Το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για τα νέα βιβλία.
Ή αλλιώς, όχι μόνο το ερωτηματολόγιο του Προυστ.
Πως σας ήρθε η ιδέα;
Χ.Α.: Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου είμαι συλλέκτης. Συλλέκτης εικόνων, ιστοριών, στιγμών, σκέψεων, συναισθημάτων. Οτιδήποτε περνάει από μπροστά μου και μου κινεί το ενδιαφέρον το αρπάζω και το ρίχνω μέσα μου. Το κρατάω εκεί ώσπου να έρθει η ώρα του, να το βγάλω στην επιφάνεια και να αρχίσω να το μελετάω εξαντλητικά, εξονυχιστικά για να μπορέσω να βρω την αλήθειά του. Από μια τέτοια στιγμή, από κάποιες σκέψεις, κάποιες εικόνες που φύλαγα μέσα μου προέκυψε και αυτό το βιβλίο.
Χ.Α.: Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου είμαι συλλέκτης. Συλλέκτης εικόνων, ιστοριών, στιγμών, σκέψεων, συναισθημάτων. Οτιδήποτε περνάει από μπροστά μου και μου κινεί το ενδιαφέρον το αρπάζω και το ρίχνω μέσα μου. Το κρατάω εκεί ώσπου να έρθει η ώρα του, να το βγάλω στην επιφάνεια και να αρχίσω να το μελετάω εξαντλητικά, εξονυχιστικά για να μπορέσω να βρω την αλήθειά του. Από μια τέτοια στιγμή, από κάποιες σκέψεις, κάποιες εικόνες που φύλαγα μέσα μου προέκυψε και αυτό το βιβλίο.
Που γράψατε το βιβλίο σας;
Χ.Α.: Στην ησυχία του δωματίου μου, στην κουφόβραση του μπαλκονιού μου, μπροστά στη θάλασσα την ώρα που σουρούπωνε, μέσα στο αυτοκίνητο σε ατέλειωτες διαδρομές στην πόλη…
Χ.Α.: Στην ησυχία του δωματίου μου, στην κουφόβραση του μπαλκονιού μου, μπροστά στη θάλασσα την ώρα που σουρούπωνε, μέσα στο αυτοκίνητο σε ατέλειωτες διαδρομές στην πόλη…
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Χ.Α.: Ο χρόνος είναι σχετική έννοια. Ημερολογιακά δεν μου πήρε πολύ χρόνο, ψυχικά όμως ήταν ένα τεράστιο ταξίδι που διεκδίκησε ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου.
Χ.Α.: Ο χρόνος είναι σχετική έννοια. Ημερολογιακά δεν μου πήρε πολύ χρόνο, ψυχικά όμως ήταν ένα τεράστιο ταξίδι που διεκδίκησε ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου.
Πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Χ.Α.: Είναι ξεκάθαρα ένα ψυχολογικό μυθιστόρημα.
Χ.Α.: Είναι ξεκάθαρα ένα ψυχολογικό μυθιστόρημα.
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Χ.Α.: Οι ήρωες του βιβλίου μου είναι τέσσερις άνθρωποι, δυο γυναίκες και δυο άνδρες, χωρίς οικογενειακές υποχρεώσεις, οι οποίοι μπλέκονται μεταξύ τους σε τρεις παράλληλες σχέσεις, εν γνώσει τους. Ο καθένας τους έχει παγιωμένες αντιλήψεις για τη ζωή και τον κόσμο, για τον εαυτό του και τις σχέσεις του με τους άλλους• έχουν διαφορετικά όρια, διαφορετικά όνειρα, ευχές, αντοχές, σαν να κοιτούν σε διαφορετικά σημεία του ορίζοντα. Προσχωρούν σ’ αυτές τις σχέσεις ο καθένας για τους δικούς του λόγους και τις χειρίζονται ο καθένας με τους δικούς τους τρόπους. Η παράξενη αυτή συνεύρεσή τους, το ζύμωμά τους γεννά μέσα τους μια σειρά από θεμελιώδη ερωτήματα, που είναι και η ραχοκοκαλιά του βιβλίου: τι είναι έρωτας, τι είναι αγάπη, αν υπάρχει ψυχή και αδελφές ψυχές, αν υπάρχει καθολικό, απόλυτο σωστό, αν χρειαζόμαστε τις ταμπέλες στη ζωή μας, κατά πόσο μας ορίζουν οι ανάγκες μας ή η λογική μας. Είναι ερωτήματα που θέτει ο ένας ήρωας στο σύντροφό του και στη συνέχεια, σαν ντόμινο, περνούν από το ένα ζευγάρι στο άλλο, τα επηρεάζουν, άρουν τις βεβαιότητές τους, δυναμιτίζουν τις αλήθειές τους, τα κάνουν να εξερευνούν τα όρια και τις αντοχές τους. Όλοι, και οι τέσσερις, κάποια στιγμή λένε «ίσως», αποδέχονται και μια άλλη αλήθεια δίπλα στη δική τους. Αυτό το «ίσως» είναι και η ουσία του βιβλίου. Αυτό το «ίσως» είναι τελικά το κόστος της συνύπαρξής μας, της συνδιαλλαγής μας με άλλους ανθρώπους• γιατί πιστεύω πως κάθε σχέση είναι μια συνδιαλλαγή κι ένα ταξίδι, πρώτα μέσα στον εαυτό μας και μετά μέσα στον άλλο…
Χ.Α.: Οι ήρωες του βιβλίου μου είναι τέσσερις άνθρωποι, δυο γυναίκες και δυο άνδρες, χωρίς οικογενειακές υποχρεώσεις, οι οποίοι μπλέκονται μεταξύ τους σε τρεις παράλληλες σχέσεις, εν γνώσει τους. Ο καθένας τους έχει παγιωμένες αντιλήψεις για τη ζωή και τον κόσμο, για τον εαυτό του και τις σχέσεις του με τους άλλους• έχουν διαφορετικά όρια, διαφορετικά όνειρα, ευχές, αντοχές, σαν να κοιτούν σε διαφορετικά σημεία του ορίζοντα. Προσχωρούν σ’ αυτές τις σχέσεις ο καθένας για τους δικούς του λόγους και τις χειρίζονται ο καθένας με τους δικούς τους τρόπους. Η παράξενη αυτή συνεύρεσή τους, το ζύμωμά τους γεννά μέσα τους μια σειρά από θεμελιώδη ερωτήματα, που είναι και η ραχοκοκαλιά του βιβλίου: τι είναι έρωτας, τι είναι αγάπη, αν υπάρχει ψυχή και αδελφές ψυχές, αν υπάρχει καθολικό, απόλυτο σωστό, αν χρειαζόμαστε τις ταμπέλες στη ζωή μας, κατά πόσο μας ορίζουν οι ανάγκες μας ή η λογική μας. Είναι ερωτήματα που θέτει ο ένας ήρωας στο σύντροφό του και στη συνέχεια, σαν ντόμινο, περνούν από το ένα ζευγάρι στο άλλο, τα επηρεάζουν, άρουν τις βεβαιότητές τους, δυναμιτίζουν τις αλήθειές τους, τα κάνουν να εξερευνούν τα όρια και τις αντοχές τους. Όλοι, και οι τέσσερις, κάποια στιγμή λένε «ίσως», αποδέχονται και μια άλλη αλήθεια δίπλα στη δική τους. Αυτό το «ίσως» είναι και η ουσία του βιβλίου. Αυτό το «ίσως» είναι τελικά το κόστος της συνύπαρξής μας, της συνδιαλλαγής μας με άλλους ανθρώπους• γιατί πιστεύω πως κάθε σχέση είναι μια συνδιαλλαγή κι ένα ταξίδι, πρώτα μέσα στον εαυτό μας και μετά μέσα στον άλλο…
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Χ.Α.: Τον τρόπο που οι ήρωές αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, το ζύμωμα ανάμεσά τους, την προσπάθειά τους να κρατηθούν στα κεκτημένα τους, στα γνωστά και πεπατημένα τους και συγχρόνως την αδυναμία τους να αγνοήσουν, να παραβλέψουν την καινούργια αλήθεια που τους δείχνει ο σύντροφός τους. Ο άνθρωπος, ο κάθε άνθρωπος ζει μέσα από τις σχέσεις του με τους άλλους ανθρώπους κι αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στο βιβλίο.
Χ.Α.: Τον τρόπο που οι ήρωές αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, το ζύμωμα ανάμεσά τους, την προσπάθειά τους να κρατηθούν στα κεκτημένα τους, στα γνωστά και πεπατημένα τους και συγχρόνως την αδυναμία τους να αγνοήσουν, να παραβλέψουν την καινούργια αλήθεια που τους δείχνει ο σύντροφός τους. Ο άνθρωπος, ο κάθε άνθρωπος ζει μέσα από τις σχέσεις του με τους άλλους ανθρώπους κι αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στο βιβλίο.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Χ.Α.: Οι ήρωές μου είναι αμφιλεγόμενοι χαρακτήρες. Από τα σχόλια που έχω ακούσει μέχρι σήμερα από τους αναγνώστες οι γνώμες διχάζονται για τον κάθε έναν από τους τέσσερις. Κάποιοι επικροτούν, κάποιοι καταδικάζουν, κάποιοι κατανοούν, κάποιοι απορρίπτουν. Ωστόσο ο ήρωας που συγκεντρώνει μάλλον τη γενική κατακραυγή και απόρριψη είναι ο δικός μου αγαπημένος.
Χ.Α.: Οι ήρωές μου είναι αμφιλεγόμενοι χαρακτήρες. Από τα σχόλια που έχω ακούσει μέχρι σήμερα από τους αναγνώστες οι γνώμες διχάζονται για τον κάθε έναν από τους τέσσερις. Κάποιοι επικροτούν, κάποιοι καταδικάζουν, κάποιοι κατανοούν, κάποιοι απορρίπτουν. Ωστόσο ο ήρωας που συγκεντρώνει μάλλον τη γενική κατακραυγή και απόρριψη είναι ο δικός μου αγαπημένος.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Χ.Α.: Μια άλλη αλήθεια δίπλα στη δική του, μάλλον περισσότερες αλήθειες δίπλα στη δική του.
Χ.Α.: Μια άλλη αλήθεια δίπλα στη δική του, μάλλον περισσότερες αλήθειες δίπλα στη δική του.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Χ.Α.: Δεν μ’αρέσει να εγκλωβίζομαι σε αγωνίες, φόβους και υποθετικές εξελίξεις. Μια λέξη που μισώ πραγματικά είναι το «αν».
Χ.Α.: Δεν μ’αρέσει να εγκλωβίζομαι σε αγωνίες, φόβους και υποθετικές εξελίξεις. Μια λέξη που μισώ πραγματικά είναι το «αν».
Φοβάστε...
Χ.Α.: Δεν ξέρω… Την ανημπόρια ίσως…
Χ.Α.: Δεν ξέρω… Την ανημπόρια ίσως…
Αγαπάτε...
Χ.Α.: Άπειρα πράγματα…
Χ.Α.: Άπειρα πράγματα…
Ελπίζετε...
Χ.Α.: Περισσότερο πιστεύω. Σε ένα σημείο του βιβλίου γράφω: «Ύπουλος αντίπαλος η ελπίδα, σερνάμενος, σιγανός. Σε σώζει και σε καταστρέφει. Σε κρατάει δέσμιο και σε απελευθερώνει. Σε κάνει όμηρο του ίδιου σου του εαυτού, να κοιτάζεις αλλά να μη βλέπεις, να ακούς αλλά να μην καταλαβαίνεις. Είναι ένας άλλος τρόπος να κατανοείς και να ερμηνεύεις ό,τι γίνεται γύρω σου, στρεβλός, περασμένος μέσα από το φίλτρο της ανάγκης σου και των αντοχών σου».
Χ.Α.: Περισσότερο πιστεύω. Σε ένα σημείο του βιβλίου γράφω: «Ύπουλος αντίπαλος η ελπίδα, σερνάμενος, σιγανός. Σε σώζει και σε καταστρέφει. Σε κρατάει δέσμιο και σε απελευθερώνει. Σε κάνει όμηρο του ίδιου σου του εαυτού, να κοιτάζεις αλλά να μη βλέπεις, να ακούς αλλά να μην καταλαβαίνεις. Είναι ένας άλλος τρόπος να κατανοείς και να ερμηνεύεις ό,τι γίνεται γύρω σου, στρεβλός, περασμένος μέσα από το φίλτρο της ανάγκης σου και των αντοχών σου».
Θέλετε...
Χ.Α.: Τόσο πολλά…
Χ.Α.: Τόσο πολλά…
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Χ.Α.: Όλοι όσοι αντέχουν να διαβάσουν κάτι παραπάνω από ένα Άρλεκιν ή μια δήθεν σατυρική θεώρηση της ζωής.
Χ.Α.: Όλοι όσοι αντέχουν να διαβάσουν κάτι παραπάνω από ένα Άρλεκιν ή μια δήθεν σατυρική θεώρηση της ζωής.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Χ.Α.: Δεν πρέπει. Αν θέλετε…
Χ.Α.: Δεν πρέπει. Αν θέλετε…
Γιατί δεν πρέπει;
Χ.Α.: Δεν μπορώ να φανταστώ γιατί δεν πρέπει κάποιος να διαβάσει ένα καλό βιβλίο.
Χ.Α.: Δεν μπορώ να φανταστώ γιατί δεν πρέπει κάποιος να διαβάσει ένα καλό βιβλίο.
Που/πως μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Χ.Α.: Σε όλα τα βιβλιοπωλεία.
Χ.Α.: Σε όλα τα βιβλιοπωλεία.
Που μπορούμε να βρούμε εσάς;
Χ.Α.: Στη σελίδα μου στο facebook, ως Χαρά Ανδρεΐδου. Είναι χαρά μου να επικοινωνώ με τους αναγνώστες μου και να ανταλλάσσουμε τις απόψεις μας για το βιβλίο και όχι μόνο.
Χ.Α.: Στη σελίδα μου στο facebook, ως Χαρά Ανδρεΐδου. Είναι χαρά μου να επικοινωνώ με τους αναγνώστες μου και να ανταλλάσσουμε τις απόψεις μας για το βιβλίο και όχι μόνο.
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Χ.Α.: Θα παραθέσω και πάλι ένα απόσπασμα από το βιβλίο, όπου η ηρωίδα παρομοιάζει τη σχέση της με τον ήρωα με μια παγανιστική γιορτή της Άνοιξης: «Ήσουν για μένα ένα λαϊκό πανηγύρι, μια παγανιστική γιορτή της Άνοιξης, με γκάιντες και σουραύλια, με κυκλικούς χορούς, με κορδέλες και στεφάνια από λουλούδια, κι εμείς το γαϊτανάκι μεσ’ στη μέση. Εσύ ο στύλος του, με τις λευκές και τις κόκκινες ρίγες, κι εγώ οι πολύχρωμες κορδέλες του, πράσινο του σμαραγδιού, μαβί του κρίνου, βαθυκόκκινο του ροδιού, χρυσοκίτρινο του ήλιου, αντάμα με το μελανό της βαθιάς θάλασσας και το μπλε βελούδο του έναστρου ουρανού. Μια γιορτή της Άνοιξης, με εκστατικές βάκχες και μεθυσμένους σάτυρους, με τσαμπιά από λουλούδια να κρέμονται βαριά από τα δένδρα, το πράσινο της φύσης, των φύλλων, της χλόης να οργιάζει παντού, και κομματιαστό φως να χώνεται μεσ’ από τα κλαδιά των δένδρων».
Χ.Α.: Θα παραθέσω και πάλι ένα απόσπασμα από το βιβλίο, όπου η ηρωίδα παρομοιάζει τη σχέση της με τον ήρωα με μια παγανιστική γιορτή της Άνοιξης: «Ήσουν για μένα ένα λαϊκό πανηγύρι, μια παγανιστική γιορτή της Άνοιξης, με γκάιντες και σουραύλια, με κυκλικούς χορούς, με κορδέλες και στεφάνια από λουλούδια, κι εμείς το γαϊτανάκι μεσ’ στη μέση. Εσύ ο στύλος του, με τις λευκές και τις κόκκινες ρίγες, κι εγώ οι πολύχρωμες κορδέλες του, πράσινο του σμαραγδιού, μαβί του κρίνου, βαθυκόκκινο του ροδιού, χρυσοκίτρινο του ήλιου, αντάμα με το μελανό της βαθιάς θάλασσας και το μπλε βελούδο του έναστρου ουρανού. Μια γιορτή της Άνοιξης, με εκστατικές βάκχες και μεθυσμένους σάτυρους, με τσαμπιά από λουλούδια να κρέμονται βαριά από τα δένδρα, το πράσινο της φύσης, των φύλλων, της χλόης να οργιάζει παντού, και κομματιαστό φως να χώνεται μεσ’ από τα κλαδιά των δένδρων».
Ποια μουσική;
Χ.Α.: Αυτή που ταιριάζει στον κάθε αναγνώστη την ώρα που το διαβάζει.
Χ.Α.: Αυτή που ταιριάζει στον κάθε αναγνώστη την ώρα που το διαβάζει.
Ποιο άρωμα;
Χ.Α.: Κάτι δυνατό. Είναι βαρύ το αποτύπωμα αυτού του βιβλίου…
Χ.Α.: Κάτι δυνατό. Είναι βαρύ το αποτύπωμα αυτού του βιβλίου…
Ποιο συναίσθημα;
Χ.Α.: Όλα.
Χ.Α.: Όλα.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Χ.Α.: Πραγματικότητα.
Χ.Α.: Πραγματικότητα.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Χ.Α.: Είμαι χίλια δυο πράγματα εκτός από συγγραφέας, όπως είμαστε και όλοι μας. Κανείς δεν είναι μονολιθικός, κι αυτή είναι και η σωτηρία μας.
Χ.Α.: Είμαι χίλια δυο πράγματα εκτός από συγγραφέας, όπως είμαστε και όλοι μας. Κανείς δεν είναι μονολιθικός, κι αυτή είναι και η σωτηρία μας.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Χ.Α.: Είμαι καταγοητευμένη, από τα μικρά μου χρόνια ακόμη, με τον Ερωτόκριτο του Βιτσέντζου Κορνάρου και τον διδάσκω ανελλιπώς κάθε χρόνο στα νήπιά μου (είμαι νηπιαγωγός). Μαζί διδάσκω το «Βασίλειος Διγενής Ακρίτας» της λαϊκής μας παράδοσης, και το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» του Σαίξπηρ. Αυτά τα έργα λοιπόν υπάρχουν ανελλιπώς στη ζωή μου, με έναν πολύ έντονο και πολύ δημιουργικό τρόπο.
Χ.Α.: Είμαι καταγοητευμένη, από τα μικρά μου χρόνια ακόμη, με τον Ερωτόκριτο του Βιτσέντζου Κορνάρου και τον διδάσκω ανελλιπώς κάθε χρόνο στα νήπιά μου (είμαι νηπιαγωγός). Μαζί διδάσκω το «Βασίλειος Διγενής Ακρίτας» της λαϊκής μας παράδοσης, και το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» του Σαίξπηρ. Αυτά τα έργα λοιπόν υπάρχουν ανελλιπώς στη ζωή μου, με έναν πολύ έντονο και πολύ δημιουργικό τρόπο.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Χ.Α.: Όταν ήμουν δώδεκα χρονών είχα συγκλονιστεί από την «Αιολική γη» του Ηλία Βενέζη. Γενικότερα η γενιά του μεσοπολέμου και τα υπέροχα κείμενά τους έχουν αφήσει τη στάμπα τους στον τρόπο που αντιμετωπίζω την ελληνική γλώσσα. Και ο Κορνάρος φυσικά, και ο Όμηρος, οι μεγάλοι κλασικοί… Κάποιοι ξένοι συγγραφείς… Είναι τόσο πολλές οι αναφορές. Ζυμωνόμαστε καθημερινά μέσα από όλα αυτά που βλέπουμε, ακούμε, διαβάζουμε, ζούμε. Είναι ο καμβάς που πάνω του κεντάμε τη ζωή και το έργο μας...
Χ.Α.: Όταν ήμουν δώδεκα χρονών είχα συγκλονιστεί από την «Αιολική γη» του Ηλία Βενέζη. Γενικότερα η γενιά του μεσοπολέμου και τα υπέροχα κείμενά τους έχουν αφήσει τη στάμπα τους στον τρόπο που αντιμετωπίζω την ελληνική γλώσσα. Και ο Κορνάρος φυσικά, και ο Όμηρος, οι μεγάλοι κλασικοί… Κάποιοι ξένοι συγγραφείς… Είναι τόσο πολλές οι αναφορές. Ζυμωνόμαστε καθημερινά μέσα από όλα αυτά που βλέπουμε, ακούμε, διαβάζουμε, ζούμε. Είναι ο καμβάς που πάνω του κεντάμε τη ζωή και το έργο μας...
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Χ.Α.: Εγώ τους πλάθω, έχοντας πολύ συγκεκριμένη ιδέα για το πώς ακριβώς πρέπει να είναι, να σκέφτονται, να αισθάνονται. Από κει και μετά αποκτούν ο καθένας τη δική του ζωή και με οδηγούν εκείνοι στις εξελίξεις. Ξεκινώντας να γράψω ένα βιβλίο δεν ξέρω το τέλος του. Προκύπτει μέσα από τις εξελίξεις που ταιριάζουν στους χαρακτήρες των ηρώων μου. Αυτό στο οποίο είμαι ιδιαίτερα σχολαστική είναι η συνέπεια στους χαρακτήρες, να μην αλλάζουν ξαφνικά προσωπικότητα στο μέσον της ιστορίας απλώς και μόνο επειδή έτσι βολεύει στην πλοκή. Οι ήρωές μου είναι συνεπείς απέναντι στον εαυτό τους, από την αρχή ως το τέλος.
Χ.Α.: Εγώ τους πλάθω, έχοντας πολύ συγκεκριμένη ιδέα για το πώς ακριβώς πρέπει να είναι, να σκέφτονται, να αισθάνονται. Από κει και μετά αποκτούν ο καθένας τη δική του ζωή και με οδηγούν εκείνοι στις εξελίξεις. Ξεκινώντας να γράψω ένα βιβλίο δεν ξέρω το τέλος του. Προκύπτει μέσα από τις εξελίξεις που ταιριάζουν στους χαρακτήρες των ηρώων μου. Αυτό στο οποίο είμαι ιδιαίτερα σχολαστική είναι η συνέπεια στους χαρακτήρες, να μην αλλάζουν ξαφνικά προσωπικότητα στο μέσον της ιστορίας απλώς και μόνο επειδή έτσι βολεύει στην πλοκή. Οι ήρωές μου είναι συνεπείς απέναντι στον εαυτό τους, από την αρχή ως το τέλος.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Χ.Α.: Κι αυτά, κι άλλα πολλά. Κυρίως χρειάζεται να έχει κάτι να πει, να μοιραστεί, να επικοινωνήσει.
Χ.Α.: Κι αυτά, κι άλλα πολλά. Κυρίως χρειάζεται να έχει κάτι να πει, να μοιραστεί, να επικοινωνήσει.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Χ.Α.: Επιτυχία ως προς τι; Ως προς την απήχηση προς τους αναγνώστες ή ως προς τις πωλήσεις των αντιτύπων που θα κάνει;
Χ.Α.: Επιτυχία ως προς τι; Ως προς την απήχηση προς τους αναγνώστες ή ως προς τις πωλήσεις των αντιτύπων που θα κάνει;
Τι την αποτυχία;
Χ.Α.: Τις πωλήσεις τις καθορίζει αποκλειστικά ο εκδοτικός οίκος και η πολιτική προώθησης του βιβλίου που θα κάνει. Την απήχηση προς τους αναγνώστες την καθορίζει ο συγγραφέας. Είναι κι αυτό μια παρηγοριά…
Χ.Α.: Τις πωλήσεις τις καθορίζει αποκλειστικά ο εκδοτικός οίκος και η πολιτική προώθησης του βιβλίου που θα κάνει. Την απήχηση προς τους αναγνώστες την καθορίζει ο συγγραφέας. Είναι κι αυτό μια παρηγοριά…
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Χ.Α.: «Μέτρον άριστον». Δεν μπορούμε να ζούμε τη ζωή μας μέσα από τις ζωές των άλλων – υπαρκτών ή φανταστικών προσώπων.
Χ.Α.: «Μέτρον άριστον». Δεν μπορούμε να ζούμε τη ζωή μας μέσα από τις ζωές των άλλων – υπαρκτών ή φανταστικών προσώπων.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Χ.Α.: Συνεχίζεται…
 |
| Εξώφυλλα βιβλίων της Χαράς Ανδρεΐδου και φωτογραφία πορτραίτο από το προσωπικό της αρχείο. Στις έγχρωμες εικόνες το εξώφυλλο του νέου της μυθιστορήματος "Στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα". |
Το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ διανέμεται αποκλειστικά από το koukidaki και αφορά νέες κυκλοφορίες βιβλίων.
Θέλετε να διαβάσετε περισσότερα; Επιλέξτε την ετικέτα Ριντ Φερστ.
Θέλετε να απαντήσετε στο ερωτηματολόγιο; Ακολουθήστε τον σύνδεσμο.
