Πως σας ήρθε η ιδέα;
Β.Κ.: Στην αρχή μου ήρθε ο τίτλος ως εξής: "Οι χωρισμένοι δε γιορτάζουνε ποτές (sic)" αλλά σκέφτηκα ότι θα με σκίσει η Άντζελα οπότε άλλαξα σε "οι χωρισμένοι δε γιορτάζανε προχθές". Κι ύστερα ήρθαν οι ήρωες (μαζί με τις μέλισσες) και στο τέλος το στόρι. Βρυκολάκιασα εκείνη τη νύχτα...
Που γράψατε το βιβλίο σας;
Β.Κ.: Στη δουλειά το έγραψα! Τα απογεύματα! Αυτό καλό θα ήταν να μη διαρρεύσει γιατί θα έχουμε δράματα.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Β.Κ.: Ένα χρόνο περίπου γιατί δε δούλευα πάντα απογεύματα.
Πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δύο λόγια;
Β.Κ.: Εξωφρενικά χιουμοριστικό.
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Β.Κ.: Μια φιλόλογος τα φτιάχνει με ένα νεκροθάφτη, μια ψυχολόγος με έναν μπάτσο και μια θεολόγος με έναν παπά που όσο να πεις είναι και πιο φυσιολογικό. Οι προαναφερθείσες είναι μεταξύ τους αδερφές.Ο παπάς όμως έχει πριαπισμό και θέλει συνεχώς να κάνει σεξ. Ο νεκροθάφτης αντιθέτως δεν κάνει ποτέ σεξ. Η φιλόλογος αρχίζει να κοιτάζει περίεργα τον παπά. Ο μπάτσος κάνει απόπειρα αυτοκτονίας. Ο νεκροθάφτης στην κοσμάρα του, τη φιλόλογο την έχει βαρέσει η απραξία στο κεφάλι, η ψυχολόγος χρειάζεται συνάδελφο για να τη βοηθήσει. Εδώ παπάς εκεί παπάς, μου μετέβη ο ιερεύς;;; και που τα ράσα αυτού; Αρκετά σας μπέρδεψα.,.. Αν δεν το διαβάσετε δε θα βγάλετε άκρη.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Β.Κ.: Ο παπάς. Γιατί είναι μυστήριο τρένο.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Β.Κ.: Γέλιο μέχρι δακρύων.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Β.Κ.: Να μην αρέσει το βιβλίο.
Φοβάστε...
Β.Κ.: Να μη γίνει γνωστό.
Ελπίζετε...
Β.Κ.: Ελπίζω να μη συμβούν τα παραπάνω.
Θέλετε...
Β.Κ.: Θέλω να πάω σε μια παραλία το καλοκαίρι και να δω κάποιον/κάποια να διαβάζει το βιβλίο μου...
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν το βιβλίο;
Β.Κ.: Αυτοί που έχουν χιούμορ και τους αρέσουν οι παλιές ελληνικές ταινίες.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Β.Κ.: Γιατί θα αλλάξετε ήπαρ και πνεύμονα και όσο να πεις αυτό είναι καλό στην εποχή μας με τα ζόρια που τραβάμε...
Γιατί δεν πρέπει;
Β.Κ.: Οι αντενδείξεις γράφουν: Μακριά από δυσκοίλιους, αγέλαστους, κομπλεξικούς και αυτούς που έχουν παντελή έλλειψη χιούμορ.
Που/πως μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Β.Κ.: Σε όλα τα βιβλιοπωλεία ελπίζω... ή και μέσω διαδικτύου.
Που μπορούμε να βρούμε εσάς;
Β.Κ.: Στο facebook, στις παρουσιάσεις... οπουδήποτε...
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Β.Κ.: Έντονο πορτοκαλί... Εντελώς καλοκαιρινό και δροσερό.
Ποια μουσική;
Β.Κ.: Rock μπαλάντα.
Ποιο άρωμα;
Β.Κ.: Γιασεμί, νυχτολούλουδου ή και βενζινόκολλα για τους πιο προχωρημένους...
Ποιο συναίσθημα;
Β.Κ.: Χαρά!
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Β.Κ.: Σήριαλ.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Β.Κ.: Φιλόλογος.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Β.Κ.: Αλκυόνη Παπαδάκη.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Β.Κ.: Η Έλενα Ακρίτα. Στον τρόπο γραφής ίσως...
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε τη συνέχεια και τις τύχες τους;
Β.Κ.: Οι ήρωες με πάνε όπου εκείνοι θέλουν. Είναι ήδη ολοκληρωμένοι χαρακτήρες και λειτουργούν αφ' εαυτού. Άντε μετά να τους κουλαντρίσεις, που είναι και πολλοί και δύσκολοι χαρακτήρες. Και όταν κάνουν το πατιρντί μετά με φωνάζουν για βοήθεια... Κανονικό γαϊτανάκι.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Β.Κ.: Φαντασία κυρίως.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Β.Κ.: Αν το βιβλίο είναι αυθεντικό και ξεχωρίζει και φυσικά η διαφήμιση.
Τι την αποτυχία;
Β.Κ.: Η έλλειψη διαφήμισης.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Β.Κ.: Θα είναι η πιο ευχάριστη και εποικοδομητική κατάχρηση. Με λένε Βιολέττα και είμαι καλά.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Β.Κ.: Κείνο που με τρώει, κείνο που με σώζει είναι που ονειρεύομαι σαν τον Καραγκιόζη.
Αυτά Τζενούλα μου. Ευχαριστώ πολύ πολύ για όλα!
 |
| Εξώφυλλα βιβλίων της Βιολέττας Κουμπή και φωτογραφία της ίδιας από το προσωπικό της αρχείο. Στις έγχρωμες εικόνες το εξώφυλλο του νέου της βιβλίου "Οι χωρισμένοι δε γιορτάζανε προχθές". |
Ήταν το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για τα νέα βιβλία.
Ή αλλιώς, όχι μόνο το ερωτηματολόγιο του Προυστ.
Διανέμεται αποκλειστικά από το koukidaki.
Αν σας άρεσε, δείτε περισσότερες απαντήσεις επιλέγοντας την ετικέτα Ριντ Φερστ.
Αν είστε συγγραφέας και θέλετε να απαντήσετε στο ερωτηματολόγιο ακολουθείστε τον σύνδεσμο.
Εκείνος: Άξιος ιδιοκτήτης γραφείου τελετών, άχαρος, αναίσθητος, προγραμματισμένος και δίμετρος –να τα λέμε κι αυτά.
Τι κοινό μπορεί να έχουν λοιπόν η Βίκυ με τον Αλέξανδρο; Κανένα! Κι όμως, παραμένουν μαζί. Μαζί βέβαια τρόπος του λέγειν, μιας και ο Αλέξανδρος (που συν τοις άλλοις είναι και κολλημένος με την πρώην του) δεν την πλησιάζει ερωτικά. Η Βίκυ έχει δοκιμάσει τα πάντα μαζί του, αλλά τζίφος.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, προκύπτουν από το πουθενά τα παρακάτω:η παπα-Λάμπραινα, ένα στρουμφάκι, μια γιαγιά παρανοϊκή, ένα ζευγάρι σκαρπινάκια, ο ποιητής Φανφάρας, μια Ρωσίδα στριπτιτζού, το μωρό της Ρόζμαρι, ο Αθανάσιος Διάκος, η βασίλισσα της Αγγλίας, ένα μέντιουμ από το Μενίδι, το φάντασμα του Καζαντζίδη, ένας υπουργός λαμόγιο και ένας μυστήριος γυμναστής.
Όλα αυτά είναι απλώς ένα μικρό δείγμα μιας τρελής ιστορίας, στην οποία η Βίκυ και ο Αλέξανδρος μπλέκουν διαρκώς σε ασύλληπτες αλλά καθημερινές καταστάσεις, σ’ ένα μυθιστόρημα σπιντάτο, γεμάτο εξωφρενικό χιούμορ και ανατροπές.
«Αγάπη μου, η Ρίκα θέλει αδελφάκι».
«Αλέξανδρε, η Νίνα είναι με τον Βαγγέλη τώρα».
«Μα τι λες; Και θα εμπιστευτώ εγώ το DNA του κάθε τυχόντος Βαγγέλη για να αποκτήσει αδελφό το δικό μου το παιδί;»
«Σωστά, ενώ το δικό σου DNA είχε θεαματικά αποτελέσματα...»
«Η Ρίκα θέλει αδελφάκι κι εγώ είμαι υποχρεωμένος να της κάνω ένα».
«Με εξωσωματική γονιμοποίηση;»
«Όχι, δεν υπάρχει λόγος. Και εγώ και η Νίνα μπορούμε να κάνουμε παιδιά με το φυσιολογικό τρόπο».
Δεν πίστευα στ’ αφτιά μου!
«Δηλαδή θέλεις να μου πεις ότι θα το κάνετε;»
«Όχι πολλές φορές, μωρέ. Ώσπου να γονιμοποιηθεί η Νίνα».
Χριστέ μου, τι μου έλεγε; Κι εγώ του απαντούσα κιόλας!
Και είχα και απορίες, τις οποίες δεν κρατούσα για τον εαυτό μου. Πώς δε στράβωσε το στόμα μου από το βαρύ εγκεφαλικό;
Μαζί μου δεν το έκανε, ενώ τη Νίνα μια χαρά θα την τακτοποιούσε...
Δύο επιλογές είχα: ή να τον χωρίσω ή να κρατήσω το φανάρι για να γίνει σωστά η γονιμοποίηση, μην τους κάτσει καμιά στραβή και χάσει η Νίνα το νινί και το νινί τη Νίνα...
Κερδίστε το!
Η Βιολέττα Κουμπή και οι εκδόσεις Λιβάνη προσφέρουν το βιβλίο σε έναν τυχερό αναγνώστη του ιστότοπου. Για να στείλετε τη συμμετοχή σας και το μήνυμά σας στην συγγραφέα κλικάρετε το παρακάτω k και συμπληρώστε τη φόρμα. Παρακαλώ, σημειώστε τα ακόλουθα:
Δείτε τους όρους και άλλες πληροφορίες για τις κληρώσεις, τα δώρα και τους τυχερούς εδώ. Η κλήρωση θα γίνει στις 22 Μαρτίου και το βιβλίο θα αποσταλεί/παραδοθεί στον τυχερό από τη Βιολέττα Κουμπή.
Καλή τύχη!
¤
Από το δελτίο τύπου...
Εκείνη: Φιλόλογος με μεταπτυχιακά, πνευματώδης, ευαίσθητη, παρορμητική και κουκλάρα.Εκείνος: Άξιος ιδιοκτήτης γραφείου τελετών, άχαρος, αναίσθητος, προγραμματισμένος και δίμετρος –να τα λέμε κι αυτά.
Τι κοινό μπορεί να έχουν λοιπόν η Βίκυ με τον Αλέξανδρο; Κανένα! Κι όμως, παραμένουν μαζί. Μαζί βέβαια τρόπος του λέγειν, μιας και ο Αλέξανδρος (που συν τοις άλλοις είναι και κολλημένος με την πρώην του) δεν την πλησιάζει ερωτικά. Η Βίκυ έχει δοκιμάσει τα πάντα μαζί του, αλλά τζίφος.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, προκύπτουν από το πουθενά τα παρακάτω:η παπα-Λάμπραινα, ένα στρουμφάκι, μια γιαγιά παρανοϊκή, ένα ζευγάρι σκαρπινάκια, ο ποιητής Φανφάρας, μια Ρωσίδα στριπτιτζού, το μωρό της Ρόζμαρι, ο Αθανάσιος Διάκος, η βασίλισσα της Αγγλίας, ένα μέντιουμ από το Μενίδι, το φάντασμα του Καζαντζίδη, ένας υπουργός λαμόγιο και ένας μυστήριος γυμναστής.
Όλα αυτά είναι απλώς ένα μικρό δείγμα μιας τρελής ιστορίας, στην οποία η Βίκυ και ο Αλέξανδρος μπλέκουν διαρκώς σε ασύλληπτες αλλά καθημερινές καταστάσεις, σ’ ένα μυθιστόρημα σπιντάτο, γεμάτο εξωφρενικό χιούμορ και ανατροπές.
«Αγάπη μου, η Ρίκα θέλει αδελφάκι».
«Αλέξανδρε, η Νίνα είναι με τον Βαγγέλη τώρα».
«Μα τι λες; Και θα εμπιστευτώ εγώ το DNA του κάθε τυχόντος Βαγγέλη για να αποκτήσει αδελφό το δικό μου το παιδί;»
«Σωστά, ενώ το δικό σου DNA είχε θεαματικά αποτελέσματα...»
«Η Ρίκα θέλει αδελφάκι κι εγώ είμαι υποχρεωμένος να της κάνω ένα».
«Με εξωσωματική γονιμοποίηση;»
«Όχι, δεν υπάρχει λόγος. Και εγώ και η Νίνα μπορούμε να κάνουμε παιδιά με το φυσιολογικό τρόπο».
Δεν πίστευα στ’ αφτιά μου!
«Δηλαδή θέλεις να μου πεις ότι θα το κάνετε;»
«Όχι πολλές φορές, μωρέ. Ώσπου να γονιμοποιηθεί η Νίνα».
Χριστέ μου, τι μου έλεγε; Κι εγώ του απαντούσα κιόλας!
Και είχα και απορίες, τις οποίες δεν κρατούσα για τον εαυτό μου. Πώς δε στράβωσε το στόμα μου από το βαρύ εγκεφαλικό;
Μαζί μου δεν το έκανε, ενώ τη Νίνα μια χαρά θα την τακτοποιούσε...
Δύο επιλογές είχα: ή να τον χωρίσω ή να κρατήσω το φανάρι για να γίνει σωστά η γονιμοποίηση, μην τους κάτσει καμιά στραβή και χάσει η Νίνα το νινί και το νινί τη Νίνα...
¤
Δείτε κι αυτό:
