Εσείς γνωρίζετε τι είναι το κιαροσκούρο του Καραβάτζο; Ξέρετε ότι οι ράγες των τρένων απέχουν ένα μέτρο και σαραντατρισίμιση εκατοστά σε όλο τον κόσμο, ακόμη και στην Αμερική με την οποία δε συνδέονται οι Ασιατικοευρωπαίοι σιδηρόδρομοι; Αλήθεια, πως οι Ρωμαίοι δύο χιλιάδες χρόνια πριν επηρέασαν τη σημερινή ζωή; Γιατί και με ποιον τρόπο το διαστημικό λεωφορείο εξαρτάται από το φάρδος των οπισθίων του αλόγου;
Ο Γιώργος Ζώτος γράφει περιεκτικά, μόνο την ουσία. Ο συμπυκνωμένος του λόγος αναφέρεται μόνο στη δράση και στην εξέλιξη της ιστορίας καθώς όχι μόνο δε θα βρείτε μεγάλες περιγραφές στα έργα του αλλά ούτε καν αναφορά στα ευκόλως εννοούμενα -όπως λέει η γνωστή ρήση, παραλείπονται. Οικονομία στις αναλύσεις αλλά σε καμία περίπτωση στη δράση, στις ανατροπές ή στα δεδομένα που συνεχώς αλλάζουν.
Έτσι, από την πρώτη σελίδα αρχίζει το ξεδίπλωμα της πλοκής ενώ όσοι έχουν διαβάσει το προηγούμενο αστυνομικό του, τον Ένοχο λαγό, θα ξανασυναντήσουν με χαρά τον Λεωνίδα Πολίτη, τον γοητευτικό ήρωα και αντιήρωα μαζί. Το γοητευτικός επειδή είναι ωραίο "μουτράκι", μπασμένος στα πράγματα αλλά ξηγημένος, καιροσκόπος αλλά άριστος του είδους του, πανέξυπνος και αρκετά περίεργος. Τόσο όσο αρκεί για να "μπλέκει", προς όφελος του αναγνώστη του. Όσο για το ήρωας-αντιήρωας, το πρώτο αφορά τον ρόλο του βασικού χαρακτήρα που έχει στα βιβλία του συγγραφέα ενώ το δεύτερο σχετίζεται με τη φύση και την ιδιότητα αυτού του άντρα που λύνει αστυνομικές υποθέσεις χωρίς να είναι αστυνομικός ή ερευνητής ή ντετέκτιβ. Διαθέτει ένα ταλέντο που το έχει καλλιεργήσει και τελειοποιήσει -σχετικό με τη ζωγραφική- και όσο μυαλό χρειάζεται για να συνδέει γεγονότα, στοιχεία, ανθρώπους... να παρατηρεί, να ξεγλιστρά από τις παγίδες ή να δραπετεύει όταν πέφτει σε αυτές και να επιβιώνει παρά τις δύσκολες αποστολές που αναλαμβάνει. Όσο για τις τελευταίες, άλλες φορές ως πληρωμένος εντεταλμένος και άλλες από δική του πρωτοβουλία.
Έχοντας διαβάσει ακόμη μία ιστορία του ιδίου (τον Ένοχο λαγό[1]) η τεχνική του Ζώτου να κάνει τον ίδιο τον ήρωά του αφηγητή της περιπέτειας προσφέρει στον αναγνώστη την άνεση να αφεθεί ανάλαφρα στην ανάγνωση χωρίς το άγχος της εξέλιξης και μη τυχόν πάθει κάτι κακό ο Λεωνίδας. Όπως συμπεραίνετε δε θα μπορούσε να του συμβεί το μοιραίο αφού ο ίδιος διηγείται τα γεγονότα! Γνωρίζοντας από την πρώτη παράγραφο ότι θα ζήσει να δει το τέλος τής υπόθεσης κάθεσαι αναπαυτικά και απολαμβάνεις την ανάγνωση.
Υπέροχη πλοκή και καλό χιούμορ σε μικρές χαριτωμένες δόσεις που αναδεικνύει το βιβλίο και σε πείθει ότι καλό αστυνομικό χωρίς χιούμορ δε γίνεται!
Περιγράφοντάς το με περισσότερες λέξεις θα προσθέσω ότι είναι γρήγορο, διαθέτει σπιρτάδα, ουσιώδες, ολοκληρωμένο και όταν τελειώσει θέλεις οπωσδήποτε κι άλλο. Έχει σούπερ μοντέρνο και καλαίσθητο εξώφυλλο, σχήμα τσέπης -στην κυριολεξία-, μεταφέρεται ακόμη κι όταν δε ν κρατάς τσάντα και διαθέτει καλή επιμέλεια έκδοσης. Περισσότερο όμως από όλα τα προηγούμενα, εμπνέει τη γνώση. Σε κάνει να ψάχνεις πίνακες και ζωγράφους στο διαδίκτυο και στις εγκυκλοπαίδειες -βλέπε και αρχή άρθρου όπου παραθέτω ερωτήσεις. Όλα αυτά τα ερωτήματα συναντώνται και απαντώνται στο μυθιστόρημα.
Ο συγγραφέας του έχει μελετήσει τους κορυφαίους του είδους και έχει διδαχθεί από αυτούς καθώς δεν ικανοποιείται με κάτι λίγο ή ανεπαρκές. Ευτυχώς για μας τους αναγνώστες και λάτρεις των αστυνομικών μυθιστορημάτων.
Γνωρίζετε ότι σε πίνακες τεσσάρων και πέντε αιώνων ούτε η οξυγονοκόλληση δεν είναι ικανή να κάνει το χρώμα προσπελάσιμο;
Στην υπόθεση...
Ο Λεωνίδας Πολίτης αναλαμβάνει να κάνει εκείνο που ξέρει καλύτερα. Μια τέλεια αντιγραφή ενός επώνυμου πίνακα προκειμένου να εισπράξει αρκετές δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Εξασφαλίζει με έναν μη δόκιμο τρόπο την είσοδό του στο σπίτι όπου φυλάσσεται ο πίνακας για να κάνει τις απαραίτητες λήψεις αλλά τίποτα δε πάει βάση σχεδίου. Μπλέκει σε μια περιπέτεια με πολλή δράση, αίμα, διαστροφή αλλά και υπέροχη τέχνη.
[1]Για το βιβλίο του Γιώργου Ζώτου "Ένοχος λαγός" ακολουθήστε το σύνδεσμο.
Διαβάστε τι είπε ο ίδιος ο συγγραφέας για το βιβλίο του "Φονικό κονσέρτο".
Ευχαριστώ τον Γιάννη Βασιλείου για την προσφορά του βιβλίου.
