Μετά τον αποφυλακισμό του, για φόνο που διέπραξε εν βρασμό ψυχής, ο Σάββας μαζί με έναν παλιό συγκρατούμενό του, τον Ταρζάν, επισκέπτονται το μικροαστικό σπιτικό της αδερφής τoυ πρώτου, της Μαρίας και του συζύγου της Γιάννη. Η συνάντηση οδηγεί σε σύγκρουση καθώς αναδεικνύονται οι κοινωνικές διαφορές μεταξύ υποκόσμου και «καθώς πρέπει» ατόμων. Όλοι τους ενέχονται, μόνο που κάποιοι αγνοούν τις αιτίες της ενοχής τους και άλλοι δεν έχουν συνείδηση, ενώ μέσα από το ξεκαθάρισμα αποκαλύπτεται η συγκυρία που μετατρέπει τα πρόσωπα σε θύματα και θύτες ταυτόχρονα. Στο σαλόνι του πατρικού του σπιτιού και μετά από αρκετά χρόνια στη φυλακή, ο Σάββας, θα πάρει επιτέλους τις απαντήσεις που του αναλογούν, όσο οι ήρωες θα ξεδιπλώνουν κρυμμένα μυστικά.
Η Θεατρική Ομάδα Δράσης ΣΑΡΔΑΜ παρουσιάζει το έργο του Μήτσου Ευθυμιάδη με την σκηνοθετική καθοδήγηση της Ελένης Ορφανού και, όπως λέω πάντα, μου αρέσει να βλέπω στη σκηνή ελληνικά έργα, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για νεοελληνική δραματουργία. Το συγκεκριμένο, γραμμένο στις αρχές της δεκαετίας του '80, με ταξίδεψε αυτόματα στην αισθητική και τις εικόνες της εποχής, γεγονός που, από μόνο του, φέρνει μια νοσταλγική διάθεση στους άνω των τριανταπέντε θεατές. Σε αυτό συμβάλουν καθοριστικά το σκηνικό της παράστασης και τα κοστούμια.
Αξιοπρόσεκτη δουλειά χωρίς ψεγάδια. Τόσο η άρτια αισθητική όσο και οι ώριμες ερμηνείες σε ταξιδεύουν πίσω στην εποχή της δεκαετίας του '80 ενώ όλοι οι ήρωες ερμηνεύονται μοναδικά από όλους τους ηθοποιούς. Πολλές φορές κατά τη διάρκεια, ή μετά το τέλος της παράστασης, σκέφτεσαι τον ηθικό αυτουργό μιας πράξης, την ίδια στιγμή που ένα πρόσωπο χαρακτηρίζεται ένοχος από τα γεγονότα αλλά αθωώνεται από τη ζωή, και αντίστροφα, σε ένα ατελείωτο γαϊτανάκι δράσης αντίδρασης.
Συμπερασματικά, έχουμε ένα πολύ καλό νεοελληνικό κείμενο και την επιτυχημένη σκηνική παρουσίαση όπου όλοι οι χαρακτήρες αναδεικνύονται ισορροπημένα, με αξιοπρόσεκτες ερμηνείες και μεγάλα διαχρονικά, κοινωνικοπολιτικά και ηθικά ζητήματα να θίγονται μέσω της ιστορίας.
Συμπερασματικά, έχουμε ένα πολύ καλό νεοελληνικό κείμενο και την επιτυχημένη σκηνική παρουσίαση όπου όλοι οι χαρακτήρες αναδεικνύονται ισορροπημένα, με αξιοπρόσεκτες ερμηνείες και μεγάλα διαχρονικά, κοινωνικοπολιτικά και ηθικά ζητήματα να θίγονται μέσω της ιστορίας.
«...Δια μέσου των ηρώων του ο Ευθυμιάδης αποκαλύπτει αλήθειες που δεν τολμάμε να πούμε, υπενθυμίζοντάς μας αξίες όπως η αξιοπρέπεια και το ήθος. Μέσα από έναν ωμό ρεαλισμό, σκληρής γλώσσας και άμεσου λόγου, ξετυλίγεται η πολυπλοκότητα της σύνθεσης των χαρακτήρων του έργου. Έργο με αστυνομική ατμόσφαιρα, που καταδεικνύει την απουσία της πολιτείας -κοινωνικά και πολιτικά- εντός και εκτός των τειχών της φυλακής...»«...Η αποκάλυψη της αλήθειας ίσως δεν φέρει την λύτρωση, αφού ο κύκλος των ενοχών και της προδοσίας είναι πολύ μεγαλύτερος από ότι αρχικά είχαν φανταστεί οι ήρωες...»
Σκηνοθεσία: Ελένη Ορφανού
Acting coaching: Φένια Προβελεγγίου
Μουσική: Γιώργος Παναγιωτόπουλος
Σκηνικά - Κοστούμια: Παναγιώτης Δημουλέας
Φωτισμοί: Παναγιώτης Δημουλέας
Σχεδιασμός αφίσας: Τζέρυ Άρτις
Μοντάζ τρέιλερ παράστασης: Τζέρυ Άρτις
Ενορχήστρωση μουσικής τρέιλερ: Παντελής Κουκουλογιάννης
Εικονολήπτες: Τζέρυ Άρτις, Μάρκος Λειβαδάρος, Χρήστος Κουγιτέας
Φωτογραφία: Δήμητρα Ηλιοπούλου
Παίζουν οι ηθοποιοί: Μαίρη Δημουλέα, Δημήτρης Κοράκης, Γιάννης Μοναστηρόπουλος, Παναγιώτης Ταρνάρης
Το τραγούδι του φονιά:
Στίχοι: Μαίρη Δημουλέα
Στίχοι: Μαίρη Δημουλέα
Μουσική – Ερμηνεία: Νίκη Μηλιαρά
Ενορχήστρωση: Αλέξανδρος Άνδρεϊτς
Μπουζούκι - Μπαγλαμάς: Παντελής Κουκουλογιάννης
Τόπος: Fabrica Athens, Μεγ. Αλεξάνδρου 125 και Ευρυμέδοντος, Κεραμεικός, 6970456439
Φωτογραφίες για την παράσταση "Ο Φονιάς" από την Δήμητρα Ηλιοπούλου |
Είσοδος ανοικτή σε όλους με ελεύθερη συνεισφορά στο τέλος της παράστασης. Τα έσοδα όλων των παραστάσεων θα διατεθούν στο ειδικό πρόγραμμα απεξάρτησης γυναικών Ψυχικού του 18 άνω.
Τα αποσπάσματα προέρχονται από το δελτίο τύπου της παράστασης.