Η Χαρίκλεια Παπαποστόλου είναι μια νέα ζωγράφος που έκανε αίσθηση από τα πρώτα της κιόλας βήματα.
Αποφοίτησε το 2011 από τη Σχολή Καλών Τεχνών κι από τότε, ενθουσιάζει το κοινό με τις ατομικές της εκθέσεις.
Η τελευταία της έκθεση, “Όταν το χρώμα φωτίζει και πάλλεται” διοργανώθηκε από την γκαλερί “Έρση” στο Κολωνάκι και ολοκληρώθηκε με πολύ μεγάλη επιτυχία.
Ένας από τους πιο σημαντικούς κριτικούς τέχνης και σημειολόγος, μέλος της Academia Europaea, Χάρης Καμπουρίδης, βλέποντας τους ζωγραφικούς πίνακές της, σημείωσε:
“Στους πίνακες της Παπαποστόλου το χρώμα κυριαρχεί. Βρίσκεται σε κίνηση, σχηματίζει φόρμες αφαιρετικές, που επίσης μοιάζουν να κινούνται, ρευστές, όσο και παγιωμένες, σε διάλογο μεταξύ τους και σε μετασχηματισμό ταυτόχρονα. Ανοιχτά φωτεινά χρώματα, σαν φωτάκια στη σειρά, τονίζουν τους όγκους και κάνουν την όλη σύνθεση μια φαντασμαγορία ζωηρή, πανηγυρική σχεδόν. Έργα ρεμβαστικά, παίρνουν το βλέμμα του θεατή στους μικρούς εσωτερικούς λαβυρίνθους και αφού μεταδώσουν την περιπέτεια του βλέμματος, χαρίζουν την τελική αίσθηση μιας καλά οργανωμένης μηχανής που πάλλεται ρυθμικά, αισιόδοξα, ακατάβλητα”
Πώς ξεκίνησε αυτό το ταξίδι με τα χρώματα;
Χ.Π.: Το ταξίδι αυτό υπήρχε πάντα, καθώς από παιδί φανταζόμουν έτσι τη ζωή μου. Τη φανταζόμουν μέσα στα χρώματα, στις μπογιές και στα πινέλα. Ήταν το όνειρό μου και ποτέ δεν το άλλαξα για κάτι άλλο.
Τι σας εμπνέει;
Χ.Π.: Η ζωγραφική μου αρχικά είναι εγωιστική, γιατί εμπνέομαι από τα δικά μου συναισθήματα, τα οποία στην πορεία αποτυπώνω στα έργα μου.
Αυτό όμως δεν σημαίνει πως θέλω να κατανοήσει ο θεατής τα δικά μου συναισθήματα. Κυρίως με ενδιαφέρει να αναγνωρίσει στα έργα μου τα δικά του συναισθήματα.
Αν δεν είχατε αυτό τον τρόπο έκφρασης, πώς θα εκφραζόσασταν;
Χ.Π.: Αν δεν ήμουν ζωγράφος; Αυτό δεν μπορώ να το φανταστώ με τίποτα. Γενικά όμως θα μπορούσα να εκφραστώ και μέσα από άλλες μορφές τέχνης, γιατί το να πορεύομαι με την τέχνη είναι μια δική μου μεγάλη ανάγκη.
Το γεγονός ότι από τις πρώτες εκθέσεις έργων γνώρισατε ανταπόκριση από το κοινό, σας έχει αγχώσει για το μέλλον;
Χ.Π.: Όχι, αφού πάντα προσπαθώ πάρα πολύ και χαίρομαι όταν υπάρχει ανταπόκριση. Θα πρέπει να σημειώσω όμως πως η επιτυχία μιας έκθεσης δεν οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στον ζωγράφο.
Οι πίνακές σας χαίρουν πολλών αναγνώσεων αναλόγως του κοινού. Οι φόρμες σας μοιάζουν να κινούνται, όμως διαλύονται ή σμίγουν; Γιατί επέλεξατε την αφαιρετική απεικόνιση;
Χ.Π.: Πάντα ελπίζω τα έργα μου να έχουν διαφορετικές ερμηνείες και να προκαλούν συναισθήματα που εγώ δεν είχα φανταστεί. Νιώθω έτσι ότι ο θεατής κάνει το έργο δικό του και αυτό με συγκινεί πολύ.
Πράγματι οι φόρμες βρίσκονται σε κίνηση σύμφωνα με όλα όσα περιγράφετε, με το να διαλύονται και να σμίγουν ξανά. Αυτό συμβαίνει διότι τα έργα μου συμβολίζουν την ίδια τη ζωή και τη συνέχεια –εξέλιξή της. Βέβαια, με ό,τι σημαίνει αυτό και με όποιον τρόπο μεταφράζεται για τον κάθε ένα από εμάς χωριστά.
Τέλος την αφαιρετική απεικόνιση δεν την διάλεξα ακριβώς, απλώς μου βγαίνει αβίαστα -αυτή είναι η τάση μου και την ακολουθώ.
Έκανε την πρώτη της ατομική έκθεση στην γκαλερί Έρση του Κολωνακίου η οποία στέφτηκε με επιτυχία τόσο λόγω προσέλευσης κοινού όσο και πωλήσεων! Έχει προγραμματίσει μια νέα έκθεση το Νοέμβριο στον Φιλολογικό σύλλογο Παρνασσός και την άνοιξη του 2015 θα φιλοξενηθούν έργα της σε δύο γκαλερί του Λονδίνου.
Προς το παρόν, τα έργα της προσφέρονται στο Αθηναϊκό κοινό στα πλαίσια του Art links.
Τι είναι το Αrt links;
Μια έκθεση τέχνης που συνδέει τους καλλιτέχνες με το κοινό!
Ένα εξαήμερο εκδηλώσεων αφιερωμένο στην τέχνη.
Την Παρασκευή 17 Οκτωβρίου έως και την Τετάρτη 22 στο HUB EVENTS, στα Πετράλωνα. Πειραιώς 133 & Αλκμήνης 5.
Κάθε μέρα από τις 12 το μεσημέρι μέχρι και μετά τα μεσάνυχτα.
Γενική είσοδος: 2 ευρώ.
Είσοδος για τις συναυλίες και τη stand up comedy 10 ευρώ.
Απολαύστε τους ζωγραφικούς πίνακες της Χαρίκλειας Παπαποστόλου καθ’ όλη τη διάρκεια του Art links. Από τις 17 έως τις 22 Οκτωβρίου, στο Hub Events.
Εγκαίνια: Παρασκευή 17 Οκτώβρη, στις 19.00
Η ζωγράφος θα βρίσκεται καθημερινά στον χώρο της έκθεσης από τις 17.00 έως 22.00
Παρατηρώντας τους πίνακες της Χαρίκλειας...
Κυριαρχούν οι καμπύλες και οι αντιθέσεις. Φόρμες μεγαλύτερες ή μικρότερες που διασπώνται ή επανασυντίθενται, ενώνονται ή χωρίζουν, περιστρέφονται, κατρακυλάνε, ανεβαίνουν ή κατεβαίνουν... όμως πάντα κινούνται. Κάπου κάπου, ξανακοιτάζοντας τον ίδιο πίνακα, μου φαίνεται ότι πια δε περιστρέφονται οι γραμμές του αλλά σχηματίζουν αφηρημένα σχήματα φιγούρων, προσώπων... Ένας ολόκληρος κόσμος από χρωματιστές πιτσίλες, ανάγλυφες στον καμβά, ξεπροβάλλουν και ενεργοποιούν τη φαντασία. Άλλοτε, ένα τοπίο μοιάζει με χάρτη άγνωστου πλανήτη -ή ανεξερεύνητης γήινης γωνιάς; Άλλοτε, με λεκέδες από μαύρη ή χρωματιστή μελάνη κι άλλοτε, με ένα σύμπαν από μικροπράγματα ή το απέραντο κενό.