Πώς σας ήρθε η ιδέα;
Δ.Π.: Οι φίλοι που έχω στη Ρόδο μου ζήτησαν να γράψω ένα μυθιστόρημα για το νησί. Αυτό ήταν το έναυσμα.
Πού γράψατε το βιβλίο σας;
Δ.Π.: Στην Αθήνα, στο σπίτι μου.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Δ.Π.: Περίπου ενάμιση χρόνο, επειδή η ιστορική έρευνα αποδείχτηκε πολύ εκτενής.
Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Δ.Π.: Μια ιστοριογραφία σε δύο χρονικές περιόδους.
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Δ.Π.: Είναι ένα σύνθετο μυθιστόρημα. Το πρώτο αναφέρεται στο 1522, χρονιά που το νησί της Ρόδου υποτάσσεται στους Οθωμανούς. Μαθαίνουμε πώς ήταν η ζωή στο νησί και τι συνέβη. Το δεύτερο μας μεταφέρει στο 1922 και η ιστορία που εκτυλίσσεται φθάνει μέχρι το 1945. Η σκληρή καθημερινότητα της Ιταλοκρατίας ανακατεύεται με προδοσίες, κατασκοπείες, έρωτες, αντίσταση, δολοφονίες. Οι δύο εποχές παρουσιάζουν κοινά στοιχεία και δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα με πρωταγωνιστές πραγματικούς ανθρώπους και πλάσματα της φαντασίας μου. Γέφυρα των δύο εποχών αποτελεί μια θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, η ιστορία της οποίας είναι από μόνη της μια περιπέτεια.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Δ.Π.: Δεν νομίζω ότι μπορώ να απαντήσω. Το αγαπώ όπως προέκυψε, το ίδιο δυνατά, όπως και τα άλλα μου βιβλία.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Δ.Π.: Δεν μπορώ να διαλέξω. Είναι πολλοί οι χαρακτήρες που αγαπώ και ο καθένας είναι ιδιαίτερος.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Δ.Π.: Προσφέρει γνώση, περιπέτεια, αγωνία, μυστήριο, εικόνες από εποχές παλιότερες και άγνωστες στους πολλούς.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Δ.Π.: Δεν αγωνιώ.
Φοβάστε...
Δ.Π.: Δεν φοβάμαι.
Αγαπάτε...
Δ.Π.: Την οικογένεια και τους φίλους μου.
Ελπίζετε...
Δ.Π.: Σ’ ένα καλύτερο αύριο, σ’ ένα δικαιότερο κόσμο.
Θέλετε...
Δ.Π.: Να έχουν όλα τα παιδιά τις καλύτερες δυνατές ευκαιρίες για μια ευτυχισμένη ζωή.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Δ.Π.: Όσοι αγαπούν τις λεπτομέρειες της ιστορίας, τις περιπέτειες, τον κίνδυνο, το μυστήριο, την κατασκοπεία και τις ανθρώπινες ιστορίες.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Δ.Π.: Για να νοιώσουμε ψηλότεροι και υπερήφανοι. Για να ταξιδέψουμε στον μεσαίωνα δίπλα στους γενναίους Ιωαννίτες Ιππότες, για να γνωρίσουμε πώς αντιμετώπισαν οι Ροδίτες τα δύσκολα χρόνια της Ιταλοκρατίας, και για να αντιληφθούμε ότι όσο δύσκολη κι αν γίνει η κατάσταση, μπορούμε πάντοτε να βρούμε τη λύση και να ξεπεράσουμε όλες τις δυσκολίες.
Γιατί δεν πρέπει;
Δ.Π.: Αν δεν μπορούμε να του αφιερώσουμε το χρόνο και την προσοχή που χρειάζεται.
Πού/πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Δ.Π.: Σε όλα τα μεγάλα βιβλιοπωλεία της Ελλάδας. Κυκλοφορεί επίσης σε ebook.
Πού μπορούμε να βρούμε εσάς;
Δ.Π.: Στο facebook με το όνομά μου με λατινικούς χαρακτήρες.
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Δ.Π.: Αυτό του εξωφύλλου του -το χρώμα του δειλινού.
Ποια μουσική;
Δ.Π.: Η επική, αυτή που σε γεμίζει δύναμη και νικηφόρα αποτελέσματα.
Ποιο άρωμα;
Δ.Π.: Της γενναιότητας.
Ποιο συναίσθημα;
Δ.Π.: Της πληρότητας.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Δ.Π.: Ένα μακρύ, ενδιαφέρον ταξίδι.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Δ.Π.: Αρχιτέκτονας, αρχαιολόγος, ιστορικός.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Δ.Π.: Προσπαθώ να διαβάζω όσους περισσότερους μπορώ/προλαβαίνω.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Δ.Π.: Όχι. Ο τρόπος που σκέπτομαι και ζω επηρεάστηκε από τους δασκάλους που είχα και από τον τρόπο που ανατράφηκα. Ο τρόπος που γράφω είναι αυτός που σκέπτομαι και εκφράζομαι. Είμαι εγώ και κανένας άλλος.
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Δ.Π.: Εγώ ορίζω τις τύχες τους, είναι δημιουργήματα της φαντασίας μου.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Δ.Π.: Η πραγματικότητα έχει δείξει ότι συμβαίνουν το ένα ή το άλλο, αλλά και τα δύο ταυτόχρονα.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Δ.Π.: Η ικανότητα του συγγραφέα να αγγίξει τα συναισθήματα των αναγνωστών, να θελήσουν να το διαβάσουν ξανά, να μιλήσουν γι’ αυτό στους φίλους τους.
Τι την αποτυχία;
Δ.Π.: Το αντίθετο της προηγούμενης ερώτησης.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Δ.Π.: Ίσως, αλλά αν είναι έτσι, είναι η μόνη κατάχρηση που φέρνει καλά αποτελέσματα.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Δ.Π.: Ένα συνεχές ταξίδι με στάσεις σε κάποια λιμάνια.
Ήταν το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για τα νέα βιβλία.
Ή αλλιώς, όχι μόνο το ερωτηματολόγιο του Προυστ.
Διανέμεται αποκλειστικά από το koukidaki.
Αν σας άρεσε, δείτε περισσότερες απαντήσεις επιλέγοντας την ετικέτα Ριντ Φερστ.
Οπισθόφυλλο
1522. Μέσα στο απόρθητο κάστρο της Ρόδου, κάτω από την απειλή των πολυάριθμων Τούρκων, η ζωή δεν κοστίζει τίποτα. Ο κόσμος, ιππότες και απλοί πολίτες, ξεκινούν τη μέρα τους χωρίς να ξέρουν αν θα τους βρει η νύχτα, συνεχίζουν όμως να ζουν και να ερωτεύονται, παρά την αγριότητα που ξεχύνεται καταπάνω τους σαν καταιγίδα. Ενώ η πείνα, η προδοσία και ο θάνατος κυριαρχούν, φέρνοντας την ήττα των χριστιανών, ένας καλόγερος προσπαθεί να διαφυλάξει μια πολύτιμη εικόνα της Παναγίας, αγνοώντας τον κίνδυνο που τον περικυκλώνει. Τέσσερις αιώνες αργότερα. Τώρα, οι κάτοικοι του όμορφου νησιού ανεβαίνουν έναν διαφορετικό γολγοθά –αυτόν του φασισμού. Η ανηφόρα είναι δύσκολη, αλλά αντέχουν, αν και ζουν σε μια ζοφερή αβεβαιότητα. Ο κλοιός όλο και σφίγγει, σαν ένα μουσικό ρόντο, που ενώ είναι το ίδιο, η έντασή του αυξάνει μέχρι να φτάσει στην κορύφωση.
Ένα μυθιστόρημα γεμάτο συγκινήσεις, ανατροπές και αλήθειες. Η καθημερινότητα ανακατεύεται με την αντίσταση και την κατασκοπεία και γίνεται αβάσταχτη, αποπνικτική, με την προδοσία να κυριαρχεί τόσο στο πρώτο όσο και στο δεύτερο μέρος, με το θάνατο να καραδοκεί, με την ελπίδα για ζωή να ξεθωριάζει, αλλά να μη χάνεται, μέχρι που το τέλος έρχεται αδυσώπητο αλλά λυτρωτικό.
Η συγγραφέας
Η Δήμητρα Παπαναστασοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λάρισα. Σπούδασε στη Ρόδο (ΑΣΤΕΡ) και στη Θεσσαλονίκη (Ανωτάτη Βιομηχανική) όπου έμεινε και εργάστηκε για 20 χρόνια. Είναι παντρεμένη και ζει στην Αθήνα.
Από τις Εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορεί επίσης το βιβλίο της "Σαν στάχυα στο χρόνο".
