Της Σοφίας Στρέζου
*Στον Πατέρα μου
Μη φοβάσαι…
Τώρα που χαμένος
στους λαβύρινθους του μυαλού
η μνήμη σου καταρρέει
εγώ θα είμαι εδώ
να σου θυμίζω
όλα εκείνα που ξεχνάς…
Τι κι αν απροσχεδίαστες αναφλέξεις
της διαλυμένης σου μνήμης φέρνουνε δάκρυα
στην άστεγη χειραφέτηση των αναμνήσεών σου;
Εγώ θα είμαι εδώ
στις ταλαντεύσεις μιας εκφυλιστικής απώλειας
με αντιστραμμένους ρόλους
να σου κρατώ σφιχτά το χέρι
κι ας μη θυμάσαι
πως κάποτε Εσύ μου το κράταγες.
Πόσο πονούν οι αμυχές
των ελλειπτικών συναισθημάτων σου
σαν μένεις μετέωρος με αποκαΐδια μνήμης
στα σκοτάδια της θύμησης;
Εγώ θα είμαι εδώ
να σου μιλώ και να σου εξηγώ
τις αλκυονίδες του νου σου.
Copyright © Σοφία Στρέζου All rights reserved
Κοινοποίηση ποιήματος από την ίδια στο προφίλ της στο facebook
Περισσότερα από/για την Σοφία Στρέζου:
Νοτισμένα μάρμαρα
Εγκαταλείψεις
Η Σοφία Στρέζου για τις "Αισθητικές αναλύσεις δημιουργών"
Ψυχής αγγίγματα
Copyright © Σοφία Στρέζου All rights reserved
Κοινοποίηση ποιήματος από την ίδια στο προφίλ της στο facebook
Περισσότερα από/για την Σοφία Στρέζου:
Νοτισμένα μάρμαρα
Εγκαταλείψεις
Η Σοφία Στρέζου για τις "Αισθητικές αναλύσεις δημιουργών"
Ψυχής αγγίγματα