Σαφώς θα θυμόσαστε τα σχολικά μας λευκώματα, φτιαγμένα με ογκωδέστατα σκληρόδετα τετράδια ή με αυτοσχέδια συρραφή πολλών μικρότερων για να χωράνε τις εκατό ερωτήσεις που θέλαμε να κάνουμε στους φίλους-συμμαθητές μας, με περιεχόμενο από θέματα κρίσεως μέχρι κοινωνικοπεριβαλλοντολογικά κι από αδιακρισίες της ιδιωτικής ζωής μέχρι προβλέψεις για το μέλλον. Κάποιοι ζωγράφιζαν, άλλοι κολλούσαν αυτοκόλλητα, αποξηραμένα -ή φρέσκα- λουλούδια... οι πιο "κουλτουριάριδες" έγραφαν ποιήματα και τόνιζαν με καρδούλες ή αστεράκια. Όλοι όμως το διασκέδαζαν αφάνταστα και όλοι περίμεναν διακαώς και έρθει η σειρά τους για να απαντήσουν στο λεύκωμα χρησιμοποιώντας ένα ψευδώνυμο, γιατί πώς αλλιώς να εξομολογηθείς τα εσώψυχά σου ανήλικο παιδάκι, άσχετα αν στο τέλος γινόταν η αποκάλυψη και όλοι μπορούσαν να καταλάβουν ποιός έγραψε τι.
Από τα λευκώματα των παιδικών μας χρόνων πήρα κάποιες ερωτήσεις με σκοπό να δω πώς θα τις απαντούσαμε σήμερα, στην ενήλικη πραγματικότητά μας, μέσα από τον διαδικτυακό κόσμο.
Καλώς ήρθατε στο λεύκωμα!
Χμ.
Όχι ακριβώς.
Λεύκωμα είναι ένα βιβλίο με λευκές σελίδες όπου ο κάτοχος ή/και τα φιλικά του πρόσωπα γράφουν κείμενα προσωπικού χαρακτήρα, σκέψεις, ιδέες...
Καλώς ήρθατε στον λευκόιστο!
Καλώς ήρθατε στο λεύκωμα!
Χμ.
Όχι ακριβώς.
Λεύκωμα είναι ένα βιβλίο με λευκές σελίδες όπου ο κάτοχος ή/και τα φιλικά του πρόσωπα γράφουν κείμενα προσωπικού χαρακτήρα, σκέψεις, ιδέες...
Καλώς ήρθατε στον λευκόιστο!
Τι εστί έρως;
Β.Κ.: Μα όλος ο καυγάς για το πάπλωμα δε γίνεται;
Πιστεύεις στα ζώδια;
Β.Κ.: Είμαι Λέων με ωροσκόπο Λέοντα, Σελήνη στον Ζυγό και Αφροδίτη στον Κριό και όχι, δεν πιστεύω στα ζώδια.
Τι δώρο θα έκανες σε έναν εχθρό σου;
Β.Κ.: Δεν έχω εχθρούς, μόνο φίλους-φίδια. Λέω να τους στείλω πεσκέσι κανέναν φακίρη.
Έχεις κατοικίδιο;
Β.Κ.: Όχι, δεν έχω κατοικίδια. Ένα βασιλικό μου είχε αφήσει η μάνα μου και τον ξέρανα επάνω στη βδομάδα. Τι μου φταίνε τα έρημα τα ζωντανά να τα πάρω στο λαιμό μου;
Ποια είναι η αγαπημένη σου ομάδα;
Β.Κ.: Περαία μου Περαία μου με τον Σαρωνικό σου, που έχεις για καμάρι σου τον Ολυμπιακό σου...
Καραμελάκια ή σοκολατάκια;
Β.Κ.: Σοκολατάκια και συγκεκριμένα Τζοκόντα με το ολόκληρο φουντούκι και τη μαύρη σοκολάτα.
Μαύρο ή άσπρο;
Β.Κ.: Άσπρο γιατί φαντάζει αισιόδοξο.
Τι πρέπει να συμβεί μια τέλεια μέρα;
Β.Κ.: Η καλύτερή μου μέρα είναι όταν δεν αναγκαστώ να γκρινιάξω ούτε μια φορά... σπάνιο γιατί μέσα στο αίμα μου κυλάει... (η γκρίνια)
Τι νούμερο παπούτσι φοράς;
Β.Κ.: 37. Εγώ και η Σταχτοπούτα. Μου το είχε εκμυστηρευτεί ο πρίγκιπας-ντετέκτιβ.
Έχεις χόμπι;
Β.Κ.: Ή να γράφω ή να διαβάζω. Άντε και η μουσική.
Ποιο τραγούδι αφιερώνεις στον/στην αγαπημένο/-η σου;
Β.Κ.: Τη μαρκίζα της Μοσχολιού.
Γράψε μου ένα μυστικό
Β.Κ.: Ώρες ώρες γίνομαι τόσο γαϊδούρα που σκάω γάιδαρο.
Γράψε μου μια ερώτηση από το σχολικό λεύκωμα που θα ήθελες να απαντηθεί σήμερα.
Β.Κ.: Πεινάς;
Υστερόγραφο
Β.Κ.: Υ.Γ. Σ' ΑΓΑΠΩ... ΧΙΧΙΧΙΧΙ
Απάντησε η
Βιολέττα Κουμπή
Η Βιολέττα Κουμπή είναι η συγγραφέας του βιβλίου "Ους το facebook συνέζευξε..." (το πρώτο της) που αγαπήθηκε ιδιαίτερα από τις πρώτες μέρες της κυκλοφορίας του και έκανε πάρα πολλούς ανθρώπους να σκάσουν... από τα γέλια (ή τη ζήλια τους). Αρκετοί θεώρησαν ότι δε χρειαζόμαστε άλλο βιβλίο για το facebook. Γράφτηκε αυτό και μας κάλυψε. Κάποιοι σημείωσαν ότι αν γραφτεί κάτι άλλο για το facebook δε θα μπορέσει να συγκριθεί με τούτο, οπότε... Όλοι γέλασαν με την καρδιά τους, παθόντες και μη -σιγά τώρα που χρειάζεται να είσαι και παθών! Όποιος έχει προφίλ ξέρει, βλέπει συμπτώματα, έχει εμπειρίες, γνωρίζει αντίστοιχες ιστορίες...
Κι αφού μας έσκασε στα γέλια επανέρχεται με το "Οι χωρισμένοι δε γιορτάζανε προχθές". Άραγε για να μας αποτελειώσει; Το νέο της βιβλίο κυκλοφορεί σύντομα από τις εκδόσεις Λιβάνη και θα επανέλθω.
Είπαν
«Το γνήσιο χιούμορ θεωρώ πως είναι κάτι που ελάχιστοι διαθέτουν, πόσο δε το να καταφέρει κάποιος να σε κάνει να γελάσεις μέσα από μερικές σελίδες στο χαρτί. Η Βιολέττα Κουμπή, πάντως, τα καταφέρνει περίφημα».
Νατάσα Γκουτζικίδου, συγγραφέας
«Θα μπορούσε να είναι σενάριο για ένα ξεκαρδιστικό σίριαλ. Προσωπικά, προτιμώ το βιβλίο. Και το βιβλίο της Βιολέττας μ' έκανε και γελούσα σε κάθε του σελίδα. Το χιούμορ είναι πνευματώδες, σατιρικό και, συχνά, (αυτο)σαρκαστικό. Αλλά δεν διαβάζεται απνευστί. Είναι ζωτικώς αναγκαίο να διακόπτεις συχνά την ανάγνωση για να πάρεις κάποιες ανάσες. Ανάμεσα στα γέλια».
Χρήστος Φασούλας, συγγραφέας
***
Περισσότερα σαν κι αυτό ανεβαίνουν υπό την ετικέτα Λευκόιστος.
Εκείνοι που απαντούν τις ερωτήσεις προσθέτουν και μία δική τους στη σειρά για τους επόμενους. Κι ένας Θεός μόνο ξέρει πού θα φτάσει η λίστα.
