Πώς σας ήρθε η ιδέα;
Γ.Τ.: Η ύπαρξη της κατάρας ως αστικός μύθος, είναι κάτι που απαντάται σε πολλά χωριά της Ελλάδας. Ένα παιδί που έπεσε σε ένα πηγάδι, μια κοπέλα που στοίχειωσε ένα ποτάμι, μία νύφη κάποιο σπίτι, πολλά. Ωστόσο, με ενδιέφερε να αποτυπώσω την ηθογραφία της εποχής, το χρώμα ενός τόπου, τις δεισιδαιμονίες μιας μικρής κοινωνίας και πως όλα αυτά επηρεάζουν τη ζωή ενός ταπεινού ανθρώπου. Άραγε το θαύμα που έχει βιώσει κάποιος, το δέος πλάι στην πίστη και τον φόβο του θανάτου του παιδιού του, μπορεί να επηρεάσει τις επιλογές και την πορεία της ζωής του;
Πού γράψατε το βιβλίο σας;
Γ.Τ.: Ξεκίνησα σε ένα ξύλινο τραπέζι ενός καφενέ, στην πλατεία κάποιου κρητικού χωριού, όπου έβαλα σε μια σειρά τις πληροφορίες για την κατάρα. Συνεχίστηκε σε τραπέζια, εναλλάξ σε Αθήνα και Χανιά.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Γ.Τ.: Ένα συναισθηματικό ταξίδι που περνάει μέσα από τις καθημερινές επιλογές μας, τον φόβο της μοναξιάς και τις προκαταλήψεις μας, για να οδηγήσει εντέλει σε μια επανάσταση.
Η κεντρική ηρωίδα Κλειώ, ζει μέσα στα στήθια όλων εκείνων που κατοικούν στην Αθήνα και ζορίζουν τη ζωή τους σε λίγα τετραγωνικά.
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Γ.Τ.: Το βιβλίο ανά κεφάλαιο ξετυλίγει σπονδυλωτά το παρόν και το παρελθόν της οικογένειας Αηδονάκη.
Στο παρελθόν, ο Γιώργης και η Κωστούλα Αηδονάκη, βλέποντας την κόρη τους Κλειώ να αργοπεθαίνει από κάποιον ανεξήγητο λόγο, βιώνουν ένα ανερμήνευτο μαρτύριο. Ο Γιώργης τελικά θα σώσει τη ζωή της μικρής Κλειώς με τη βοήθεια του τρελού του χωριού και μιας καλόγριας· ωστόσο, θα χρεωθεί μια κατάρα που πρέπει να λυθεί τρεις φορές στην πορεία της ζωής του για να επιβιώσει η κόρη του.
Στο παρόν, η κόρη Κλειώ, ζει μια ανώφελη ζωή στην Αθήνα, παγιδευμένη σε έναν μάταιο γάμο, ελλείψει συζυγικού ενδιαφέροντος και δίχως τη χαρά της μητρότητας. «Κατοικεί» σ’ ένα υπέρβαρο σώμα, νιώθει ξένη, και νοσταλγεί τα χρόνια στο χωριό. Κάποτε σπάνε οι αντοχές και κάνει την επανάστασή της για να επιστρέψει στα Χανιά και να ξεκινήσει από την αρχή. Θα έρθει αντιμέτωπη με τρανές αποκαλύψεις και μυστικά, που θα της αλλάξουν συθέμελα τη ζωή όπως την ήξερε ως τότε.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Γ.Τ.: Τα έντονα συναισθήματα που βίωσα γράφοντάς το. Ακόμη και στις λεπτομέρειες που πρόσθετα μετά από χρόνια, συνέχιζε να με αγγίζει η ιστορία της Κλειώς και να με συγκινεί, καθώς τα βιώματά της είναι εν μέρει και δικά μου, όπως είναι βιώματα και όλων όσων γεύτηκαν την απουσία των γονέων τους ή την απώλειά τους.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Γ.Τ.: Η Κωστούλα, η μάνα της Κλειώς. Η γυναίκα αυτή στερήθηκε τα πάντα για μια μεγάλη αγάπη, κουβάλησε ολομόναχη στην πλάτη της όλη την ευθύνη ανατροφής ενός παιδιού και ποτέ δεν παρέκκλινε από τις αξίες της. Μια μάνα με στάση ζωής και αγνότητα που ταιριάζει σε αγία.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Γ.Τ.: Θέλησα να γράψω ένα βιβλίο για τον τόπο μου, την Κρήτη, το οποίο θα αποτυπώνει τη μυρωδιά, τις γεύσεις, το χρώμα της ελληνικής περιφέρειας. Ένα μυθιστόρημα με ντοπιολαλιά, ύπαιθρο, παραδοσιακούς χορούς, υπερηφάνεια για το ότι είμαστε Έλληνες και ποτέ δεν παρατάμε την ελπίδα. Όσοι έχουμε αφήσει πίσω τα χωριά μας για την Αθήνα, ζούμε καθημερινά έναν νόστο που μας δένει σε μια κοινή μοίρα. Όλοι θέλουμε να επιστρέψουμε στη μήτρα του ιδιαίτερου τόπου μας. Πιστεύω το βιβλίο να προσφέρει λίγη γεύση ελληνικού χωριού στον κάθε αναγνώστη και κυρίως να ταυτιστεί με τη ριζοσπαστική αλλαγή στη ζωή της ηρωίδας.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Γ.Τ.: Το εφήμερο της ύπαρξης. Γι’ αυτό και προσπαθώ να ζω δημιουργικά την κάθε μέρα, διατηρώντας τη σκέψη πως ίσως να μην υπάρξει επόμενη.
Φοβάστε...
Γ.Τ.: Την απροσμέτρητη βλακεία και την κακία. Ο βλάκας και ο κακός άνθρωπος, καθώς δεν υπολογίζουν τη φύση τους, μπορούν να κάνουν τεράστια ζημιά στους γύρω τους και να συνεχίσουν να χαμογελούν.
Αγαπάτε...
Γ.Τ.: Την ανάγνωση, τη γραφή, τα ταξίδια, την Ελλάδα, το γέλιο, τη μουσική, τον κινηματογράφο, μα περισσότερο τους αληθινούς ανθρώπους.
Ελπίζετε...
Γ.Τ.: Να τελειώσει αυτή η κρίση που μας έβαλε σε κλουβιά κι έχει γκριζάρει τις μέρες μας, να έρθει επιτέλους φως και χρώμα στα χαμόγελα και τις ελπίδες μας.
Θέλετε...
Γ.Τ.: Να γελάω κάθε μέρα, να μη με πάρω ποτέ πολύ στα σοβαρά και να έχω την υγεία μου ώστε να μπορώ να προσφέρω ανεμπόδιστα όση περισσότερη αγάπη καταφέρω· ίσως και μερικά ακόμη βιβλία στο μέλλον.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Γ.Τ.: Σίγουρα οι Κρήτες που είναι διασκορπισμένοι στην Ελλάδα και τις τέσσερις γωνιές του κόσμου. Φιλοδοξώ να πάω λίγη Κρήτη κοντά τους και να γευτούν το νησί μας μέσα απ’ τις σελίδες μου. Η Κρήτη όμως είναι μόνο ένας τόπος και η Ελλάδα είναι πολύ περισσότερα απ’ αυτό. Το βιβλίο μοιράζεται κοινά στοιχεία με πολλά ελληνικά χωριά, οπότε ευελπιστώ να αρέσει σε κάθε αναγνώστη που θέλει να ταξιδέψει σε μνήμες της ιδιαίτερης πατρίδας του.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Γ.Τ.: Η πορεία ζωής του Γιώργη, της Κωστούλας και της κόρης τους Κλειώς, είναι ένα τραγικό οδοιπορικό, που ίσως όμως και να βασίζεται στους φόβους που κουβαλάμε όλοι μας. Παρά τη σκληρότητα των γεγονότων, η πίστη στον εαυτό μας και σε κάποια ανώτερα ιδανικά, όπως η αξιοπρέπεια και ο αυτοσεβασμός, αναδύονται μέσα από την ιστορία· κάποιος λοιπόν που τον απασχολεί η μετάβαση από τη στασιμότητα και την υποχώρηση, στη μαχητικότητα και τη διεκδίκηση της ζωής, έχει ένα δυνατό πρέπει για να διαβάσει το βιβλίο.
Γιατί δεν πρέπει;
Γ.Τ.: Κάποιοι νιώθουν ασφάλεια με το να μη διαβάζουν βιβλία και να κάνουν άλλα πράγματα· έχουν τους λόγους τους και το σέβομαι αυτό.
Πού/πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Γ.Τ.: Από αρχές Απρίλη του 2015, κυκλοφορεί σε όλα τα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις Ωκεανίδα.
Πού μπορούμε να βρούμε εσάς;
Γ.Τ.: Υπάρχει μια λίστα παρουσιάσεων στις οποίες ετοιμάζω υπέροχα πράγματα για να έρθω σε επαφή με τον κόσμο και να του προσφέρω μια όμορφη εμπειρία. Πάντα λειτουργούσα έξω από το πλαίσιο του «Εγώ ο συγγραφέας» και «Εσείς οι αναγνώστες», οπότε ανεξάρτητα από το βιβλίο, ελπίζω ο κόσμος να έρθει στις όμορφες συναντήσεις μας για να γνωριστούμε, να δει την αλήθεια μου και να μεγαλώσει την αγκαλιά μας.
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Γ.Τ.: Κόκκινο της αγάπης.
Ποια μουσική;
Γ.Τ.: Κρητική, με λύρα και λαγούτο.
Ποιο άρωμα;
Γ.Τ.: Του ελαιόλαδου επάνω στο ζεστό ψωμί.
Ποιο συναίσθημα;
Γ.Τ.: Η ακατάλυτη αγάπη.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Γ.Τ.: Μια υπέροχη ταινία για την Ελλάδα, τα ασυμβίβαστα του κάθε ανθρώπου και τις προσωπικές του επαναστάσεις.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Γ.Τ.: Ταξιδιώτης του κόσμου, μουσικός, κωμικός, κάτι που θα είχε πάλι να προσφέρει στον κόσμο ψυχαγωγία και ευχαρίστηση.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Γ.Τ.: Αγαπώ τον Νίκο Καββαδία για την εικονοπλαστική του ποίηση και τη λυρικότητα των στίχων που ζωντανεύουν σαν πίνακες.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Γ.Τ.: Με έχουν επηρεάσει άνθρωποι με άποψη και θέση στη ζωή, όχι απαραίτητα με τον τίτλο του συγγραφέως. Μερικοί από αυτούς είναι ο Χριστός, ο Καζαντζάκης, ο Νίτσε, ο Κρισναμούρτι αλλά και ο Τζον Κλιζ, ο Γούντι Άλλεν (και κάμποσοι ακόμα).
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Γ.Τ.: Γίνεται μια δημιουργική μάχη κατά τη διαδικασία της συγγραφής. Με κατευθύνουν απόλυτα, σαν μια φωνή δασκάλου που μου λέει τι να βάλω και πού! Εδώ μια παράγραφο ακόμα, εκεί μια άνω τελεία, διάφορα τέτοια. Τους ξαφνιάζω όμως κι εγώ μ’ ανατροπές και συναισθήματα στον μέγιστο βαθμό. Συνήθως τα βρίσκουμε και θέλω να πιστεύω πως μαζί προσφέρουμε στον αναγνώστη ένα αξιοπρεπές αποτέλεσμα προς κρίση.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Γ.Τ.: Η εμπειρία νομίζω δεν κατακτάται ποτέ στο συνεχές ταξίδι της βελτίωσης. Οπότε, αγάπη για την ανάγνωση χρειάζεται εκ πρώτης, απόσταση από τη ματαιοδοξία, σωστή κρίση για όσα δημιουργείς, μέτρο, και κατόπιν πειθαρχία για να γράψεις με μέσο τη φαντασία σου.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Γ.Τ.: Η αγάπη του αναγνώστη, δεν υπάρχει κάτι άλλο (ελπίζω δηλαδή!).
Τι την αποτυχία;
Γ.Τ.: Η αποτυχία για εμένα δεν προκαθορίζεται, τη θεωρώ ένα ακόμα σκαλοπάτι για να βελτιωθείς και να γίνεις καλύτερος.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Γ.Τ.: Όταν το διάβασμα γίνει απλό ξεφύλλισμα σαν περιοδικού, ίσως και να συμβαίνει. Σίγουρα όμως κάθε βιβλίο που γράφεται και κυκλοφορεί, προσφέρει κάτι που ένα άλλο μπορεί και να μην έχει πει, άρα ο όρος κατάχρηση είναι μάλλον άστοχος.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Γ.Τ.: Ζήσε, γέλα, ρίσκαρε και μην το βάζεις κάτω.
 |
| Εξώφυλλα βιβλίων του Γιώργου Τζιτζικάκη και φωτογραφία πορτραίτο του ίδιου από το προσωπικό του αρχείο. Στις έγχρωμες εικόνες το εξώφυλλο του νέου του βιβλίου "Τ' αηδονιού το δάκρυ" |
Ήταν το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για τα νέα βιβλία.
Ή αλλιώς, όχι μόνο το ερωτηματολόγιο του Προυστ.
Διανέμεται αποκλειστικά από το koukidaki.
Αν σας άρεσε, δείτε περισσότερες απαντήσεις επιλέγοντας την ετικέτα Ριντ Φερστ.
Οπισθόφυλλο
Ένα βρέφος που αργοσβήνει, μια κατάρα που πρέπει να λυθεί τρεις φορές, άνθρωποι που δοκιμάζεται το κουράγιο τους και ψυχές κυνηγημένες επί σαράντα χρόνια. Ο Γιώργης και η Κωστούλα είχαν ρισκάρει τα πάντα για να σωθεί η μικρή τους κόρη, η Κλειώ, και παρ’ όλα όσα τους βρήκαν η αγάπη τους δεν λύγισε στιγμή.
Ένας χρησμός, μια αυτοθυσία και ένας ύπουλος εχθρός φυλακίζουν τον Γιώργη, αφήνοντας την Κωστούλα να μεγαλώσει μόνη την κόρη της απέναντι σε μια κατάρα που κάθε φορά ξετυλίγεται πιο δυνατή. Τριάντα χρόνια μετά η Κλειώ ζει παγιδευμένη σ’ έναν γάμο που βυθίζει τη ζωή της σε κινούμενη άμμο, ώσπου κάποτε αφυπνίζεται και θεριεύει το αγρίμι της ψυχής της. Άραγε η ζωή αλλάζει αν το θελήσεις;
Σε δεύτερους ρόλους, η κυρα-Δήμητρα με το αλλήθωρο μάτι της, ο γέροντας Τυροθόδωρας με τις συμβουλές του, ο Σήφης με το άσβεστο μίσος του και η καλόγρια Σταυροκατίνα πλέκουν όλοι μαζί το κρητικό υφαντό της οικογένειας Αηδονάκη. Μυστικά, χρησμοί, επαναστάσεις, λυτρωμοί, θαύματα, μαντινάδες, μπαλωθιές, χοροί και γύρω όλα να μοσχομυρίζουν άρωμα από ζεστό ψωμί, λάδι και ρίγανη.
Η απίστευτη ιστορία της οικογένειας Αηδονάκη –ένας ζωντανός θρύλος.
Ο συγγραφέας...
Ο Γεώργιος Τζιτζικάκης ζει στην Αθήνα και κατάγεται από τα Χανιά. Εργάζεται στον τομέα της Καλλιτεχνικής Βιβλιοδεσίας, έχει σπουδάσει Διοίκηση Αθλητικών Επιχειρήσεων και Δημόσιες Σχέσεις, είναι Διαιτητής Ποδοσφαίρου του Συνδέσμου Αθηναίων Διαιτητών και από το 2008 κατέχει τον τίτλο του Reiki Therapist Of Usui System of Natural Healing.
Η ενασχόλησή του με τη συγγραφή ξεκινά από τα εφηβικά του χρόνια όταν στα δεκαεπτά του κερδίζει βραβείο από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών για το διήγημά του «Ο Ζητιάνος». Το έργο «Τ’ αηδονιού το δάκρυ» είναι το πέμπτο του βιβλίο.
Δείτε κι αυτό:
Τ' αηδονιού το δάκρυ
Δείτε κι αυτό:
Τ' αηδονιού το δάκρυ
