Ο Νταν Μπράουν που αγαπήσαμε. Με τους γρίφους, το κυνηγητό, την κινηματογραφική γραφή (δράση, προβλήματα, χιούμορ σε σωστές αναλογίες), τις ανατροπές... Και ο Λάνγκντον που αγαπήσαμε. Με τις τεράστιες γνώσεις του στην ιστορία της Τέχνης, τη σημειολογική του σκέψη, τη λογική του.
Στη νέα περιπέτειά του, ο καθηγητής Ρόμπερτ Λάνγκντον περνάει στη δράση και βουτάει στο μυστήριο από τη πρώτη σελίδα ενώ επισκέπτεται τρεις πόλεις σε δύο χώρες. Η "σχολή" Μπράουν μετράει ακόμη μία συναρπαστική περιπέτεια.
Ο Λάνγκντον ξυπνά σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου και πληροφορείται ότι φέρει τραύματα από σφαίρα στο κεφάλι ενώ πάσχει από απώλεια μνήμης. Δε θυμάται τίποτα από τα τελευταία εικοσιτετράωρα της ζωής του και κυρίως την τελευταία μέρα ενώ με μια ματιά έξω από το παράθυρο του δωματίου του είναι ολοφάνερο ότι βρίσκεται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι του και την πόλη του. Σε μια άλλη ήπειρο! Το ξάφνιασμα της αποκάλυψης του τόπου όπου βρίσκεται συμπληρώνουν μια σειρά από γεγονότα, όπως η δολοφονία ενός γιατρού μέσα στο νοσοκομείο και μπροστά στα μάτια του, η αρπαγή του από τη γιατρό του και η έκτακτη φυγή τους σε μια προσπάθειά της να του σώσει τη ζωή από τύπους που τους πυροβολούν εν ψυχρώ και η ανακάλυψη ενός περίεργου αντικειμένου που φέρεται να είχε/έχει στην κατοχή του ο Λάνγκντον και το οποίο, επίσης, δε θυμάται! Και κάπως έτσι, η δράση ξεκινάει από τη πρώτη παράγραφο. Το κυνηγητό και το μυστήριο, επίσης. Το ψάξιμο της αλήθειας, τι έγινε, πως έγινε, που, πότε, ποιος, γιατί... Ποιος τον κυνηγάει και γιατί θέλει να τον σκοτώσει, ποιος είναι ποιος και τι έχει κάνει; Τι έγινε σε εκείνη την πόλη; Τι γίνεται σε εκείνη την πόλη; Και όπως συνήθως συμβαίνει στα μυθιστορήματα του Μπράουν, ο γρίφος πρέπει να αποκωδικοποιηθεί, οι κακοί βρίσκονται στα χνάρια τους, τους καταδιώκουν, οι ανατροπές αλλάζουν τους όρους του παιχνιδιού, τις συμβάσεις και τους κανόνες, ενώ ο χρόνος λιγοστεύει και πρέπει να προλάβουν, να ανακαλύψουν... από σημείο σε σημείο και από γρίφο σε γρίφο μέχρι να ολοκληρώσουν το παζλ.
Διαβάζοντας το τελευταίο μυθιστόρημα του Νταν Μπράουν δε μπορώ να αποφύγω να σημειώσω τις ομοιότητες και τις διαφορές με τις άλλες περιπέτειες, τα σημεία που λάτρεψα και τις σημειώσεις που κράτησα.
Όπως κάθε φορά, οι περιγραφές και η αγάπη που δείχνει ο συγγραφέας για τις πόλεις όπου λαμβάνει χώρα η δράση είναι ξεσηκωτικές. Αν έχεις ήδη επισκεφθεί τούτα τα μέρη (όπως συνέβη στη δική μου περίπτωση) σου προκαλεί το λιγότερο νοσταλγία, αν όχι τη διάθεση να ξανατρέξεις εκεί και να βρεις τα σημεία που "έχασες" την προηγούμενη φορά. Αν δεν έχεις επισκεφθεί τις πόλεις του, τότε το λιγότερο που θα σου συμβεί είναι να κανονίσεις τις επόμενες διακοπές σου με κριτήριο τους δρόμους που περπάτησε ο Λάνγκντον.
Σε κάθε περίπτωση, θα σε βάλει στον κόπο να αναζητήσεις διαδικτυακά, ή από άλλες πηγές, πληροφορίες για τα μέρη, τα έργα τέχνης, τους καλλιτέχνες-δημιουργούς, την ιστορία και την κουλτούρα αυτών των κρατών. Λίγο, δεν είναι! Αν ο Μπράουν έβαλε σκοπό του να δείξει στον κόσμο μερικά αξιόλογα μέρη και έργα τέχνης το καταφέρνει άψογα μέσα από τα βιβλία του.
Οι περιγραφές των πόλεων ολοκληρώνονται και εμπλουτίζονται από τις ατελείωτες υπέροχες περιγραφές έργων τέχνης, μνημείων, μουσείων, αιθουσών, εκκλησιών, κ.ο.κ. με απίστευτη λεπτομέρεια και πιστότητα.
Μέσα από το Inferno αγάπησα -εκτός των άλλων- τη περιγραφή της έννοιας της λέξης Μουσείο και τη ρίζα της λέξης καραντίνα, όπως και την έξυπνη μπλόφα που στήνει ο συγγραφέας στον αναγνώστη προκειμένου να τον "παραπλανήσει" γλυκά ώστε να κάνει εκείνος τα αποκαλυπτήρια τη στιγμή που θέλει.
Δε θα απογοητεύσει τους αναγνώστες του, ούτε τους λάτρεις των περιπετειών δράσης.
