Βασίλης Ντούρος, Αθήνα
Καναδάς-Αιγάλεω-Γιαπωνέζα πορνοστάρ, πέντε λεπτά aller-retour
Ακούγεται σιγά και ρυθμικά ο πλαστικός ήχος της ροδέλας. Ζουμάρω στο Google-earth να βρω το σπίτι της θείας μου. Αυτή μένει στην Αθήνα. Αιγάλεω, κάπου κοντά στο γήπεδο της τοπικής ομάδας. Εγώ μόλις γύρισα από Καναδά. Πριν 5 λεπτά. Είχα πάει να δω την πόλη που μένει ο φίλος μου ο Jason. Αν έχει πράσινο, πολυκατοικίες, ποτάμια και τέτοια. Πέρασα και από τα Great Lakes. Μου το 'χε πει ότι είναι κοντά. London, Ontario, εκεί μένει. Ωραία μου φάνηκε… Απλωμένη πόλη!
Προσγειώνομαι Αιγάλεω όμως τώρα και ένα σμήνος από πολυκατοικίες πλησιάζει με ταχύτητα τις κόρες των ματιών μου. Να το γήπεδο, το βρήκα. Λίγο αριστερά… κάπου εδώ πρέπει να ‘ναι. Ναι…! Οδός Αλατσάτων. Να βρω και το 17 τώρα. Ορίστε να ΄το. Alatsaton 17, Egaleo, 12241, Hellas. 98 F / 37 C. Πολύ ζεστή εκεί, απορώ πως αντέχουν.
Η θεία μου, η αδερφή της μάνας μου δηλαδή πέρασε τα 50 και μου είπαν πως περνάει αιμηνόπαυση. Το googlαρα να μάθω τι έχει. Δεν έχει περίοδο πια. Αυτό ξέρω μονό σίγουρα. Εμμηνόπαυση όχι αιμηνόπαυση. Αφού το λέει το Internet προφανώς έτσι είναι. Εγώ νόμιζα πως η λέξη βγαίνει από το αίμα. Αλλά δεν με πολυνοιάζει κιόλας. Για μένα είτε έτσι είτε αλλιώς, εγώ eminopafsi θα το γράψω. Άλλωστε μονό στο PC γράφω πια. Και γιατρός δεν πρόκειται να γίνω μπας και χρειαστεί να το γράψω σε καμιά διάγνωση για καμιά 50αρα. Όχι, δεν έχω τίποτα με τις 50αρες. Μ' αρέσουν κιόλας. Το ομολογώ. Και τώρα που μένω μονός μου είναι και πιο εύκολο. Παλιά περίμενα να κοιμηθούν πρώτα οι γονείς μου. Αλλά για καλό και για κακό κλείδωνα πάντα την πόρτα του δωματίου μου, φορούσα τα ακουστικά μου, και με 2-3 κλικ… μπροστά μου οι πιο ωραίες 50αρες του κόσμου. Χοντρές, αδύνατες, πλαστικές και φυσικές, μαύρες, Κινέζες, λευκές, με σεξουαλικά βοηθήματα ή χωρίς. Ό,τι τραβάει η ψυχή σου.
Ξέφυγα όμως. Η μάνα της μάνας μου λοιπόν, και της θείας μου, η γιαγιά μου δηλαδή είναι άρρωστη. Γεράματα και γεροντική άνοια. Είναι κατάκοιτη πλέον και μένει εδώ στα Γιάννενα. Τώρα είναι ξαπλωμένη στο διπλανό δωμάτιο. Της αγοράσαμε και νοσοκομειακό κρεβάτι πρόσφατα. Ήταν απαραίτητο είπαν οι γονείς μου.
Την φροντίζει η μάνα μου όλο τον χρόνο. Σχεδόν δέκα μπορεί και δεκαπέντε μήνες τώρα. Έτσι αύριο έρχεται η θεία μου, η δεύτερη κόρη της, να την δει για λίγες μέρες. Είπε πως θα 'ρθει με το δικό της. Βαριέται λέει τόσες ώρες μέσα στο ΚΤΕΛ. Ήθελε λέει αρχικά να έρθει με αεροπλάνο αλλά δεν ήξερε πώς να κλείσει τα εισιτήρια μέσω Ίντερνετ. Έτσι είπε. Βλακείες! …σιγά το δύσκολο. Μάρκαρα την απόσταση στο Google-earth. 456 χλμ. Διάρκεια: περίπου 6 ώρες και 16 λεπτά. Για να δούμε θα πέσει μέσα;
Κάτι ακούστηκε από δίπλα από το δωμάτιο που κοιμάται η γιαγιά μου. Χαμήλωσα λίγο τα ηχεία. Ακούω ένα κομμάτι στο youtube που μου 'χει κολλήσει εδώ και μέρες. Charles Pasi. Ένας Γάλλος είναι που παίζει φυσαρμόνικα. Σηκώθηκα και κοίταξα από την πόρτα του δωματίου της. Μπα ήσυχη είναι… ροχαλίζει κιόλας. Με έχει αφήσει η μάνα μου να έχω το νου μου. Εκείνη βγήκε για ένα ποτό. Το δικαιούται. Ας κάνω ένα log-in στο facebook. Μπα... τίποτα. Ούτε notificaciones ούτε mensajes. Το έχω βάλει στα ισπανικά, να κάνω και εξάσκηση.
Είναι καλοκαίρι και όλες έχουν profile picture με μαγιό. Like, like, like. Το ωραίο να λέγεται, που θα έλεγε και η γιαγιά μου. Προφανώς δεν ξέρει τι είναι το facebook. Το Ίντερνετ όμως ξέρει. Λέει Ίντερνετ τονίζοντας το ‘ντ’ κιόλας. Θα σου πει είναι κάτι στο κομπιούτερ. Έτσι λέει το PC. Έτσι λέει και το τηλεκοντρόλ της τηλεόρασης βέβαια. Αλλά αφού εκείνη μπορεί και τα ξεχωρίζει εμένα δεν μου πέφτει λόγος.
Κι άλλα κλικ, και άλλα μαγιό. Ιούλιος μήνας και γέμισε ο κόσμος βυζιά. Το facebook δηλαδή.
***
Είμαι μόνος, οι γονείς μου έξω, η γιαγιά μου κοιμάται. Ας κατεβάσω μονό λίγο τα παντζούρια και θα σερφάρω σε εκείνα τα sites για τα οποία γονείς και παιδιά ποτέ δεν μιλάνε.
***
Σκούπισα το διαδικτυακό μου σπέρμα που από την κοκκινισμένη βάλανο κύλησε στην μακριά γραμμή της ζωής μου, στην δεξιά μου παλάμη. Έπειτα μπήκα στο δωμάτιο της ενενηντάχρονης σχεδόν γιαγιάς μου. Της ψιθύρισα πως την αγαπώ και πήγα να την φιλήσω στο μέτωπο. Αποτραβήχτηκα και την φίλησα στο μάγουλο. ‘Στο κεφάλι να με φιλήσεις μοναχά άμα παγώσω’, έτσι θα μου λέγε η ίδια. Αυτό το χωριάτικα τονισμένο μοναχά διαπέρασε αυστηρό το μυαλό μου και για λίγο τρόμαξα στην εικόνα.
Να θυμηθώ να κάνω μια διαγραφή ιστορικού πριν ξαπλώσω. Χρησιμοποιούν και οι γονείς μου τον ίδιο υπολογιστή σχεδόν κάθε μέρα.
