Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Ε.Δ.: Όπως και στα προηγούμενα βιβλία ήρθε ο ήρωας και απαίτησε να γράψω την ιστορία του. Αν αναλογιστείτε ότι και αυτή η ιστορία είναι φανταστική θα καταλάβετε γιατί δεν μπορούσα να χαλάσω χατίρι σε ένα επίμονο φάντασμα.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Ε.Δ.: Αλλοπρόσαλλο.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Ε.Δ.: Θα του έλεγα ότι δεν είναι κακό να πέφτει κανείς απ’ τα σύννεφα. Έχει την καλύτερη θέα.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Ε.Δ.: Επειδή η ιστορία ξεκινά και τελειώνει σ’ έναν μυστικό ουράνιο κινηματογράφο που βρίσκεται κρυμμένος μέσα στα σύννεφα θα πρότεινα ένα ταξίδι στο Mauna Kea στη Χαβάη, σ’ ένα από τα ψηλότερα σημεία του όσο πιο κοντά στα σύννεφα. Δέκα ηλιοβασιλέματα νομίζω θα ήταν ικανοποιητικά.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο.
Ε.Δ.: «Ήμουν στην παύση του κόσμου. Είχα συμβιβαστεί με το τέλος γιατί ήξερα ότι δεν μπορούσα να το αποφύγω. Είχα ήδη αποχαιρετήσει νοερά τις φτηνές χαρές του αλκοόλ και της νικοτίνης, τα σιροπιαστά που τόσο μου άρεσαν, το σεξ, το σεξ σε συνδυασμό με τα σιροπιαστά, τις περιττές και ανούσιες αγγαρείες, όπως τα σεντόνια που πρέπει να πλύνεις στους εκατό βαθμούς για να καθαρίσουν από τα σιρόπια, τις υπέροχες ευτελείς απολαύσεις του σώματος, την μητέρα, την αγαπημένη, τους φίλους, το ποδήλατο, τα δέντρα, την ανακουφιστική πρωινή ούρηση, τους δίσκους του Νικ Κέιβ, τον καφέ στο μπαλκόνι, τις ταινίες που βλέπεις ξαπλωμένος στον καναπέ, το τέλος του Son’s of anarchy που δεν θα μάθω ποτέ, τα απογεύματα, τα αστέρια, τη θάλασσα, τη ζεστή άμμο στα πέλματα. Ήμουν λίγο πριν χαθώ για πάντα, έτσι όπως χάνονται όλα σ’ αυτή τη γη, οι μεγάλες αγάπες, τα δεκάρικα, τα καλοκαίρια, τα τσιμπιδάκια των μαλλιών, οι κάλτσες, οι αναπτήρες.»
Περισσότερες μικρές συνεντεύξεις μεγάλων βιβλιοταξιδιών εδώ
Οπισθόφυλλο
Τα κακά νέα είναι ότι πέθανα.
Τα καλά νέα είναι ότι ίσως και να είμαι ακόμη ζωντανός.
Τώρα θα αναρωτηθείς πώς γίνεται αυτό.
Κι όμως... γίνεται.
Κι εγώ προ εκπλήξεως βρέθηκα, μη νομίζεις.
Το μόνο σίγουρο είναι πως τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως τα ήξερες και πως το τέλος δεν είναι ακριβώς τέλος∙ ακόμη κι όταν, μια ηλιόλουστη μέρα, η αδίστακτη και εγωκεντρική Κοραλία Πόντε σε κάνει χαλκομανία με το τζιπ της.
Υπάρχει κάποιος σπουδαίος λόγος που διαβάζεις αυτό το σημείωμα, κυρίως επειδή ο σκοπός του είναι να σου φανερώσει την ύπαρξη ενός μυστικού κόσμου, για τον οποίο δεν είχες την παραμικρή ιδέα έως τώρα. Κι αν μέχρι σήμερα δεν πίστευες στις δεύτερες ευκαιρίες, καιρός να αρχίσεις να πιστεύεις…
Κερδίστε το!
Η Ελένη Δαφνίδη προσφέρει το μυθιστόρημα σε έναν τυχερό αναγνώστη. Για να συμμετέχετε στην κλήρωση και να στείλετε το μήνυμά σας στην ίδια κλικάρετε το παρακάτω k και συμπληρώστε τη φόρμα. Παρακαλώ, σημειώστε τα ακόλουθα:
Διαβάστε τους όρους και άλλες πληροφορίες σχετικά με τις κληρώσεις και τα δώρα εδώ. Η κλήρωση θα γίνει στις 7 Οκτώβρη και το βιβλίο θα αποσταλεί ταχυδρομικά.
k
Καλή τύχη!
Η Ελένη Δαφνίδη γεννήθηκε στη Λευκωσία. Αποφοίτησε από το κλασικό τμήμα του Παγκύπριου Γυμνασίου και ακολούθησε νομικές σπουδές στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Παράλληλα ασχολήθηκε με τη στιχουργική και την ποίηση. Σήμερα εργάζεται ως δικηγόρος. Από τις εκδόσεις Ψυχογιός κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά της Η εξολόθρευση της Μπάρμπι, το οποίο έχει μεταφραστεί στα γερμανικά και θα κυκλοφορήσει σύντομα και στα τουρκικά, Μικρές απιστίες μεγάλες τιμωρίες, Συνάντησέ με στις δώδεκα, Εμμονές και ληγμένες αγάπες, Σ' αγαπώ, δε μ' αγαπάς, Μόνα, Μόνα, είσαι εδώ; και Η Αλίκη στη χώρα των ψεμάτων.
Επίσης:
Βρείτε την Ελένη Δαφνίδη στο twitter
