koukidaki: Ο V. Ludens για το "Καλειδοσκόπιο"

Το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για τα νέα βιβλία.

Ή αλλιώς, όχι μόνο το ερωτηματολόγιο του Προυστ.

Οι συγγραφείς έχουν μία μέρα για να απαντήσουν τις ερωτήσεις της λίστας προκειμένου να γνωρίσουμε το νέο τους -τις περισσότερες φορές ακυκλοφόρητο- βιβλίο. Οι ερωτήσεις έχουν γραφτεί εξ ολοκλήρου από εμένα. Εκείνοι ευθύνονται για τις απαντήσεις και μόνο. Κι εσείς για τις εντυπώσεις.

Πως σας ήρθε η ιδέα;

V.L.: Αυθόρμητα.

Που γράψατε το βιβλίο σας;

V.L.: Σε τετράδια και μπλοκάκια: στο σπίτι, στα καφέ, στην θάλασσα, κοντά σε αρχαία ερείπια, στους πνιγμένους στα χημικά δρόμους.

Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;

V.L.: Δέκα χρόνια περίπου και για τους δυο τόμους.

Πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;

V.L.: Ερωτικό φιλοσοφικό αντιμυθιστόρημα.

Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;

V.L.: - Ένα αρθρωτό-καλειδοσκοπικό αντιμυθιστόρημα σε δυο τόμους (ο δεύτερος θα κυκλοφορήσει λίγο πριν τα Χριστούγεννα).

- Ένας περιπλανώμενος. Ένας flâneur.

- Μια περιπλάνηση, στον χώρο («απ' το παγωμένο Aberdeen μέχρι το Λιβυκό»), στον χρόνο, στον κόσμο του έρωτα, της επανάστασης, του θανάτου.

- Ένα τολμηρό ερωτογράφημα σε γλώσσα άλλοτε ονειρική, σαν αυτή του ασυνείδητου, άλλοτε ρεαλιστική, σαν του σαρκικού έρωτα.

- Το βαθύ αγεφύρωτο ρήγμα ανάμεσα στο άπειρο της επιθυμίας και το πεπερασμένο της ύπαρξης, το πεπερασμένο της πραγματικότητας.

- Καλειδοσκοπικές εικόνες-αφηγήσεις εξεγέρσεων ενάντια στο Κράτος –ανάμεσά τους ο Δεκέμβρης του 2008 στην Ελλάδα– μέσα από τα κάτοπτρα της ελπίδας για μια καινούργια γη κάτω από έναν καινούργιο ουρανό.

- Φουτουριστικά προτάγματα επαναστατικοποίησης της Φύσης, του χρόνου και του χώρου σαν μορφές ύπαρξης της ύλης.

- Μια περιπλάνηση, που δεν παύει ποτέ να είναι ερωτική, με συντροφιά γυναίκες, βιβλία, νότες, χρώματα, στοχαστές, ποιητές, επαναστάτες.

Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;

V.L.: Τα πάντα, είναι κομμάτι, ένα είδος «φράκταλ», της ζωής μου.

Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;

V.L.: Δεν έχω πια ήρωες, εξάλλου η ζωή και η ιστορία είναι γεμάτες αφανείς ήρωες.

Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;

V.L.: Δεν μου αρέσουν οι ντιρεκτίβες, είμαι υπέρ της απόλυτης ελευθερίας στην τέχνη οπότε κάθε αναγνώστης θα αποφασίσει μόνος του τι του πρόσφερε μετά την ολοκλήρωση της ανάγνωσης.

Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;

V.L.: Αν υπάρχει θα την βρείτε κρυμμένη ανάμεσα στις γραμμές και τις λέξεις του βιβλίου.

Φοβάστε...

V.L.: Ε, ναι, και λοιπόν;

Αγαπάτε...

V.L.: Απόλυτα.

Ελπίζετε...

V.L.: Μα δεν λένε πως η ελπίδα είναι για τους απελπισμένους;

Θέλετε...

V.L.: Αν μου κάνατε αυτή την ερώτηση τετ-α-τετ, θα σας κοιτούσα στα μάτια, θα χαμογελούσα αλλά δεν θα απαντούσα.

Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;

V.L.: Οι απελευθερωμένοι, οι ελευθεριακοί, οι ονειροπόλοι.

Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;

V.L.: Δεν πρέπει. Αρκετά πια με τους καταναγκασμούς. Είστε ελεύθεροι/ες να μην το διαβάσετε.

Γιατί δεν πρέπει;

V.L.: Γιατί, παραφράζοντας και αντιστρέφοντας τον Βάλτερ Μπένγιαμιν, «κάθε δευτερόλεπτό του χρόνου είναι η μικρή πύλη μέσα από την οποία θα μπορούσε να εισέλθει [...]», και στον τομέα της τέχνης, ο Μεγάλος Αδερφός ή μια δυστοπία τύπου «Φαρενάιτ 451», οπότε καλό είναι να μην το έχετε στις βιβλιοθήκες σας. Αλλά και γιατί μπορεί να σας βάλει στον πειρασμό να κάνετε αχαλίνωτο σεξ.

Που/πως μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;

V.L.: Στα βιβλιοπωλεία, στο βιβλίο-καφέ-μπαρ Λοκομοτίβα - γωνία Σολωμού και Μπόταση στα Εξάρχεια, και επί παραγγελία από το Πολύτροπον.

Που μπορούμε να βρούμε εσάς;

V.L.: Ψάξτε στους χωροχρόνους-σελίδες του «Καλειδοσκόπιου» αλλά γιατί πρέπει να με βρείτε;

Ποιο χρώμα του ταιριάζει;

V.L.: Το κόκκινο του πάθους για τον πρώτο τόμο. Στον δεύτερο ταιριάζει ίσως και άλλο χρώμα.

Ποια μουσική;

V.L.: Το «Je T' aime» (Jane Birkin et Serge Gainsbourg), η «Μπαλάντα των τυχοδιωκτών (πειρατών)» του Κουρτ Βάιλ, το τανγκό «Γιουκάλι», του ίδιου, και το «A las barricadas».

Ποιο άρωμα;

V.L.: Το άρωμα που φορά κάθε ξεχωριστή γυναίκα, το «άρωμα» της θάλασσας, των δακρυγόνων, και το «One Man Show».

Ποιο συναίσθημα;

V.L.: Ο έρωτας για την Γυναίκα και η φλογερή επιθυμία για την καθολική απελευθέρωση των ανθρώπων από κάθε μορφής καταπίεση.

Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;

V.L.: Εξέγερση αλλά και γυναίκα σε οργασμό. Εξ' άλλου η διέγερση και η εξέγερση διαφέρουν μόνο ως προς το πρόθεμα.

Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;

V.L.: Θα ήμουν πάλι αυτός που είμαι. Απλά δεν θα έγραφα και θα είχα, ίσως, μια διαφορετική αντίληψη κάποιων πραγμάτων. Η συγγραφή ανοίγει νέους ορίζοντες.

Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;

V.L.: Ανελλιπώς κανέναν.

Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;

V.L.: Πολλοί. Θα τους βρείτε και αυτούς στο Καλειδοσκόπιο.

Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;

V.L.: Αν και δεν υπάρχουν «ήρωες» στο έργο μου, αλληλοεπηρεαζόμαστε με τα πρόσωπα που υπάρχουν εκεί.

Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;

V.L.: Και τα δυο.

Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;

V.L.: Δεν ξέρω.

Τι την αποτυχία;

V.L.: Δεν ξέρω.

Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;

V.L.: Φυσικά, αλλά πού είναι το πρόβλημα;

Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;

V.L.: Ίσως το «φυγάς θεόθεν και αλήτης» του Εμπεδοκλή.

"Kαλειδοσκόπιο" -V.Ludens

Με μια, μάλλον άγνωστη, τοποθέτηση του Ένγκελς στις πρώτες του σελίδες, υπέρ της έκφρασης του φυσικού ρωμαλέου αισθησιασμού και της σεξουαλικής επιθυμίας στην λογοτεχνία και την παρότρυνσή του προς τους Σοσιαλιστές να παραμερίσουν ανοιχτά τις προκαταλήψεις των φιλισταίων και να μιλάνε για πράγματα που κάνουν μέρα ή νύχτα, για φυσιολογικά, απαραίτητα και εξαιρετικά απολαυστικά πράγματα, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πολύτροπον το «Καλειδοσκόπιο - upon the flaming banks of time», πρώτος τόμος, του V. Ludens.

- Ένα αρθρωτό-καλειδοσκοπικό αντιμυθιστόρημα σε δυο τόμους.

- Ένας περιπλανώμενος. Ένας flâneur.

- Καλειδοσκοπικές εικόνες-αφηγήσεις εξεγέρσεων ενάντια στο Κράτος –ανάμεσά τους ο Δεκέμβρης του 2008 στην Ελλάδα– μέσα απ᾽ τα κάτοπτρα της ελπίδας για μια καινούργια γη κάτω από έναν καινούργιο ουρανό.

- Μια περιπλάνηση, που δεν παύει ποτέ να είναι ερωτική, με συντροφιά γυναίκες, βιβλία, νότες, χρώματα, στην διάρκεια της οποίας ο flâneur, ο αφηγητής ή άλλα πρόσωπα, «συνομιλούν» ή μάλλον ανα-καλούν, τον Αρχίλοχο, τον Πίνδαρο, τον Όμηρο, τον Αριστοφάνη, αλλά και τον Τζορντάνο Μπρούνο, τον Μπέρναρντ Σο, τον Νικολάι Φιοντόροφ, τον Διονύσιο Σολωμό, τον Πλατόνοφ, τον Χλέμπνικοφ, τους υπερρεαλιστές, τον Τρότσκι (ή μάλλον μια μελλοντιαία εκδοχή της Τετάρτης Διεθνούς), τον Βάλτερ Μπένγιαμιν, τον Ερνστ Μπλοχ, τον Ανδρέα Εμπειρίκο –πότε σαν Αρχάγγελο Ανδρέα, πότε σαν Ανδρέα Σπερχή– και τους εντάσσουν στο μέτωπο της απελευθερωτικής πάλης ενάντια στην όποια δυστοπία, είτε κοινωνική είτε φυσική.