Η φράση που ανοίγει την συλλογή της Έμυς Τζωάννου, προϊδεάζει για το παρακάτω, στρώνει το δρόμο για τους στίχους και μου εκτυπώνεται στον εγκέφαλο με το πρωταντίκρισμα. Δε θα μπορούσα να διαφωνήσω μαζί της. Αν το ποίημα δεν είναι ταξίδι σε άπειρα συναισθηματικά μονοπάτια προς το υπερπέραν, τότε τί είναι. Αν δεν είναι φυγή ή κραυγή προς ποιητικούς κόσμους, τι είναι; Μια συμπυκνωμένη γραφή με όλα τα γνωστά-άγνωστα χρώματα και ψυχογραφήματα που ανοίγει ορίζοντες και δημιουργεί κόσμους. Σαν ξόρκι. Μικρό, σύντομο, έντονο, αποτελεσματικό.
Αλλά και η ίδια η ποιήτρια ως χρησμό το δέχεται που αντικατοπτρίζει ψυχογραφικές καταθέσεις. [Ποιητικά αποστάγματα, σελ.11]
Κατά την πρώτη ανάγνωση, μου μένει έντονα η διάθεσή της να εκφραστεί με το φως. Φως σε όλες τις πιθανές και απίθανες εκδοχές του, φωτοφόρο, φεγγαρόλουστο, φωτοϊονισμένο... ενώ διαφαίνεται ότι ο τρόπος της να βιώνει και να περιγράφει τον κόσμο τείνει στην αισιόδοξη πλευρά των πραγμάτων, λούζεται με φωταύγεια και αποφεύγει τα σκοτάδια. Οι σκιές (της) σα να ωχριούν μπροστά στους ήλιους (της) και όπου εκφράζονται αφήνουν το πλεονέκτημα στο φως (φωτοσκιάσεις).
Αργότερα, αντιλαμβάνομαι ότι βασίζεται πολύ στη θύμηση και στο όνειρο. Την ποίησή της διατρέχουν οπτασίες, οράματα, αναμνήσεις, αναπολήσεις, μνήμες... αυτό που πέρασε σε συνδυασμό με αυτό που οραματίζεται. Ή το αντίστροφο (;).
Αγαπά να βλέπει το όλον, το ολόκληρο, την ολοκλήρωση, το σύνολο... και το δηλώνει πολλές φορές με αδιάρρηκτους κόσμους. Και είναι αυτοί οι κόσμοι που (αργο-)κυλούν ρέοντας από τον έρωτα στο πάθος, από το πάθος στην αγάπη και από την αγάπη στη ζωή. Έτσι ολοκληρώνει τη συλλογή της. Η ζωή κυρίαρχη, πάνω από και μέσα σε όλα, προσφέρει την μοναδική μουσικότητά της στον άνθρωπο.
Και σαν καλλιτέχνης με ανεπτυγμένες τις κεραίες τής συναίσθησης παραδέχεται ότι
όπου κι αν σταθείς την Τέχνη αντικρίζεις.
Η ίδια γράφει λίγα λόγια στο οπισθόφυλλο. Δε θα μπορούσε καλύτερα να περιγράψει την ποίησή της.
H γραφή είναι ένα παιχνίδι ακροβασίας, μια αναμέτρηση με το όνειρο, ένα κυνήγι ιδεατών φωτοσκιάσεων, που καταλήγουν σε φωτισμένο όραμα. Eίναι ένα ταξίδι μοναχικό, συναρπαστικό και απρόβλεπτο. Είναι κάτι σαν περιπέτεια, παίρνεις έναν δρόμο και δεν ξέρεις που οδηγεί.
Γράφω για να νιώθω ζωντανή, αναζητώντας τη λύτρωση μέσα από τη μορφή του λόγου. Έτσι, συντελείται η αισθητικοποίηση των λυρικών οραματισμών και η λειτουργία της συγκίνησης που εκπέμπουν. Διαισθητικά, διαθλάται και διαχέεται καθώς αποτυπώνεται σε λέξεις με Ευλάβεια.
Aναπτύσσω μια σχέση αφοσίωσης με τον γραπτό λόγο, αφού διατηρεί μια… εκδοχή - μορφή Αθανασίας!
Ε.Τ.
Η Έμυ Τζωάννου...
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Αποφοίτησε από το Αμερικάνικο κολέγιο ANATOLIA. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Α.Π.Θ. και στη Θεολογική Σχολή «Saint Jean le Thelogicien», του Πατριαρχείου Κων/πόλεως. Συνέχισε τις μεταπτυχιακές της σπουδές, στο International House College του Λονδίνου. Έζησε 21 χρόνια στο Βέλγιο, όπου δημιούργησε την οικογένειά της. Έχει μία κόρη και έναν γιο.
Διετέλεσε δημοσιογράφος στην εφημερίδα «Ευρωπαρατηρητής», που κυκλοφορεί στο Βέλγιο, την Ολλανδία και το Λουξεμβούργο, ως υπεύθυνη για τα θέματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Commission. Μέχρι σήμερα παραμένει συνεργάτιδα της εφημερίδας ως ανταποκρίτριά της στην Αθήνα και τη Θεσ/νίκη. Διατηρεί συνεργασία με το περιοδικό «Alumnus» του Αμερικανικού Κολλεγίου «Ανατόλια».
Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στο Γραφείο Τύπου και Δημοσίων Σχέσεων του Υπουργού Μακεδονίας-Θράκης και διετέλεσε σύμβουλος του υπουργού για τα πολιτιστικά θέματα.
Υπήρξε στέλεχος του Διεθνούς Κέντρου Unesco και σήμερα δραστηριοποιείται στο χώρο της μετάφρασης του Λόγου και της Τέχνης.
Βραβεύτηκε στο 1ο Φεστιβάλ Ποίησης Θεσ/νίκης, τον Οκτώβριο του 2005, με το βραβείο των «Νέων Ποιητών». Επίσης, έχει βραβευθεί από τη Μουσική Εταιρεία Βορείου Ελλάδος, με το «Ειδικό Βραβείο Ποίησης». Ο Σύνδεσμος Εκδοτών Bορείου Ελλάδος, την έχει βραβεύσει για την προσφορά της στα Γράμματα και τον Πολιτισμό. Συμπεριλήφθηκε στο «Λεξικό της Ελληνικής Διανόησης» 2007 και 2008 που εξέδωσε η «Αμφικτυονία Ελληνισμού», στην Ανθολογία Ποίησης «Ερωτικός Μάιος», που εκδίδεται από τη Μουσική Εταιρεία Βορείου Ελλάδος, στο πλαίσιο του Πνευματικού Μαΐου Θεσσαλονίκης, που τελεί υπό την αιγίδα των Υπουργείων Πολιτισμού και Μακεδονίας-Θράκης, στο Φεστιβάλ Ποίησης με θέμα «Φθινοπωρινές Νότες» και στην «Εγκυκλοπαίδεια Βορειοελλαδιτών Λογοτεχνών».
Είναι μέλος της «Μουσικής Εταιρείας Βορείου Ελλάδος», μέλος στην Επιτροπή Διεθνών και Δημοσίων σχέσεων της «Αμφικτυονίας Ελληνισμού», και ιδρυτικό μέλος της «Εταιρείας Συγγραφέων Bορείου Eλλάδος».
Βιβλιογραφία
«Της ψυχής μου οι θάλασσες» 2007, «Ανιχνεύοντας Ερωτικές Περιπλανήσεις» 2009, «Αγάπης Άρωμα» 2011 και «Σπαράγματα» 2011, από τις εκδόσεις «Αμφικτυονία Ελληνισμού».
«Η Αγάπη μου… Μεσόγειος» μυθιστόρημα, 2011, από τις εκδόσεις ΑΛΔΕ.
Ευχαριστώ τον Νικόλα Τελλίδη και την Άνεμος εκδοτική για την προσφορά του βιβλίου.
Οι πλαγιογραμμένες φράσεις είναι αποσπάσματα από τη συλλογή.
