Ο Αντώνης Καπίδης και "Οι Μακεδόνες του Αλέξανδρου"

Πως σας ήρθε η ιδέα;

Α.Κ.: Η ιδέα γεννήθηκε μετά από επίσκεψή μου στον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Πέλλας σε συνδυασμό με κάποια γεγονότα που συνέβαιναν την εποχή εκείνη. Το βιβλίο ξεκίνησα να το γράφω προς το τέλος του 2009.

Που γράψατε το βιβλίο σας;

Α.Κ.: Το βιβλίο γράφτηκε σχεδόν εξολοκλήρου στη Θεσσαλονίκη. Το ξεκίνημά του βέβαια έγινε στον αρχαιολογικό χώρο της Πέλλας. Αρκετά μεγάλο τμήμα του βιβλίου γράφτηκε στο Λιτόχωρο, στους πρόποδες του Ολύμπου.

Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;

Α.Κ.: Ασχολήθηκα μαζί του περίπου τρία χρόνια, στα οποία θα πρέπει να σας πω ότι υπήρξε και σημαντική παράλληλη έρευνα σε αντίστοιχο ιστορικό υλικό και ταυτόχρονα άλλα μυθιστορήματα ιστορικού περιεχομένου έτσι ώστε να αποκτήσω μια πιο πλήρη εικόνα της εποχής που προσπάθησα και εγώ με τη σειρά μου να απεικονίσω.

Πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;

Α.Κ.: Θα έλεγα πως το βιβλίο αυτό προσπαθεί να περάσει αντιπολεμικά μηνύματα και ακόμη μηνύματα αλληλεγγύης και αδελφοσύνης μεταξύ των λαών. Ενώ γίνονται περιγραφές, αρκετά σκληρές θα έλεγα, των μαχών των Μακεδόνων με τους Πέρσες, εντούτοις κάνω μια σημαντική προσπάθεια να δείξω τα έντονα συναισθήματα των ηρώων που δεν παύουν να είναι απλοί άνθρωποι με οικογένειες και αδυναμίες.

Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;

Α.Κ.: Το βιβλίο «Οι Μακεδόνες του Αλέξανδρου», επιδιώκει να ενώσει τον αρχαίο ελληνικό κόσμο με την Ανατολή, χρησιμοποιώντας τη ματιά ενός καθημερινού ανθρώπου που βίωσε από την πρώτη γραμμή μια από τις μεγαλύτερες ιστορίες του, αναλύοντάς τη με τις σκέψεις και τα δικά του συναισθήματα.

Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;

Α.Κ.: Νομίζω πως το αγαπώ όπως είναι, δηλαδή ολόκληρο. Είναι το πρώτο μου βιβλίο που εκδόθηκε και οπωσδήποτε αυτό το βάζει σε μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου.

Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;

Α.Κ.: Λένε πως ο συγγραφέας βάζει κομμάτια από τον ίδιο του τον εαυτό στα έργα του. Νομίζω πως δεν κατάφερα να το αποφύγω ούτε και εγώ. Ο Αντίμαχος λοιπόν είναι ο αγαπημένος μου χαρακτήρας και αυτό γιατί ίσως σε κάποια σημεία του φανερώνει κομμάτια του δικού μου χαρακτήρα.

Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;

Α.Κ.: Το βιβλίο αυτό προσπαθεί να ακολουθήσει τα χνάρια του Αλέξανδρου και των ανδρών του. Μέχρι κάποιο σημείο ακολουθεί την ιστορική γραμμή. Δεν παύει όμως να είναι ένα μυθιστόρημα που προσπαθεί να περάσει και κάποια μηνύματα και ακόμη να περιγράψει μια περίεργη εποχή. Άρα θα έλεγα πως πέρα από κάποια σχετική γνώση και αναγνωστική ικανοποίηση, προσφέρει και την επαφή με τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο που πιθανώς θα ενδιέφερε αρκετούς αναγνώστες που ενδιαφέρονται για τον Αλέξανδρο και όλα εκείνα τα ιστορικά γεγονότα που άλλαξαν τον κόσμο εκείνης της εποχής.

Φοβάστε...
Α.Κ.: Φοβάμαι το ψέμα και την κακία των ανθρώπων. 

Αγαπάτε...
Α.Κ.: Αγαπώ την ελπίδα και τη γνήσια φιλία.

Ελπίζετε...
Α.Κ.: Ελπίζω σε έναν πιο ισότιμο κόσμο, όπου οι άνθρωποι θα μπορούν να ζουν με αξιοπρέπεια.

Θέλετε...

Α.Κ.: Θα ήθελα ένα κόσμο όπου θα επικρατούσε μεγαλύτερη ειλικρίνεια.

Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;

Α.Κ.: Προσδοκώ να το αγαπήσουν όσοι είναι λάτρεις των ιστορικών μυθιστορημάτων, αλλά να το διαβάσουν και με ενδιαφέρον και όσοι δεν είναι φίλοι αυτού του είδους.

Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;

Α.Κ.: Γιατί ίσως αρκετοί από εμάς να εντοπίσουμε μέσα του κομμάτια του εαυτού μας, αλλά και πέρα από αυτό ίσως να μπορέσει να μας ταξιδέψει σε μια άλλη εποχή και ίσως μπορέσουμε να αντλήσουμε από τις εικόνες του και τις ιστορίες του ενδιαφέροντα σημεία.

Γιατί δεν πρέπει;

Α.Κ.: Νομίζω πως θα άξιζε να το διαβάσουμε. Άλλωστε πως θα μπορέσουμε να έχουμε άποψη για το αν αξίζει ή όχι.

Που/πως μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;

Α.Κ.: Το βιβλίο υπάρχει ήδη σε αρκετά βιβλιοπωλεία και σε αρκετούς δικτυακούς τόπους. Αναφέρω ενδεικτικά Iviskospublications, Public, Ψαράς, Παπασωτηρίου, Βιβλιονέτ κ.α.

Που μπορούμε να βρούμε εσάς;

Α.Κ.: Ζω και δουλεύω στον Εύοσμο Θεσσαλονίκης.

Ποιο χρώμα του ταιριάζει;

Α.Κ.: Το χρώμα του ουρανού και της γης.

Ποια μουσική;

Α.Κ.: Η κλασσική μουσική.

Ποιο άρωμα;

Α.Κ.: Το άρωμα της Ανατολής.

Ποιο συναίσθημα;

Α.Κ.: Αγάπη για τη ζωή.

Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;

Α.Κ.: Αν δεν ήταν βιβλίο θα μπορούσε να είναι μια από τις εκατοντάδες ιστορίες που έχω διηγηθεί στους μαθητές μου όλα αυτά τα χρόνια.

Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;

Α.Κ.: Πάντα είμαι ένας δάσκαλος που αγαπάει τη δουλειά του και πολλές φορές αντλεί από αυτήν αρκετές ιδέες.

Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς; 

Α.Κ.: Δεν έχω ιδιαίτερες προτιμήσεις στα ονόματα, αλλά μάλλον έχω στα ιστορικά αναγνώσματα.

Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;

Α.Κ.: Δεν θα έλεγα ότι έχω επηρεαστεί στον τρόπο ζωής μου από κάποιον συγγραφέα, αλλά έχω επηρεαστεί αρκετά στο γράψιμο του συγκεκριμένου βιβλίου από τον Droysen.

Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;

Α.Κ.: Κάποτε είχα μια συζήτηση με μια γνωστή συγγραφέα παιδικών βιβλίων πάνω σε αυτό το ερώτημα και μου είπε ότι δεν ξεκινά να γράψει κάτι αν δεν το έχει μελετήσει και δεν το έχει προδιαγράψει σε έναν σκελετό από τον οποίο δεν ξεφεύγει. Εγώ πάλι ξεκινώ με την βασική ιδέα αλλά μπορώ να πω με σιγουριά ότι δεν ακολουθώ κατά γράμμα τις αρχικές ιδέες μου. Μπορώ να πω ότι η πορεία της ιστορίας αλλάζει και οι μορφές που συμμετέχουν με παρασύρουν σε άλλα μονοπάτια.

Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;

Α.Κ.: Η εμπειρία είναι ένας βασικός οδηγός αλλά χωρίς τη φαντασία και τη θέληση δεν μπορείς να γράψεις.

Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;

Α.Κ.: Αν ήξερα τη συνταγή της επιτυχίας, αυτή η συνέντευξη θα είχε γίνει αρκετά νωρίτερα… Σίγουρα το θέμα χρειάζεται να είναι ενδιαφέρον και ελκυστικό, καλογραμμένο, να καλύπτει τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα των αναγνωστών και φυσικά είναι απαραίτητη η σωστή προώθηση.

Τι την αποτυχία;

Α.Κ.: Αποτυχία είναι το να μη γίνει γνωστό στο ευρύ κοινό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το βιβλίο δεν είναι αξιόλογο.

Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;

Α.Κ.: Σε καμιά περίπτωση το διάβασμα δεν μπορεί να είναι κατάχρηση. Χρόνια τώρα ακολουθώ με τους μαθητές μου προγράμματα «βιβλιοφαγίας». Μικροί μαθητές τρίτης και τετάρτης τάξης έχουν καταφέρει να διαβάσουν μέχρι και 70 ή και περισσότερα εξωσχολικά βιβλία σε μια σχολική χρονιά και ειλικρινά σας λέω πως σε τίποτε δεν τους έβλαψε, απεναντίας βελτιώθηκε η ικανότητά τους στη σχολική επίδοση και μέχρι κάποιο σημείο και η αυτοπεποίθησή τους.

Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;

Α.Κ.: Ο τίτλος ενός βιβλίου είναι καλύτερο να γράφεται στο τέλος του.

 Ήταν το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για τα νέα βιβλία.

Ή αλλιώς, όχι μόνο το ερωτηματολόγιο του Προυστ.

Διανέμεται αποκλειστικά από το koukidaki.

Αν σας άρεσε, δείτε περισσότερες απαντήσεις επιλέγοντας την ετικέτα Ριντ Φερστ.

Αν είστε συγγραφέας και θέλετε να απαντήσετε στο ερωτηματολόγιο ακολουθείστε τον σύνδεσμο.