Το νέο βιβλίο του Σάββα Καλιοντζή ακολουθεί τη θριλερική ατμόσφαιρα που συναντήσαμε την προηγούμενη χρονιά στις Σκιές και αποτελεί μια μικρή συλλογή από τέσσερις ανεξάρτητες ιστορίες.
Τι υπάρχει πίσω από τους θάμνους, που μπορεί να κάνει μια συνηθισμένη εξόρμηση για κυνήγι στο βουνό να εξελιχθεί σε εφιάλτη;
Στο ερώτημα αυτό απαντά η ιστορία που κάνει ποδαρικό στο βιβλίο. Αλήθεια, τι θα μπορούσε πια να υπάρχει πίσω από έναν θάμνο ώστε να δημιουργήσει έναν ατελείωτο εφιάλτη σε εκείνον που θα το ανακαλύψει; Πρόκειται για την μεγαλύτερη σε έκταση ιστορία του βιβλίου και εκείνη με τους περισσότερους διαλόγους και περιγραφές, σε σημείο που μπορεί να θεωρηθεί μυθιστόρημα από μόνη της. Ναι, είναι μια θριλερική περιπέτεια ψυχολογικών ανισορροπιών που καταλήγει σε στυγνό έγκλημα -και σε περισσότερα του ενός. Παρόλο που δε πρόλαβα να κουραστώ, αισθάνομαι ότι μια πιο σφικτή δομή (όπως στις επόμενες) θα με κέρδιζε εκατό τοις εκατό.
Τι μπορεί να συμβεί σ' ένα όμορφο γραφικό ξενοδοχείο καταμεσής του δάσους, όταν η υποψία πως απειλείται η ζωή τρυπώσει στο μυαλό;
Με αυτήν την ερώτηση παρουσιάζεται η δεύτερη ιστορία το οπισθόφυλλο κι αν προσέξατε ότι στο δεύτερο μισό λείπει το υποκείμενο θα καταλάβατε ότι η σύνταξη δε θέλει να σας μαρτυρήσει εκείνον που θα ταλαιπωρηθεί. Ή εκείνους. Πράγματι, καμιά φορά η υποψία και μόνο αρκεί για να οδηγηθεί κανείς στην φρίκη. Κάποιες φορές, οι συγκυρίες, το περιβάλλον, η ατμόσφαιρα, η τύχη -ή η ατυχία- αλλά και οι διάφορες ιστορίες του κάθε τόπου που ταξιδεύουν από στόμα σε στόμα ανά τις γενιές αρκούν για να ανάψει το φιτίλι της αμφιβολίας. Μετά αναλαμβάνει η ανθρώπινη φαντασία να προσθέσει τα απαραίτητα υλικά για να οδηγηθεί κανείς στην προσωπική του φρίκη. Και μετά ξεκινά ο φόβος το ταξίδι προς το μυαλό ταλανίζοντας το άτομο και προσφέροντάς του γενναίες δόσεις τρόμου. Και τότε ή θα λυθούν τα "μάγια" και θα ξαναγίνουν όλα όπως πριν ή θα προλάβει ο φόβος να σε οδηγήσει εκτός ορίων.
Ποια μοίρα ενδέχεται να περιμένει εκείνον που θα εργαστεί σε γραφείο κηδειών;
Προσέξατε το περίεργο; Γιατί δηλαδή εκείνοι που εργάζονται σε αυτά τα γραφεία έχουν ιδιαίτερες μοίρες; Προφανώς, επειδή η πλειοψηφία των φόβων των ανθρώπων πηγάζουν από τον μέγιστο φόβο τους, δηλαδή τον θάνατο. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που τόσες ιστορίες τρόμου σχετίζονται με νεκροταφεία -ένα εκ των οποίων θα μας απασχολήσει παρακάτω.
Στην τρίτη ιστορία και συντομότερη της προηγούμενης, ένας φοιτητής προσλαμβάνεται σε ένα γραφείο τελετών ώστε να καταφέρει να αντεπεξέλθει στα έξοδά του. Πολύ σύντομα παρατηρεί περίεργα φαινόμενα στο χώρο εργασίας του και ως επακόλουθο αρχίζουν οι μακάβριες σκέψεις. Πράγματι, αυτό που συμβαίνει σε αυτήν την επιχείρηση δεν είναι διόλου αναμενόμενο και σύνηθες ενώ παράλληλα σημειώνω πάνω στο βιβλίο μου ότι με κέρδισε στα σημεία τούτη η αφήγηση. Έχει την ιδανική έκταση, το κατάλληλο σασπένς, αγωνία και, παρόλο που τα μέρη που συχνάζει ο θάνατος είναι προσφιλή στα θρίλερ όπως είπαμε, δεν είναι αναμενόμενη.
Πού μπορεί να καταλήξει μια νυχτερινή επίσκεψη σε νεκροταφείο;
Τι λέγαμε; Ένα νεκροταφείο και μάλιστα βράδυ ανανεώνει τον ύψιστο φόβο του ανθρώπου. Παρόλα αυτά, πρόκειται για την καλύτερη ιστορία της συλλογής και δικαίως έμεινε για το τέλος γιατί έτσι έκλεισε το ανάγνωσμα με τις καλύτερες εντυπώσεις. Ένα πραγματικό θρίλερ εξελίσσεται σε μια επαρχιακή πόλη όταν ένας άντρας κάνει μια νυχτερινή επίσκεψη στο κοιμητήριο της περιοχής. Κι ενώ ανατριχιάζω από την ατυχία του ήρωα γοητεύομαι από την γοτθική της ατμόσφαιρα και σκέφτομαι πόσες φορές καλείσαι να ξεπεράσεις τα όριά σου ωθούμενος από το περιβάλλον σου ή μέσω μιας παραπλανητικής αυθυποβολής.
Παρατηρώ ότι στο στυλ του συγγραφέα είναι η πλήρη περιγραφή των οχημάτων: χρώμα, μάρκα, μοντέλο συν ό,τι άλλο χρειάζεται για την αφήγηση.
Στα σημαντικά...
Οι ιστορίες είναι εθιστικές. Ξεκινάς και σε προκαλούν να συνεχίσεις -παρά τη φρίκη.
Στον επίλογο μάς υπόσχεται την εφιαλτική συνέχεια.
Οι πλαγιογραμμένες φράσεις είναι αποσπάσματα από το οπισθόφυλλο
Περισσότερα από/για τον Σάββα Καλιοντζή:
