μια ανάσα μακριά

... και όλα με πεζά. Όπως εμφανίζεται ο τίτλος στο εξώφυλλο του νέου μυθιστορήματος της Μαρίας Κωνσταντούρου.

Η έναρξη δυνατή. Μια σκηνή απροσδιόριστου χρόνου, δραματική και ιδιαίτερη που φορτίζει τις αισθήσεις του αναγνώστη. Η πλοκή εναλλάσσεται ανάμεσα στη Σύρο του 2011 και στην Κέρκυρα του 1969 και έκτοτε. Καθώς συστηνόμαστε με τους ήρωες, διάφορες λέξεις της Κερκυραϊκής διαλέκτου περιδιαβαίνουν στις σελίδες -λιμπρέτο, απολιώρα, τσερβέλο...- χρωματίζοντας με Κερκυραϊκό χρώμα το κείμενο ενώ μαθαίνουμε και κάποιες φράσεις της καθομιλουμένης, όπως τη στιά και λαμπατίνα -φωτιά και λάβρα, δηλαδή- ή το τσούνι τσούνι -λίγο λίγο.
Από αυτό το νησί, γνωρίζουμε και μια από τις πιο συμπαθητικές μυθιστορηματικές ηρωίδες, με μια τόσο συγκινητική ιστορία που σίγουρα θα προκαλέσει την απόλυτη συμπόνια σε κάθε αναγνώστη και μια βαθιά λύπηση. Η ζωή της Πιερίνας είναι δραματική, και άλλο τόσο δύσκολη, αλλά το κορίτσι διαθέτει τεράστια αποθέματα ψυχικής δύναμης και άπλετη αισιοδοξία για να αντιμετωπίζει την άδικη πραγματικότητα που συνθλίβει το όνειρο -ενώ το γεννά. Δεν έχει πλάκα να είσαι λογική λέει εκείνη και, εννοώντας το, πορεύεται προς το παραμύθι που της χρωστά η ζωή. Και ο Θεός επίσης.

Ο Πάολο είναι η απόδειξη ότι ένα παιδί δε χειραγωγείται προς το χειρότερο από έναν λάθος γονιό ή τουλάχιστον, όχι για πολύ. Η τιμιότητα, η καλοσύνη, η δικαιοσύνη ή η ηθική είναι αξίες που τις κουβαλά μέσα του κανείς, όσο αποκλίνουσες κι αν είναι οι επιλογές των ανθρώπων που τον γαλούχησαν.

Οι εκτενείς διάλογοι και οι απλωμένες περιγραφές σκιαγραφούν πλήρως τα πρόσωπα και τα συναισθήματα, και επιτρέπουν μια χαλαρή ανάγνωση. Μετά τη μέση κορυφώνεται η αγωνία για την εξέλιξη της ιστορίας και τελικά, μένει μια γεύση ατόφιας καραμέλας από την αγάπη των ανθρώπων που έχουν λουλούδια στην ψυχή και ξέρουν ν' αγαπούν αλλά και από τους μεγάλους έρωτες που κρατούν ζωντανή τη μνήμη. Σε ανύποπτο χρόνο θα γράψει μια φράση που θα με ακολουθήσει σε όλο το βιβλίο και μέρες μετά την ανάγνωση σαν τατουάζ στο μυαλό, απόσταγμα ζωής -αν και αναφέρεται σε άνθη.

Τα λουλούδια είναι τα μόνα πράγματα που, όταν είναι πανέμορφα κι αληθινά, τα παρομοιάζουμε με ψεύτικα, κι όταν είναι πετυχημένα ψεύτικα, λέμε πως μοιάζουν με αληθινά. Σε τίποτ' άλλο δε συμβαίνει αυτό.

Βιβλίο διακοπών για χαλάρωση και διασκέδαση χωρίς άγχη. Απροβλημάτιστα γνωρίζεις τους χαρακτήρες του που παρουσιάζονται αναλυτικά -σαν να τους ξέρεις καιρό. Όμορφη, αισθηματική ιστορία και ήρωες που μένουν. Κράτα πολύ για να γνωριστείς καλά με τον κόσμο της Μαρίας Κωνσταντούρου και έχει ελληνικό νησιωτικό χρώμα.
Γιατί μια ανάσα μακριά; Γιατί ο χρόνος μετριέται με αναπνοές για τους ερωτευμένους. Γιατί εκείνοι που αγάπησαν -ή αγαπήθηκαν- με όλη τους την καρδιά όπου κι αν βρίσκονται είναι (θα είναι) πάντα μια ανάσα μακριά. Γιατί η απειροελάχιστη αναπνοούλα είναι κάτι τόσο ελάχιστο και παράλληλα κάτι τόσο τεράστιο!
Μάλλον.

Οι πλαγιογραμμένες φράσεις είναι αποσπάσματα του βιβλίου.
Ευχαριστώ τις εκδόσεις Λιβάνη και την Μαρία Κουκουβίνου για την προσφορά του βιβλίου. Ευχαριστώ την Μαρία Κωνσταντούρου για την απίθανη αφιέρωση.

Δείτε κι αυτό:
Η Μαρία Κωνσταντούρου "Μια ανάσα μακριά"
Το μυθιστόρημα στις εκδόσεις Λιβάνη