Τι άλλο υπάρχει στην πόλη; Ποια είναι η ομάδα Playback Ψ; Τι είναι; Ποιοι είναι; Τι κάνουν;
Ας τους γνωρίσουμε...
Αναζητώντας πληροφορίες μαθαίνω ότι ο καλλιτεχνικός διευθυντής της εταιρείας δραματικής έκφρασης "Παλμός", Λάμπρος Γιώτης, προσφέρει εξάμηνη εκπαίδευση στο θέατρο αυτοσχεδιασμού playback σε μικρό αριθμό σπουδαστών. Η ομάδα διδάσκεται, μεταξύ άλλων, σωματικό θέατρο, τεχνικές αναπαράστασης playback, αυτοσχεδιασμό με λόγο ή κίνηση, δόμηση ή αποδόμηση μιας ιστορίας, αλλά και ειδικές θεματικές, όπως: ψυχική υγεία, διαφορετικότητα, εξαρτήσεις, κ.α. Ο κύκλος σπουδών απευθύνεται σε ηθοποιούς και εκπαιδευτικούς/θεραπευτές με εμπειρία στη σκηνή.
Στο όμορφο ιστολόγιό τους βρήκα πλούσιες πληροφορίες και έλυσα αρκετές απορίες μου.
«Το Playback είναι ένα είδος θεάτρου εμψύχωσης που ξεκίνησε από την Αμερική (Jonathan Fox & Jo Salas, 1973) και αναπτύχθηκε σε διάφορες χώρες του κόσμου την τελευταία εικοσαετία. Συνδυάζει το σωματικό θέατρο με τη τεχνικές που προκύπτουν από τη δραματοθεραπεία, το ψυχόδραμα και το κοινωνικό θέατρο. Το Playback αποτελεί ένα θεατρικό δρώμενο κατά το οποίο ένας θίασος ειδικά εκπαιδευμένων ηθοποιών αναλαμβάνει να αναπαραστήσει ιστορίες και αφηγήσεις των θεατών. Η επικοινωνία μεταξύ θεατών και ηθοποιών γίνεται με τη βοήθεια ενός συντονιστή-σκηνοθέτη που είναι παρών στο δρώμενο και αντλεί θεματικό υλικό από το κοινό για να το αναπαραστήσουν οι ηθοποιοί μέσω αυτοσχεδιασμού. Ο αυτοσχεδιασμός περιλαμβάνει ήχους, κίνηση, διάλογο, χρήση αντικειμένων, μουσική, τραγούδι και φωτισμούς.»
«Το έργο της παράστασης δεν είναι προκατασκευασμένο. "Γράφεται" κάθε φορά από τους θεατές και είναι διαφορετικό σε κάθε παράσταση, ανάλογα με αυτά που θα θελήσουν να μοιραστούν οι θεατές με τη βοήθεια του συντονιστή. Το θεματικό υλικό αυτό της παράστασης μπορεί να είναι οτιδήποτε: αρχικά απλές λέξεις ή φράσεις με κάποιο θέμα, καθημερινά περιστατικά, γεγονότα από την επικαιρότητα, μέχρι μεγαλύτερες ιστορίες, κωμικές ή δραματικές, που κάποιοι θεατές αποφασίζουν να μοιραστούν ή ακόμα και όνειρα, επιθυμίες ή τραγούδια. Ο συντονιστής μεταφέρει το εκάστοτε υλικό που αναφέρουν οι θεατές στους ηθοποιούς της ομάδας και προτείνει μια συγκεκριμένη θεατρική φόρμα μέσω της οποίας γίνεται η αναπαράσταση.»
«Οι παραστάσεις Playback είναι θεατρικά γεγονότα με σκοπό την επικοινωνία και την εμψύχωση των θεατών. Όταν παίζονται σε θέατρο έχουν καλλιτεχνικό σκοπό και συγκεκριμένο αισθητικό ύφος. Μπορεί να έχουν κάποιο συγκεκριμένο στόχο εκπαιδευτικό ή θεραπευτικό όταν παίζονται σε ανάλογους χώρους (π.χ. σχολεία, ψυχιατρεία, κέντρα απεξάρτησης, φυλακές), αλλά ακόμη και εκεί παίζει σημαντικό ρόλο το αισθητικό αποτέλεσμα.»
«Στις μεγαλύτερες ιστορίες ο κάθε θεατής που αφηγείται την ιστορία του επιλέγει ποιος ηθοποιός θα παίξει τον κάθε ρόλο στην ιστορία αυτή. Στις παραστάσεις όλο το θέαμα γίνεται αυτοσχεδιαστικά, χωρίς καμία προετοιμασία. Η προετοιμασία έχει ήδη γίνει στις πρόβες- οι ηθοποιοί έχουν ασκηθεί σε κοινούς κώδικες. Καθ’ όλη τη διάρκεια του θεάματος υπάρχει ζωντανή μουσική από μουσικό που αυτοσχεδιάζει υπογραμμίζοντας τη δράση.»
«Το έργο της παράστασης δεν είναι προκατασκευασμένο. "Γράφεται" κάθε φορά από τους θεατές και είναι διαφορετικό σε κάθε παράσταση, ανάλογα με αυτά που θα θελήσουν να μοιραστούν οι θεατές με τη βοήθεια του συντονιστή. Το θεματικό υλικό αυτό της παράστασης μπορεί να είναι οτιδήποτε: αρχικά απλές λέξεις ή φράσεις με κάποιο θέμα, καθημερινά περιστατικά, γεγονότα από την επικαιρότητα, μέχρι μεγαλύτερες ιστορίες, κωμικές ή δραματικές, που κάποιοι θεατές αποφασίζουν να μοιραστούν ή ακόμα και όνειρα, επιθυμίες ή τραγούδια. Ο συντονιστής μεταφέρει το εκάστοτε υλικό που αναφέρουν οι θεατές στους ηθοποιούς της ομάδας και προτείνει μια συγκεκριμένη θεατρική φόρμα μέσω της οποίας γίνεται η αναπαράσταση.»
«Οι παραστάσεις Playback είναι θεατρικά γεγονότα με σκοπό την επικοινωνία και την εμψύχωση των θεατών. Όταν παίζονται σε θέατρο έχουν καλλιτεχνικό σκοπό και συγκεκριμένο αισθητικό ύφος. Μπορεί να έχουν κάποιο συγκεκριμένο στόχο εκπαιδευτικό ή θεραπευτικό όταν παίζονται σε ανάλογους χώρους (π.χ. σχολεία, ψυχιατρεία, κέντρα απεξάρτησης, φυλακές), αλλά ακόμη και εκεί παίζει σημαντικό ρόλο το αισθητικό αποτέλεσμα.»
«Στις μεγαλύτερες ιστορίες ο κάθε θεατής που αφηγείται την ιστορία του επιλέγει ποιος ηθοποιός θα παίξει τον κάθε ρόλο στην ιστορία αυτή. Στις παραστάσεις όλο το θέαμα γίνεται αυτοσχεδιαστικά, χωρίς καμία προετοιμασία. Η προετοιμασία έχει ήδη γίνει στις πρόβες- οι ηθοποιοί έχουν ασκηθεί σε κοινούς κώδικες. Καθ’ όλη τη διάρκεια του θεάματος υπάρχει ζωντανή μουσική από μουσικό που αυτοσχεδιάζει υπογραμμίζοντας τη δράση.»
Λάμπρος Γιώτης, ψυχίατρος, δραματοθεραπευτής και συντονιστής της ομάδας.
Τη φετινή εκπαίδευση παρακολούθησαν οι:
Βάλια Γιάνναρου (ηθοποιός)
Λίλα Μουτσοπούλου (ηθοποιός)
Άλκηστις Μπούρα (εικαστική ψυχοθεραπεύτρια, κοινωνική λειτουργός)
Όλγα Νικολαΐδου (ηθοποιός, δημοσιογράφος)
Ιωάννα Πετρούλια (ψυχολόγος)
Θάλεια Πορτοκάλογλου (ψυχολόγος, δραματοθεραπεύτρια)
Ειρήνη Τζαβάρα (ηθοποιός)
Ελένη Τζώρτζη (ηθοποιός)
Κρουστά: Χρήστος Κανάβης (μουσικός, μαθηματικός)
Εικαστικός: Άλκηστις Μπούρα (εικαστική ψυχοθεραπεύτρια)
Φωτισμοί: Σταύρος Μαρκάλας (ηθοποιός)
Συντονιστές: Λάμπρος Γιώτης (ψυχίατρος, δραματοθεραπευτής, σκηνοθέτης), Δημήτρης Μπέγιογλου (κλινικός ψυχολόγος, ηθοποιός)
Στο φετινό κύκλο εκπαίδευσης (2013-2014) δίδαξαν τεχνικές θεάτρου playback οι:
Λάμπρος Γιώτης (ψυχίατρος, δραματοθεραπευτής, σκηνοθέτης)
Δημήτρης Μπέγιογλου (κλινικός ψυχολόγος, ηθοποιός)
Χρήστος Θεοχαρόπουλος (θεατρολόγος, ηθοποιός)
Κωνσταντίνα Μικρούτσικου (χορογράφος)
Φωτογραφίες: Θεόφιλος Κουτρουμάνης
ΠΑΛΜΟΣ (Εταιρεία Δραματικής Έκφρασης & Θεραπείας), Κλεισθένους 3, Πλατεία Κοτζιά
Είσοδος με ελεύθερη συνεισφορά
Απαραίτητη η κράτηση θέσεων στο 6983457570
