Πως σας ήρθε η ιδέα;
Δ.Γ.: Ποτέ δεν είχα σκεφτεί να γράψω. Όλη μου τη ζωή την έχει σημαδέψει η δυστυχία λόγω συνεχών σοβαρών προβλημάτων υγείας της οικογένειας μου.
Που γράψατε το βιβλίο σας;
Δ.Γ.: Η πρώτη λέξη που έγραψα στον υπολογιστή ήταν «η Μαργή» (προγιαγιά μου) σε ένα νησί της Καραϊβικής. Μετά από αυτήν την λέξη, ξεκλείδωσε η οντότητα του συγγραφέα.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Δ.Γ.: Ένας ποταμός εικόνων, αληθινών ή μυθοπλαστικών με παρέσυρε και σε ένα 6μηνο (δεν είμαι σίγουρος) είχα τελειώσει ένα έργο 962 σελίδων. Αργότερα χρειάστηκα και συμβουλή, χωρίζοντας το σε μια τετραλογία.
Πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Δ.Γ.: Επειδή πρόκειται για αληθινή ιστορία που έχω και άμεση σχέση, το 3ο βιβλίο μου (3ο της τετραλογίας) «Το 7 της λύτρωσης αργεί» νόμιζα ότι είχα ηθική υποχρέωση να το γράψω και θα απαλλαγόμουν από το δυσανάλογο βάρος που είχα «φορτωθεί» Μάταια.
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Δ.Γ.: Περιγράφει την ζωή δυο οικογενειών που η σμίξη τους διαιώνισε μια κληρονομική ασθένεια, την χορεία του Χάντινγτον. (horeia Huntington)
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Δ.Γ.: Το κοινωνικό του μήνυμα, την αναγκαιότητα των προγαμιαίων (εδώ DNA) εξετάσεων και την ματαιοδοξία μου ως συγγραφέας, ότι μπορώ να μεταφέρω στο γράψιμο μου και συναισθήματα που με ξεπερνούν.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Δ.Γ.: Ο εαυτός μου. Αλλά οφείλω να παραδεχθώ ότι μπορεί άνθρωποι δικοί μου να πέθαναν, διαλυμένοι από την ασθένεια αυτή, αλλά και εγώ δεν διαχειρίστηκα την ζωή μου και τα συναισθήματα μου σωστά.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Δ.Γ.: Εάν ήμουν γνωστός συγγραφέας ή εάν είχα αρκετά χρήματα θα προωθούσα το βιβλίο μου μόνο ως την πανανθρώπινη πλευρά της υποχρέωσης των προγαμιαίων εξετάσεων. Δυστυχώς ήμουν υποχρεωμένος, το ήθελα και εγώ, να ήμουν και συγγραφέας.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Δ.Γ.: Ότι αφορά την ζωή μου να το αποφασίζω εγώ.
Φοβάστε...
Δ.Γ.: ...και φοβάμαι.
Αγαπάτε...
Δ.Γ.: ...αν και άργησα, αγαπώ.
Ελπίζετε...
Δ.Γ.: ...αν και πολλές φορές ξεπέρασα τον εαυτό μου δεν χαρακτηρίζομαι εύκολα αισιόδοξος.
Θέλετε...
Δ.Γ.: ...έχω μειώσει πολύ τις επιθυμίες και τα θέλω, γιατί φοβήθηκα ότι θα μείνω μόνος.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Δ.Γ.: Ένας αναγνώστης μου έστειλε την κριτική του άποψη: Στενοχωρήθηκα γιατί ήθελα να είχε άλλες χίλιες σελίδες.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Δ.Γ.: Πρώτα από όλα είναι μυθιστόρημα που το έγραψε ένας συγγραφέας που επιθυμεί να αρέσουν τα γραπτά του. Το μήνυμα της αναγκαιότητας των προγαμιαίων εξετάσεων είναι ανθρωπίνως επιτακτικό και προβληματίζει πολύ τον αναγνώστη δημιουργώντας του αυτοκριτική.
Γιατί δεν πρέπει;
Δ.Γ.: Υπάρχουν πολλοί και δυστυχώς γονείς, αληθινά εμπλεκόμενοι στην ιστορία του βιβλίου, που ενώ γνώριζαν την δυστυχία, έπαιξαν στα ζάρια της μοίρας τους απογόνους τους. Για αυτούς τους γονείς είναι αργά για συγχώρεση και δεν πρέπει να το διαβάσουν γιατί δεν τους αξίζει να ζουν.
Που/πως μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Δ.Γ.: Σε όλα τα βιβλιοπωλεία της χώρας και από τις εκδόσεις Αστάρτη.
Που μπορούμε να βρούμε εσάς;
Δ.Γ.: Για οποιαδήποτε πληροφορία, απορία, συμβουλή, μίσος, ενοχή, συγνώμη στα τηλέφωνα μου 2105612890 - 6937367654
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Δ.Γ.: Τις εκδόσεις δεν τις ενδιαφέρουν τα μηνύματα, αλλά πρώτα το ωραίο ή περίεργο εξώφυλλο.
Ποια μουσική;
Δ.Γ.: Ήρθαν στον κόσμο ξένοι και καταδικασμένοι να ζήσουν ένα έρωτα επίγειο...*
Ποιο άρωμα;
Δ.Γ.: Γαρδένιας.
Ποιο συναίσθημα;
Δ.Γ.: Της υπευθυνότητας απέναντι στον εαυτό σου και στους απογόνους σου.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Δ.Γ.: Είναι ένα βιβλίο που μπορεί να παιχτεί στην τηλεόραση και στο κινηματογράφο, να αρέσει ως έργο και να σου αφήνει παρακαταθήκη την αναντικατάστατη παρουσία σου στη γη.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Δ.Γ.: Έλεγα έφηβος ότι, όλες τις δουλειές μπορώ να κάνω εκτός από ναυτικός που δεν μου άρεσε καθόλου. Πρώτα έγινα ναυτικός και μετά συγγραφέας. Το δεύτερο επιθυμώ να μου δώσει όχι αριστείο αλλά αναγνώριση.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Δ.Γ.: Κανέναν ιδιαίτερα. Μου έχουν πει ότι η γραφή μου μοιάζει του αείμνηστου Νίκου Θέμελη που γνώριζα και εκτιμούσα πολύ ως άνθρωπο και συγγραφέα.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Δ.Γ.: Ο τρόπος που γράφω και τα θέματα που συγγράφω είναι της δικής μου ψυχοσύνθεσης. Μετά την τετραλογία, (το 4ο είναι ανέκδοτο) ασχολήθηκα συγγραφικά πάλι με μυθιστόρημα το 5ο μου, (ανέκδοτο) εποχής Ελλάδος και ιστορικών διαδρομών από το 1938 – 1949 με γνώμονα εκτός της ιστορίας που είναι παραδεκτή να γράψω και για τους θύτες που ήταν θύματα. Το 6ο κατά σειρά (ανέκδοτο) το οποίο θεωρώ την «ναυαρχίδα μου, δεν πιστεύω ότι θα μπορούσα να ξανά γράψω τέτοιο βιβλίο-μυθιστόρημα που «βαδίζει» παρέα με ιστορικά γεγονότα, ήθη, έθιμα, παραδόσεις από την Λάρισα του 1770 μέχρι το Batroun του Λιβάνου το 1917.
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Δ.Γ.: Είναι ερωτηματικό μεγάλο για μένα.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Δ.Γ.: Φαντασία και ταλέντο που θα πρέπει να το καλλιεργήσει.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Δ.Γ.: Ο εκδοτικός οίκος.
Τι την αποτυχία;
Δ.Γ.: Ο εκδοτικός οίκος.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Δ.Γ.: Καμία κατάχρηση δεν επιφέρει ψυχική ισορροπία.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Δ.Γ.: «Ήταν ένας τύπος άτυπος». (Μου το είπαν και νομίζω μου ταίριαζε, πριν από 47 χρόνια) Τώρα που ήθελα να γίνω πιο ποιοτικός στη ζωή μου, τα τεράστια σφάλματα μου, μου απαγόρευσαν να ψάξω για την αληθινή ευτυχία.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία
Γεωργάς Δημήτρης
Ήταν το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για τα νέα βιβλία.
Ή αλλιώς, όχι μόνο το ερωτηματολόγιο του Προυστ.
Διανέμεται αποκλειστικά από το koukidaki.
Αν σας άρεσε, δείτε περισσότερες απαντήσεις επιλέγοντας την ετικέτα Ριντ Φερστ.
Αν είστε συγγραφέας και θέλετε να απαντήσετε στο ερωτηματολόγιο ακολουθείστε τον σύνδεσμο.
Για την τετραλογία μιλάει ο ίδιος ο συγγραφέας...
Έχω γράψει μια τετραλογία. Τα τρία μου βιβλία κυκλοφορούν μέχρι σήμερα.Το πρώτο από το 2008 με τίτλο «Της σποράς της μαύρης όργωμα» το 2ο το 2010 με τίτλο «Δάκρυα διαμάντια», από τις εκδόσεις ΑΛΔΕ. Το τρίτο με τίτλο «Το 7 της λύτρωσης αργεί» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αστάρτη.
Κάθε βιβλίο είναι αυτοτελές, τα ενώνει μόνο μια λεπτή «κλωστή».
Κύριο θέμα της τετραλογίας μου είναι, πώς ένα τυχαίο γεγονός, πως μια «αθώα» ερωτική πράξη, μέσα σε ένα μακρινό χρονικό ορίζοντα 170 ετών, μπορεί να μεταφέρει τέτοια δυστυχία.
Μπορεί;
Εάν αναλογιστούμε, το μέγεθος της συμφοράς ανθρωπίνων υπάρξεων, που μεταλλάχτηκαν σε μη ανθρώπους, εάν ζήσουμε δίπλα από αυτούς τους δυστυχείς και δούμε μέσα μας πόσο μας επηρέασαν, εάν η «μεταφορά» έγινε με κάθε μέσον και μεταφέρθηκε από Ελλάδα, Αμερική, Αυστραλία και πιθανώς σε όλο τον κόσμο, τότε ναι.
Μετέφερε μόνο δυστυχία;
ΑΑ. Βιβλίο 1 "Της σποράς της μαύρης όργωμα" (1ο της τετραλογίας)
Εποχή 1830 Κυνουρία - Σπάρτη - Καλαμάτα - Πάραθος 1860
Δυο νέα παιδιά, οι αδελφοί Αρετή και ο Βαγγέλης, βοσκόπουλα, μένουν μόνα, ορφανεύοντας βίαια.
Πρώτα από αθωότητα και μετά από ένστικτο, γίνονται εραστές.
Η Αρετή μένει έγκυος.
Προσπαθούν να εξερευνήσουν την ψυχή τους, να διαγράψουν τους ρόλους τους.
Ένα οδοιπορικό, σε εποχές δύσκολες και επικίνδυνες, μια συνεχής προσπάθεια για επιβίωση, για αγάπη, για κοινωνική καταξίωση.
Μια γυναίκα μόνη, η Αρετή, με ένα παιδί πληγωμένο από ορφάνια, παίρνει την ζωή στα χέρια της, την προφυλάσσει, της δίνει την αξία που η ίδια νιώθει για τον εαυτό της, μοιράζετε το ένα παιδί της με την νύφη μοίρα, το άλλο του έρωτα, με το Θεό.
Ένα Θεό, που την καθοδηγεί τόσο εσφαλμένα, ενώ είναι σχεδόν παντού παρόν.
Όταν πια η πράξη της αιμομιξίας έρχεται σαν υπενθύμιση αφύσικης ένωσης, όταν ο γιος της από ένα αξιολάτρευτο παλικάρι γίνεται σχεδόν τετράποδο ζώο, όταν οι στριγκλιές του γίνονται πόνος, τα πάντα διαλύουν και οι φόνοι του χθες, του παρόν και του μέλλοντος γίνονται επώνυμοι.
(Η ιστορία του βιβλίου είναι κατά 95% μυθοπλασία και κατά 5% αληθινή, περίπου. Η πραγματική ιστορία, ξεκινά από τον εγγονό της ηρωίδας Αρετής, Βασίλη.)
ΒΒ. Βιβλίο 2ο «Δάκρυα διαμάντια» (2ο της τετραλογίας)
Εποχή Σύμη 1910 - Μάκρη Μικράς Ασίας - Κύπρος - Λίβανος - Σμύρνη - πορεία στην Ανατολή - 1922
Ένας άντρας, ο Κυριάκος, με μπέσα και αρχοντιά, γίνεται ο ενδιάμεσος κρίκος ανάμεσα στο δικό του παρόν και σε αλύτρωτα πνεύματα.
Φόνος, φυγή, αγώνας, περιπέτεια, δημιουργία, αγάπη, οικογένεια, θάνατος, ξεριζωμός καταστροφή.
Ο Κυριάκος, ο άντρας του λόγου τιμής, της υπερηφάνειας, της δημιουργίας, της υπευθυνότητας. Ο άτυχος. Το κρίμα, το πεπρωμένο.
Μαζί με αυτόν, γυναίκες από σώμα και γυναίκες από πνεύμα, γεμάτες ανθρώπινα συναισθήματα και αισθήματα, τον περιτριγυρίζουν σαν κέντρο ύπαρξης τους, σαν το κέντρο που θα τους ενώσει όλους, στο όλον.
Η επίγεια ζωή του, θα τον κατευθύνει σύμφωνα με τα πιστεύω του, ενώ η άλλη των άλλων, θα τον οδηγήσει στο δικό του πεπρωμένο, που δεν θα μπορεί να ελέγξει.
(Η ιστορία κατά 80% περίπου είναι αληθινή)
ΓΓ. Βιβλίο 3 «Το 7 της λύτρωσης αργεί»
Εποχή Χίος - Σμύρνη - Μεσσηνία - Πειραιάς 1900 - 1996
Ένα σκηνικό σχεδόν διαβολικό ή θεϊκό αρχίζει και στήνεται.
Όλοι ξέρουν το τώρα, κρύβουν το χθες και ελπίζουν στο αύριο εγκληματικά.
Ο δισέγγονος της Αρετής, (βιβλίο 1ο) Δημήτρης, γνωρίζεται και παντρεύεται την γυναίκα της μοίρας του και της μοίρας μας.
Την Άννα, τη γυναίκα μάνα, που θα φέρει στη μήτρα της και θα διαιωνίσει το πόνο, τον τρόμο και την ατέλειωτη δυστυχία.
Ο Δημήτρης, δισέγγονος της Αρετής και εγγονός του Παναγιώτη, (1ο βιβλίο) του πρώτου θύματος της αιμομικτικής σχέσης των γονιών του, είναι ο «μεταπράτης» του αντρικού σπέρματος, σε τρόμο.
Πάσχει από την κληρονομική ασθένεια χορεία του Χάντινγκτον. (choreia Huntington)
Κάνει έξι παιδιά.
Καταστροφή όλη της οικογένειας.
Ο ίδιος και οι τρεις κόρες του, πάσχουν από χορεία του Χάντινγκτον. (Huntington)
Πεθαίνουν αργά, βασανιστικά, σε πλήρη σωματική και πνευματική κατάρρευση, παρασύροντας τους απογόνους τους, στο τρόμο, την αυτοκτονία, τον φόβο, την μοναξιά, την ανθρώπινη κόλαση, τον θάνατο λυτρωτή και τιμωρό.
Η μια κόρη του, (που έχει κληρονομήσει το γονίδιο του Huntington) παντρεύεται τον γιό του Κυριάκου. (βιβλίο 2ο)
Από αυτή την ένωση το ένα παιδί, κληρονομεί τον Huntington και πεθαίνει και αυτό το 1996, παραμένοντας μέχρι σήμερα, ο τελευταίος νεκρός από την συνέπεια αυτής της κληρονομικής ασθένειας.
(Η ιστορία του 3ου βιβλίου μου είναι κατά 90% αληθινή)
ΔΔ. Βιβλίο 4 "Αλύτρωτα πνεύματα" (ανέκδοτο με αυτό τελειώνει η τετραλογία)
1822 - 1984
Μέσα από τον όλεθρο της καταστροφής της Χίου το 1822, οι νεαροί γονείς ενός φτωχικού αλλά ευτυχισμένου σπιτιού, σφαγιάζονται.
Τα τέσσερα (4) παιδιά τους, τρία (3) κορίτσια από 7-5-4 χρονών και το αγοράκι 2 χρονών, πωλούνται σκλάβοι
Η διαδρομή τους:
Χίος 1822:
Φωτεινή > Κάλυμνο - Μασσαλία - Σύμη
Βαρβάρα > Αδριανούπολη - Γαλλία - Σμύρνη
Χρυσάνθη > Σμύρνη - Ιταλία - Αγγλία - Ταγγέρη - Αθήνα
Βασίλης > Κρήτη - Αθήνα... μέχρι τις ημέρες μας.
Οι «σκλάβοι» αυτοί, ακολουθούν, αλλά και προσπαθούν να διαγράψουν από μόνοι τους, την μοίρα της ύπαρξης τους.
Μια προσαρμογή δύσκολη, επώδυνη, ένα αιώνιο παράπονο για την κακή τους τύχη, με ένα παιδικό χαμόγελο που βίαια κόπηκε και δεν ξανάρθε, είναι σε κάθε στιγμή «εν γρήγορση», για να βοηθήσουν τους εαυτούς τους πρώτα και μετά τους απογόνους τους, να ζήσουν όσο μπορούν καλλίτερα, αλλά οπωσδήποτε να μην γνωρίσουν τον δικό τους πόνο.
Σε κάποιες στιγμές, μην αντέχοντας την αδικία στους πονεμένους εαυτούς τους ή στους απογόνους τους, σαν "Αλύτρωτα πνεύματα" προσπαθούν στην γήινη ή μελλοντική - πνευματική ζωή τους, να εισέλθουν στο παρόν και να το διευθύνουν πότε προς το καλό και πότε προς το κακό, στον έρωτα, στην εκδίκηση, στον φόνο.
Πολλοί πρωταγωνιστές του βιβλίου αυτού, έρχονται σε άμεση σχέση, με αρκετούς πρωταγωνιστές και των τριών άλλων βιβλίων μου.
Άλλοτε σαν θρύλοι, άλλοτε σαν αληθινοί και υπαρκτοί, ζουν ακόμη.
Η τραγικότητα της οικογένειας, που διαλύεται μέσα στο αίμα, ο βίαιος χωρισμός τους, από τους σφαγιασθέντες γονείς και μεταξύ τους, η προσπάθεια να ζήσουν, να μεγαλώσουν, να ξεχάσουν, να αγαπήσουν, ειδικά τα 3 κοριτσάκια, (το 4ο είναι αγοράκι 2 χρονών) τα ενώνει με ένα αόρατο σύνδεσμο, που ενεργοποιείται με τον τόσο άδικο θάνατο, μιας απογόνου τους, με καταλύτη την σύνδεση της μοίρας τους, με αυτόν τον άντρα, τον Κυριάκο. (βιβλίο 2ο)
(Η ιστορία αυτή του 4ου βιβλίου μου, είναι κατά 90% μυθοπλασία και κατά 10% αληθινή)
Σημείωση
Ο Παναγιώτης είναι το πρώτο θύμα, της αιμομικτικής σχέσης, μεταξύ των αδελφών, Αρετής και Βαγγέλη (βιβλίο «Της σποράς της μαύρης όργωμα»)
Τα συμπτώματα του συνηγορούν, ότι έπασχε από χορεία του Χάντινγκτον (Huntington)
Ο γιος του Βασίλης, αρρωσταίνει και αυτός (3ο βιβλίο "Το 7 της λύτρωσης αργεί”) και κληρονομεί στα περισσότερα παιδιά του την ασθένεια.
Ο μεγάλος γιος του Βασίλη, ο Δημήτρης, παντρεύεται και κάνει πέντε κόρες και ένα γιο.
Ο τρεις κόρες του και ο ίδιος, αρρωσταίνουν και πεθαίνουν είκοσι κιλά ο καθένας και με δυο μάτια μαύρα ολοστρόγγυλα, ανοικτά, από Χάντινγκτον.
Η μια κόρη του Δημήτρη, που αρρωσταίνει, γεννά 3 παιδιά. Ο μεγαλύτερος γιος της Κυριάκος αρρωσταίνει βυθίζοντας αυτόν και την οικογένεια του σε ένα βαθύ εφιάλτη, ο τελευταίος μέχρι τώρα, ασθενής - νεκρός. (βιβλίο 3ο «Το 7 της λύτρωσης αργεί»)
Ο τίτλος του 3ου βιβλίου, που είναι και ο γενικός τίτλος της τετραλογίας μου «Το 7 της λύτρωσης αργεί» είναι από τα λόγια ενός νευροχειρούργου στην Ελλάδα, όταν εξέτασε τον Κυριάκο. (δεν είχε εξελιχθεί η αξία του DNA)
Τότε 1993 περίπου, μπορεί ακόμη και τώρα, ο λαός και η επιστήμη, έδιναν ένα περιθώριο 7 γενιών, για να επαλειφθεί η «κακιά» κληρονομική ασθένεια.
Με την ανακάλυψη του DNA, πολλά έχουν αλλάξει και αναθεωρηθεί.
Επί πλέον, έχουν δοθεί στον Huntington και άλλοι προσδιορισμοί, (εκτός της αιμομικτικής, που αμφισβητείται) αλλά πάνω από όλα έχει δοθεί η ελπίδα ότι με προγαμιαίο έλεγχο μπορεί να ανιχνευθεί το χαλασμένο κληρονομικό γονίδιο.
Έτσι γνωρίζοντας, προφυλάσσεις τους απογόνους σου από μια τρομερή εκφυλιστική ασθένεια του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Επί πλέον, σε εξωσωματική κύηση, είναι δυνατόν να ανιχνευθεί το γονίδιο, να «πεταχτεί» και να πάψει να κληρονομείται.
Η χορεία του Χάντινγκτον, (που θα είναι πιο παραστατική, πραγματική και έντονη στο 3ο βιβλίο «Το 7 της λύτρωσης αργεί») στην Ελλάδα εντοπίζεται, στην Μεσσηνία, νομό Λασιθίου - Κρήτης, νότια Ιταλία, νότια Γαλλία και αλλού.
Υπάρχει μια υποψία – ανάλυση της αλυσίδας από την εξέταση του DNA, ότι Κρητικοί ως μετανάστες, πριν 170 χρόνια περίπου ή και περισσότερα, την μετέφεραν στον Μεσογειακό νότο.
Στην Αγγλία, σε μια άλλη μορφή, είναι και επώδυνη, με αποτέλεσμα, πριν χρόνια, οι συγγενείς των Χαντικτενικών, να ζητήσουν ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ για τους άτυχους συγγενείς τους.
Προκαταλήψεις, άγνοια, κοινωνική απομόνωση, φόβος, συνετέλεσαν μέχρι τις μέρες μου, ειδικά ο κλάδος της οικογένειας που αναφέρεται στα βιβλία μου που έχει σχέση με τον Huntington, να ζει σε ένα εφιάλτη, να κρύβεται και ταυτόχρονα να θρηνεί, σε κάθε γενιά θύματα.
Μια απλή και φτηνή εξέταση DNA. Είναι ανθρώπινη ηθική υποχρέωση στον εαυτό σου και στους απογόνους σου.
Θέλω να βοηθήσω, θέλω να στείλω πανανθρώπινο μήνυμα.
Μπορούμε να αποφύγουμε την μετάδοση, αρκετών κληρονομικών ασθενειών, αρκεί να ενημερώσουμε.
Τώρα με την τηλεόραση, το διαδίκτυο, έχουμε την δυνατότητα να το κάνουμε.
ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΣ, ΠΡΟΓΑΜΙΑΙΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ.
Στις μέρες μας κυκλοφορεί μια ταινία «Still Alice» με την Τζούλια Μούρ – «Κάθε στιγμή μετράει» όπου παραστατικά –είναι αληθινή ιστορία– δίνεται η τεράστια αξία των προγαμιαίων εξετάσεων.
Με τιμή και σεβασμό
Γεωργάς Δημήτρης
Ο Γεωργάς Δημήτριος γεννήθηκε το 1953. Μεγάλωσε στις γειτονιές της Κοκκινιάς και του Κορυδαλλού. Ζει στην Αγία Βαρβάρα. Αποφοίτησε από Δημόσια Ακαδημία Εμπορικού ναυτικού. Έγινε ένας από τους νεώτερους πρώτους μηχανικούς, σε ηλικία 26 χρονών. Εργάσθηκε μέχρι το 1995 σε όλους τους τύπους των Εμπορικών πλοίων. Από το 1995 έως το 2000 εργάστηκε ως αρχιμηχανικός, σε ναυτιλιακές εταιρείες στην Ελλάδα και στην Ελβετία. Το 2003 συνταξιοδοτήθηκε.
Είναι παντρεμένος με την Παρασκευή Κόκλα και έχει δυο παιδιά, τον Σέργιο και την Νεφέλη.
Το 2004 ξεκίνησε να γράφει και έχει ολοκληρώσει μία τετραλογία με γενικό τίτλο «Το 7 της λύτρωσης αργεί». Το 1ο βιβλίο της τετραλογίας του με τίτλο « Της σποράς της μαύρης όργωμα» (1830-1891. Κυνουρία - Σπάρτη - Καλαμάτα - Πορταλιάνοι - Πάραθος Μεσσηνίας) κυκλοφορεί, από το τέλος του 2008. Το 2ο βιβλίο της τετραλογίας του με τίτλο «Δάκρυα διαμάντια» (1915-1922. Σύμη - Μάκρη, Λιβίσι, (Μικράς Ασίας) - Κύπρος - Σμύρνη - Εσωτερική Τουρκία.) κυκλοφορεί από το 2011. Και τα δυο βιβλία, εκδόθηκαν από τις εκδόσεις ΑλΔε. Το 3ο βιβλίο της τετραλογίας του με τίτλο «Το 7 της λύτρωσης αργεί» (1900-1996. Χίος - Σμύρνη - Πειραιάς - Δραπετσώνα - Κοκκινιά - Κορυδαλλός). Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αστάρτη.
*Αναφέρεται στο τραγούδι "Αυτή η νύχτα μένει". Στίχοι και μουσική Σταμάτη Κραουνάκη.
*Αναφέρεται στο τραγούδι "Αυτή η νύχτα μένει". Στίχοι και μουσική Σταμάτη Κραουνάκη.
