Πως σας ήρθε η ιδέα;
Κ.Ε.: Το βιβλίο είναι μια σταχυολόγηση από μικρά διηγηματάκια που γράφτηκαν για κάποιο διαδικτυακό περιοδικό. Η έκδοσή του προέκυψε περίπου τυχαία, δεν σχεδιάστηκε από πριν.
Που γράψατε το βιβλίο σας;
Κ.Ε.: Όπως προανέφερα, τα διηγήματα γράφτηκαν σε διαφορετικούς χρόνους για ένα περιοδικό μηνιαίας έκδοσης. Κυρίως γράφω στο σπίτι μου, στο λάπτοπ μου, σε ανύποπτους χρόνους, ανάμεσα σε σερφάρισμα στα κοινωνικά δίκτυα και …ρίξιμο πασιέντζας!
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Κ.Ε.: Δεν είναι κάτι που μπορώ να υπολογίσω αφού δεν υπήρχε συγκεκριμένη χρονική περιοδικότητα γραφής.
Πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Κ.Ε.: Θα τολμούσα να πω ότι πρόκειται για μια μάλλον «γυναικεία» ματιά στα πράγματα. Αλλά και για μια ματιά που αποτυπώνει επίσης αρκετά τη δική μου γενιά και τα βιώματά της.
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Κ.Ε.: Οι «ήρωες» των 12 διηγημάτων, άνδρες ή γυναίκες, είναι πρόσωπα που πιστεύω πως ο αναγνώστης αναγνωρίζει ως οικεία. Κινούνται και δοκιμάζουν τις αντοχές τους ή τις σχέσεις τους, μέσα σε καταστάσεις που όλοι μας έχουμε βρεθεί ή τις έχουμε συναντήσει δίπλα μας.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Κ.Ε.: Τον τρόπο που το υποδέχτηκαν οι άνθρωποι που μ’ αγαπούν. Χάρηκαν και συγκινήθηκαν γι’ αυτή την έκδοση, πολλαπλάσια απ’ ότι εγώ. Αυτό ήταν για μένα ένα δώρο, το ότι δηλαδή μ’ έκανε να νιώσω σημαντική γι’ αυτούς.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Κ.Ε.: Δεν τα πήγαινα ποτέ καλά με τους ήρωες. Υπήρχαν και υπάρχουν σ’ όλη μου τη ζωή άνθρωποι που θαύμαζα και θαυμάζω. Όμως αυτοί είναι κυρίως πρόσωπα που γνωρίζω. Και είναι καθημερινοί, είναι τρωτοί, είναι ευάλωτοι. Δεν έχουν το προφίλ του «ήρωα», έτσι όπως έχουμε συνηθίσει να το αποτυπώνουμε.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Κ.Ε.: Θέλω να πιστεύω, όχι την αίσθηση ότι έχασε την ώρα του…
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Κ.Ε.: Τι κινδύνους μπορεί να ενέχει το μέλλον μιας κοινωνίας που έχουν καταλυθεί όλες της οι βεβαιότητες.
Φοβάστε...
Κ.Ε.: Μονίμως.
Αγαπάτε...
Κ.Ε.: Ευτυχώς!
Ελπίζετε...
Κ.Ε.: Μέχρι τελικής πτώσεως.
Θέλετε...
Κ.Ε.: Από πού ν’ αρχίσω;
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Κ.Ε.: Δεν πολυπείθομαι από τις λατρείες, γενικώς. Προσωπικά, θα μου αρκούσε, κλείνοντας την τελευταία του σελίδα, να κρατούσαν ένα γλυκόπικρο μειδίαμα στα χείλη…
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Κ.Ε.: Και με τα «πρέπει» δεν έχω την καλύτερη σχέση. Οπότε, δεν μπορώ να πω τίποτα.
Γιατί δεν πρέπει;
Κ.Ε.: Είπαμε. Ας αποφύγουμε όσο μπορούμε τα «πρέπει» και τα «δεν πρέπει».
Που/πως μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Κ.Ε.: Σε κεντρικά βιβλιοπωλεία, αλλά και σε διαδικτυακή παραγγελία μέσα από το e-books.gr.
Που μπορούμε να βρούμε εσάς;
Κ.Ε.: Στο κινητό μου τηλέφωνο σίγουρα. Δεν κλείνει σχεδόν ποτέ!
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Κ.Ε.: Χμ, ίσως κάτι σε φωτεινό λιλά.
Ποια μουσική;
https://www.youtube.com/watch?v=d0-5tuStyro
Ποιο άρωμα;
Κ.Ε.: Αυτό που αναδύει το βρεγμένο χώμα ίσως.
Ποιο συναίσθημα;
Κ.Ε.: Κλίνω προς την συγκίνηση, χωρίς ωστόσο υπερβολές.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Κ.Ε.: Τηλεοπτική σειρά αυτοτελών επεισοδίων.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Κ.Ε.: Δεν θα με χαρακτήριζα συγγραφέα. Είναι κάτι που το αναφέρω εισαγωγικά και στο βιβλίο μου.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Κ.Ε.: Τον Χρήστο Χωμενίδη. Θεωρώ ότι είναι μακράν ό,τι καλύτερο διαθέτει η σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία, που δεν απευθύνεται σε μετριότητες.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Κ.Ε.: Όχι. Άλλωστε, δεν θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου βιβλιοφάγο.
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Κ.Ε.: Με δεδομένο ότι είμαι νέα στο «κουρμπέτι», για την ώρα κρατάω τον έλεγχο. Δεν ξέρω εάν επιχειρήσω στη συνέχεια να ξαναγράψω, ειδικά ένα μεγάλο μυθιστόρημα, πώς θα εξελιχθεί. Επιφυλάσσομαι…
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Κ.Ε.: Πρώτα και κύρια, διάθεση.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Κ.Ε.: Υποθέτω πολλοί παράγοντες.
Τι την αποτυχία;
Κ.Ε.: Επίσης πολυπαραγοντική κι αυτή, πιστεύω. Αυτό που ωστόσο εκτιμώ ότι αποτελεί πρόβλημα, είναι πως πολλές φορές οι παράγοντες που καθορίζουν την επιτυχία ή την αποτυχία δεν έχουν να κάνουν με την πραγματική αξία του περιεχομένου ενός βιβλίου. Ασφαλώς δεν είναι ο κανόνας αυτός, αλλά ξέρουμε, δυστυχώς, ότι συμβαίνει συχνά.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Κ.Ε.: Ασφαλώς και μπορεί. Και βεβαίως, σ’ αυτή την περίπτωση, ενδέχεται να αποβεί και βλαβερή, όπως όλες οι καταχρήσεις. Θέλω να πω, δηλαδή, ενέχει τον κίνδυνο να αγγίξει τα όρια ενός ιδιότυπου «αυτισμού». Η ζωή είναι έξω, η πραγματική ζωή εννοώ. Αυτή που εμπεριέχει ανθρώπινη συναναστροφή και όχι απομόνωση.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Κ.Ε.: «Προχωρώντας και αναθεωρώντας». Ο τίτλος είναι δανεικός, από το βιβλίο του φίλου Νίκου Μπίστη. Πρόκειται για πολιτικό βιβλίο, ωστόσο εγώ δεν θα το περιόριζα στην πολιτική ματιά μου στα πράγματα, αλλά συνολικά στο πώς βλέπω τα πάντα στη ζωή μου.
Το εξώφυλλο της συλλογής διηγημάτων της Κατερίνας Επιτροπάκη "Οι λοιποί συγγενείς" και φωτογραφία της ίδιας από το προσωπικό της αρχείο. |
Ήταν το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για τα νέα βιβλία.
Ή αλλιώς, όχι μόνο το ερωτηματολόγιο του Προυστ.
Διανέμεται αποκλειστικά από το koukidaki.
Αν σας άρεσε, δείτε περισσότερες απαντήσεις επιλέγοντας την ετικέτα Ριντ Φερστ.
Αν είστε συγγραφέας και θέλετε να απαντήσετε στο ερωτηματολόγιο ακολουθείστε τον σύνδεσμο.