Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Κ.Ρ.Σ.: Η ποιητική μου γραφή δεν εγκλωβίζεται και δεν χαλιναγωγείται. Συχνά έχω την ανάγκη να εκφράσω τις αγωνίες μου, τις επιθυμίες μου και τους προβληματισμούς μου σε ένα βιβλίο. Αυτή η εσωτερική μου δίψα με ώθησε να γράψω την Θελξιέπειά μου.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Κ.Ρ.Σ.: Σειρήνα.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Κ.Ρ.Σ.: Να το ρουφήξει ως το τέλος.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Κ.Ρ.Σ.: Θα κρατούσε τόσες μέρες όσες και οι σελίδες του, 80, και θα ταξιδεύαμε σε αγαπημένα μέρη της Ελλάδας.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο
Κ.Ρ.Σ.: ΜΠΟΡΩ
Στα ανεκπλήρωτα όνειρα,
στις μικρές στιγμές αδυναμίας,
στα παγωμένα αισθήματα
στα δύσκολα χρόνια,
στις ψεύτικες γεύσεις στοργής
να λες μπορώ.
Στα φαρμακερά βέλη φίλων,
στις ζηλιάρικες ατάκες,
στα εμπόδια της ζωής,
στους ίσκιους της μοναξιάς,
στους πόνους της ψυχής,
να λες μπορώ.
Περισσότερες μικρές συνεντεύξεις μεγάλων βιβλιοταξιδιών εδώ
Επίσης:
Σημείωση συντάκτη:
Κατά τη μυθολογία η Θελξιέπεια ή Θελξιόπη ήταν μία από της Σειρήνες και κόρη του ποτάμιου θεού Αχελώου και της Μούσας Μελπομένης ή της Καλλιόπης. Οι Σειρήνες ζούσαν στα παράλια (μάλλον της νότιας Ιταλίας) και τρέφονταν με ναυτικούς οι οποίοι άκουγαν το τραγούδι τους και μη μπορώντας να αντισταθούν προσάραζαν στα μέρη τους. Ετυμολογικά η Θελξιόπη είναι η γοητευτική στην όψη και η Θελξιέπεια είναι η γοητευτική στα λόγια (κορυφαίος Όμηρος! Όλοι οι ήρωές του φέρουν ονόματα που προσδιορίζουν την ιδιότητά τους, το χαρακτήρα τους, το χαρακτηριστικό τους ή τη μοίρα τους).