορφή στα μάτια του κάθε παρατηρητή.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Ζ.Κ.: Μα αυτό που ήμουν πριν γίνω συγγραφέας φυσικά! Μια ονειροπόλα νοσοκόμα με έντονες ανησυχίες για τα καλλιτεχνικά πάσης φύσεως.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Ζ.Κ.: Από μικρό παιδί αρνιόμουν να διαβάσω κάποιο βιβλίο μόνο και μόνο επειδή το όνομα στο εξώφυλλο ήταν διαδεδομένο. Διαβάζω βιβλία που για κάποιον λόγο με ελκύουν και όχι συγγραφείς.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Ζ.Κ.: Μπορώ να πω πως έχω επηρεαστεί από το σύνολο των αναγνωσμένων βιβλίων, χωρίς όμως να υπάρχει κάτι συγκεκριμένο στο νου μου.
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Ζ.Κ.: Οι ήρωές μου συνηθίζουν να είναι αυτόνομοι… αυτοί κατευθύνουν, αυτοί ορίζουν, εγώ απλά αποτυπώνω.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Ζ.Κ.: Φαντασία και μόνο, όλα τα άλλα βρίσκονται! Η εμπειρία καλυτερεύει ίσως λίγο το τελικό αποτέλεσμα, δεν είναι όμως καθοριστικός παράγοντας.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Ζ.Κ.: Θα έλεγα ότι το βιβλίο μου είναι αποτέλεσμα επιτυχημένης δουλείας, αν καταφέρει να αγγίξει τις ευαίσθητες χορδές ακόμη και του πιο απαιτητικού αναγνώστη.
Τι την αποτυχία;
Ζ.Κ.: Η έλλειψη συναισθημάτων και έμμεσης επαφής του συγγραφέα με το αναγνωστικό κοινό.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Ζ.Κ.: Ναι μπορεί, όμως μόνο αν το συνδυάσουμε με την καταναλωτική μανία. Διαφορετικά δεν θα μπορούσε ποτέ η ανάγνωση να θεωρηθεί ένα είδος κατάχρησης.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Ζ.Κ.: «Μίλα λίγο… σκέψου πολύ!»
Ήταν το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για τα νέα βιβλία.
Ή αλλιώς, όχι μόνο το ερωτηματολόγιο του Προυστ.
Αν σας άρεσε, δείτε περισσότερες απαντήσεις επιλέγοντας την ετικέτα Ριντ Φερστ
Αν είστε συγγραφέας και θέλετε να απαντήσετε στο ερωτηματολόγιο ακολουθείστε τον σύνδεσμο
