Το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για τα νέα βιβλία.
Ή αλλιώς, όχι μόνο το ερωτηματολόγιο του Προυστ.
Οι συγγραφείς έχουν μία μέρα για να απαντήσουν τις ερωτήσεις της λίστας προκειμένου να γνωρίσουμε το νέο τους -τις περισσότερες φορές ακυκλοφόρητο- βιβλίο. Οι ερωτήσεις έχουν γραφτεί εξ ολοκλήρου από εμένα. Εκείνοι ευθύνονται για τις απαντήσεις και μόνο. Κι εσείς για τις εντυπώσεις.
Πως σας ήρθε η ιδέα;
Ρ.Ρ.Ζ.: Κάθε φορά που γράφω ένα μυθιστόρημα καταθέτω, θέλοντας και μη, πολλές προσωπικές μου εμπειρίες.
Δε γίνεται αλλιώς.
Γράφοντας τα δύο τελευταία μου μυθιστορήματα, ταξίδεψα σε μνήμες αγαπημένων μου προσώπων και ιδιαίτερα της γιαγιάς μου, της Άρτεμης, της μητέρα της μητέρας μου. Η γιαγιά μου ήταν αναπόσπαστο κομμάτι του παρελθόντος της πατρίδας μας. Είχε ζήσει την προσφυγιά, είχε βιώσει χαρές και λύπες ανείπωτες. Μερικές από τις αναμνήσεις της, τις έχω αποτυπώσει στο μυθιστόρημά μου, «Μικροί Άγγελοι», αλλά και στο «Άρωμα Βανίλιας». Η γιαγιά Αγγελική των βιβλίων, είναι η δική μου η γιαγιά.
Μια μέρα μου διηγήθηκε μια ιστορία.
Μια αληθινή ιστορία που με συγκλόνισε.
Ήμουν ολόκληρη κοπέλα πια κι εκείνη μια αδύνατη γριούλα με κάτασπρα μαλλιά, πανέμορφη, τουλάχιστον στα δικά μου τα μάτια. Μου άρεσε τόσο να κάθομαι κοντά της και να την αφήνω να με ταξιδεύει, να την ακούω να αναπολεί ένα παρελθόν ένδοξο και πονεμένο μαζί. Πλησίαζε ήδη τα ογδόντα της χρόνια. Διατηρούσε όμως ακόμα καθάριο το πνεύμα της, λαμπερή τη σκέψη της.
Μου έσφιξε τρυφερά το χέρι εκείνη την ημέρα. Τα θαμπά, μόνιμα βουρκωμένα λες μάτια της με κοίταξαν με ένα παιχνιδιάρικο ύφος. Το ήξερα αυτό το ύφος. Ήξερα πως γρήγορα θα έμενα με ανοιχτό το στόμα από τα λεγόμενά της. Σαν τα παιδιά, όταν ακούν κάποιο συναρπαστικό παραμύθι.
Κάθισα γεμάτη ανυπομονησία κοντά της κι άκουσα την ιστορία μιας γυναίκας που γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μακεδονία. Η γιαγιά την είχε γνωρίσει στη Θεσσαλονίκη εκείνη τη γυναίκα, όταν η προσφυγιά ακούμπησε εκεί τα βήματά της.
Έγιναν κολλητές φίλες, άρχισαν να κεντάνε παρέα τα όνειρά τους.
Κι άρχισε να μου μιλάει τρυφερά για τη ζωή της φίλης της, ακόμα και για το μοιραίο τραγικό της λάθος. Μου είπε πως αγάπησε πολύ ένα παλικάρι, πως έμεινε έγκυος, πως απέκτησε δίδυμα. Δίδυμα κοριτσάκια. Αμέσως μετά τη γέννα όμως, αναγκάστηκε να πουλήσει το ένα της παιδί.
«Δεν είναι δυνατόν! Δε γίνονται αυτά τα πράγματα!» της φώναξα.
«Τη ζωή και τα τερτίπια της, καρδούλα μου, δεν μπορεί να τα συναγωνιστεί κανένας. Ούτε ο πιο ευφάνταστος συγγραφέας», μου απάντησε.
Κι εγώ δε βρήκα τίποτα άλλο να της πω. Μόνο ξεροκατάπια σαστισμένη, μόνο κρεμάστηκα για άλλη μια φορά από το στόμα της. Μέχρι που ένα χρόνο πριν κάθισα να γράψω στο κομπιούτερ μου και τότε η ιστορία της ζωής της εκείνης της γυναίκας, η ιστορία της φιλενάδας της γιαγιάς μου, ξετρύπωσε αναπάντεχα από τα συρτάρια του μυαλού μου.
Έτσι ακριβώς γεννήθηκαν τα «Δίδυμα Φεγγάρια» και είναι η πρώτη φορά που καταπιάνομαι με αληθινή ιστορία.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Ρ.Ρ.Ζ.: Για να γράψω τα «Δίδυμα Φεγγάρια», χρειάστηκα έναν χρόνο περίπου. Μα πριν καθίσω στο κομπιούτερ μου για να ταξιδέψω σε κάθε βιβλίο που γράφω, έχω ήδη ταξιδέψει μέσα του, στο μυαλό και στην ψυχή μου… Με απασχολεί νύχτα μέρα. Ακόμα και στον ύπνο μου. Οι ήρωές του βρίσκονται πάντα στη σκέψη μου, ζουν μέσα μου. Με αποχαιρετούν μονάχα όταν φτάνω στην τελευταία σελίδα.
Πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Ρ.Ρ.Ζ.: Κυριαρχεί η αγάπη στα «Δίδυμα Φεγγάρια», η αγάπη αλλά και η συμπεριφορά κάποιων ανθρώπων που αλλάζουν ρότα σε άλλες ζωές, χωρίς να υπολογίζουν το αποτέλεσμα των πράξεών τους. Κινούνται και δρουν με αποκλειστικό γνώμονα το δικό τους συμφέρον. Καταστρέφοντας τους συνανθρώπους τους.
Κυριαρχεί και ο έρωτας που ορμάει πάνω στους ανθρώπους, όπως του αρέσει. Σαν χορός, σαν πείνα, σαν θρησκεία, σαν σφαγή. Γιατί είναι η αναπνοή του Θεού πάνω στη γη, όπως ακριβώς λέει και ο αγαπημένος μου συγγραφέας, ο Νίκος Καζαντζάκης.
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Ρ.Ρ.Ζ.: Ένας πρίγκιπας. Ένα άσπρο άλογο. Μια νύχτα με δίδυμα φεγγάρια, που ανάσαινε την ομορφιά της Κερκίνης.
Κι η Αλίκη φέρνει στον κόσμο δύο δίδυμα κοριτσάκια.
Μόνο που αναγκάζεται να πουλήσει το ένα της παιδί…
Η Αγάπη και η Ελισάβετ μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό. Μεγαλώνουν χωρίς να ξέρουν την ύπαρξη η μια της άλλης. Μέχρι που οι ζωές τους μπλέκονται αδυσώπητα.
Ένα μυθιστόρημα για τον έρωτα, μια ιστορία βασισμένη σε αληθινά γεγονότα που χορεύει ανάμεσα στο όνειρο και την αλήθεια, προσπαθώντας να κεντήσει την ίδια την αγάπη.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Ρ.Ρ.Ζ.: Το πλούσιο υλικό που είχα στα χέρια μου. Ένας μίτος της Αριάδνης μπλεγμένος τόσο πολύ… Που με περίμενε υπομονετικά να το ξετυλίξω. Γιατί είναι μοναδικός συγγραφέας η ζωή. Κανένας δεν μπορεί να τη συναγωνιστεί. Εκεί που τα «Δίδυμα Φεγγάρια» φτάνουν στο τέλος τους, εκεί ανατρέπονται μεμιάς όλα!
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Ρ.Ρ.Ζ.: Η Αλίκη, η ηρωίδα μου. Η μάνα. Για το ψυχικό της σθένος. Ήταν απίστευτες οι χαρές της, ήταν απίστευτες οι λύπες της…
Δεν τις χωράει ανθρώπου νους.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Ρ.Ρ.Ζ.: Μια εμπειρία ζωής, ένα ταξίδι στα βαθύτερα συναισθήματά του.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Ρ.Ρ.Ζ.: Αγωνιώ πάντα για την υγεία των αγαπημένων μου…
Φοβάστε...
Ρ.Ρ.Ζ.: Τον θάνατο. Αν και δεν πρέπει. Γιατί μόνο ο θάνατος, μας διδάσκει πως η ζωή είναι ένα πανηγύρι, μας μαθαίνει να ζούμε την κάθε στιγμή…
Αγαπάτε...
Ρ.Ρ.Ζ.: Τα παιδιά, τα λουλούδια, τα χαμόγελα καρδιάς, τη θάλασσα, τον ουρανό, τα παγωτά, τη ελπίδα, την ίδια τη ζωή…
Ελπίζετε...
Ρ.Ρ.Ζ.: Να μπορώ να γράφω μέχρι τα βαθιά μου γεράματα. Γιατί η γραφή, είναι η ανάσα μου.
Θέλετε...
Ρ.Ρ.Ζ.: Να μπορούσα να αγκαλιάσω μια μια όλες τις αναγνώστριές μου, που τις θεωρώ φίλες της καρδιάς μου. Αποτελούν την ανάσα της γραφής μου και προσπαθώ, κάθε μέρα προσπαθώ, να μην τις απογοητεύσω ποτέ.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Ρ.Ρ.Ζ.: Όλοι όσοι, αγαπούν να μπαίνουν στη θέση του ήρωα. Γράφω σε πρώτο πρόσωπο, για να το καταφέρω αυτό. Όλοι, όσοι αγαπούν να διαβάζουν περιπέτειες ζωής, να ταξιδεύουν στα πιο βαθιά τους συναισθήματα.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Ρ.Ρ.Ζ.: Γιατί πιστεύω πως θα σας κόψει την ανάσα…
Γιατί δεν πρέπει;
Ρ.Ρ.Ζ.: Δε θα πρέπει να το διαβάσει κάποιος που δεν επιθυμεί να ξυπνήσει τα συναισθήματά του. Να γελάσει, να κλάψει, να χαρεί, να συγκινηθεί…
Που/πως μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Ρ.Ρ.Ζ.: Τα «Δίδυμα Φεγγάρια» θα κυκλοφορήσουν στις 8 Μαΐου, από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Και θα βρίσκονται σε όλα τα βιβλιοπωλεία της Ελλάδας. Εύχομαι γρήγορα και στην αγκαλιά σας.
Που μπορούμε να βρούμε εσάς;
Ρ.Ρ.Ζ.: Μόλις κυκλοφορεί κάθε καινούργιο μου βιβλίο θα με βρείτε σε ένα σωρό παρουσιάσεις σε βιβλιοπωλεία σε όλη την Ελλάδα. Είναι χαρά μου απίστευτη να βλέπω από κοντά τις φίλες μου, να μου ανοίγουν την καρδιά τους, να γεμίζω τις μπαταρίες της δικής μου καρδιάς με την αγάπη τους.
Μπορείτε να με βρείτε και να επικοινωνούμε καθημερινά, στα δύο μου προφίλ στο facebook. Στο Rena Rossi Zairi B και στο Ρένα Ρώσση Ζαΐρη. Αλλά και στη σελίδα, Ρένα Ρώσση Ζαΐρη, Η προσωπική μου σελίδα.
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Ρ.Ρ.Ζ.: Μα το χρώμα της λίμνης Κερκίνης, φυσικά. Το διάφανο γαλάζιο.
Ποια μουσική;
Ρ.Ρ.Ζ.: Οι Τέσσερις Εποχές, του Βιβάλντι.
Ποιο άρωμα;
Ρ.Ρ.Ζ.: Το άρωμα της ίδιας της ζωής…
Ποιο συναίσθημα;
Ρ.Ρ.Ζ.: Ο έρωτας. Που ορμάει πάνω στους ανθρώπους όπως του αρέσει. Σαν χορός, σαν πείνα, σαν θρησκεία, σαν σφαγή.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Ρ.Ρ.Ζ.: Μα είναι. Η αληθινή ιστορία μιας ζωής…
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Ρ.Ρ.Ζ.: Νηπιαγωγός. Τα λατρεύω τα παιδιά. Αλλά και ζωγράφος και ηθοποιός…
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Ρ.Ρ.Ζ.: Είναι τόσοι πολλοί οι Έλληνες και οι ξένοι συγγραφείς που διαβάζω. Είμαι η καλύτερη πελάτισσα των βιβλιοπωλείων.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Ρ.Ρ.Ζ.: Ο πατέρας μου, ο Νικόλαος Ρώσσης, ήταν εκδότης. Είχε τις εκδόσεις Ρώσση. Πίστευε πως το βιβλίο είναι ένα παράθυρο στον κόσμο. Από μικρούλα με έμαθε να διαβάζω, να ζω διαβάζοντας. Πολλές φορές σκέφτομαι αν με έχει επηρεάσει κάποιος από τους αμέτρητους συγγραφείς που έχω διαβάσει. Δεν έχω απαντήσει όμως στην ερώτηση αυτή που θέτω στον εαυτό μου. Εύχομαι κι ελπίζω να έχω έναν δικό μου μοναδικό τρόπο γραφής.
Ως προς τον τρόπο που σκέφτομαι και ζω, με έχει επηρεάσει απίστευτα ο λατρεμένος μου συγγραφέας και φιλόσοφος για μένα, ο Νίκος Καζαντζάκης, ο αγαπημένος μου ποιητής ο Οδυσσέας Ελύτης και φυσικά ο Λέο Μπουσκάλια, για τα μοναδικά ταξίδια αγάπης του…
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Ρ.Ρ.Ζ.: Είναι μαγική η γραφή… Φυσικά και οι ήρωές μου μπορούν να ορίσουν οι ίδιοι την τύχη τους. Πολλές φορές σκέφτομαι να «πεθάνω» κάποιον ήρωα που έχω πληγώσει ή με έχει πληγώσει, αλλά ζει και βασιλεύει και συνεχίζει ως την τελευταία σελίδα.
Για παράδειγμα στο μυθιστόρημά μου «Αγαπώ θα πει Χάνομαι», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός, μια ηρωίδα μου, την Ελίνα, την ταλαιπώρησα απίστευτα. Προσέφερε συνέχεια αγάπη, εισέπραττε κακία. Κι αποφάσισα να περπατήσει ένα ηλιοβασίλεμα σε μια παραλία της Σαντορίνης, να χαθεί στη θάλασσα, να ανακουφιστεί.
Κι όμως, έζησε, παντρεύτηκε, έκανε παιδιά. Μετά τη μέση του βιβλίου, πολλές φορές, οι ήρωες μου διαλέγουν μόνοι τους τη μοίρα τους…
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Ρ.Ρ.Ζ.: Ένας συγγραφέας χρειάζεται να παρατηρεί τα πάντα γύρω του, να καταγράφει εικόνες, συναισθήματα, λέξεις. Να συνδυάζει τη φαντασία με τις εμπειρίες του, να μπορεί να βιώνει τα συναισθήματα των άλλων, να μην είναι εγωιστής, να ανοίγει την καρδιά και το νου στο κάθε τι, να τα μετουσιώνει με τη γραφή του.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Ρ.Ρ.Ζ.: Η ανταπόκριση και η αγάπη των αναγνωστών του. Πιστεύω πως ένα βιβλίο για να είναι επιτυχημένο, πρέπει να ξυπνάει συναισθήματα, να «μιλάει» στις καρδιές…
Τι την αποτυχία;
Ρ.Ρ.Ζ.: Όταν ένας συγγραφέας δε σέβεται το κοινό του, δεν πασχίζει με όλη τη δύναμη της ψυχής του να φανεί αντάξιος των προσδοκιών των αναγνωστών του. Τότε το βιβλίο του θα αποτύχει σίγουρα. Το κοινό νιώθει…
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Ρ.Ρ.Ζ.: Η βιβλιοφαγία είναι τρόπος ζωής. Από μικρό παιδί έμαθα να διαβάζω όπως τρώω, όπως κοιμάμαι. Κομμάτι της ζωής μου είναι το διάβασμα. Γενικά στην Ελλάδα το βιβλίο δεν είναι τόσο καθιερωμένο. Κρίμα, πολύ κρίμα. Μακάρι να διαβάζαμε περισσότερο ακόμα κι αν μερικοί από μας, το παρακάναμε!
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Ρ.Ρ.Ζ.: Έναν και μοναδικό: «Η αγάπη είναι ο μόνος δρόμος».
 |
| Εξώφυλλα βιβλίων της Ρένας Ρώσση Ζαΐρη και φωτογραφία πορτραίτο από το προσωπικό της αρχείο. Στις έγχρωμες εικόνες το εξώφυλλο του νέου της μυθιστορήματος "Δίδυμα φεγγάρια" |
Το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ διανέμεται αποκλειστικά από το koukidaki και αφορά νέες κυκλοφορίες βιβλίων.
Θέλετε να διαβάσετε περισσότερα; Επιλέξτε την ετικέτα Ριντ Φερστ.
Θέλετε να απαντήσετε στο ερωτηματολόγιο; Ακολουθήστε τον σύνδεσμο.
