Πως σας ήρθε η ιδέα;
Κ.Λ.Ι.: Γυρίζω συχνά πίσω, στο παρελθόν, είναι κάτι που με εμπνέει. Μια χρονιά στις 31 του Δεκέμβρη βρέθηκα στο σπίτι κάποιων φίλων. Συζητήσαμε για τα περασμένα, για την ομορφιά κάποιων χρόνων που η αγάπη φώλιαζε στις καρδιές όλων. Καθώς μιλάγαμε μου φάνηκε πως διαβάζαμε κάτι σαν ημερολόγιο μια και αναφερόμασταν κυρίως σε γεγονότα που είχαν συμβεί καθορισμένους μήνες.
Έτσι σκέφθηκα πως θα ήταν πολύ πρωτότυπο να γράψω μια ιστορία που να μοιάζει και με ημερολόγιο. Άφησα λοιπόν τις σκέψεις μου να ταξιδέψουν μακριά να σμίξουν με τα παλιά και να δώσουν στον αναγνώστη την ευκαιρία να μπορεί να γράψει κι εκείνος κάτι που έζησε και δε θέλει να το ξεχάσει ποτέ ή και ακόμα να το μοιραστεί με κανέναν.
Που γράψατε το βιβλίο σας;
Κ.Λ.Ι.: Το έγραψα στο σπίτι μου, αργά το βράδυ, ακούγοντας απαλή μουσική.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Κ.Λ.Ι.: Ημερολόγιο.
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Κ.Λ.Ι.: Είναι η ζωή μιας Ελληνικής εύπορης οικογένειας μέσα σ’ ένα χρόνο. Κάθε μήνας που περνάει υπάρχει μια κενή σελίδα, η χρυσή σελίδα, όπου ο αναγνώστης μπορεί να γράψει κάτι απ’ την δική του ζωή. Κάτι που πέρασε εκείνο τον συγκεκριμένο μήνα ή ένα του όνειρο.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Κ.Λ.Ι.: Αγάπησα τον τρόπο που η Μαρίκα, γιαγιά πλέον, αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει την ζωή.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Κ.Λ.Ι.: Δυο πρόσωπα αγαπώ πολύ. Την Αγάπη και την Μαρίκα.
Η Αγάπη είναι υιοθετημένη, δεν το γνωρίζει και δε θα το μάθει ποτέ. Η θετή της μητέρα είναι η Μαρίκα. Η «ΑΓΑΠΗ» σαν όνομα και σα συναίσθημα έχει την ίδια έννοια γι’ αυτήν. Με την άμετρη αγάπη της προσπαθεί να κρατήσει τις ισορροπίες μέσα στην οικογένεια που πολλές φορές ταράσσονται.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Κ.Λ.Ι.: Μέσα από το συγκεκριμένο βιβλίο βγαίνει ένα μεγάλο νόημα. Το πόσο δυνατή είναι η αγάπη, αρκεί να είναι αληθινή.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Κ.Λ.Ι.: Αγωνιώ για το μέλλον.
Φοβάστε...
Κ.Λ.Ι.: Όχι βέβαια! Πιστεύω πως ο φόβος είναι ο χειρότερος εχθρός.
Αγαπάτε...
Κ.Λ.Ι.: Πιστεύω πως οι άνθρωποι που δεν μπορούν να αγαπήσουν είναι δυστυχισμένοι, κι εγώ νοιώθω ευτυχία.
Ελπίζετε...
Κ.Λ.Ι.: Σαφώς και ελπίζω σε κάτι καλύτερο. Αλίμονο αν δεν ελπίζαμε. Θα ήμασταν πέρα για πέρα δυστυχισμένοι.
Θέλετε...
Κ.Λ.Ι.: Θέλω... Σαφώς το πρώτο που πάντα ζητούσα και ζητώ είναι η υγεία, η ειρήνη μεταξύ λαών και η αγάπη ανάμεσα στους ανθρώπους.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Κ.Λ.Ι.: Όσοι πιστεύουν στην αγάπη.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Κ.Λ.Ι.: Για τρεις λόγους. Να μάθουμε να αγαπάμε, να συγχωρούμε, και να μπορέσουμε να ξεκλειδώσουμε ό,τι κρατούσαμε μέσα μας φυλακισμένο, αφού μας δίνει τη δυνατότητα να χρωματίσουμε με τις δικές μας σκέψεις τις χρυσές του σελίδες.
Γιατί δεν πρέπει;
Κ.Λ.Ι.: Δεν υπάρχει δεν πρέπει.
Που/πως μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Κ.Λ.Ι.: Στα βιβλιοπωλεία.
Που μπορούμε να βρούμε εσάς;
Κ.Λ.Ι.: Θα με βρείτε στο Facebook και στο blog.
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Κ.Λ.Ι.: Το κόκκινο.
Ποια μουσική;
Κ.Λ.Ι.: Παλιές απαλές μελωδίες.
Ποιο άρωμα;
Κ.Λ.Ι.: Άνθη λεμονιάς.
Ποιο συναίσθημα;
Κ.Λ.Ι.: Τα συναισθήματα είναι ποικίλα. Η αγάπη, ο φόβος για το αύριο, η συγχώρεση.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Κ.Λ.Ι.: Θεατρικό.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Κ.Λ.Ι.: Αρχικά είμαι μουσικός. Και μάλιστα πιστεύω πως η μουσική με έχει βοηθήσει πολύ στη συγγραφή μια και πολλοί λένε πως η γραφή μου έχει μουσικότητα.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Κ.Λ.Ι.: Δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος συγγραφέας. Διαβάζω πολύ και διαφόρους.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Κ.Λ.Ι.: Όχι δεν έχω επηρεαστεί από κανέναν συγγραφέα. Πιστεύω πως αν σε επηρεάσει κάποιος άλλος και προσπαθήσεις να τον μιμηθείς παύεις να είσαι εσύ. Στην τέχνη, στην οποιαδήποτε μορφή τέχνης δεν επιτρέπεται να αφήνεις τον εαυτόν σου να επηρεάζεται από άλλους, αυτό που βγαίνει από μέσα σου είναι η ίδια η ψυχή, η δική σου ψυχή, καθάρια.
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Κ.Λ.Ι.: Ξεκινώ μια ιστορία κάνοντας ένα πλάνο και γνωρίζοντας ακόμα και το τέλος. Βέβαια δεν κρύβω πως υπάρχουν φορές που στην πορεία της συγγραφής ενός έργου αλλάζουν κάποιες αρχικές σκέψεις και είναι σαν οι ίδιοι οι ήρωες μου να καθορίζουν τη μοίρα τους.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Κ.Λ.Ι.: Χρειάζονται και τα δυο. Οι εμπειρίες ζωής είναι βασικό στοιχείο για τη συγγραφή ενός μυθιστορήματος, αλλά και χωρίς τη φαντασία δεν νομίζω πως μπορεί να προχωρήσει.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Κ.Λ.Ι.: Η πρωτοτυπία και το πλούσιο λεξιλόγιο ώστε να μη συναντούμε επαναλαμβανόμενες λέξεις και φυσικά η σωστή δομή.
Τι την αποτυχία;
Κ.Λ.Ι.: Ένα βιβλίο που δε δίνει στον αναγνώστη μηνύματα για την ζωή ή που πλατειάζει χωρίς σκοπό και κουράζει, νομίζω πως είναι αποτυχημένο.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Κ.Λ.Ι.: Κατάχρηση; Όχι βέβαια. Πιστεύω πως η βιβλιοφαγία είναι αγάπη για το βιβλίο.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Κ.Λ.Ι.: Κρίκοι αλυσίδας.
 |
| Βιβλία της Καίτης Λιανού Ιωαννίδου και φωτογραφία της ίδιας από το προσωπικό της αρχείο. Στις έγχρωμες εικόνες το εξώφυλλο του νέου της βιβλίου "Χρυσές σελίδες". |
Ήταν το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για τα νέα βιβλία.
Ή αλλιώς, όχι μόνο το ερωτηματολόγιο του Προυστ.
Διανέμεται αποκλειστικά από το koukidaki.
Αν σας άρεσε, δείτε περισσότερες απαντήσεις επιλέγοντας την ετικέτα Ριντ Φερστ.
Αν είστε συγγραφέας και θέλετε να απαντήσετε στο ερωτηματολόγιο ακολουθείστε τον σύνδεσμο.
¤
«Ένα δάκρυ κύλησε… στο μάγουλο μου
ανεπαίσθητα… αναπολώντας
τα χνάρια μιας άλλης ζωής… πολύτιμης
Της ζωής μου… γραμμένη
σε ένα όμορφο Συναξάρι»
Μυρωμένες Στιγμές
γεννήθηκαν γεμάτες Ευλογία
Ώρες ατέλειωτες κυλούσαν
στα παιδικά χαμόγελα
π’ αντάμωσα!
Περισσότερα από/για την Καίτη Λιανού Ιωαννίδου:
