Γράφει η Ευθυμία Σκαπέτη
Έχοντας μόλις διαβάσει το τελευταίο κεφάλαιο ενός μαγικού βιβλίου, το κρατώ ακόμα στα χέρια μου κοιτώντας το καλαίσθητο εξώφυλλο και συλλογίζομαι πώς θα μπορέσω να μεταφέρω τη μαγεία που ένιωσα κατά την ανάγνωσή του χωρίς να χαθεί ούτε μια στάλα από αυτήν.
Η Lindsey Johanna υπογράφει ένα ρομαντικό μυθιστόρημα εποχής, που εκτυλίσσεται στη Μεγάλη Βρετανία αρχές του 19ου αιώνα, στο οποίο η 18χρονη Βρετανή αριστοκράτισσα Έιμι Μάλορι προσπαθεί να κατακτήσει τη σκληροτράχηλη καρδιά του 36χρονου Αμερικανού καπετάνιου Γουόρεν Άντερσον.
Η Αμερικάνα Τζορτζίνα Άντερσον παντρεύτηκε τον θείο τής Έιμι, Τζέιμς Μάρολι και μετακόμισε στο Λονδίνο. Με αφορμή τη γέννηση της κόρης της, έρχονται να την επισκεφτούν τα πέντε αδέρφια της που ζουν στο Νέο Κόσμο. Αυτή την ευκαιρία θέλει να εκμεταλλευτεί η Έιμι προκειμένου να κερδίσει τον εκλεκτό της καρδιάς της, τον μεγαλύτερο και πιο δύστροπο από τους αδερφούς, που τον πρωτοσυνάντησε 6 μήνες πριν.
Σε μια εποχή που οι γυναίκες ήταν ντροπαλές, σεμνές και συνεσταλμένες η Έιμι θα αψηφήσει κάθε κανόνα, θα περάσει τα εσκαμμένα και θα δώσει με κάθε ευκαιρία μάχες με θάρρος, θράσος, τσαχπινιά, καπατσοσύνη και εξυπνάδα για να κουρσέψει το ποθητό μα συνάμα απόρθητο κάστρο.
Δυο συμπληγάδες φρουρούν την πύλη και δεν αφήνουν το μαγικό άγγιγμα της Έιμι να ζεστάνει την παγωμένη καρδιά του Γουόρεν.
Κι ενώ όλοι και όλα (γεγονότα, συγγενείς, Γουόρεν) είναι εναντίον της δεν εγκαταλείπει τη μάχη, δεν παραδίδει τα όπλα της αμαχητί γιατί όπως μας εξηγεί:
«Δεν τον διάλεξα εγώ... ...Η καρδιά μου τον διάλεξε... ...το πώς με κάνει να αισθάνομαι κάθε φορά που είμαι κοντά του... ...Θέλω να τον κάνω να χαμογελάσει ξανά. Θέλω να τον κάνω ευτυχισμένο. Θέλω να του γιατρέψω τις πληγές.»*
Στη δική μου θύμηση ήρθε το απόσπασμα από την προς Κορινθίους Α’ επιστολή του αποστόλου Παύλου που είναι ο ύμνος της αγάπης…
«Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία, πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει.»**
Ήτοι,
«Η αγάπη είναι μακρόθυμη, είναι ευεργετική και ωφέλιμη, η αγάπη δε ζηλεύει, η αγάπη δεν ξιπάζεται (=δεν καυχιέται), δεν είναι περήφανη, δεν κάνει ασχήμιες, δε ζητεί το συμφέρον της, δεν ερεθίζεται, δε σκέφτεται το κακό για τους άλλους, δε χαίρει, όταν βλέπει την αδικία, αλλά συγχαίρει, όταν επικρατεί η αλήθεια. Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει. Η αγάπη ποτέ δεν ξεπέφτει».
Πάνω που φαίνεται πως η έκβαση αυτού του ιδιότυπου πολέμου έχει κριθεί, δυο ανατροπές η μια μετά την άλλη φέρνουν τα πάνω κάτω… Το τελικό αποτέλεσμα δεν το περιμένει καμία από τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές…
Δε θα σας πω ποιος βγήκε νικητής. Μπορώ όμως να σας διαβεβαιώσω πως ο χαρακτηρισμός του βιβλίου ως ρομαντικό δε σημαίνει ότι απευθύνεται σε συγκεκριμένο αναγνωστικό κοινό. Μη διστάσετε να το διαβάσετε… Είναι ένα μυθιστόρημα για όλους!
Ιστορία, περιπέτεια, ρομάντζο, άρωμα εποχής και όχι μόνο θα τα βρεις να συνυπάρχουν στη «Μαγεία της Αγάπης».
Η συγγραφέας δημιουργεί με τις λεπτομερείς περιγραφές, τους ολοκληρωμένους χαρακτήρες, τις διαφορετικές προσωπικότητες που έχουν προτερήματα, μα και πάθη, ένα μυθιστόρημα ενδιαφέρον, ανατρεπτικό, γρήγορο, με πλούσιο λεξιλόγιο και πλοκή, μπολιασμένο με συναισθήματα, ζυμωμένο με έρωτα και αγάπη, γεμάτο αγωνία, ένταση, χαρές και δυσκολίες, που σε καθηλώνει.
Γιατί έτσι είναι «Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ», σαν την ίδια τη ζωή…
Ευθυμία Σκαπέτη
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα
Επίσης από την Ευθυμία Σκαπέτη:
Χαμένες παραστάσεις
*Σελ. 195. Αποσπάσματα από το βιβλίο.
**Απόσπασμα από το τμήμα του 13ου Κεφαλαίου της Προς Κορινθίους Α’ Επιστολής του Αποστόλου Παύλου προς την παλαιοχριστιανική αδελφότητα της Αρχαίας Κορίνθου, Καινή Διαθήκη. (ιβ´ 27 – ιγ´ 13) στίχοι 13,3 έως 7
